Mutluluk neydi?

Yesyess .!.:

Ilaç tedavisi alın .
Depresyonun en kesin çözümü budur.(hatta kalıcı depresyonun bence tek çözümü)

Genişletmek için tıkla...

biz_bize .!.:

dediğiniz o şey, yaşama sevinci...o kadar az kişide varki o duygu...aslında birazda doğuştan gelen birşey gibi bana göre...
en yakınım annemi örnek verebilirim sana...o yaşama sevinciyle dolu biri...burda anlatamayacağım, fakat öyle dertler çektiki buna rağmen hergün makyajını yapar, banyosunu yapar, güzelce giyinir herkese gülücükler saçar, sohbetler eder, dışardan gören biri annemi bir eli yağda, bir eli balda sanır...çektiği dertlerini en yakın arkadaşı ve ailesi bile bilmez, herşeyi içinde yaşar...fakat kendisi hayatı, yaşamayı, eğlenmeyi çok sever...

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

MaşAllah gerçekten evet tam bahsettiğim şey işte, içiride bir yerlerde bizi tetikleyen yaşama sevinci, acaba nerde kaybettik onu.

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

Emziren bir anne olarak doktorum yaşadığım şeyleri terapilerle atlatabileceğimi düşündü, bakalım tekrar başladığımda belki ilaç tedavisine de başlarım.

Genişletmek için tıkla...

official .!.:

Ah ah bu erkekler.. ömür torpuleri... Belli bir yerden sonra kadin eski kadin olmuyor olamiyor anlamiyorlar.. bastan iyi olsa herşey, sorunsuz demiyorum herkesin sorunu olabilir, kırmadan incitmeden konusabilseler ortak noktada bulusulabilse keske, bastan boyle gitmek varken neden?? Neyse hayati sorgulayip çözecek değilim bu saatten sonra ama bildiğim şey
1. saygının hic yitirilmemesi,
2. benzer aile yapılarından biri ile evlenilmesi ve de son olarak
3. laf olarak soylemese bile benim dediğim olacak diye davranan insandan uzak durulması gerektigi.. Hepimize ders, yolun basindakilere küpe olsun..
olsun da artik icindeki seni öldürünce pek bir sey kalmiyor insanda.

Genişletmek için tıkla...

Yabanii .!.:

Bende hep derim mutluluk içten gelir çevre mutlu etmez diye

Bazı şeyler değişmez anlıyorum acı insanı olgunlaştırıyor heveslerini çocuksu yanını öldürüyor.

Tavsiyem bol bol şükret. Çevrene her şeye sahip olduklarına güzel bak ve şükret ve şimdi başla yürekten, çok şükür de

Çözümler hep ucuz kolay hatta bedava yerlerde ama sanki sürüyle para dökersek ulaşabilecek mişiz gibi bir algı yaratılmış. Bakış açını değiştirerek gönlünü tamir et her şey düzelicek inşallah:)

Genişletmek için tıkla...

official .!.:

Lutfen bize ilac care olsun, onu nasıl yapacagiz bir yol yordam gosterir misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Filiziniz .!.:

Pskiyatrisler der ki bize gerçek hasta gelmez gerçek hastaların hasta ettikleri gelir, eşiniz yüzünden ilaç kullanmaya başlıyorsunuz, ben boşanırdım üzgünüm, ilaç kullanan mutsuz bir anne olmaktansa boşanmış bekar ve mutlu bir anne olurdum.

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

Kendi adıma şöyle cevaplayayım, böyle sonuçlanacağını bilsem başından dur derdim, ama yaşarken o anki ruh halimle kaldırabileceğim şeylerdi. Bardak damla damla doldu, ilk damlalarda taşacağını öngöremedim. Hangimiz hayatı boş bardakla yaşıyoruz ki zaten hepimizin zamanla dolan ama taşmayan bardakları yok mu?

Genişletmek için tıkla...

Filiziniz .!.:

Pskiyatrisler der ki bize gerçek hasta gelmez gerçek hastaların hasta ettikleri gelir, eşiniz yüzünden ilaç kullanmaya başlıyorsunuz, ben boşanırdım üzgünüm, ilaç kullanan mutsuz bir anne olmaktansa boşanmış bekar ve mutlu bir anne olurdum.

Genişletmek için tıkla...

official .!.:

Daha o asamada degilim hep sakinim hep susuyorum..tabi bu o asamaya gelmeyecegim anlamina gelmez, eger olursa yapicam ama, galiba ben yakin oturalim o ayri kucuk bir evee ciksin, ayrilalim ama çocuğumuzun düzeni neredeyse hic bozulmasın, haftaici her gun ve haftasonu bir gündüz görüşelim, bu surecte hep guleryuzlu ve medeni olalim, evladimizla gule oynaya vakit gecirelim, e ben de ayrildim en azindan diye icimi sogutayim istiyorum.. off cok utopik bir sey istiyorum degil mi ulkemizde yani imkansiz ☹ bu msji okuyan bana dua etsin lutfennnnnnn ☹☹☹

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

Sizleri ne mutlu eder?

