nerden başlayayım bilemedim . en baştan başlayım 6 yıldır evliyim . evliligimizin ilk başları çok güzeldi herseyi benimle yapar paylaşır yardımcı olurdu bana en iyi dost arkadaştı o varken kimseye ihtiyacım kalmıyordu sanki.böylece yavaş yavaş tüm arkadaşlarımdan uzaklaşmaya başladım . özel sektörde çalışıyorduk ikimizde sabah 8 akşam 8 bi pazarımız vardı beraber zaman gecirecek .zamanla hersey değişmeye başladı beni begenmemeye basladı sürekli yaptıgım herseyi eleştirmeye ev işlerinde bana yardım ederken tv basında yatıp elnde telefon bolca eleştirmeler hakaretler pisligim mikropluğum kalmadı.ikimşzde geç yaşlarda evlendiimiz için çok fazla çoçuk istiyordum zaten kist vardı dr sıkıntılı demişti. cinsel yaşamımız yok denecek kadar azdı sürekli bi bahane buluyor sorunun benden kaynaklandıgını söylüyordu bende inanıyordum taki bunu araştırıp sorup ögrenene kadar .her neyse ben çoçuk istedikçe o uzaklasmaya başladı. arkadaslarla dışarda içmeler geç gelmeler ardında tartışalar başkaladı .1 yıl sonra hala anlamış değilim ama hamile kaldım bi bebegim oldu hamilelik boyunca dünya sürekbu nın en iyi insanı oldu .dogumdan dolayı ben izne ayrıldım bebegimin dogdugu 3 gün oda issiz kaldı .ben deli gibi iş aramasını beklerken o evde ondan bundan haber bekledi ve iki buçuk ay böyle gecti .bu dönemde kredi kartve isatımda en sevmediğim seydi bu babam yıllardır sokaklarda sabahlara kadar içer ve bunu yüzlerce kez konuştuk eger böyle bi istek varsa bu sana normal geliyorsa benden uzak ol evlenmeyelim diye. ama nerde haftanın nerdeyse iki günü dışarda olmaya başladı ve ister istemez tepkiler bagırıslar hakaretler.sürekli olmaya başladı eve gelmemeler gec gelmeler dayanamayıp bebegimi alıp babamın evine gittim 2 ay aramadı sormadı. aileden birinin rahatsızlanması üzerine bi araya geldik yüzesel bi şekilde barıştık. pişmanlıgı herhalinden belli oldugundan zorlamadı konuşmadık eskiyi kapatık . bikaç ay iyi gitti .bu arada tekrar işsiz kalmalar iş bulmalar ile gecti .6-7 ay sonra yine issizlik içki yüzünden tartışmalar oldu cekti gitti yine 2 aya yakın yoktu bu kez bebegimle evimizde kaldık . borçlar sıkıntılarla. bebegim hastalandı sabaha kadar baba diye camda uyukluyakalıyordu daha 1 yaşındaydı. dayanamadım onun tüm hakaretlerini aradagımda söyledi yenmez yutulzmaz herseyi sineye cektim seni çok seviyoruz istiyoruz olmuyo diye 1 hafta yalvar yakar eve cagırdım. geldi yine üstü örtüldü . (çünkü konuşulmuyo ben diyo kesip atıyo ) bu arada iş güç yok arkadasları dükkan açmış sözde onlarla çalışıyor işsizlik maaşı alıyor . bua y alcam bi dahak ay alcam drken 1 yıldan fazla zaman böyle gecti. borçların üstüne dahada eklendi sabahlara kadar nasıl içinden çıkarız diye düşünüyorum kızıma sarılıp yatkta. o herzaman ki gibi tv basında elinde telefon salonda yatıyo evlendik evleneli 1 yıl aynı yatakta zor uyumusuzdur heralde. bu zaman içinde cinsellik hiç yok. ama ihtiyaclarım var istiyorum istedikçe kacıyor saldırganlaşıyor beni suçluyor falan . eminim yuh diyeceksiniz bana ama karsı konulmaz sekilde yeniden bebe sahibi olmak istiyordum bencillik mi bilmiyorum ama istiyordum işte. zaman içinde birbirimizi geri dönüşü olmaan sözler söylemeye basladık ben onun erkekligine adamlıgına babalıgına o benim pasaklılıgıma evin pisligine kişiliğime aileme (ki küşümsediği babamın aynı olmasına ragmen ).mutfakta yıkanmayan bulaşıklar yıkamayan çamaşırler cocugun herseyi evin temizliği iş hersey benim üzerime delirecek gibi oluyordum içimden hiç bişi yapmak gelmiyordu bulaşıklar makineye onmasın yıkanmasın çamaşırlar umrumda olmuyordu . tek istedğim bebegimle olup onla zaman gecirmek içimdeki boşlukları doldurmaktı . bu zaman içinde evi bırakıp gitmeler bitmedi tabi 1 haftalık 3 /5 günlük gitmeler hep oldu . en son 1 ay önce evin pisliginden dolayı olay çıkarıp yine annesine gitti. yine çoçugu aramıyor sormuyor ama yavrum artık 2 yaşında herseyi anlıyor . baba nerde niye gitti o bizi sevmiyor diyor. gecen hafta evde çorabını bulmuş babasının çöpe atmış neden dedim istemiyorum diyor. geçen hafta işten çıkarıldım bukadar seyi düşünürke tabi verimli olamıyorum iştede bu bir yıl içinde 3 oldu . altında ezildigim borçlar 3 aydır ödenmemiş kira . ama ben anneyim dimi saglam durabilmeliyim bebegimle ilgilenebilmeliyim ama olmadı yapamadım yok yere kızdım hırpaladım boncuk gözlerine yaş kondurdum yavrumun . böyle olmuyo onunda rahatlamaya ihtiyacı var diye krese yazdırdım onca borcun içinde. öyle bi terdilme korkusu yasıyorki yavrum hergün anne sen baba olma beni bırakma diye gidiyor krese. ha kavga gürüldü ve cinsellik haricinde nasıl bir eş nasıl bir baba derseniz eşi benzeri yok dışardan gören bilmeyen cok sanlı oldugumuzu söylüyor. aklımdan sürekli boşanmak geciyor ama bi türlü yapamıyorum iki yere gittim adli yardım için gittim avukatla görüştüm ama yapamadım geri döndüm . yok diyorum böyle olmamalı hastalık bu normal insan böyle olmaz iş bulamadıgından boş gezdiğindemi amaçsızlaştı diyorum düzelir düzelecek düzelmeli diyorum. dr gidelim dye mesaj atım defalarca yazdım enggelemiş beni cevap bile vermiyo .15 gün önce kalan esyalarını almaya gelmiş ama niyeyse okadar ugrasıp bi türlü parmagında sürekli durmayan pislik kadının (ben ) yüzügü parmagında .offffffffffff akılama gelen herseyi yazgım az rahatladım galiba .