- 11 Nisan 2022
- 1.224
- 1.022
- 25
Teşekkür ederim.
Çok teşekkür ederim.Anlıyorum belli ki anneniz biraz kurban psikolojisine girmiş ve maalesef beklenen fedakarlığı gösterememiş, Allah yardımcınız olsun inşallah size dua edeceğim
Sinir hastasıysa bir tedavi olsa düzelirdi aslında. Benim ki sinir hastası falan değil, bahsettiğim gibi elinden her türlü pis iş gelir. Bizim yediğimiz bir ekmeğin hesabını yapar ama her dönem kendine değişik bir eskort bulup çocuğuna cici babalık yapar. Zengin cici baba rolünü oynar parası bitene kadar. Yüzüne uzun zamandır bakmadım, bakınca midem kasılıyor çünkü. Yani hem psikolojik açıdan ciddi bir hasta hem de karakter bakımından da yoksunluk çeken biri. Babanızın düzeldiğini yazmışsınız ama bu önemli ki? Sizin çocukluğunuz annenizin gençliği böylesine ziyan olduktan sonra pamuk şeker olmuş ne önemi var? Benim ki şimdi yüz seksen derece değişse yine de gidip baba demem. Benim çocukluğumu mahvetti yetmedi yıllarca sevmeyeceğim bir işi yapmama sebep oldu. Benden önce geberse cenazesini kaldırmam. İkinci üniversite noktasına gelince ben sürece başlarken zaten tamamen hemşireliği bırakırım diye asla başlamadım. Ben istesem buna elverişli bir ortam yok zaten. Sadece eşit ağırlık yani üniversite sınavı ile KPSS 'nin ortak dersleri var. Hatta neredeyse tek fark vatandaşlık dersi. Yaşım ilerlemeden ikisini halledip hem atanır hem de çok geç olmadan ikinci üniversiteye başlayıp onu götürürüm diye düşünmüştüm. Başka şehre gelince, yukarıda da bahsetmiştim. Böyle başka kadınlar başka şehirlere atandıklarında "Aa, o nasıl baba? Nasıl kızını tek yollar?" diye aptal aptal şeyler söylüyor. Yani ya gitmeme engel olur ya da kira faturaları sen öde biz de seninle gelelim olaylarına girer. Onun engel oluş tarzı öyle küsmek falan değil. Açıkçası can korkum var. Aslında İstanbul 'da yaşıyorum ve buranın puanları daha düşük oluyor. Burada atanıp ayrı eve çıksam nasıl olur diye düşünüyorum. Yani o bunu da asla kabul etmez ama gizli gizli kaçıp gitmem daha kolay olur. Teşekkür ederim paylaşımınız için.Senin babanın biraz farklisi vardı bizde.
Benim babam sinir hastasıydı sudan sebebplerden annnem ve kardeşlerim hep dayak yedik onun sinir krizlerini çektik.hasta ruhlu bir adamdı takintiliydi.
Ne çocukluğumuzu yaşadık ne gençliğimizi annemde aynı gidecek yeri ailesi yoktu ve ekonomik özgürlüğü yoktu.katlandi ve bize hep sabretmemizi söyledi evlenip çıkın bu evden dedi.o çekti deli babamızı bizde çektik tabiki.
Benim babamın sigarası kumarı vs. Yoktu çalışıp eve bakardı disardanda inanılmaz saygılı düzgün efendi bir indan diye tanırsın yakistirirdin fakat kimse bilmiyordu onun ne ruh hastası olduğunu.biz çektik her kahrını dayağıni kufrunu sinir krizini.her daim evde huzursuzluk vardı dayak kötek hafta bir iki kesin vardı.aman hatırlamak bile sinir bozucu.simdi hepeimiz kardeslerimde evliyiz.annem hala banka yaşıyor.ve babam melek gibi 9ldu hepimiz evden gidince yüzüne bakmaya ağımızı anlayip bize bir melek pamuk sekeer dede oldu.namaz kılıyor emekli ve evde annemi üzmeden yaşıyorlar.cok şükür diyor bugünlerefakat bizde senin yaşında aynı şeyleri yaşadık.umarim senin sonunda iyi olur.
Sana tek tavsiyem bak beni iyi dinle nerdeyse senin yaşına yakın kızım var.o işi meslegi sevsende sevmesende yapacak o evden kurtulacaksin.simdi yaşın küçük cesaretin yok.hemen ise bir bırak ikinci üniversite sevdasını.kendini ve kardseini annneni kurtar o evden.kendine güven seni orda baban zorla tutamaz.baska şehre git .bir hemşire maaşıyla yaşarsın korkma .daha mutlu ve huzurlu hemde ama hep akıllı ol gözün açık olsun işini bil .cesaretli ol.bazi şeyleri arkana alacaksin unutma
Engin hocadan dinlediniz mi cografyayi bana cok sempatik geliyor. Onceliginiz bir an once devlette baska sehire atanmak olsun, annenizi degil de belki kardesinizi yaniniza alirsiniz. Kimse bu hayati yasamak zorunda olmamali. Esim duzelir belki diye yapilan cocuklar, cocugum babasiz kalmasin diye bosanilmayan evlikikler hepsijin sonunbu kapiya cikiyor..
Basarilariniz ve azminiz icin sizi tebrik ederim. Icinizi rahatlatacaksa cevremde baba kiz iliskisi saglikli olan cok az kisi var. Babalar ya cok ilgisiz ve soguk ya da sizinki gibi.
Umarim kpss isiniz olur ve baska bir sehirde yepyeni bir hayat kurar sonra da istediginiz bolume yerlesirsinizallah bundan sonraki hayatinizi tahmin bile edemeyeceginiz guzelliklerle donatsin
Teşekkür ederim paylaşımınız ve iyi dilekleriniz için. Tek dinlemediğim hoca o kaldı, çok uzun diye onu da eklemek istememiştim.
O kadar güzel anlatmışsınız ki benim de içimi dökmüşsünüz adeta. Çılgın aşklar yaşamak, gezip tozmak, hata yaptığında "Aman canım nasıl olsa ailem arkamda onlar halleder." dememiz gereken yaşlarda üzerimde öyle bir baskı ve sorumluluk var ki kamburlaşmış hissediyorum. Gerçekten mutsuz olmak inanılmaz yordu beni. Aralıksız bir mutsuzluk bu, onlarca yıldır bitmiyor.