7 yılı dolduran evliliğimde ilk 5 yıl çok zordu, çok sabrettim eşimin kendi içinde çözmesi gerektiğine inandığım şeyleri üzerime alınmadan düzelecek diye sineye çektim. Sonra olan benim psikolojime oldu, yardım aldım, aldık.
Şimdi istediğim gibi bir adam oldu, hani beni başlarda çok yoran konular yok artık. Ama bende yokum, tükenmiş hissediyorum kendimi, şu an herşey yolunda, sabrettin meyvesini aldın diyenler var çevremde ama ben yokum sanki artık. Kabul etmiştim de durumumu, ta ki dün 6yaşındaki güzel yavrumun ben birşeye güldüğümde yaşasınn annem mutlu diye sevininceye kadar, başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Düşünsenize artık ne kadar mutsuzsam yavrum yüzümün gülmesine seviniyor.

Eşimde farkında durumun özellikle son zamanlarda devamlı neyin var neden mutsuzsun ne yapabilirim diye peşimde.

İzlediğim bir videoda birisi mutluluk insanın içinde taşıdığı bir şeydir olduğunuz yer ya da sahip olduklarınız mutlu etmez sizi dedi, evet böyleyim işte. Önceden heveslerim hayallerim vardı ulaşamayacağımı bilsem de hayali bile heyecanlandıran şeyler, şimdiyse ne bir hayal ne bir istek kaldı içimde çok yorgun ve mutsuzum.

Farkındayım depresyondayım, zamanında o kadar yordumki kendimi şimdi kendim için bile birşeyler yapmaya gücüm yok. En kısa zamanda terapilere tekrar başlayacağım ama hem yazmak hem sizlerden de birşeyler duymak iyi gelir diye düşündüm. El atın şu mutsuz kadına, kendime getirin beni...

Genişletmek için tıkla...

Filiziniz .!.:

Hep susmanız da normal değil bunu diyorum, kadınlar kendilerine güvenmedikçe zorla evlilik yaşamaya mahkumlar
[/QUOTE

Yok cvp versem de sakin veriyorum ama cok degisti esim kafa yapisi olarak da.. sadece baskın kisiligi mevcudiyeti sorunum yok artik ilave sorunlar da var ama surekli idare etmek zorunda orta yolu bulmak zorunda olan benim maalesef.ayrica gercekten cok iyi bir baba.klasik turk aile mantigiyla da soyleyeyim dovmesi aldatmasi ickisi kumari da yok :) araftayim..

Genişletmek için tıkla...

Filiziniz .!.:

Hep susmanız da normal değil bunu diyorum, kadınlar kendilerine güvenmedikçe zorla evlilik yaşamaya mahkumlar

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

Sizleri ne mutlu eder?

7 yılı dolduran evliliğimde ilk 5 yıl çok zordu, çok sabrettim eşimin kendi içinde çözmesi gerektiğine inandığım şeyleri üzerime alınmadan düzelecek diye sineye çektim. Sonra olan benim psikolojime oldu, yardım aldım, aldık.
Şimdi istediğim gibi bir adam oldu, hani beni başlarda çok yoran konular yok artık. Ama bende yokum, tükenmiş hissediyorum kendimi, şu an herşey yolunda, sabrettin meyvesini aldın diyenler var çevremde ama ben yokum sanki artık. Kabul etmiştim de durumumu, ta ki dün 6yaşındaki güzel yavrumun ben birşeye güldüğümde yaşasınn annem mutlu diye sevininceye kadar, başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Düşünsenize artık ne kadar mutsuzsam yavrum yüzümün gülmesine seviniyor.

Eşimde farkında durumun özellikle son zamanlarda devamlı neyin var neden mutsuzsun ne yapabilirim diye peşimde.

İzlediğim bir videoda birisi mutluluk insanın içinde taşıdığı bir şeydir olduğunuz yer ya da sahip olduklarınız mutlu etmez sizi dedi, evet böyleyim işte. Önceden heveslerim hayallerim vardı ulaşamayacağımı bilsem de hayali bile heyecanlandıran şeyler, şimdiyse ne bir hayal ne bir istek kaldı içimde çok yorgun ve mutsuzum.

Farkındayım depresyondayım, zamanında o kadar yordumki kendimi şimdi kendim için bile birşeyler yapmaya gücüm yok. En kısa zamanda terapilere tekrar başlayacağım ama hem yazmak hem sizlerden de birşeyler duymak iyi gelir diye düşündüm. El atın şu mutsuz kadına, kendime getirin beni...

Genişletmek için tıkla...

justrust .!.:

Kendi adıma şöyle cevaplayayım, böyle sonuçlanacağını bilsem başından dur derdim, ama yaşarken o anki ruh halimle kaldırabileceğim şeylerdi. Bardak damla damla doldu, ilk damlalarda taşacağını öngöremedim. Hangimiz hayatı boş bardakla yaşıyoruz ki zaten hepimizin zamanla dolan ama taşmayan bardakları yok mu?

Genişletmek için tıkla...