Resmen her şeyi size yıkmış kendisi keyfine bakıyor. Eşinizin keyfine diyecek yok. Siz de ailem yıkılmasın diye yüklenmişsiniz tüm yükü. Oysa ki bugün ayrılsanız siz kendinizi geçindirirsiniz fakat o sersefil kalır. Sizce kendinze haksızlık etmiyor musunuz? Değer mi gerçekten o kişi için?Şimdi baştan söyleyeyim öyle evlilik mi olur, o zaman ayrıl vs demeyin. Emin olun sizin teorik olarak önereceğiniz herşeyin farkındayım ve uygulayabilecek de güçteyim. Fakat hayat böyle bir yer değil. İs hayatında da normalde katlanmayacagimiz pek çok şeye katlaniyoruz. Eviriyoruz çeviriyoruz bir şekilde katlanır hale getiriyoruz. İdeal evlilikte olmaması gerekenleri ve olması gerekenleri biliyorum fakat o adı üstünde ideal. Ben kendi gercegimi kendi kar zarar hesabına göre sürdürmeye çalışıyorum.
Şimdi karar aşamasındayım aslında illa sürdüreceğim diye bir şey yok ama eğer ki sürdüreceksem de başka bir konu hakkında somut bilgi almam lazim.
Benim eşimle aramdaki en büyük problem onun sevdiği işi yapma uğruna beni maddi sıkıntıya ve strese sokması. Ben gayretli bir insan olduğum için de asla bu durumu ayırt edemiyor. En son geçen yıl bir ay evleri ayırdık. Ve son bir kez daha denemeye karar verdik. Benim kesin şartım sabit maaşlı ise girmesiydi ama o konuda çok katı olduğu için o halde kira ve çocukların masrafını bana ait gerisini hiçbir şekilde bana yansitmayacak şekilde evini geçindir dedim. Bir süredir de aramız oldukça iyiydi aslında. İlk sevgili olduğumuz dönemki duygusal yoğunluk bile vardı. Tabii bu durum benim iyi olmama göre değişiyor demekki. Ben bir şeye itiraz edince hemen ilişki duzeyimiz değişiyor. Ben iyi olduktan sonra hicbirseye itiraz etmedikten sonra herkesle anlasirim zaten. Neyse kararimi vermek için bir kaç gün geçmesini bekliyorum.
Ama eğer ki devam etme kararı alırsam asla kendimi zora sokmamaya karar verdim. Mesela evi başından beri ortak temizlememiz gerektiğini söylüyorum. Evlenmeden önce de söylemiştim. Temizlik kadının görevi değil. Anca iş bölümü yapılırsa o görevi tamamen ustlenirim. Yani eski aile düzeni gibi o tamamen dış işleri ben tamamen ev ve çocuklar olursam neyse de ben çalışıp üstüne ev işi yapamam. Onun işsiz olduğu dönem haliyle daha da çok ev işi o yaptı.
Son tartışmamız da ben geç uyanmasına sinirlendim. Çünkü evden çalıştığı için sonra isim var diyor çocuklar gece oluyor hala uyumamis oluyor. Özellikle benim iş gunlerimde ben çok geç geldiğim için ve çok yorgun olduğum için bu olay çok canımı sıkıyor. Zaten anksiyetem var ilaç kullanıyorum. İlaçlar uyku yapıyor. Uykumu alamazsam anksiyetem daha artıyor. Yani bin kez diyorum benle kıyaslama kendini. Kaldı ki ben memurum benim maaşım sabit. Performansa bağlı değil. O ise asgari uvret kadar bile kazanmıyor. Ve çok çalışırsa daha çok müşteri alıp kazancını artırabilir. Dolayısı ile sabah 9 dan sonra uyumasına tahammül edemiyorum. Ben uyuyorum ama çoğu gece uyanıp saatlerce uyuyamadigim oluyor.
