- 25 Mayıs 2013
- 1.598
- 907
- 323
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #81
Az kalmış üzülmeyin çoğunu atlatmışsınız inanın zaman içinde rahatlayacaksınız sakinliginizi koruyun özellikle de küçük de kreşe başladığı zamanlar bugünler çok eskide kalmış olacakHaklisiniz. Ogluma cok zor hamile kaldim. Umidimiz tukenmisti artik sonra hamile oldugumu ogrendim bizim icin bir mucizeydi. Oglum dunyaya geldikten sonra onu yanliz birakmaktan cok korktum. Yani ikinci hamilelik benim icin cok zor bir olasilikti oyle bir sansimiz varsa korunarak o sansi yok etmek istemedim acikcasi. Benim hayattaki en buyuk sanslarimdan biri kardeslerim oglumunda omur boyu ona arkadas olacak dost olacak bir yoldasi olsun istedim. Itiraf etmek gerekirse bu denli zorlanacagimi hic tahmin etmemistim. Iyiki varlar o ayri konu onlari canimdan cok seviyorum ama yaslari yakin olunca cok zormus
Evde yedi gün boyunca bakara süresi aç. Yuksek sesle aç. Her gün. Toplam yedi gün olcak. Yedi gün sonra lütfen bana mesaj at. Bakara suresi yedi gün evde okunduğu veya dinlendiği zaman. Evdeki huzursuzluk sıkıntı nazar büyü kötü enerji ne varsa söküp götürür. Çok sıkıntıya girdiğim dönem denedim. Mucize gibi bize çare oldu.Iyi aksamlar herkese. Cok doluyum icimi bir yere bosaltmazsam patlayacagim. Benim sorunum cocuklarimin her anlamda sabrimi sonuna kadar zorlamalari. Dayanacak gucum kalmadi yildim tukendim adeta. Belki diyeceksiniz her cocuk boyle ama benimkiler normal boyutta degil inanin. Oglum dogdugundan beri herseye ama herseye aglayan bir cocuk su an 4 yasinda kararlilikla bu huyunu surduruyor. Soyledigim seylerin 99% 'a Itiraz ediyor. En basit ornek okuldan gelince guzellikle hadi sofraya oturmadan ellerimizi yikayalim diyorum kiyameti kopariyor. Banyoya soktugumda basini sampuanliyorum en hassas sekilde ama yinede aglama krizlerine giriyor. Sac taratmiyor yuz yikatmiyor. Oyuncaklarini toplamak gibi bir huyu zaten yok asla elini birseye surmez. Surekli aglamak icin bahane ariyor onun aglamasina gram tahammulum kalmadiIsteklerini elde etmek icin tum sinirlari zorluyor asla anne baba otoritesini kabul etmiyor. Kizimda 2 yas sendromuna girdi ogluma gore bir nebze daha iyi ama oda gitgide abisini ornek aliyor. Her gordugunu istiyor her istegi yerine gelsin istiyor gelmeyince aglama krizlerine giriyor. Herseyimiz zor geciyor ne yaptigim kahvaltidan birsey anliyorum ne yedigim yemekten. Her sofraya oturusum yemegin (mecazi anlamda) burnumdan gelmesiyle sonuclaniyor. Cocuklarim kendi baslarina uyumazlar oglen kizimin uykuya dalmasi 45 dakikayi buluyor aksam ikisini birden yataga koyup uyumalarini bekliyorum bazen 1.5 saati buluyor uyumalari. Onlar yatana kadar hem fiziken gem ruhen cokme derecesine geliyorum. Kizim hala uyaniyor geceleri 2/3 kez kalkip sut isitiyorum vermesem catlayana kadar agliyor. Sabah 6 gibi uyaniyor uyku resmen haram bana. Esimle bir yildir ayri uyuyoruz cocuklardan dolayi onunlada pek iyi degiliz. Her hafta sonu çocuklari disari cikariyoruz ama eve donene kadar ikimizde pert oluyoruz. Kizim arabada durmuyor gidecegimiz yere varana kadar agliyor. Oglumda gezi boyunca birseyleri bahane edip agliyor. Mizmiz seklinde degil aglamasi kavga cikara cikara bagira bagira agliyor ben boyle birsey gormedim hayatimda. Disari cikmasak olmuyor dort duvar arasinda iyice bunaliyoruz. Ben ne zaman biraz rahat yuzu gorecegim. Cocuklarim ne zaman herseye direnmekten vazgececek. Oglum aglama huyunu ne zaman terkedecek inanin bilmiyorum Onlarin aglamalarindan kafam agirlasiyor artik sersem gibi oluyorum gurultuden. Sagligimin gunden gune bozuldugunu hissediyorum. Lutfen icimi ferahlatacak birseyler soyleyin inanin buna cok ihtiyacim var.
