Nasıl oldu da hayatta kalmayı başardın ?

85 doğumluyum
hatırlıyorum da en büyük zevkim annemle teypten ses kaydı çekmek olurdu
ben elimde saç fırçası zeki müren şarkıları söylerdim
annem benim izleyicim olurdu alkışlar alkışlar....

sokakta saklambaç oynardık, yakan top, sek sek
en sevdiğim oyundu dansa davet
mahallenin bütün oğlanlarıyla dans ederdim
ama kardeştik biz ne de güzel eğlenirdik.

ağaçlara çıkardık
meyveleri dalında tozun toprağın içinde yerdik
komşuların zillerine basıp basıp kaçardık
bahçelerden cam şişeleri toplayıp bakkala verirdik
o da bize gazoz, leblebi tozu.
yoğurtçu, sütçü kapıdan geçerdi.
elimde tencere camda anneme haber vermek için beklerdim
bu benim vazifemdi
baloncular vardı sonra rengarenk uçan balonlar
galeta satan amcalar.
sokaklar hep bayram yeri gibiydi
her daim çocuk sesleri...

düşerdik dizler kan revan içinde kalırdı
annem görürse sokağa daha çıkarmaz diye
bezlerle sarardım
ne tetanoz oldum ne iltihap kaptım
çok hijyenik şartlarda büyümedim yani
kedi de tırmaladı, çenem de patladı oyun oynarken ama
hiç ağlamazdım bile..

o zaman dünya daha güvenliydi herhalde
duymazdık annelerimizden bak seni çalarlar kapının önünden
kaçırırlar uzaklaşma buralardan laflarını
bütün sokaklar güvenliydi
insanlar o zamanlar iyiydi...
 
A m o n r a .!.:
bütün sokaklar güvenliydi
insanlar o zamanlar iyiydi...
Genişletmek için tıkla...

İnsanlar o zamanlar birbirinin kıymetini bilirdi.
Komşuluk, arkadaşlık, akrabalık değerleri farklıydı.

Bayramlarda cümbür cemaat toplanılırdı, herkes birbiri ile yarışırdı adeta akraba gezmelerinde.
Komşular ile bayramlaşılırdı (!), tek tek gezilirdi kapıları.
Herkes harçlık vermezdi belki, fakat illa bir mendil veren çıkardı...

Ne çok şeker yerdik, şimdilerde sağlıksız diye tabir edilen ne çok şey tüketirdik...
Kansuk diye birşey vardı, hatırlayan var mı bilmem ama, ekşi birşeydi, eczanelerden alınırdı.



 
Son düzenleme:
bir de anneden,babadan korkardık,annemin o bakışı var ya yerin dibine geçmek isterdim...böyle bir göz süzdü mü,misafirlikte falan,eve gidene kadar o korku bitirirdi valla...bu bende psikolojik travma yaratmadı,annemle ilişkimide sorun yok ..:)

en önemlisi,kazenin yazdığı birşey;görevlerimiz,sorumluluklarımız ve yasaklarımız vardı..gerçekten de öyle..annem çalışıyodu,sabah kalkıp kahvaltı yapıp giyinip okula giderdim sabah 6 da,ders çalışmam gerekliydi,en azından sınıfta kalmamam,ki voleybol antremanlarıma gidebileyim.yoksa volybolu unutacaktım...haftaiçi arkadaşımda kalamazdım,arasıra çok iyi bildşkleri ark.kalabilrdim ama klasik olarak onlar istedikleri zaman bizde kalabilirlerdi.. şimdi ise düşünüyorum,oğlum 2 yaşında vicdan azabı çekiyorum,ona vakit ayıramıyorum diye..ama bne hiç böyle birşey düşünmedim annem için,benim kendi hayatım,yapmam gerekenler,yapmamam gerekenler vardı. ben onlarla meşguldum.anneme ihtiyacım olduğunda da ordaydı işte..

sanırım biz kendi çocukluğumuzu unutup,çağın bize dayattıklarını yaşatıyoruz çocuklarımıza...
 