Neyse özetle beyefendi evlilikte ortak iş yapılma düşüncesini bana lütuf olarak algılıyor ki arada böyle tartismalarda bunu dile getiriyor. Benim kariyerimin kendi fedakarliklari sayesinde olduğunu düşünüyor..en son görevde yükselme sınavım vardı. İşim çok yoğundu. Evle asla ilgilenmedim. Eşim pandemi var diye evden çalıştığı işleri tamamen bitti. Normal iş de bulmak istemedi pandemi var diye. Bundan asla ona karsi minnet duymuyorum. Çünkü çalışmayan ben olsaydım full ev ve çocuklar benim üzerimde olurdu. Ama erkek ya bunu lütuf olarak algılıyor. Yani asla işiyle ilgili kendini suclamiyor. Tam tersi başarısızligini bana bağlıyor. Ben dediğim gibi ya kendimi önde tutup onun bahanelerinin gerçeğini ona göstereceğim. Bensiz bir dünyada ne kadar hayatta tutunacak ne kadar gecinecek kendi görsün. Hatta inşallah beni haksız cikartir da çocuklarına örnek bir profil olur.
Yada oğlum için kör topal idare edip kendi maasimi sırf kendi keyfime harcayacağım. Aslında kira ve çocuklar dışında mümkün mertebe eve katmiyorum para ama ödeme yapamadım diyor. Evde birşey olmuyor. Mecbur ben alışveriş yapıyorum bir şekilde bütçe karışıyor. Ben kira ve çocukların masrafı veya eşya falan alıyorum bu sıra. Onlar dışında maaşım artarsa kenara atmaya çalışıyorum.
Kiramiz 11 bin. 600 kusur aidat var. Merkezi ısınmayı da ben ödüyorum. Acaba bunları mi ona devretsem. Uzun zamandır kendim düzenli mutfak alışverişi yapmadığım için hangisi mantıklı olur bilemedim. Gerçi kendisi de toplu alışveriş yapmıyor. Karşı marketten az az yağı bile bir lt şeklinde alıyor parası bittikçe. Ama kirayı geciktirirde ev sahibine mahcup oluruz diye kira kısmını ona devredemedim. Fakat böyle de hiç anlamıyor yaptığı işin saçmalığıni.
Ben temizlik için bile düzenli almıyorum kadın. Artırdığımi gelecek için kenara atmaya çalışıyorum. O bunları ben yapmiyormusum kendi yapıyormuş gibi saçma sapan konuştu bugün. Ben haftalık temizlik için yardımcı alıp ev düzeni konusunda stres yaşamak istemiyorum artık. Eğer devam edersem. İşte bu noktada kararsız kaldım. Mutfak masrafı çok daha zor mu olur benim için. Uzun zamandır ona devrettigim için çok marketten pazardan bilgim yok. Eğer parası yoksa kartımı veriyorum al diyorum. Yani ben ödesem bile fiyatlardan çok haberim yok.
Rica ediyorum sadece mutfak ve kira mi ödemek mantıklı olur onu söyleyin. Detay verdim ki herşeyin farkında olduğumu bilin. Aptalligimdan falan da değil gerçekten. Yani diyeceğiniz herşeyi biliyorum. Hani sigaranın zararını bilirsiniz ama içmeye devam edersiniz onun gibi birsey..benimki bağımlılıktan da değil. Kendimce sebeplerim var. Onları gözden geçireceğim ama diğer ihtimalleri de doğru değerlendirmek için aylık mutfak masrafı ne kadar tutar merak ettim. Herkesin değişir farkindayim ama kabaca bilginiz varsa paylaşırsanız memnun olurum.
Bizim evde herşey bende:))) kira market faturalar :))Şimdi baştan söyleyeyim öyle evlilik mi olur, o zaman ayrıl vs demeyin. Emin olun sizin teorik olarak önereceğiniz herşeyin farkındayım ve uygulayabilecek de güçteyim. Fakat hayat böyle bir yer değil. İs hayatında da normalde katlanmayacagimiz pek çok şeye katlaniyoruz. Eviriyoruz çeviriyoruz bir şekilde katlanır hale getiriyoruz. İdeal evlilikte olmaması gerekenleri ve olması gerekenleri biliyorum fakat o adı üstünde ideal. Ben kendi gercegimi kendi kar zarar hesabına göre sürdürmeye çalışıyorum.
Şimdi karar aşamasındayım aslında illa sürdüreceğim diye bir şey yok ama eğer ki sürdüreceksem de başka bir konu hakkında somut bilgi almam lazim.
