öncelikle tekrardan merhaba.
dün akşamda aynı konuyu açmıştım ancak benzer durumu yaşayıp konu açan ve banlanan bir kullanıcı ile karıştırıldım. bugün whatsapp üzerinden buradaki yetkiliyle görüştüm tekrardan konumu açıyorum.
biraz uzun olacak bilginiz olsun. farklı kişilerden fikir almak istiyorum çünkü gerçekten çok mutsuzum. 1 yıldır süren bir ilişkim var öncesinde arkadaştık kendisiyle. gerçekten çok düzgün bir insan aynı iş yerinde çalıştığımız için ve arkadaşlarımızın çoğu da ortak olduğu için bunu artık bilebiliyorum. evlenme kararı aldık ben 27 yaşındayım erkek arkadaşım 28. onun ailesi çok istekli tanıştım ve bana gerçekten düzgün davranıyorlar. ancak konuyu benim babama açınca ortalık karıştı. asla hiçbir şekilde kabul etmiyor ancak normal bir şekilde değil sinir krizi geçiriyor, eşyaları fırlatıyor, bana küfürler beddualar edip saldırıyor artık işin içinden çıkamıyorum. babamın durumu çok iyi, bana araba vs aldı bunları hep yüzüme vuruyor. erkek arkadaşımın da kendi arabası ve evi var ancak ailesinin durumu çok iyi değil benim umrumda olmamasına rağmen babam sürekli kendinin onlardan üstün olduğunu onlarla aynı yere oturmayacağını falan söylüyor. bu arada erkek arkadaşımla aynı memleketliyiz ancak babam kendi akrabalarından nefret ettiği ve görüşmediği için o aileninde böyle olduğunu düşünüyor. bende en azından bir tanış bak nasıl insanlar direkt kestirip atma dedim ama çıldırıyor yani böyle bir şey yok. çok malım mülküm var onların peşindeler sen aptalsın, ben sana para vermem vs diyor ki bir iğnesini dahi istemiyorum inanın ki.bana ayrılacaksın diye baskı yapıyor, işten çıkartmakla tehdit ediyor (ki bunu yapmam) eğer çıkmazsam gelip rezalet çıkarıp beni kovduracağını söylüyor tehdit ediyor. annem de ona çok karşı çıkıyor beni desteklediğini söylüyor ama arkamda bir destek hissetmiyorum asla. işlerim de çok yoğun artık gerçekten psikolojim bozuldu. Geceleri beni uyandırıp ayrıldınız di mi bitti mi bu iş diye soruyordu siz düşünün. Bana benim onay verdiğim biriyle olabilirsin(istediği kimse yok) bu benim kararım senin fikirlerinin, isteğinin hiçbir önemi yok vs diyor ben daha da çıldırıyorum. kriterleri zengin olması falanmış, bu insanlar bize denk değilmiş konuşmaları hep böyle. ve babamın söylediklerini erkek arkadaşıma söyleyemiyorum sadece istemediğini biliyor. Çünkü o kadar saçma ki. Yok içki içmiyorlar diyor, babasının mesleğini söyleyerek aynı sofraya oturtmam vs… erkek arkadaşımsa daha açma konuyu kendi hayatımızı kurarız diyor ama arkamı dönüp çekip gitmekte bana zor geliyor. seneye evlenmek istiyoruz ama normal psikolojide bir insan olmadığı için biliyorum ki gidip evlensem bile peşimi bırakmayacak ancak ikna olma ihtimali de yok. ben gidersem anneme bir şey yapmasından da korkuyorum. Kendisine eğer aileyi sevmezse veya erkek arkadaşımı tanıştıktan sonra anlayışlı olacağımı, araba dahil hiçbir şeyi istemediğimi isterse hepsini bir yere bağışlayabileceğini, istemezse aileyle hiç görüşmeyebileceğini her şeyi söyledim ama konu açılınca sinir krizi geçiriyor. yerimde olsanız ne yapardınız belki benzer durumlardan geçmiş birileri vardır bana da fikir olmuş olur. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim
**yani mutlaka babanın bildiği bir şey vardır diyebilirsiniz ancak babam şuan erkek arkadaşımın adını dahi bilmiyor bu şekilde yorum yapıyor gerçekten. Eğer ki tanışıp gerçekten kötü bir şey görse fikirlerini göz ardı etmezdim.