Çocuk gelişimi mezunuymuş. Yav afedersiniz de çocukları köpek gibi eğitiyorduPedagog diye anlatilmiyor muydu programda? Dediklerini takip etmedim açıkçası ama aklimda kalanlar oyle anormal seyler degiller. Cok şaşırdım. Bahsettigim kadının fikirlerini çürütenler kimler? Okumak, izlemek isterim.
Merhabalar ben Antalya da yaşıyorum ve evet çok haklısınız rakamlar uçuk ve.populer olmak için özellikle de çocuklarla çalışırken reklam malzemesi yapılmaması ve müşteri değil de çocuk için ne yapabilirim onun bu sürecini nasıl çözümlerim diye düşünmesi gerekn bir ergoterapist şart çok haklısınız ben sorayim isterseniz hocama tavsiye edeceği birisi varsa muhakkak yazarım sizeRenklihatun Merhabalar ben de ergoterapist arayışındayım.Sizin yaşadığınız şehri bilmiyorum ama yine de sorayım dedim..Ankara'da "çok popüler olmayan" ama alanında da iyi bir ergoterapist arıyorum.Popilerite arttıkça fiyat yükselirken çocuğa ayrılan zamanın kalitesinde düşüş olabiliyor ne yazık ki
Hangi kitapları okudunuz bende araştırıyorum etkili ve yol gösterici ebeveynlik kitaplarıHayır ceza değil. O seçimi çünkü. Yemiyorsan kaldırıyorum diyorum yemeyeceğim diyorsa kaldırıyorum. Saat tutup şu saate kadar bitirmedin diye önünden alsam elbette ceza olurdu. Ceza köşesi uygulaması da çok yanlıştı kurumu değiştirdim. Bu kurumda da öğretmenle ilgili soru işaretlerim var gerçi ama ben eğitimde şefkatin doğruluğuna inanıyorum. Özellikle okuduğum üç kitaptan sonra ciddi anlamda değiştim. Doğru da bir değişim olduğunu düşünüyorum
Ben de branş öğretmeniyim bu arada.
Çok sevinirimMerhabalar ben Antalya da yaşıyorum ve evet çok haklısınız rakamlar uçuk ve.populer olmak için özellikle de çocuklarla çalışırken reklam malzemesi yapılmaması ve müşteri değil de çocuk için ne yapabilirim onun bu sürecini nasıl çözümlerim diye düşünmesi gerekn bir ergoterapist şart çok haklısınız ben sorayim isterseniz hocama tavsiye edeceği birisi varsa muhakkak yazarım size
Ben izledigimde lisedeydim. Paspas metodunu falan uyeler yazinca hatirladim. Baska ise yarar tekniklerle aklimda kalmisti. Hakkinda dava acilmis, sonuclanmis, kendisi hala pedagog unvanını kullanıyor. Sahte psikologlar, pedagoglar, akademisyenler... daha neler göreceğiz kim bilir...Çocuk gelişimi mezunuymuş. Yav afedersiniz de çocukları köpek gibi eğitiyordu
Evet bende görmüştüm pedagog değilmiş milleti kandırmış ve pedagog olması için gerekli olan bölümdende mezun falan değilmişO kadın pedagog değil. Dediklerinin hiç birini de pedagoglar desteklemiyor.
