Kendi önüme bakamıyorum, hayatıma odaklanamıyorum. 24 yaşındayım geçen yıl üniversiteden mezun oldum. Lisedeyken arkadaş olduğumuz, daha sonra arkadaşlığın sevgililiğe döndüğü bir ilişkim oldu. Lisede aynı sınıfta aynı sırayı paylaştık. Üniversiteyi kazandığımda birbirimizden hoşlandığımızı anladık ve sevgili olduk. Daha sonra kendisi önümde daha 4 yıl olduğunu, kültürlerimizin farklı olduğunu, ailevi sıkıntılarını öne sürerek benden ayrıldı. Bu sürede annesi vefat etti, askere gitti hepsinde yanında oldum. Sevgim hiç eksilmedi hep artarak devam etti. Bir gün evleneceğini söyledi ve bütün iletişimi kopardık. Aradan 1 yıl sonra ortak arkadaş vasıtasıyla kendini hatırlattı, sahte bir hesaptan bana ulaştı. Görüştük konuştuk kalbim hala aynı çarpıyodu. Evliliğinde sorunlarının olduğunu doğru düzgün hiç aynı evde kalmadıklarını, eşinin evden hep gittiğini, onu sevmediğini boşanacağını söyledi. Daha sonra bir gün aile büyükleri araya girdi getirdiler dedi ve yine iletişimi kopardık. Ben onu çok seviyorum ondan sonra hayatıma kimseyi alamam kendimi zorladım birisiyle tanıştım görüştüm ama midem almadı. Onun sefası da cefası da başım gözüm üstüne çok aşığım. Şimdi tekrar geldi ama evli olduğu için görüşmeyi reddettim. Boşanır mı boşansa bile bana bir gelecek vaad eder mi bilmiyorum. Ondan başkasıyla olamıyorum yaşım ilerliyo yuva kurmak istiyorum ama nasıl başkasına kalbim ısınacak? Ben ne yapacağım nolur yardım edin çok yalnızım psikolojim hiç iyi değil kimse halimi anlamıyor