- 14 Haziran 2019
- 14.810
- 72.264
- 598
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #61
Anne sevgisini koşullu hale getiriyorlar. Yaramaz olursan, istemedğim bir şey yaparsan sevmem demek aslında. Çocuk koşulsuz sevildiğini hissedemiyor ki…Paspasta sakinleştikten sonra sarılıyorlardi. Bu da çocukta, "sorun cikarirsam sevgiye ulasabilirim" algısı yaratir diye düşünüyorum.
Ceza sadece düşünce paspası değildir. Çocuğum bana vurursa uygun bir kararda aynı şekilde vurur ve bak acıdı, benimki de acıyor derin. Düşürdüğünü döktüğünü toplatır ve toplatırken yanlışlığını anlatırım. Saçma sapan bir ağlama nöbetinde onu görmezden gelirim hatta odasına götürüp susmadan çıkma ağladığını değil konuşarak derdini anlattığını duymak istiyorum da derim. Oğlum 12 kızım 8 yaşına girmek üzere, ikisi de gayet girişken uyumlu ve özgüvenli çocuklar. Yapma dediğim şeyi yaparsa sevdiği bir şeyden men ederim. Çünkü hayatta böyledir. Her etkinin bir tepkisi vardır.Ceza eğitim metodu olarak eski yüzyıldan kalmadır. Kalmalıdır da. Çocukların en güvendikleri insanlarla arasına korku tohumları eker. Cezayla sadece sizden bir şeyleri saklamasına sebep olursunz.
İsterseniz thomas gordan ın kitabını okuyun.
Çocuklar ceza köşesinde ne kadar yanlış yaptım. Şundan yanlış yaptım demez. Ne kadar gaddar olduğunuzu düşünür. Çocuk cezayla yaptığı eylem üzerine düşünme hakkını kaybeder aslında.
Öğününü yemedi diye yediğinde verdiğiniz atıştırmalıkları vermemek ceza değil mi yaniCezasız teknikler otoritesiz değildir.
Bizim evin kuralları var ama bunlar ceza değil. Yemek saatinde yenir. Yemezse ceza almaz. Ama bir sonraki öğüne kadar yiyecek atıştırmaşık fln almaz. Bu farklı bir şey. Yada bana vurduğunda ceza almıyor. Sadece istemeden yaptığını bildiğimi söylüyorum. Bazen ben de öfkeleniyorum diyorum.
Oğlumun eski okulunda ceza köşesi vardı. Ki onlar buraya yaptığını düşünme alanı diyorlar ama adımdeğişince amacı değişmiyordu. Oğlum uykusundan uyanıp beni oraya koyacaklar anne oyuncak bile almana izin vermiyorlar sıkılma köşesi orası dedi. O oldu okuldan aldık. Ablam ilköğretim öğretmenidir yüz yıl öncesinin karanlıl metotlarına devam eden kuruma gönderme dedi. Cezasız senelerdir çocuk mezun ediyor. Hala velileri de öğrencileri de ayrı arar sorar. Sevgi ve şefkat daha çok eğitir
Yazılışını aklımda tutamadığım lanet kelimeBir de naçizane hatirlatmak isterim, tranva degil travma.
Hayır ceza değil. O seçimi çünkü. Yemiyorsan kaldırıyorum diyorum yemeyeceğim diyorsa kaldırıyorum. Saat tutup şu saate kadar bitirmedin diye önünden alsam elbette ceza olurdu. Ceza köşesi uygulaması da çok yanlıştı kurumu değiştirdim. Bu kurumda da öğretmenle ilgili soru işaretlerim var gerçi ama ben eğitimde şefkatin doğruluğuna inanıyorum. Özellikle okuduğum üç kitaptan sonra ciddi anlamda değiştim. Doğru da bir değişim olduğunu düşünüyorumCeza sadece düşünce paspası değildir. Çocuğum bana vurursa uygun bir kararda aynı şekilde vurur ve bak acıdı, benimki de acıyor derin. Düşürdüğünü döktüğünü toplatır ve toplatırken yanlışlığını anlatırım. Saçma sapan bir ağlama nönetinde onu görmezden gelirim hatta odasına götürüp susmadan çıkma ağladığını değil konularak derdini anlattığını duymak istiyorum da derim. Oğlum 12 kızım 8 yaşına girmek üzere, ikisi de gayet girişken uyumlu ve özgüvenli çocuklar. Yapma dediğim şeyi yaparsa sevdiği bir şeyden men ederim. Çünkü hayatta böyledir. Her etkinin bir tepkisi vardır.
