Napıcam ben

Aslında evet yani şöyle ben evlilik öncesi ilişki yaşadım sonra eşimle tanıştım ve evlendim acele oldu biraz yani o kişi bizim çevredendi ve annem üzülmesin kulağına gelirse diye apar topar eşimle tanıştım ve evlendim sıkıntım bu maalesef tamamen düşünerek olmadı yoksa ailem bana çok düşkündür onlarda inanamadılar onlardan uzaklaşmamı ama artık çok geç ama sanırım Dediğiniz gibi şükretmeyi unutmuşum ...evlatlarım sağlıklı hetşwy yolunda ama gene de annemi Bıraktığım için Vicdanım rahat değil eşim de farkında bazı şeylerin aslında anlaşıyoruz ama benim bu halimden o da bıktı sizce napmalıyım lütfen Kırıcı olmadan yorumlarınızı bekliyorum
bence hiçbir şey için geç kalınmış değil. sen kendini annenin yerine koysana sen olsan kızını affetmezmiydin? bence denemeye değer. annenle aranı düzeltmeye çalış. yarın öbür gün Allah korusun göçer gider bu dünyadan sonra keşke dersin. işte o zaman çok geç olur. madem annen de üzülüyormuş.
 
eşiniz olmadığında siz gidin ailenizin yanına.yada arayın annenizi çocuklarla zor oluyor gelmesi seni de özledim sen gelsen anne falan deyin onu çağırın.artık evli bir bayansınız çocuklarınız da olmuş.bayramdan bayrama memleketine giden hatta senelik izninde annesini gören gurbetçi ne kadar bayan var.bunları düşünerek motive olun.
 
Annemle küs Değilim zaten sadece içten içe çok özlediğini ve üzüldüğünü görünce mahvoluyorum tek hayalim oraya taşınmak ama imkansız gibi görünüyor aslında bu noktada mutsuz olmamın nedeni de baskılar ben o üzülmesin diye kendimi yaktım diyorum bazen de Hayattaki sınavım da onlara uzak kalmakmış diyorum sık sık gidiyorum zaten evliliğimde çok gitmelerim Yüzünden tam oturmadı hayat insanı nerelere sürüklüyor ama ben annemi çok sevdiğimi anladım bekarken çok kavga ederdik asiydim keşke bazı şeylerin Dönüşü olsa koca da neymiş diyorum şimdi Çocuklarım Sağolsun yeter yine de Sağolun tavsiyelerinize
 
X