kıyafetlerimizi annem dikerdi. kalan artık kumaşlarla da ben bebeklerime birşeyler dikerdim.takas usulü oyuncak değiştirirdik.1 barbi bebek ayakkabısına bir tarak bir bebek kıyafetiydi
 
sokaktan pamuk şekerci ve salıncak geçerdi binmek sıraya girerdik hey gidi hey :)
 
Okula giderken saçlarım hep kısaydı annem kuş boku diye tabir etiği kıvrımı koyar papatyalı tokayla tuttururdu.alıç ve meybuz aldır okul köşesindeki büfeden.dansa davet oynardık teneffüslerde.beslenmesini unatan arkadaşlarımıza kendi beslenbemizden verirdik tek tek.kokan şeyler konmazdı meyve olarak alan var alamayan var diye.yerli malı haftası kutlanırdı çeşit çeşit yiyecekler yapardı annelerimiz. Tiyatrolar yapardık.
 
Yüksek bel pantolonlar vardı.büyüklerin büyükler için kıyafetleri, küçüklerin küçükler için kıyafetleri vardı.topuklu ayakkabılar annelerimizden gizli gizli evcilik için giyerdik.toupuğu kırılır falan mazallah saklı giymek lazım.
 
Facebook sayfamızdaki yorumlarımı toparladım buyrun ;

Bu arada dinazor mu olduk ne ? 71'


 
82 doğumluyum beim çocukluğum köyde geçti hiçte kolay değildi hayatımız ama mutluyduk kocaman bir bahçemiz vardı ve kocaman bir dut ağacı sıkıldığım zaman salıncak kurar sallanırdım hemde uçarcasına şimdi düşünüyorumda nasıl düşmemeişim o salıncaktan
toprakla oynardım bol bol oyuncaklarım felen yoktu nasılda isterdim oyuncak bir bebeğim olmasını bende keni bebeğimi kendim yapardım çöpten yada bezden
arkadaşlarım vardı koca köyden herkes arkadaşımdı toplanır bir araya gelir saklambaç ip atlama yada yedi bardak oynardık
çok sevdiğim bir arkadaşım vardı mesala onunca küsünce evlerinin etrafını yol yapardım gıcık şeyy hiçte pas vermezdii
baba korkumum vardı bir bakışıyla beni yerle bir eden sokakta görürüse evde dayak atan
ama herşeye rağmen mutluydum
keşke bizim çocuklarımızda hürce sokaklarda oynaya bilse acaba kaygısı olmasa
 
Eskiden herşey daha kısıtlı ama çok daha güzeldi.. Çamurdan pasta yapar üstüne çiçek saplarından mum yapardık Barbi bebeklere kıyafet dikerdik,sonrada saçlarını kel olana kadar keserdikk Taso oynardık kardeşimle, ya da beştaş. Arkadaşlarımızla birlikte evimizin altında piknik yapardık herkes evinden birşey getirirdi yerdik

Kardeşimle kavga ederdik döverdik birbirmizi. Sonra annem birimize vurunca hemen kurtarmaya girişirdik,az önce kavga eden biz değilmiş gibi Herşeye rağmen psikolojim çok düzgün herhangi bir travma yaşamıyorum
 
Grup vitamin dinleniirdi , Bendeniz meşhur ozmanlar , mahallede erkekler , toplaşıp köşelerde oturup muhappet ederlerdi,

Hatta eskiden şu varmış ;

Yolda kadınlara kızlara arabayla yaklaşıp gideceğiniz yere bırakalımmı dediklerinde kabul edilmiş götürürlermiş , Şimdiki gibi allah belanı versin sapık denmezmiş.
 
Ben bu resim amcayla buyudum resmi bana bu sevdirdi , Ben bundan görüp resimn yaprdım belkide onunsayesinde şuan mükemmel resimler yapıyorum
 
kedi35 .!.:
Eki Görüntüle 605023 Ben bu resim amcayla buyudum resmi bana bu sevdirdi , Ben bundan görüp resimn yaprdım belkide onunsayesinde şuan mükemmel resimler yapıyorum
Genişletmek için tıkla...

