Mutsuzum, mutsuzluğumdan uyuyorum..

Başkalarıyla kendi hayatınızı kıyaslamayın.
Evde kaldım diye ahlanıp vahlanmayı da doğru bulmuyorum:
Evli olanlar çok mu mutlu sanki..
Kendinize uğraş edinin biraz..Kurslara yazılın falan.
yabancı dillere aşırı merakım var ama çalıştığım için gidemiyorum mesela.
Çalışıyor musunuz bilmiyorum..eğer çalışmıyorsanız bunu bir düşünün.

Hayatınızı yaşayın yani..30 oldum evlenemedim moduna neden giriyorsunuz ki ? hayat akıp gidiyor siz uyuyarak zaman öldürüyorsunuz..yapmayın..
 
Herkesin ayrı imtihanı benim de çocuğum olmuyor .. evliyim ... aşırı boyuttaysa durum hormon tahlili yaptırıp tiroidlerine baktır
 

Benimde yasim 30 ve hic dostum arkadasim yok cok iyi anliyorum seni ve dahasi bugun sevdigim adamin nisanlandigini ogrendim beni dort ay once sıkildim deyip birakti hatta sıkildim demeden bir gun once seni seviyorum vazgecmemdedi oyle iste bazn este olmuyor dostta nasip
 
Ya ben gülüyorum böyle dengesiz şaşkınlara. Üzülme tatlım yalnız sen değilsin bu durumlara maruz kalan. Etraf bunlrla dolu. Ama dost lazım. Onu edinmelisin.
 
Kronik mutsuzluk uyku bozuklugu enerji eksikligi vs bunlar depresyon belirtileri uzman destegi alin
 
Bence mutsuzluktan kaynaklanan bir sorun cunku bende sinav sonucum nedeniyle cok mutsuzum surekli uyuyorum,yemek yiyorum hareket etmiyorum.Sanirim mutsuzlugun getirisi.Ama bence herkesin bir kismeti vardir.Benim kuzenimde 31 yasinda evlendi dunya tatlisi bir kizi var cokta guzel yestistiriyor avantaji var yani.Bir kuzenim ise 34 yasinda ama hala evlenemedi demek ki kismeti yokmus elbet birisi cikar cok mukemmeliyetci olmamaya calisin
 

Kurslara gidiyorum.
 

Sana öyle yaptıysa o da mutluluğu bulamaz..
 
Biyolojik saat ötmeye başlamış :)))
 
bana işte vermemiş isyana girmesin tabi de. ne sevgilim var ne işim var ne bişeyim. tırnaklarımla kazımaktan yoruldum. şuan bana işsizlik dısında hiç biri büyük bi sorun gibi gelmiyo açıkcası.
 
Bazı insanlar yalnız gelir ve yalnız giderler bu hayattan. Bu sebeple çok kafaya takma. Evlilik gibi bir hedefin yoksa manevi duygularını tatmin edecek işler yap. Mesela insanlara nasıl faydam dokunur diye düşün ve öyle bir iş yap. Mesela bir öğrenci oku onunla ilgilen. Eğer böyle bir sorumlulugu alamam diyorsan kendini eğlenceli islere ver. Bir spor takımına gir. Yapmak isteğin bir spor varsa git. Orada iyi arkadaşlar bulabilirsin. Universideyken yakın arkadaşlarımdan sıkıntı yaşadım. Sonra okulun kick box takımına girdim. Orada dostluğun kralıni yaşadım. Müsabakalarda filan bir birimize kardeşten yakın oluyorduk. Hatta bir iki arkadaşla normal hayatta da bağı koparmadik. Böyle bir şey deneye bilirsin.
 
İnsan gününü,derdini sıkıntısını birisine anlatmak istiyor yanında bir omuz olsun istiyor.Yalnızlık Allaha mahsus elbet bir kader ortağı karşınıza çıkar ama kendinize acımayı bırakmalısınız ilk başta kendinizi sevin sevin ki herkes sizi sevsin.Sevmeyen kendi bilir biliyorum "kendinizi sevin" boş bir laf gibi görünüyor ama inanın öyle değil
 
Ya 2., 3. çocuğu doğuruyorlar da halleri perişan. Onlarda özenilecek pek bir şey göremiyorum açıkçası. Çocuklar 18-20 yaşına gelince anca rahatlarlar.
hiç de anca rahatlamazlar! kendi ailemden örnek vereyim: maddi sıkıntılar çok. çocuğu nasıl okutucam, okul, üniversite masrafları, uzak memleketlere gönderme derdi, iş bulamama, artan parasızlık, iş buldu tamam ohh sıkıntılar bitti derken gitti öküze aşık oldu evlendi, bol bol ağlamalar.... anne-babanın çocuğu mutsuz evliliğe sahipse her şey .ok gibidir zaten. hayatta rahatlık yok. o yüzden konu sahibi beterin beteri var demeli ve silkinmeli. azıcık da iyi tarafından bakmalı. dertsiz kul yok.
 
Doğru tabii Türkiye'de mezara kadar bir dertlenme durumu var. Ama ben ondan bahsetmemiştim. O yaşlar insanların kendi hayatlarının yönünü çizmeye başladıkları zamana denk geliyor. Dolayısıyla ailelerin etkisi azalıyor kısmen.
 
işte Türkiye'de o yaştan sonra ailelerin etkisi kısmen azalsa da dertleri artıyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…