Var haberi canım hatta pedagoglar şikayet etmişler hala o unvanı kullanıyor diyeInstagram hesabini hala pedagog olarak kullaniyor cok sasirdim. Haberi yapildiysa bir arastirayim.
5 yasindaysa 5 dk paspas molasıBen her zaman tarzını kötü buldum. Paspas dln bildiğin köpek eğitir gibi çocuk eğittiler. Şu an düzgün anaokulları bile bu yöntemleri kullanmıyor. Çocuğa ceza vermekti.
Ne yazacağımı bilemedim doğrusu.Dolandırıcılık yapmış, büyük ahlaksızlık ama orada işeyarayan etkili taktikler de vardı. Aklı olan insan olurla olmazı benim çocuğuma uymazı ayırabilir. Her şeyini kopyalamak zorunda değiliz. İşimize yarayanları alabiliriz.
Çocuğun duygusal sorunları diye bir kitap var mesela üniversitedeyken okumuştum ve ondan öğrendiklerimle iki çocuk büyüttüm, açıkçası kendimi oldukça başarılı da buluyorum. Ama sorunlu, baştan yanlış eğitilmiş bir çocuğu düzeltmek çok daha ağır ve katı kurallı gidilmesi gereken bir yol.
Ben biraz katı ve eski nesil kalabilirim ama tranvasız çocuk büyüteceğim görüşünü doğru bulmuyorum. Hayat o kadar yumuşak yüzlü değil, hata yaptığınızda basıyor tokadı. Sertliği acımasızlığı da tanımalı çocuk
Odaya göndermek neden ceza oluyor hiç anlamiyorum ben:)Bence her çocuk farklidir ve farkli şekilde yaklaşilmali. Bazi çocuklar zaten mizac olarak daha uyumludur, sakindir. Bazileride o disiplin ve kurala daha ihtiyaci olur.
Ceza karanlik metot olsa, biz yetişkinler arasindada kullanilmazdi. Çoğu kurallara, bir ceza yada bir yaptirim olduğu için uyuluyor.
Önemli olan bu cezanin nasil uygulandiği. Şefkat ve sevgi, niye ceza ile beraber olmasin? Evet bazi şeyleri tolere edersin, gerekirse konuşursun, gerekirse çocuğun odak noktasini dağitirsin. Ancak gerekirsede ceza verirsin. Cünkü bazi çocuklar daima laftan, odak nokta dağitimindan anlamiyor. Bazilari sınırlari test etmek istiyor mesela. Ne kadar ileriye gidebildiklerini, ayni zamandada kural olduğundada ne kadar korumali olduklarini anliyorlar.
Kizimi uyaririm ve son nokta odasina yollarim. Onun duygulari biraz azalinca yanina giderim ve o yaptiği davranişin neden kötü olduğunu anlatirim. Daima onu sevdiğimi fakat o yaptiği davranişin yanliş olduğunu anlatirim. Yani ceza daima travma demek değildir. Uygulanma biçimi ve çocuğun ihtiyaçlari önemlidir.
Peki çocuğun saatlerce aglatilmasi normal mi?Böyle zor bir çocuğunuzun varken arada bu kadar az süre bırakarak bile isteye hamile kalmanız büyük cesaret gerçekten.
Bence de profesyonel yardım almalısınız. Her çocuğun huyu suyu farklı. Yaklaşımı da ona göre olmalı. Ben disiplinli bir anneyim etrafımdaki örneklere göre. düşünüyorum gece 2-3 kere ağlıyor diye süt ısıtıcam. Mümkün değil öyle bir şey yapmam.Hiçbir çocuk ağlamaktan çatlamaz. Varsın saatlerce ağlasın. Çocuklar çoğu zaman ağlamayı isteklerini yaptırmak için kullanıyorlar. Sizde durum epey bir abartılmış. Allah kolaylık versin, geciktirmeden uzmanı ile görüşün derim
Konu sahibi bence de yardım almalısınız.Iyi aksamlar herkese. Cok doluyum icimi bir yere bosaltmazsam patlayacagim. Benim sorunum cocuklarimin her anlamda sabrimi sonuna kadar zorlamalari. Dayanacak gucum kalmadi yildim tukendim adeta. Belki diyeceksiniz her cocuk boyle ama benimkiler normal boyutta degil inanin. Oglum dogdugundan beri herseye ama herseye aglayan bir cocuk su an 4 yasinda kararlilikla bu huyunu surduruyor. Soyledigim seylerin 99% 'a Itiraz ediyor. En basit ornek okuldan gelince guzellikle hadi sofraya oturmadan ellerimizi yikayalim diyorum kiyameti kopariyor. Banyoya soktugumda basini sampuanliyorum en hassas sekilde ama yinede aglama krizlerine giriyor. Sac taratmiyor yuz yikatmiyor. Oyuncaklarini toplamak gibi bir huyu zaten yok asla elini birseye surmez. Surekli aglamak icin bahane ariyor onun aglamasina gram tahammulum kalmadiIsteklerini elde etmek icin tum sinirlari zorluyor asla anne baba otoritesini kabul etmiyor. Kizimda 2 yas sendromuna girdi ogluma gore bir nebze daha iyi ama oda gitgide abisini ornek aliyor. Her gordugunu istiyor her istegi yerine gelsin istiyor gelmeyince aglama krizlerine giriyor. Herseyimiz zor geciyor ne yaptigim kahvaltidan birsey anliyorum ne yedigim yemekten. Her sofraya oturusum yemegin (mecazi anlamda) burnumdan gelmesiyle sonuclaniyor. Cocuklarim kendi baslarina uyumazlar oglen kizimin uykuya dalmasi 45 dakikayi buluyor aksam ikisini birden yataga koyup uyumalarini bekliyorum bazen 1.5 saati buluyor uyumalari. Onlar yatana kadar hem fiziken gem ruhen cokme derecesine geliyorum. Kizim hala uyaniyor geceleri 2/3 kez kalkip sut isitiyorum vermesem catlayana kadar agliyor. Sabah 6 gibi uyaniyor uyku resmen haram bana. Esimle bir yildir ayri uyuyoruz cocuklardan dolayi onunlada pek iyi degiliz. Her hafta sonu çocuklari disari cikariyoruz ama eve donene kadar ikimizde pert oluyoruz. Kizim arabada durmuyor gidecegimiz yere varana kadar agliyor. Oglumda gezi boyunca birseyleri bahane edip agliyor. Mizmiz seklinde degil aglamasi kavga cikara cikara bagira bagira agliyor ben boyle birsey gormedim hayatimda. Disari cikmasak olmuyor dort duvar arasinda iyice bunaliyoruz. Ben ne zaman biraz rahat yuzu gorecegim. Cocuklarim ne zaman herseye direnmekten vazgececek. Oglum aglama huyunu ne zaman terkedecek inanin bilmiyorum Onlarin aglamalarindan kafam agirlasiyor artik sersem gibi oluyorum gurultuden. Sagligimin gunden gune bozuldugunu hissediyorum. Lutfen icimi ferahlatacak birseyler soyleyin inanin buna cok ihtiyacim var.
Peki çocuğun saatlerce aglatilmasi normal mi?
Sorunu anlamaya çalışmak,aç mi,duygusal açlık mi,korkuyor mu,neden uyanıyor,anlamaya ve çözmeye çalışmak varken, saatlerce ağlayıp pes etmesi başarı değil bana gore...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?