şuraya küçük mutlu bulutlar ve ağaçlar yapalım
ben de zevkle takip ederdim bob ross'u.
bir de barış abinin adam olacak çocuklarını
hatta kabakulak geçirmesem katılacaktım ben o programa
ne çok üzülmüştüm
susam sokağı saatim vardı benim bir de
trt çocukları çıktı sanırım ortaya
 
63 doğumluyum.Benim çocukluğumda değil cep ev telefonu yokdu.Mektuplaşılırdı.Evimize ilk tv gelişi 70li yıllar sanırım(siyah beyaz/Çanakakle den kolay çıkan Yunan tv)
 
ailelerle gece gidilen "park" gezmelerimiz vardı....anne babalar, ailelere ayrılan masalarda oturup, aile boyu coca-cola sipariş ederlerdi. Cam şişede kola gelir, bardaklara masada bölüştürülürdü. Çekirdek çitler, kola içerlerdi.

biz kaydıraktan kayıp salıncakta gökyüzününün karanlığına uçardık..
 
şimdiki gibi çocuk kanalları ve istediğimiz saat çizgifilm izleme lüksümüz yoktu,
hafta sonu uyumak yerine susam sokağını izlemek için erkenden uyanırdım,bittiğinde de ağlardım
 
82'liyim...Tokat'taydık,ilkokulda kimsenin annesi okula gelmezdi.. okuldan çıkınca alttan pantolonumuzu giyer üstten önlüğümüzü çıkartır,eve uğramadan meyve ağaçlarına tırmanırdık.. :))

oyun oynamaya çıkmışsam akşama kadar eve gitmezdim annem hiç merak etmezdi :)) dizlerimdeki yaralar hiç iyileşmezdi..ağaçlara tırmanmaya bayılırdım :)) o tarlanın sahibi bizi tırmıkla kovalardı eğer yakalasaydı gerçekten kötü olurdu ama hiç yakalayamadı

kışın ağaçlar,simli yılbaşı kartları gibi olurdu :))



Bir gün dereye girmiştik,(tabi yazın sular az akıyor..) merak işte bu su nereden geliyor diye akıntının tersine yürümeye başladık :) ormanlık alanlara gelmiştik,hayatım boyunca görmediğim ve görmeyeceğim hayvanlar,rengarenk böcekler görmüştüm..hala unutamam.. :)
 

Tokat ta hangi dereye girdiniz.Bizim evin yanındaki olmasın:)

Eklediğin kartpostallar satılırdı p.t.t nin önündeki tezgahlarda.En çok simlileri severdik.
 
Çok özel bir nesildi bizimkisi...

Ambalajsız bisküvi yerdik..
Depozitolu şişede kola içerdik...
Turbo ciklet çiğnerdik..
Sokaktaki macuncudan renkli macunlar alır kusana kadar yerdik...
Oyunumuz yarım kalmasın diye, öğünleri bir dilim salçalı ekmekle geçiştirirdik...
Evden götürdüğümüz tasla açık yoğurtla, bakkalın kendi bıçağıyla kestiği açık peynirle büyüdük...

Hala hayattayız...

Biz çocukken yazışmazdık, facebookta takılmazdık; konuşurduk...
Saçma sapan savaş ve dövüş oyunları oynamazdık; sokakta istop oynardık..
Lastikle ip atlardık...
Hulohop çevirirdik belimizde...

Masum, güzel, eğlenceli ama en önemlisi tertemizdi bizim çocukluğumuz....
Sanal değildi...

Tüm bunlara rağmen hala hayattayız, en güzel ve temiz anılarımızla...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
16 17 18
Yorumlar
356
Görüntüleme
12K
Mutlak Butlan
M
S
Eşimin şovcu kadınlarla konuştuğunu gördüm
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
4K
hiskolikk
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
SARILARIN FILIZ
21 - 27 Ekim 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
17
Görüntüleme
1K
Nhessa
E
Çikolata kisti, Endometriozis, Tek yumurtalık ve gebe kalma hikayem
Yorumlar
19
Görüntüleme
7K
simlumina
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…