Öğününü yemedi diye yediğinde verdiğiniz atıştırmalıkları vermemek ceza değil mi yanioğlunuz uykusundan uyanıp ağladığında "sen bir hata yapmışsın ve bunun karşılığı bu, aynı şeyi tekrar yapmazsan sıkılmak zorunda da kalmazsın" demeyi denediniz mi?
17 yıllık öğretmenim, iki çocuğa sahibim, bir çok çocuk gelişimi kitabı okuduğum gibi üstün yetenekliler, yaratıcılık ve özel çocukların eğitimi üzerine ağitimler aldım. Özel öğrenme güçlüğüne çalışmak üzere hazırlık yapıyorum. Beni da hala öğrencilerim arar dua eder, şu anki öğrencilerim de hayrandır bana ki 17 yıl boyunca hep hayran olunan öğretmen konumunda oldum.
Çocuklarıma ceza veririm yeri geldiğinde, neden ceza aldıklarını bilirler, karşıma geçip çatır çatır haklarını da savunurlar. Ceza vermek despot olmak değildir. Hatanın bedelini ödemeyi öğretmektir. CEza deyince hepinizin aklına despot insanlar geliyor. Tatlı sert diye bir model var. Hem sağlıklı hem de gerçekçidir.
Cezasız teknikler otoritesiz değildir.
Bizim evin kuralları var ama bunlar ceza değil. Yemek saatinde yenir. Yemezse ceza almaz. Ama bir sonraki öğüne kadar yiyecek atıştırmaşık fln almaz. Bu farklı bir şey. Yada bana vurduğunda ceza almıyor. Sadece istemeden yaptığını bildiğimi söylüyorum. Bazen ben de öfkeleniyorum diyorum.
Oğlumun eski okulunda ceza köşesi vardı. Ki onlar buraya yaptığını düşünme alanı diyorlar ama adımdeğişince amacı değişmiyordu. Oğlum uykusundan uyanıp beni oraya koyacaklar anne oyuncak bile almana izin vermiyorlar sıkılma köşesi orası dedi. O oldu okuldan aldık. Ablam ilköğretim öğretmenidir yüz yıl öncesinin karanlıl metotlarına devam eden kuruma gönderme dedi. Cezasız senelerdir çocuk mezun ediyor. Hala velileri de öğrencileri de ayrı arar sorar. Sevgi ve şefkat daha çok eğitir
Travma elbette değil. Ama sevgi kesintisi olarak algılıyorlar. Koşulsuz sevgi vermesi gereken ailede çocuk yaptıklarıyla sevgiyi hak etmesi gerektiğini düşünüyor. Bu da ileride ilişkilerde bazı sorunlara da neden olabilir.Bence her çocuk farklidir ve farkli şekilde yaklaşilmali. Bazi çocuklar zaten mizac olarak daha uyumludur, sakindir. Bazileride o disiplin ve kurala daha ihtiyaci olur.
Ceza karanlik metot olsa, biz yetişkinler arasindada kullanilmazdi. Çoğu kurallara, bir ceza yada bir yaptirim olduğu için uyuluyor.
Önemli olan bu cezanin nasil uygulandiği. Şefkat ve sevgi, niye ceza ile beraber olmasin? Evet bazi şeyleri tolere edersin, gerekirse konuşursun, gerekirse çocuğun odak noktasini dağitirsin. Ancak gerekirsede ceza verirsin. Cünkü bazi çocuklar daima laftan, odak nokta dağitimindan anlamiyor. Bazilari sınırlari test etmek istiyor mesela. Ne kadar ileriye gidebildiklerini, ayni zamandada kural olduğundada ne kadar korumali olduklarini anliyorlar.
Kizimi uyaririm ve son nokta odasina yollarim. Onun duygulari biraz azalinca yanina giderim ve o yaptiği davranişin neden kötü olduğunu anlatirim. Daima onu sevdiğimi fakat o yaptiği davranişin yanliş olduğunu anlatirim. Yani ceza daima travma demek değildir. Uygulanma biçimi ve çocuğun ihtiyaçlari önemlidir.
