nasıl bir çocuktunuz?

kendimden başlayarak size sorayım.
ben hep kendimi olgun hisseden, yaramazlık yapmayan, vicdanlı, hep temkinli kendini tehlikeye atmayan bir çocuktum. ya siz

bu arada özellikle böyle olmamı. annem ve babamın ben 4,5 yaşındayken boşanmasına bağlıyorum. küçücükken olgun olmayı öğrendim.:çok üzgünüm:

ben donuk bir çocuktumbenneyaptımkiçekingen,gereksiz bir olgunluk vardı bende o yaşta bir çocukta ne gereği varsa ama öyleydim:çok üzgünüm:ama şimdi hiç öle değilim çılgının tekiyim:teytey::dance::sm_cool:

ben donuk bir çocuktumbenneyaptımki


çok güldüm yüz ifadesi cümleni tam karşılıyor:roflol:

İçine kapanık , sessiz , psikopatik (kedileri sıkmam dolayısıyla söylenen bir sıfat :) ) , annemin deyimiyle asi evlat :) (rock müzik seveceğim bu özelliğimden belliymiş hehe ,çekingen bir çocukmuşum, kolay arkadaşlık kurmazmışım seçiciymişim (hala öyledir). Büyüyünce o sessizliğinden içine kapanıklığından eser kalmadı ama hep asi evlatsın der yakınırdı canım annem. Ah annem evlenmeden daha doğrusu çocuk sahibi olmadan anlaşılmıyormuş bazı şeyler affet beni derim hep. ''Duur bi de çocuğun olsun o zaman konuş.'' der o da.

Şımarık,bilmiş,ailesinin verdikleri yetinmeyen daha fazlasını isteyen,evde çeşit çeşit bebek olmasına rağmen bir bebek için saatlerce yolun ortasında oturup ağlayan,anne baba çalıştığı için sabahları babanneye giderken yol boyunca ağlayan.gün içinde anneyi yaklaşık 10 kere babayı 15 kere arayıp huzursuzluk veren iğrenç bir çocuktum;itiraf ediyorum..tatlicadiarzu
Bakalım benim çocuğum nasıl olacak?:mymeka:

Ben çocukluğumu seviyorum :) Çok çok çok oyuncaklarım olmadı, çok çok çok şımartılmadım, kardeşlerim vardı, arkadaşlarım vardı, sokağımız vardı, özgürdük, oynardık, mutluyduk..

Ailemin maddi yeterizlikleri nedeniyle hiç oyuncağı olmayan, kumaş parçalarından bebekler yapıp onlarla oynamaya çalışan, dayımın kızımın verdiği eski kıyafetlerle havalara uçan, asla şunu istiyorum bunu istiyorum demeyen, çok çalışkan, öğretmenlerinin göz bebeği, sessiz, sakin, kendi dünyasında yaşayan bir çocuktum. Arabesk film gibi oldu yavvv

öyle bir çocukdum ki elde avuçda duramıyan... arada kaybolunca tellalın aradığı{gerçi hepde komşularımızda olurmuşum} henüz yedi yaşındayken bile elimde liste tekbaşına çarşı pazar dolaşan, yine o yaşlarda mahallenin kızlarına tavuk veya hindinin tüyü yardımıyla yorgan ipleriyle örgü öğreten, annemden gördüklerimle bebeklerine elbiseler diken, erkek çocuklardan sonra doğduğum için ailenin gözbebeği ve özellikle mahallenin oyuncakçısına abone ama oyuncaklarının çoğunu arkadaşlarına dağıtan, erkek çocuklarının bile çekindiği ama asla ve asla büyüklerine saygısızlık yapmayan bir çocukmuşum... çoğunu da hatırlıyorum... beni niye çabucak kocaya verdiler anlamış değilim

Bende çok cadıymışım. Evin kapılarına tırmanırmışım. ( nasıl beceriyorsam artık )

Çok yaramaz :)) Ablam ve ben yaramazlık peşinden koşturmaktan başka birşeye vakit bırakmazdık.4-5 yaşlarında bir kızçocuğu bulup senin kulağını delicez diye elimizde çivi ve çakmak kızı kovalamıştık.
Cicivlerin kanadına selpaktan paraşüt yapıp 4.kattan aşağıya bırakırdık.
Ben anaokulundan kaçar ablamın okuluna giderdim tek başıma annem hala nasıl cesaret edip gittiğime inanamaz.
8 yaşındayken can sıkıntısı kaşlarımı kirpiklerimi kesmiştim .
İtfaiye camlarını kırıp zile basanda bendim ilk ciddi azarımı ozaman işitmiştim.
Ablamla mahallenin çocuklarını çöp konteynırına girmelerini sağlayan kapağı kapatıp öyle sırıtıp duranlarda bizdik.
Mahalle çocuklarının anneleri tarafından şikayet edilende bizdik.
Şimdi düşünüyorumda ne güzelmiş çocukluk cesaret ve yaramazlık Annemim tek bedduasıdır senin gibi bir çocuğun olsunda gör bakalım neymişsin.:sm_cool:

ben cook yaramaz hic birseyden mutlu olmayan hep daha cok isteyen aglaya aglaya herseyi yaptiran her gittigim yerde kriz cikaran simarik cok asi bi cocuktum annem hep bana su kelimeyi soylerdi allah kizim senin evladinda sana yapsin derdi bende arkasindan aminnn derdim.

çok cadaloz bi çocuktum ben yawww....................

utangaçtım
çikolatamı paylaşmayı çok severdim

ben saf ve çok sessiz bir okadarda fazlaca utanqaçtım birde sürekli uyuyan :) yaramaz hiç deqildim ama eqlenmeyi kendime birşeyleri öğretmeyi sevendim... Şimdi deqişti herşey ama yine bazılarını taşıyorum içimde ..