Nasıl sabredebilirim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Her gün görüsüyoruz neredeyse ama kapıdan falan konusuyoruz. Cay yemek vs icin haftada 2. Bazen daha cok bazen ozel durumlardan dolayi daha az. Asil komik olan esimin ailesiyle iliskisi cok kiskanilqsi degil. Kayinvalidem benim anneme bagliligima ozenirdi hep. Ne guzel baktin hastayken falan derdi. Ben kendi ailemi gorememenin üzüntüsünden onları da daha az gormek istiyordum. Ama buradaki yorunlar kendime getirdi beni. Sacmaladigimi farkettim
 
Kaybınıza çok üzüldüm. İkisinin de yerleri mekanları cennet olsun. Yasınızı tutun tabi ama sizin yasiniz etrafinizdakilerin çilesi olmasın. Bir süre sabrederler sonra bir tek sen mi anneni kaybettine döner olay. Sessizce tutun yasınızı. Eşinizle kavga edince anneniz geri gelmeyecek.

Anahtar olayını çözmenizi iyi ama aile apartmanın haftada iki kere zile basması az bile.
 
Seviyodum aslında. Hatta hala seviyorum muhtemelen. Ama annemi o kadar çok özlüyorum ki başka bi aileye uyum saglayamiyorum suan. Ben kendi ailemi istiyorum. Cocuk gibiyim belki de.
Her acı zamanla azalıyor .Bende babamı kaybettim 20 yaşımda iki yila kendime gele bildim .Sizde iyileseceksiniz .
 
Ben eşime herhangi bir görüşme sıklığı dayatmıyorum ama zaten. Yeri gelir hergün görüşmemiz gerekir yeri gelir iki hafta uğramaz. Bunu sorun edecek bir insan değilim. Ama iki hafta görüşmediğinde ben sorun çıkarmıyorsam hergün görüşmemiz gerektiğinde de o sorun çıkartmamalı. Yani annemi görmeyi, ailemle ilgilenmeyi görev gibi görmediği sürece sorun yok. Ben öyle bir görev yükleme ihtiyacı hissetmiyorum çünkü. Yol arkadaşım diye seçtiğim insan benim kıymet verdiklerime kıymet vermeli, aksi halde evli kalmanın bir anlamı yok.
 
Genel olarqk size hep hak verdim. Beni kendime getirdiniz tesekkur ederim. Ama benim evlilige bakış açım farklı. Saygısızlık yapmadıgı sürece sevmek zorunda da değil bence kimse kimsenin ailesine.
 
Zile her gun basılıyor neredeyse. Haftada 2 uzun uzun yemek çay vs seklinde görüşmek. Haklisiniz benim acimi tolere etmek zorunda degiller. Suan acimin bittigini dusunuyorlar mubtemelen.
 
Esimin ailesi bana dayatıyo biraz aslinda ondan da rahatsiz olmus olabilirim. Yemege cagiriliyoruz surekli. Her defasinda hayir denmiyo. Mecburen gidiyoruz. Bu mecburiyetlerden bunaldım belki de. Yorgunum koltuga uzanip tv izlemek istiyorum. Cat kapi bi sekilde oturmaya geliniyo mesela. Sizinkinden farkli qma benzer de. Neyse baya mantikli fikirler edindim bu siteden. Bu da kar.
 
Genel olarqk size hep hak verdim. Beni kendime getirdiniz tesekkur ederim. Ama benim evlilige bakış açım farklı. Saygısızlık yapmadıgı sürece sevmek zorunda da değil bence kimse kimsenin ailesine.
Tabi ki sevmek zorunda değil. Ama ben de ailemi sevmeyenle birlikte bir hayat kurmak ya da bu hayatı yürütmek zorunda değilim. Kimse hiç bir şeye zorlanamaz.
 
Zile her gun basılıyor neredeyse. Haftada 2 uzun uzun yemek çay vs seklinde görüşmek. Haklisiniz benim acimi tolere etmek zorunda degiller. Suan acimin bittigini dusunuyorlar mubtemelen.
Acınızı tolere ederler tabi. Bakın emin olun gelmezlerse de benim yasimda yanımda olmadılar. Bir gelip halimi hatırımı sormadılar diye onlara da kizabilirsiniz. Ben oglumu kaybettim. Arayanlari acmiyordum. Kiziyordum. Cunku teselli edecegim diye kurduklari her cumle batiyirdu. Aramayanlara da kiziyordum. Neden aramadilar diye. Zor bir donemdesiniz. Niyetim sizi elestirmek degil. Kendi psikolojiniz iç huzurunuz için biraz daha gevsemelisiniz. Yoksa önce size sonra etrafinizdakilere çok zor olacak. Gitti anneniz. Kabul edemiyorsunuz belki ama zamanla kabul edeceksiniz. Onu güzel anacaksiniz. gözünüzden yaş gelecek. Düzelecek ama zamanla. Bu süreçte etrafinizdakiler de size destek olacak. Güzel bir ailesiniz.
 
Tabi ki sevmek zorunda değil. Ama ben de ailemi sevmeyenle birlikte bir hayat kurmak ya da bu hayatı yürütmek zorunda değilim. Kimse hiç bir şeye zorlanamaz.
Bir gün eşiniz artık annenizi eskisi kadar sevmese boşanacak mısınız ? Sizin hayat partnerliginiz annenizi sevmesine mi bağlı? Sizi anlamak icin size soruyorum surekli. Rahatsiz oluyorsaniz sormayabilirim. Tam olarak esimin konumunda sayilirsiniz. Dusuncelerinizi anlamlandirmak istiyorum o yuzden. Cok eskidem esini aldatan birine bahane olarak kocasinin ailesiyle gorusmesigi icin aldatildi o kadin denmisti. Sacma bulmustum ama sizin yorumunuzdan sonra bi acaba dedim.
 
Sizin acınız daha büyükmüş. Derdimden utandım. Ben de açmadım telefonları. Sonra bi arkadasim aramadı diye ona küstüm. Cok degisik, çetrefilli bi sürec. Siz nasıl normale döndünüz?
 
Çok farazi sorular. Bugün severken birgün neden sevmesin? Geçerli bir sebebi olmalı bunun için. 70 küsur yaşında bir kadından ne isteyebilir ne bekleyebilir sevmemek için? Ben 13. seneye girdim evliliğimde, yeni evli değiliz. Bu 13 senede ailelerle alakalı bir sorun yaşamadık, aileler yüzünden kavga etmedik. Başımızın üstünde yerleri var dedik hep. Şu saatten sonra eşim sorun çıkarsa adam delirdi heralde derim. Yani sorularınızın cevabı bende yok.
 
Öncelikle kayıplarıniz için size sabırlar diliyorum. Kayiplarinizin travmasi sanırım hala sizinle. Ve bu sebeple etrafinizda gelisen olaylara daha tepkisel yaklasmaniz muhtemel görünüyor. Yoksa aile apartmanında herkes bilirki birlikte yenilip icilmesi gibi durumlar yaşayanlar var özeli olmayan çiftler var. Eşiniz zaten bu durum karşısında gerekenleri elinden geldiğince yapmış. Sizinde ona destek olup biraz halden anlamanız lazım. Gerekirse profesyonel destek almaya devam edin. Yasadiklariniz kolay değil ama suanki durumda kendinize çok dert edebileceginiz en azından halledemeyeceginiz sorunlar degil. Bu şekilde devam etmeniz halinde eşinizi de bezdirirsiniz
 
Umarım bundan sonra da böyle bir sorun yaşamazsınız ne diyeyim.
 
Bakın bunların hepsine bir sünger çekmeye çalışın. Eşiniz sizinle aynı fikirde yani şartlar oluştuğunda o da oradan taşınmak istiyor. Biraz daha dişinizi sıkmaya çalışın. Çok rahatsizsaniz tekrardan anahtarı değiştirin yine alırsa yine değiştirin. Böyle böyle belki ayikacaktir
 
esim de burada yasamak istemiyordu en basta. Aslinda ona daha zor. Istemedigi seye benim yuzumden mecbur kaldi. Benim annem hasta olmasa isim gucum olacakti ve kira da olsa baska bi yerde yasayacaktik. Sizin uzerinizden bana faydali yorum yapan herkese tesekkur ederim. 5 yasinda terkedilmis bir cocuk gibi hircin ve bencilmisim ben aslinda. Biraz mantikli dusunmeye basladim
 
Ama sizinkide saglikli bir bakış açısı değil ki. Yanlış anlamayın ama siz ailenizi kaybettiginiz için esinizde ailesiyle olmasın istiyorsunuz ve evet dizinde dediğiniz gibi bu bencillik. Eşinizin annesi hayattayken annesizlik yaşasın istiyorsunuz elinizde olmayarak. Eşiniz şuan için son kaleniz ve onu iyi koruyun derim. Sürekli sorun çıkarak taraf olup iyice sogutmayin
 
Yok esim her gun gitsin gorsun istiyorum aksine. Ama bensiz gitsin istiyordum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…