Travma, tramvay olarak öğretmistim kendime. Tramvayı dogru hatırlayıp m-v yer degisimi olarak.Yazılışını aklımda tutamadığım lanet kelimeteşekkür ederim. İnşallah zihnime kazınır bir şekilde
Ceza değil zaten yaptığının geri donutunu alıyor çocuk. Kimse elinde kızılcık sopasıyla gestapoluk yapmıyor evde ama yaptığı şeyin sorumluluğunu da almalı. Ben tamamen sakinleşip normale döndüğünde seni seviyorum ve bu yaptığın çok yanlış çünkü diye anlayacağı dilden uzun olmayan tek bir cümle kuruyorum eğer anlamadiysa soru soruyor yine açıklıyorum ve sarılıp konuyu kapatıyoruz. Sevgi ve sınır çizmek birbirinden bağımsız şeyler bunu ayırt edebildiğini biliyorum ve evet her çocuk farklıdırTravma elbette değil. Ama sevgi kesintisi olarak algılıyorlar. Koşulsuz sevgi vermesi gereken ailede çocuk yaptıklarıyla sevgiyi hak etmesi gerektiğini düşünüyor. Bu da ileride ilişkilerde bazı sorunlara da neden olabilir.
Ben bir anne olarak her zaman her koşulda yanında olacağımı bilmesini istiyorum.
Etkili anne baba olmak kitabında da diyor bunu. Çocuklara cezalara direnç geliştirirler. Her seferinde dozu arttırmanız gerekir. Şimdi ufak işe yarıyor ama ileride ergenlikte sizi kızdıracak şeyleri bilecek ve sizden gizlemeyi öğrenecek diyor. Esasında katı ve cezalı sistemde çocuk anne babasından saklanmayı gizlemeyi öğreniyor. Bu bana daha korkunç geliyor. Ve dediğim gibi etkili dinleme yöntemiyle cezadan daha iyi verim alıyorum. O kitabı da herkese öneriyorum bu nedenle
Travma elbette değil. Ama sevgi kesintisi olarak algılıyorlar. Koşulsuz sevgi vermesi gereken ailede çocuk yaptıklarıyla sevgiyi hak etmesi gerektiğini düşünüyor. Bu da ileride ilişkilerde bazı sorunlara da neden olabilir.
Ben bir anne olarak her zaman her koşulda yanında olacağımı bilmesini istiyorum.
Etkili anne baba olmak kitabında da diyor bunu. Çocuklara cezalara direnç geliştirirler. Her seferinde dozu arttırmanız gerekir. Şimdi ufak işe yarıyor ama ileride ergenlikte sizi kızdıracak şeyleri bilecek ve sizden gizlemeyi öğrenecek diyor. Esasında katı ve cezalı sistemde çocuk anne babasından saklanmayı gizlemeyi öğreniyor. Bu bana daha korkunç geliyor. Ve dediğim gibi etkili dinleme yöntemiyle cezadan daha iyi verim alıyorum. O kitabı da herkese öneriyorum bu nedenle
Süper dadi pedagog degilmis nette oyle yazıyordu yıllarca kandirilmisiz diyordu biri olan bugra ya olduOglunuz bugüne kadar isteklerini aglayarak çözdüğü icin buna devam ediyor olabilir. Super dadi diye bir program vardı. Musait oldugunuz zamanlarda onu izlemeye calisin. illa ki çocuklarınıza benzer davranış gösteren çocuklar bulursunuz. Pedagogun onerilerini not edin. Uygularsiniz, faydasi olacaktir.
Evet üyeler yazdi. Dava 3 gun once sonuclanmis ustelik. Buğra'nın yaşadığı olumsuz deneyimlere bu sekilde yerleri yumruklayarak gulmeniz hoş olmamış.Süper dadi pedagog degilmis nette oyle yazıyordu yıllarca kandirilmisiz diyordu biri olan bugra ya oldu
Esprisine diyorm bugrayi olumsuz mu degilmi bilemem ama duzeltti kadin .netteki yaziyi paylasmistim tamami oyle idiEvet üyeler yazdi. Dava 3 gun once sonuclanmis ustelik. Buğra'nın yaşadığı olumsuz deneyimlere bu sekilde yerleri yumruklayarak gulmeniz hoş olmamış.
Bu tarz olayların esprisi olmaz. Çocuklar da bozulan mekanizmalar degiller.Esprisine diyorm bugrayi duzeltti ama kadin .netteki yaziyi paylasmistim tamami oyle idi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?