Merhaba, artik cok bunaldim bu durumdan bu Hayattan...
2 yil önce görücü olarak evlendim tr den biriyle.. 4 ay evliydik.. ilk basta hersey güzel gitti , sonra buraya geldik aileler anlasamadi tartismalar cikti sürekli.. ve beni piskolojik olarak baskilarla tehdit ettiler, kiloluyum diye daha evlenmeden basladi ..
Beni kandirdiklarini bilemedim (Akraba) , Bir olaylar oldu ve sonra Ayrildik.
Evde , Ailem Amcam Dayilarim hepsi Bosanmis kadinlara baska bakiyorlar ama yinede o kötü göz ile degil. Evimizde bir Huzur bozan Abim var , Cocukluktan dengesiz ve 5 kurus etmez benim gözümde artik.
Cok ama cok kadinlari kizlari asaglicak bisekilde konusuyor.. kadinlar sadece s**** Objekti olarak görüyor..
Anneme babama bile zerre kadar saygisi yok ..hergün evimizde huzur bozan kisi .. evden de gitmiyor..
Mesela evlen diyenlere , niye 200 gr et parcasi icin mi evleniyim basimi belaya sokayim diyor.
Veya benim bosandigimi dünyaya rezil.oldugumu intihar ederdi benim yerimde .. toplum arasina girmezdi birdaha fln diyor.
Kiz Kardesim daha bekar 20 yasinda.. demedigi küfür laf birakmiyor..
Eger tatile gittigimizde , ailemizde kaldigimizi bile kiskaniyor.. gezdigimizi de kiskaniyor ve kizlariniz yerinde durmyuor orda burda yatiyorlar ..diyor.
Artik midem bulandi.. herkesten kendini iyi ve üstün görüyor .. herkes ise yaramaz annesi babasi dahil.
Bebegini kaybettim dogumdan sonra.. bunu da anneme diyor kizini 50 kere saattin (1 kere evlendim ).
Evet herkes bizi onun sayesinde rahat birakiyormus.. o olmasa biz yolda rahat gezmezmisiz..
Annemin insallah evlatlarimi evlendiririm cümlesine.. bir cildiriyor bunu ne evlendirmesi daha hangi yüz ile karaktersizsin fln diyor ..
Artik gercekten biktim görmek istemiyorum .. sapik düsüncelerini.. kadinlara kizlari heleki bosanmis olanlar böyle konusmasindan.. kardesim ona dedeki sen nebicim erkeksin 34 yasinda calismiyorsun evin huzurunu sadece bozuyorsun.
Dedigi laf; baana erkekligimi sorma bak erkekligimi gösteririm ..
Herkes mi böyle düsünüyor.. 31 yasindayim ama artik hic bir seye tahamüllüm yok sabrim yok ...
Keske bazen bosanmasaydim diyorum...
bosanma Sebebinden biri de hem Kiloma artik herkesin laf edebilmesiydi.. ve üzerine cocugu ölen bir anneyi , aile tartismalari ile ortada birakmak .. beni kendi ailesi ve benim ailemin sorunlari ile piskolojikmen bozdular. Sadece cocugumun derdindeydim .. hersey üst üste geldi fazla konusmadan tartismadan dahi ayirdik yollarimizi..
