Beni yıllarca tanıyan içimi açtığım bir dostum beni bu kadar iyi analiz edebilirdi. İma ettipim şey bekaret değildi. Acaba hayata dair heyecanları erkenden yaşayıp tüketmeseydim. Bende herkes gibi yaşasaydım hala yeni heyecanlar kalmış olsaydı daha mı farklı olurdı diye düşündüm. Evet galiba hızlı tükettiğim için boşluktayım. Arayıştayım... Birde birimiz kediyiz birimiz köpeğiz ikimizinde pes edemeyecek büyüklükte egoları yenilemeyecek inatları ve hırsları var. Kimse teslim bayrağı çekmiyor çekmeyede niyeti yok. Ama levent kırca haklıymış. Çok doğru bir benzetme.Kendisini çok sevmem ama yıllar önce Levent Kırca'nın bir röportajını okumuştum......Evde hem kedi hemde köpek besliyorsunuz,nasıl bir arada yaşayabiliyorlar,gayet uyumlular? gibi bir soruydu;o da kedi ve köpek yada zıt iki canlı biri diğerinin üstünlüğü kabul ettiğinde sorun kalmaz,tıpkı evlilikte ki gibi demişti.....Sanırım acı ama gerçek!
Diğer hani şu sosyal medya Mutlularına gelecek olursak ,siz bence oldukça gerçekçisiniz ve onlar aslında tam da içinde bulunmadıkları bir hayat çizmek ,ona inanmak için yaşıyorlar ve öyle davranıyorlar,belkide böyle mutlu olmaya çalışıyorlar.....Bu konuda da hayata karşı bir hevesiniz kalmamış,sanki doymuşsunuz gibi,yani siz belkide mutluluğun onlar için ifade etmekte bile zorlanabilecekleri değişik halleriyle mutluydunuz ve doydunuz;bunu kanıtlamak da pek size göre değil!
Kendinizi neden yargılıyorsunuz ya da bu mutsuzluğa , aslında iç dünyanızda hesaplaşmaya neden olanın bekaretinizle bir evliliğe adım atmamaktan mı kaynaklı olduğunu düşünüyorsunuz?Ya da şöyle sorayım bunu mu ima ediyorsunuz,daha farklı mı olurdu?
Sanki siz kendinizi sevmiyorsunuz,kendinize kırgınsınız ve yaşama hevesiniz yitik,kendinize vereceğiniz hevesin bile önüne geçip,bu kadar hayattan soğutan ne sizi?Bu soruları bence destek alarak aşmalısınız ki o değerini yitirdiğimiz hayat denen bağışın farkına varın ve her nerede bıraktıysanız umudunuzu ve mutluluğunuzu geri alıp devam edin yolunuza!
Ben hayatinda özellikle evlilik ve bebekten sonra prensiplerinden geçmeyen insanlari bencil bulurum...muhtemelen sende biraz bencil bir insansin sende/esinde. Peki nedir bu inadiniz neden beraber mutlu olmak yerine birbirimizi koreltmeye calisiyorsunuz.birbirinizi olduğu gibi kabul etmek neden zor....nedir hayatinizdaki puruzleriniz cidden çok merak ettim birbirinizde nefret edilesice huylariniz/prensipleriniz mi var?bazen insan mutlu olmak için değerlerinden vazgecmeli özellikle evlenince dedim ya biz demek varken ben demek bencillik olur...paylasilan hayat ikinizin birbirinizle inatlasmak yerine gardlarinizi bir indirseniz belki çok mutlu olacaksiniz ama birbirinize karsi öyle kusanmissinizki mutluluğu yine beraber bulacaginizi unutmussunuz evlilikteki savasin galibi olmaz... sevgi gider,saygi gider,ask gider,güven gider...Merhaba arkadaşlar.
Buraya eşimle ilgili konu açmaktan sıkıldığım için artık onla problemlerimizi anlatmıyorum. Zaten tüm konularımın genel özeti sayfı duymadığım ve bana saygı duymayan ama iyi bir ten uyumu ve hayat görüşü uyumuna benzer hobilere sahip olduğum bir adamla evliyim. İkimizde sivriyiz. Bunu tanımlayacak başka sıfat yok. İkimizide yıllardır birbirimizi dize getirmeye çalışarak yıpranıyoruz, yıpratıyoruz... Güç savaşımızın iki kaybedeni birçokta enkazı var.
Zaten şu an ki konu tam olarak o değil. Benim... Eşimle iş gereği farklı şehirlerdeyiz. Aslında tam olarak şöyle o oğlumla aynı şehirde ben başka bir yerdeyim. İşim bitti ama biraz kafamı dinlemem gerektiği için henüz dönmedim. Az önce instagramdan birine baktım. Bu kişi benim bir eski sevgilim. Beni aldattığını yakaladığım tek erkek. Aslında şöyle nişanlısı varken benimle birlikte olmuş. Ve bu sırada başka bir sevgilisi daha varmış:) ben bunu keşfedince sevgilisine ulaştım ve bana başka bir çok kez daha aldattığını yakaladığını ve nişanlısından haberdar olduğunu söyledi. Kaç kadın ettik bilmiyorum:) tabi bu olay çooook yıllar önce oluyor. Bugün merak ettim buldum onu. Bir baktım o zamanki nişanlısıyla x. Yıldönümünü kutluyor:) birlikte bir ton mutluluk fotoğrafları var. Bakarken acaba bu kız hala aldatılıyor mu diye düşündüm acaba gerçekten mutlular mı? Sonra bir şimşek çaltı beynimde, midem kasıldı. Bu herifle bile bir kadın mutlu olabiliyorken ben o herifle kıyas kabul etmeyecek kadar değerli bir adamla, kocamla mutsuzum. Ondan ve evliliğimden kaçıyorum. Delice bi an yola çıkıp gitsem nasıl giderim diye düşündüm ciddi ciddi açtım internetten bakarken sakinleştim dur dedim geri dönmeye hazır değilim gaza gelmemeliyim.
Tamam evet internette herkes olduğundan daha mutlu ve kusursuz görünüyor ama... Bizim eşimle mutluluk pozlarımız yok. Birazda belki fotoğraf paylaşmayı sevmediğimden bilmiyorum ama uzun süredir gittiğimiz yerlerde fotoğraf bile çekmiyoruz.
Sonra diğer hatırlayabildiğim eski sevgililere baktım gayet mutlu görünüyorlar. Sonra baktım mayolu falan deniz fotoğrafları var hepsinde. İçine ikinci bir şey oturdu; ben tüm bu insanların vücutlarını, kıvrımarını tanıyorum. Tenlerinin kokusunu sıcaklığını biliyorum. Ne severler ne sevmezler neyi nasıl yaparlar... Aslında bu bakış açısı çok önce edindiğim bir şey. Kk yı okuduğumdan beri... İlk gecelerini sabırsızlık heyecan ve korkuyla bekleyenleri okudum, evleneceği için ağdaya başlayanları... Ben bir yerde büyük bir yanlış yapmışım dedim. Benim ilk gecemde herhangi bir gece ilk tatilim herhangi bir tatildi. İlk ilişkimi adını bile bilmediğim biriyle sırf meraktan yaşadım. Sonrada devam etti gitti. Burda yatak odalarını yataklarını bile özel görüp başkalarından kıskananları okudum. Oysa benim için seks bile hiç özel olmamıştı. Olayın sadece zevk boyutuyla ilgilendim hep. Kendimi ne biriyle olduğum için özel nede değerli hissettim bunları hiç düşünmeden yaşadım hep. Benim için hiç önemli olmadı. Hiçbir talepte kendimi hayat kadını gibide hissetmedim istiyorsan yaşadım, sadece yaşadım. Şimdi yıllar sonra yüzüme çarpan bazı gerçekler var. Galiba şu an olduğum kadın olmak istediğim kadın değil. Ya da anlatmak istediğim aslında şu olmak istediğim kadın daha mutlu daha yumuşak başlı olabilirdi. Böylece evliliği iyi giden mutlu olmayı başarabilen bir kadın olabilirdi.
Ne yapmalıyımki ben mutlu olmayı başarabilmeliyim? Ben neden mutsuz bir kadınım?
Not: eski sevgiliye bakmayı aldatma sayanlar için söylüyorum benim için böyle değil. Eşin yapsa ne yaparsın diye eşimle empati kurmama çabalayanlar çıkacaktır. Öncelikle ben onunla bir ömre yetecek empatiyi kurdum, sonuç alamadım. Ayrıca o da eski sevgilisine bakabilir bakmıştırda bana gösterip bak bu işe girmiş şöyle yapmış demişliğide var.
Not2: evet konu uzun oldu. Çok uzundu okumadım diyenler olacaktır. Kitap okuma alışkanlığı olmayan bir milletiz yapacak bir şey yok. Herkesin canı sağ olsun.
Not3: asıl önemli olan işin cinsel boyutu değil. Şu anki mutsuzluğumla bir bağlantı kuruyorum sadece. Doğru veya yanlış.
Herkese teşekkürler ve iyi geceler.
Herkes en dertli kendidir diye düşünür ama bence bir ömre yetecek sıkıntı yaşadım:) şu an anlatmaya gerek yok. Erken yaşta olgunlaşmam gerekti. Hiç çocuk olamadım ben. Hep korumam gereken yada destek olmam gereken insanlar vardı. Bugüne kadar kimseye sırtımı dayayıp bir oh diyemeden taşıdım dünyanın yükünü.Bana kalırsa siz pek sıkıntı cekmemissiniz . o yüzden de elinizdekinin kıymetini bilmiyorsunuz . bence durum bu. . .
tamam o zaman işte bu yüzden de mutlu olamıyorsunuz. açıkçası öyle de yazacaktım, ama bu taraftan yazdim.Herkes en dertli kendidir diye düşünür ama bence bir ömre yetecek sıkıntı yaşadım:) şu an anlatmaya gerek yok. Erken yaşta olgunlaşmam gerekti. Hiç çocuk olamadım ben. Hep korumam gereken yada destek olmam gereken insanlar vardı. Bugüne kadar kimseye sırtımı dayayıp bir oh diyemeden taşıdım dünyanın yükünü.
Çok açık olmalıyım,mutlu,uyumlu bir evliliğim var,sosyal medyadakiler gibi hiç değilim,çocuklarım var çok şükür sıhatliler,yani nasıl anlatsam şu an çok şükür sorun yok ama tıpkı sizin gibiyim,hiç birşey bana zevk vermiyor,tıpkı sizin gibi yorgun ve hevessizim!....Sadece dikkatimi çeken cevaplarınızdan birinde çocuklukla ilgili olumsuz bir dönemdi sanırım bu ortak noktamız!Beni yıllarca tanıyan içimi açtığım bir dostum beni bu kadar iyi analiz edebilirdi. İma ettipim şey bekaret değildi. Acaba hayata dair heyecanları erkenden yaşayıp tüketmeseydim. Bende herkes gibi yaşasaydım hala yeni heyecanlar kalmış olsaydı daha mı farklı olurdı diye düşündüm. Evet galiba hızlı tükettiğim için boşluktayım. Arayıştayım... Birde birimiz kediyiz birimiz köpeğiz ikimizinde pes edemeyecek büyüklükte egoları yenilemeyecek inatları ve hırsları var. Kimse teslim bayrağı çekmiyor çekmeyede niyeti yok. Ama levent kırca haklıymış. Çok doğru bir benzetme.
Tabikş var. Oğlumla oyun oynarken gerçekten çok mutluyum. Eşimle basketbol oynarız bazen koşuya çıkarız o zamanda mutluyum. İşteyken de mutluyum sanırım. Ama bunlar çok kısa anlar. Ben olayın bütününde öutlu olmak istiyorum. Mesela biri bana nasılsın diye sorduğunda yorgunum demek yerine iyim diyebilmek istiyorum. Eşimle birbirimizi yıpratmayalım kavganın sınırlarını bilelim işi psikolojik şiddet boyutuna getirmeyelim istiyorum. Her şeyden önemlisi işi bitsede eve dönmeyen bir kadın değil işim bitsinde aileme kavuşayım diyen bir kadın olmak istiyorum. Hayatta hala yaşamadığım heyecanlar olsun istiyorum. Herkes için özel ve değerli olanlar benim için sıradan ve ihtiyaç olmasın istiyorum. Sanırım o zamAn mutlu hissedeceğim.tamam o zaman işte bu yüzden de mutlu olamıyorsunuz. açıkçası öyle de yazacaktım, ama bu taraftan yazdim.
zaten bu dünyada mutluluk yok ki bulan olsun . hepimiz anlık mutluyuz. her an herkes mutlu değil ki zaten . Çok değişken ruh halinde oluyoruz . bence sizin de mutlu olduğunuz bir çok an vardır?? hiç mi.yok gerçekten?
bilemiyorum tabi ben uzman değilim. ama duyarlılığınız azalmış olabilir . daha çok eşyaya nüfus etseniz . bilmiyorum aslında gün batımında kahve içmek de duyarlılığı artırır. denizin kenarına gidip ya da dere kenarina su sesi dinleseniz?,ya da saatin tık taklarini . hani bi film vardı ya carpediem diyorlardı o filmdeki gibi .Tabikş var. Oğlumla oyun oynarken gerçekten çok mutluyum. Eşimle basketbol oynarız bazen koşuya çıkarız o zamanda mutluyum. İşteyken de mutluyum sanırım. Ama bunlar çok kısa anlar. Ben olayın bütününde öutlu olmak istiyorum. Mesela biri bana nasılsın diye sorduğunda yorgunum demek yerine iyim diyebilmek istiyorum. Eşimle birbirimizi yıpratmayalım kavganın sınırlarını bilelim işi psikolojik şiddet boyutuna getirmeyelim istiyorum. Her şeyden önemlisi işi bitsede eve dönmeyen bir kadın değil işim bitsinde aileme kavuşayım diyen bir kadın olmak istiyorum. Hayatta hala yaşamadığım heyecanlar olsun istiyorum. Herkes için özel ve değerli olanlar benim için sıradan ve ihtiyaç olmasın istiyorum. Sanırım o zamAn mutlu hissedeceğim.
Mutluluk kavramini cok buyutuyorz sanirim gozumuzde. 100 tane iyi sey olsa,bir tek kotu olayla mutsuz olabiliyorz. Insan her an mutluluktan isildamaz ama sorunsuz gecen zamani cok daha fazladir,bence mutlu insan boyle olur..Herkes en dertli kendidir diye düşünür ama bence bir ömre yetecek sıkıntı yaşadım:) şu an anlatmaya gerek yok. Erken yaşta olgunlaşmam gerekti. Hiç çocuk olamadım ben. Hep korumam gereken yada destek olmam gereken insanlar vardı. Bugüne kadar kimseye sırtımı dayayıp bir oh diyemeden taşıdım dünyanın yükünü.
Hayatı sevmeyle alakalı bence. Bugün belki mutsuzluk hissediyosun ama mutlu olacak çok şey var. Herşey insanın iç dünyasında bence. En basitinden şu an yazabiliyor olduğum için bile mutlu olabilirim. Ama aklımıza velmiyo çogu zaman:))) konu sahibine saldırıp konuyu odağından saptıranlara laf yetiştirmeye üşendim. Notlar o yüzden. Ben mış gibi yapamıyorum. Rol yapamıyorum. Başkalarının benimle ilgili neye inandığı önemli değilki. Benim ne yaşadığım önemli. Ama bence bir yerlerde gerçekten mutlu bu işi becerebilen insanlar var.
Bende durum tam tersi şehirler arası yolda bildiğimiz kağıt türkiye haritasından yol bulup eşime tarif ederim. Şehir içi yolları ben tarif ederim o gider. Evde tamirat işlerini ben yaparım elektronikten anlarım. Barbeküde kömürü ben tutuştururum o pişirir. Onun işlerinin PRını bile ben yaparım. Sanırım hayatımdaki herkesinki gibi onun yüklerinide ben taşıyorum. Belkide yanımda güçlü hissetmediğinden bazen alttan alamıyor. Erkeklil egosu zedeleniyordur. Bu bakış açısı değişikmiş. Eşimin benim yanımda güçlü hissettiğini yada beni ona muhtaç gördüğünü hiç sanmıyorum. Belki biraz ona ihtiyacım varmış gibi davransam o da yeri gelince alttan alır.Mutluluk kavramini cok buyutuyorz sanirim gozumuzde. 100 tane iyi sey olsa,bir tek kotu olayla mutsuz olabiliyorz. Insan her an mutluluktan isildamaz ama sorunsuz gecen zamani cok daha fazladir,bence mutlu insan boyle olur..
Belki de dediginiz gibi biseyleri zamanla yapsak hevesimiz kacmaz. Bana tapan bi kocam var,ben de keza,cok severim kendisini. 7.senemiz evlilikte ve hic buyuk kavgamiz olmadi,bana hic bi zaman sesini yukseltmedi.. kirginliklarimiz olmuyor mu elbette oluyor ama kavgamiz olmuyor,sakince konusarak devamli iletisim halinde hallediyorz herseyi. Esim benim en iyi arkadasim! Sirdasim,sevgilim,buyugum..
Belki cok karsi cikanlar olacak ama ben guclu bi kadin olmadigim icin mutluyum sanirim. Beceriksizim bi kere,yon kavramim yoktur,kaybolurum devamli. Ararim hemen kosar gelir. Zayifim,agir ev isleri yapamam,cocuk bakimindan ev islerine kadar benden cok esim yapar. Damacana gelse 1 gun antrede bekler,esim gelene kadar kaldirmam. Belim agrir( fiziksel bi rahatsizligim var)
Iyi ki biseyleri yapamiyorsn bensiz,kendimi daha guclu hissediyorm derbu aslinda fitratla alakali sanirim. Ona muhtac olmami,bagimli olmami istemez ama ihtiyac duydugumda aninda kosup yardim edince,hayranlikla bakiyorm ve hosuna gidiyor.
Kadin erkek esitligine inanmiyorm ben(polemik yasanmasin). Erkekler cocuk doguramadigi gibi,kadinlar da erkeklere daha uygun olan guc gerektirecek seylerde kendilerini cok zorlamamalilar sanirim. Neyse cok uzattim..
Bu arada kendinizi ifade biciminiz cok hos,esiniz de sohbetlerinizden cok keyif aliyordr muhakkak
Başkalarının mutluluklarına kafa takmazsak umursamazsak belki bizde kendi koşullarımıza, kendi dertlerimize, kendi rahatlıklarımıza göre mutlu olucaz. Eski bi arkadaşın fotoğrafını görüyoruz sevgilisi ile mutlu pozlar gezmeler tozmalar. Ya da yine eski bi arkadaşın yeni yakınlıklar dostluklar kurmuş eğleniyor ya da yanındakileri çok sevdiğinden bahsediyor. Vay be mutlular diyorsun o an sanki mutlu olamayan hoşnut olamayan bir sen varmışsın gibi. Bizzat bunları yaşıyorum çoğu zaman ama o mutlu çift için düşününce; aslında kızın defalarca aldatıldığını ya da o arkadaşların birbirinin arkasında ne dolaplar çevirdiğini kendileri bilmiyorlar. Her ne kadar eski de olsalar sırları hala yeni yeni bende duruyor. Sonra da mutluluklarının aslında yalan üzerine olduğunu fark ediyorum. Kendi tatmin olmayışlarıma baktığımda evet kusursuz değil ilişkim de ailem de 1 tane olan arkadaşım da. Kırılıyoruz üzülüyoruz mutsuz oluyoruz. Çünkü şu an hayatımdaki insanlar beni salak yerine koymuyor. Hatalar yanlışlar ve mutsuzluklar belirgin. Ve böyle olduğu için de sorunları çözme olanağım oluyor. Herşey bir zaman sonra çözülüyor. Her zaman ağzın kulaklarında bir mutluluk yaşamıyorsun ama aptal yerine konmaktan yalan olmaktan çok daha iyi.Merhaba arkadaşlar.
Buraya eşimle ilgili konu açmaktan sıkıldığım için artık onla problemlerimizi anlatmıyorum. Zaten tüm konularımın genel özeti sayfı duymadığım ve bana saygı duymayan ama iyi bir ten uyumu ve hayat görüşü uyumuna benzer hobilere sahip olduğum bir adamla evliyim. İkimizde sivriyiz. Bunu tanımlayacak başka sıfat yok. İkimizide yıllardır birbirimizi dize getirmeye çalışarak yıpranıyoruz, yıpratıyoruz... Güç savaşımızın iki kaybedeni birçokta enkazı var.
Zaten şu an ki konu tam olarak o değil. Benim... Eşimle iş gereği farklı şehirlerdeyiz. Aslında tam olarak şöyle o oğlumla aynı şehirde ben başka bir yerdeyim. İşim bitti ama biraz kafamı dinlemem gerektiği için henüz dönmedim. Az önce instagramdan birine baktım. Bu kişi benim bir eski sevgilim. Beni aldattığını yakaladığım tek erkek. Aslında şöyle nişanlısı varken benimle birlikte olmuş. Ve bu sırada başka bir sevgilisi daha varmış:) ben bunu keşfedince sevgilisine ulaştım ve bana başka bir çok kez daha aldattığını yakaladığını ve nişanlısından haberdar olduğunu söyledi. Kaç kadın ettik bilmiyorum:) tabi bu olay çooook yıllar önce oluyor. Bugün merak ettim buldum onu. Bir baktım o zamanki nişanlısıyla x. Yıldönümünü kutluyor:) birlikte bir ton mutluluk fotoğrafları var. Bakarken acaba bu kız hala aldatılıyor mu diye düşündüm acaba gerçekten mutlular mı? Sonra bir şimşek çaltı beynimde, midem kasıldı. Bu herifle bile bir kadın mutlu olabiliyorken ben o herifle kıyas kabul etmeyecek kadar değerli bir adamla, kocamla mutsuzum. Ondan ve evliliğimden kaçıyorum. Delice bi an yola çıkıp gitsem nasıl giderim diye düşündüm ciddi ciddi açtım internetten bakarken sakinleştim dur dedim geri dönmeye hazır değilim gaza gelmemeliyim.
Tamam evet internette herkes olduğundan daha mutlu ve kusursuz görünüyor ama... Bizim eşimle mutluluk pozlarımız yok. Birazda belki fotoğraf paylaşmayı sevmediğimden bilmiyorum ama uzun süredir gittiğimiz yerlerde fotoğraf bile çekmiyoruz.
Sonra diğer hatırlayabildiğim eski sevgililere baktım gayet mutlu görünüyorlar. Sonra baktım mayolu falan deniz fotoğrafları var hepsinde. İçine ikinci bir şey oturdu; ben tüm bu insanların vücutlarını, kıvrımarını tanıyorum. Tenlerinin kokusunu sıcaklığını biliyorum. Ne severler ne sevmezler neyi nasıl yaparlar... Aslında bu bakış açısı çok önce edindiğim bir şey. Kk yı okuduğumdan beri... İlk gecelerini sabırsızlık heyecan ve korkuyla bekleyenleri okudum, evleneceği için ağdaya başlayanları... Ben bir yerde büyük bir yanlış yapmışım dedim. Benim ilk gecemde herhangi bir gece ilk tatilim herhangi bir tatildi. İlk ilişkimi adını bile bilmediğim biriyle sırf meraktan yaşadım. Sonrada devam etti gitti. Burda yatak odalarını yataklarını bile özel görüp başkalarından kıskananları okudum. Oysa benim için seks bile hiç özel olmamıştı. Olayın sadece zevk boyutuyla ilgilendim hep. Kendimi ne biriyle olduğum için özel nede değerli hissettim bunları hiç düşünmeden yaşadım hep. Benim için hiç önemli olmadı. Hiçbir talepte kendimi hayat kadını gibide hissetmedim istiyorsan yaşadım, sadece yaşadım. Şimdi yıllar sonra yüzüme çarpan bazı gerçekler var. Galiba şu an olduğum kadın olmak istediğim kadın değil. Ya da anlatmak istediğim aslında şu olmak istediğim kadın daha mutlu daha yumuşak başlı olabilirdi. Böylece evliliği iyi giden mutlu olmayı başarabilen bir kadın olabilirdi.
Ne yapmalıyımki ben mutlu olmayı başarabilmeliyim? Ben neden mutsuz bir kadınım?
Not: eski sevgiliye bakmayı aldatma sayanlar için söylüyorum benim için böyle değil. Eşin yapsa ne yaparsın diye eşimle empati kurmama çabalayanlar çıkacaktır. Öncelikle ben onunla bir ömre yetecek empatiyi kurdum, sonuç alamadım. Ayrıca o da eski sevgilisine bakabilir bakmıştırda bana gösterip bak bu işe girmiş şöyle yapmış demişliğide var.
Not2: evet konu uzun oldu. Çok uzundu okumadım diyenler olacaktır. Kitap okuma alışkanlığı olmayan bir milletiz yapacak bir şey yok. Herkesin canı sağ olsun.
Not3: asıl önemli olan işin cinsel boyutu değil. Şu anki mutsuzluğumla bir bağlantı kuruyorum sadece. Doğru veya yanlış.
Herkese teşekkürler ve iyi geceler.
Bu kısmada cevap verecektim unutmuşum. Yorumunuz için çok teşekkğr ederim ama siz sorunca bir düşündüm; eşimle en son ne zaman sohbet ettik? Üstelik eşim yazardır. Benim anlatımım onunkinin yanında devede kulak...Bu arada kendinizi ifade biciminiz cok hos,esiniz de sohbetlerinizden cok keyif aliyordr muhakkak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?