Nasıl sabredebilirim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Annemle yapamadigim seyleri esimin annesiyle yaparsam anneme ihanet etmis gibi hissediyorum sanirim bilincaltimda. Tesekkurlwr yorumunuz icin bana yeni bakis acilari actiniz
Sizin durumunuzla asla ve asla bir olmaz ama kendimle ilgili ufak bir örnek vermek isterim. Ben aile evinde sadece ders beklentisi olan iş yaptırılmayan biriydim, beklentileri karşıladım iş yapmayı öğrenemedim. Ama kv evinde çay servisi, bulaşıkları sudan geçirmek filan bazen beni o kadar gıcık ediyodu ki kendi anneme yapmıyorum şurda yaptığıma bak filan, sonra bunu kafaya takmak yerine annemde de yapayım madem dedim.. siz de belki annenizle yapamadıklarınıza yine annenizle de yapıyormuş gibi niyet edebilirsiniz bilmiyorum, keşke annem de burada bizimle olsaydı diyebilirsiniz kayınvalidenize bunlar ayıp değil günah değil.. inşallah zamanla iyileşeceksiniz, Allah yardımcınız olsun..
bir de bilmiyorum yasak mı ama geçen youtubeda mehmet dinç-mukavemet diye bir video çıktı karşıma, depremzedelerin kayıplarıyla nasıl başa çıktıklarını anlatıyordu, çok hoşuma gitti, hazır hissettiğiniz bir zamanda dinlemenizi tavsiye ederim..
 
Sizin durumunuzla asla ve asla bir olmaz ama kendimle ilgili ufak bir örnek vermek isterim. Ben aile evinde sadece ders beklentisi olan iş yaptırılmayan biriydim, beklentileri karşıladım iş yapmayı öğrenemedim. Ama kv evinde çay servisi, bulaşıkları sudan geçirmek filan bazen beni o kadar gıcık ediyodu ki kendi anneme yapmıyorum şurda yaptığıma bak filan, sonra bunu kafaya takmak yerine annemde de yapayım madem dedim.. siz de belki annenizle yapamadıklarınıza yine annenizle de yapıyormuş gibi niyet edebilirsiniz bilmiyorum, keşke annem de burada bizimle olsaydı diyebilirsiniz kayınvalidenize bunlar ayıp değil günah değil.. inşallah zamanla iyileşeceksiniz, Allah yardımcınız olsun..
bir de bilmiyorum yasak mı ama geçen youtubeda mehmet dinç-mukavemet diye bir video çıktı karşıma, depremzedelerin kayıplarıyla nasıl başa çıktıklarını anlatıyordu, çok hoşuma gitti, hazır hissettiğiniz bir zamanda dinlemenizi tavsiye ederim..
Aslinda esimin annesini de cok seviyorum ben. Ama o asla beni kendi cocuklari gibi sevmeyecek. Bumu farkedince uzaklastim galiba. Bi de annemle bi daha asla vakit geciremeyecegim. Annemin bulasigini yikamak icin canimi verecek durumdayim suan :)
 
Öyle bir durum yok ki. Ama olursa da görevimiz tabi ki büyüklerimize destek olacağız. Onlar ömürleri boyunca bize destek oldular, şimdi ihtiyaçları olduğunda ay ben sıkıldım yapmak istemiyorum deme lüksümüz yok ki. Benim ailem senin ailen olayına girmiyoruz biz. O yüzden şimdi eşinizin sorumluluğu değil diyeceksiniz ama benim sorumluluklarım onun da sorumlulukları. Onunkiler de benim. Aile olmak böyle bir şey çünkü.
MAsallah size. Umarim ben de bi ucundan tekrae aile olabilirim birileriyle.
 
bu psikolojiyle burada boyle bir konu acmis insana nankor denmez. Hayir ben sizi ciddiye almam ama alan biri cikarsa bu psikolojiyle gider kendini atar vebali size kalir. Yapmayin bence.
Merak etmeyin birine" nankörlük yapmak doğru değil" diye söylesem gidip kendini atmaz .Şu soyleminiz bile sadece kendinize odaklandığınızı çevrenizde ne olup bittiğini umursamadiğinizi gösteriyor.Detaylari bilmem ama elinden geleni yapmaya çalışan bir eş var ama siz sürekli sorun çıkarma derdindesiniz.Annenizin vefatı,içinde yaşadığınız acı bir tarafa kayinvalidenizin sinir eden hareketleri bir tarafa siz hepsini aynı kazanda kaynatıp sorunları büyütmeyi tercih ediyorsunuz.Esinizin gayretine mücadelesine nankörlük ediyorsunuz.
 
Sizin acınız daha büyükmüş. Derdimden utandım. Ben de açmadım telefonları. Sonra bi arkadasim aramadı diye ona küstüm. Cok degisik, çetrefilli bi sürec. Siz nasıl normale döndünüz?
Acının büyüğü küçüğü yok canım. Her acı yasayanina büyük. Atlatamadım henüz cok yeni. Ama yapi olarak da her şeyi içimde yaşayan biriyim. Belki yapimdam dolayı kimseye yansıtmıyorum. Sessizlesiyorum sadece. Kimseyi ilgilendirmedigini düşünüyorum.
 
Aslinda esimin annesini de cok seviyorum ben. Ama o asla beni kendi cocuklari gibi sevmeyecek. Bumu farkedince uzaklastim galiba. Bi de annemle bi daha asla vakit geciremeyecegim. Annemin bulasigini yikamak icin canimi verecek durumdayim suan :)
Bence bu kadar ön yargılı olmayalım, zaman içerisinde sizi kendi çocukları gibi hatta daha çok bile sevecek olabilir.. burada bile ne kadar kv sorunu olsa da bir o kadar Allah razı olsun kayınvalidemden diyecek olan da vardır.. kimi zaman kavga edilir kimi zaman sarılırsın ağlarsın, tüm ilişkiler gibi.. şimdi yas sürecinde olduğunuz için rahmetli annenizle ilişkinizin inişleri hiç gözünüze görünmeyecektir aklınıza gelmeyecektir çok normal olarak, ama zamanla buna da daha gerçekçi bakacaksınız bence.. kayınvalidenize size el uzatması için bir şans verin, siz de onu seviyorsunuz bu çok güzel bir şey ve annenize ihanet değil kesinlikle.. tekrar gülüp eğlenmenizin acınıza ihanet olmayacağı gibi..
 
MAsallah size. Umarim ben de bi ucundan tekrae aile olabilirim birileriyle.
Bunun için çabalamıyorsun ki ama. Sen daha çok kendini yalnızlaştırmaya çalışıyorsun. Kimse gelinini damadını kendi evladı gibi sevmez, sevemez. Sen de kendi anne baban gibi göremezsin onları. Ama bunlar da iyi insanlar, kocamın ailesi benim de ailem diye bakış açını değiştirirsen bir şeyler yoluna girecektir. Beklentilerin fazla yüksek ve fazla benmerkezcisin.
 
Başınız sagolsun. Bence sizin artık calismaya başlamanız lazım, çok iyi geleceğini düşünüyorum size. Sonrasında da ev değişikliği yaparsınız, yine eşinizin ailesine yakın ama başka apartman olabilir.

Herkesin hayattan beklentisi, sabrı farklıdır. Haftada 2 görüşme normal diyen olmuş mesela, benim için değil. Eşim gitsin görsün gerekirse ama ben asla gitmem o sıklıkta. Demek ki size de fazla, o zaman siz de daha seyrek gidin. Bunun için ise başlayıp yorgunum demek, taşınmak falan işleri daha da kolaylastiracaktir.
 
Siz ne sıklıkla görüşüyorsunuz ve her sey gulluk gulistanlik mi? Suan sorun bende biliyorum. Ama her konuda mi haksizim onu merak ettim. Haftada 2 bence hala cok mesela :)

Bu aileden aileye degisir. Biz de bir beklenti yok. Yani haftada bir gittik 3 4 gittik fark etmez. Mesela cocuklar gitmek istese birakiyorum ve kendi islerime bakiyorum müsaitlerse.Mesela haftada iki kere gidip bütün gününüzü orda geciriyorsaniz tabi cok gelir. Ama mesela aksam yemegine iki kere bulusmak ortada zorunluluk yoksa cok degil.
Ve hayir hersey her zaman gülluk gülistanlik degil. Cünkü onlarin hayat tarzi benimkinden farkli. Bende eminim gözlerinde 4/4 gelin adayi degilim, ama benim öyle bir iddiam da yok. Ben beklentilerimi 0 a indirdim bazi konularda. Ben insanlarin benim duygularimi ve düsünme tarzimi anlamasini beklemiyorum artik. Kendi annem.derdimi anlamaz, onlar nasil anlasin zaten. Empati duygusu ayni sekilde her insanda olmuyor. Mesela siz su anda aslinda cok yaralisiniz ve insanlarin buna hassasiyet göstermesini de bekliyorsunuzdur, ama onlar belki coktan rutinlerine dönmüsler, cünkü ates onlarin ocagina düsmedi.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X