Selamlar herkese
Eşim ailemin pek de tasvip ettiği bir damat olmadı hiç, gerek kişilik gerekse aileler arasındaki kültürel farklılıklardan dolayı.
Öyle ya da böyle 2,5 senedir evliyiz ama toplam beraberliğimiz 4 yıl.Bu 4 yılda çok şey yaşattı bana, başka kadınlarla flörtler, istemediğim şeyleri yapmalar, hakaretler vb gibi.Niye evlendin diyeceksiniz, cevabım yok. Garip veya saçma olansa eşimle iyiyken çok iyiyiz, kötüyken de çok kötüyüz, çocuğumuz yok bu arada ki bence iyi ki de yok.
Bir şekilde affettirdi kendini, tamam deyip geçtim.
Maddi özgürlüğüm de var, ailemin de durumu iyi çok şükür ve aile bağlarımız kuvvetli, iyi kötü her şeyde bana destek olacak bir ailem var. Ailelerimizden farklı şehirdeyiz, onun ailesi başka ilde benim ailem başka ilde, biz başka ilde yaşıyoruz yani.Her neyse.
En son ailem bizim olduğumuz yere ziyarete geldiklerinde pek de hoş olmayan tartışmalar yaşandı ve ailem geri döndü memlekete.O günden beridir içimde bir kırgınlık mı desem öfke mi desem bilemiyorum.Aramız iyi ama ben içten içe kötüyüm.Beni sevip sevmediğiyle ilgilenmiyorum artık, geliyor sarılıyor öpüyor, her şey normal şu an onun için, geçenlerde iyi ki böyle bir eşim var çok şanslıyım deyip durdu herkesin içinde.
Eşimin yurtdışı seyahatinde tanıştığı bir kadın vardı geçen sene, artık aralarında ne geçti bilemiyorum, bir kaç kez yazışmalarını yakaladım ve çok sert tepki verdim.Yeminler etti oradan buradan sildi ve görüşmeyeceğini söyledi ama kadın hisseder ya, geçenlerde baktım şöyle bir telefonuna uzun zamandır bakmıyordum (şifresini bildiğimi bilmiyor) çok başka bir yazışma programında yazışmalar, karşı taraf diyor ki hadi bir yolunu bul gel, bizimki de az kaldı demiş.Bugün bilerek seyahat planı var mı yakınlarda dedim, bir tuhaf baktı yüzüme, hayır yok dedi.
Velhasılı, çok sakinim, hiçbir şey olmamış gibi konuşuyorum, gülüyorum vb. ama bir yanım da artık uzatmamam gerektiğini söylüyor.
Henüz kimseye boşanmak istediğimi söylemedim, bu işler nasıl olur bilmiyorum, belki daha konuşmak için erken ama kafamda her şeyi planlamak istiyorum, nafaka, eşya paylaşımı vb. ve ve ve en sonunda yaptığı tüm rezillikleri özellikle son yazışma olayını yüzüne vurmak ve bir nebze içimi soğutmak istiyorum.
Fikirlerinizi bekliyorum.
Eşim ailemin pek de tasvip ettiği bir damat olmadı hiç, gerek kişilik gerekse aileler arasındaki kültürel farklılıklardan dolayı.
Öyle ya da böyle 2,5 senedir evliyiz ama toplam beraberliğimiz 4 yıl.Bu 4 yılda çok şey yaşattı bana, başka kadınlarla flörtler, istemediğim şeyleri yapmalar, hakaretler vb gibi.Niye evlendin diyeceksiniz, cevabım yok. Garip veya saçma olansa eşimle iyiyken çok iyiyiz, kötüyken de çok kötüyüz, çocuğumuz yok bu arada ki bence iyi ki de yok.
Bir şekilde affettirdi kendini, tamam deyip geçtim.
Maddi özgürlüğüm de var, ailemin de durumu iyi çok şükür ve aile bağlarımız kuvvetli, iyi kötü her şeyde bana destek olacak bir ailem var. Ailelerimizden farklı şehirdeyiz, onun ailesi başka ilde benim ailem başka ilde, biz başka ilde yaşıyoruz yani.Her neyse.
En son ailem bizim olduğumuz yere ziyarete geldiklerinde pek de hoş olmayan tartışmalar yaşandı ve ailem geri döndü memlekete.O günden beridir içimde bir kırgınlık mı desem öfke mi desem bilemiyorum.Aramız iyi ama ben içten içe kötüyüm.Beni sevip sevmediğiyle ilgilenmiyorum artık, geliyor sarılıyor öpüyor, her şey normal şu an onun için, geçenlerde iyi ki böyle bir eşim var çok şanslıyım deyip durdu herkesin içinde.
Eşimin yurtdışı seyahatinde tanıştığı bir kadın vardı geçen sene, artık aralarında ne geçti bilemiyorum, bir kaç kez yazışmalarını yakaladım ve çok sert tepki verdim.Yeminler etti oradan buradan sildi ve görüşmeyeceğini söyledi ama kadın hisseder ya, geçenlerde baktım şöyle bir telefonuna uzun zamandır bakmıyordum (şifresini bildiğimi bilmiyor) çok başka bir yazışma programında yazışmalar, karşı taraf diyor ki hadi bir yolunu bul gel, bizimki de az kaldı demiş.Bugün bilerek seyahat planı var mı yakınlarda dedim, bir tuhaf baktı yüzüme, hayır yok dedi.
Velhasılı, çok sakinim, hiçbir şey olmamış gibi konuşuyorum, gülüyorum vb. ama bir yanım da artık uzatmamam gerektiğini söylüyor.
Henüz kimseye boşanmak istediğimi söylemedim, bu işler nasıl olur bilmiyorum, belki daha konuşmak için erken ama kafamda her şeyi planlamak istiyorum, nafaka, eşya paylaşımı vb. ve ve ve en sonunda yaptığı tüm rezillikleri özellikle son yazışma olayını yüzüne vurmak ve bir nebze içimi soğutmak istiyorum.
Fikirlerinizi bekliyorum.
Son düzenleme: