Yorumlarınıza saygı duyuyorum, bu söylediklerinizi harfiyen katılıyorum ancak inanın içinde bulunduğum şartlar bunu gerektiriyor. Adama elli kez diyorum çocuk görür duyarsa çok kötü olur, ilerideki yaşayacağı sıkıntıları anlatıyorum. Eskiden herkes aynı odada yatıyormuş, onlar ne yapıyordu o zaman diyor.. uyanmaz korkma, bişey olmaz. Ya bi cinnet anında vuracağım ya onu ya kendimi, anlaşılamamak, iletişimsizlik kadar kötü bi şey daha yok. Hepiniz ufak tefek sorunlar dışında mutlusunuz sanırım, daim olsun. İnanın yaşayan bilemez. Nasıl tahammül ettim şaşırıyorum. Pazar günü yatalım biraz diyorum, saat 9u geçince oğlanı yolluyor yanımıza, annen çay koysun kahvaltı yapalım diyormuş kv. O evde önüme geleni hayat diye yaşıyorum.