Benim eşimle aramdaki en büyük problem onun sevdiği işi yapma uğruna beni maddi sıkıntıya ve strese sokması. Ben gayretli bir insan olduğum için de asla bu durumu ayırt edemiyor. En son geçen yıl bir ay evleri ayırdık. Ve son bir kez daha denemeye karar verdik. Benim kesin şartım sabit maaşlı ise girmesiydi ama o konuda çok katı olduğu için o halde kira ve çocukların masrafını bana ait gerisini hiçbir şekilde bana yansitmayacak şekilde evini geçindir dedim. Bir süredir de aramız oldukça iyiydi aslında. İlk sevgili olduğumuz dönemki duygusal yoğunluk bile vardı. Tabii bu durum benim iyi olmama göre değişiyor demekki. Ben bir şeye itiraz edince hemen ilişki duzeyimiz değişiyor. Ben iyi olduktan sonra hicbirseye itiraz etmedikten sonra herkesle anlasirim zaten. Neyse kararimi vermek için bir kaç gün geçmesini bekliyorum.
Ama eğer ki devam etme kararı alırsam asla kendimi zora sokmamaya karar verdim. Mesela evi başından beri ortak temizlememiz gerektiğini söylüyorum. Evlenmeden önce de söylemiştim. Temizlik kadının görevi değil. Anca iş bölümü yapılırsa o görevi tamamen ustlenirim. Yani eski aile düzeni gibi o tamamen dış işleri ben tamamen ev ve çocuklar olursam neyse de ben çalışıp üstüne ev işi yapamam. Onun işsiz olduğu dönem haliyle daha da çok ev işi o yaptı.
Son tartışmamız da ben geç uyanmasına sinirlendim. Çünkü evden çalıştığı için sonra isim var diyor çocuklar gece oluyor hala uyumamis oluyor. Özellikle benim iş gunlerimde ben çok geç geldiğim için ve çok yorgun olduğum için bu olay çok canımı sıkıyor. Zaten anksiyetem var ilaç kullanıyorum. İlaçlar uyku yapıyor. Uykumu alamazsam anksiyetem daha artıyor. Yani bin kez diyorum benle kıyaslama kendini. Kaldı ki ben memurum benim maaşım sabit. Performansa bağlı değil. O ise asgari uvret kadar bile kazanmıyor. Ve çok çalışırsa daha çok müşteri alıp kazancını artırabilir. Dolayısı ile sabah 9 dan sonra uyumasına tahammül edemiyorum. Ben uyuyorum ama çoğu gece uyanıp saatlerce uyuyamadigim oluyor.
Neyse özetle beyefendi evlilikte ortak iş yapılma düşüncesini bana lütuf olarak algılıyor ki arada böyle tartismalarda bunu dile getiriyor. Benim kariyerimin kendi fedakarliklari sayesinde olduğunu düşünüyor..en son görevde yükselme sınavım vardı. İşim çok yoğundu. Evle asla ilgilenmedim. Eşim pandemi var diye evden çalıştığı işleri tamamen bitti. Normal iş de bulmak istemedi pandemi var diye. Bundan asla ona karsi minnet duymuyorum. Çünkü çalışmayan ben olsaydım full ev ve çocuklar benim üzerimde olurdu. Ama erkek ya bunu lütuf olarak algılıyor. Yani asla işiyle ilgili kendini suclamiyor. Tam tersi başarısızligini bana bağlıyor. Ben dediğim gibi ya kendimi önde tutup onun bahanelerinin gerçeğini ona göstereceğim. Bensiz bir dünyada ne kadar hayatta tutunacak ne kadar gecinecek kendi görsün. Hatta inşallah beni haksız cikartir da çocuklarına örnek bir profil olur.
Yada oğlum için kör topal idare edip kendi maasimi sırf kendi keyfime harcayacağım. Aslında kira ve çocuklar dışında mümkün mertebe eve katmiyorum para ama ödeme yapamadım diyor. Evde birşey olmuyor. Mecbur ben alışveriş yapıyorum bir şekilde bütçe karışıyor. Ben kira ve çocukların masrafı veya eşya falan alıyorum bu sıra. Onlar dışında maaşım artarsa kenara atmaya çalışıyorum.
Kiramiz 11 bin. 600 kusur aidat var. Merkezi ısınmayı da ben ödüyorum. Acaba bunları mi ona devretsem. Uzun zamandır kendim düzenli mutfak alışverişi yapmadığım için hangisi mantıklı olur bilemedim. Gerçi kendisi de toplu alışveriş yapmıyor. Karşı marketten az az yağı bile bir lt şeklinde alıyor parası bittikçe. Ama kirayı geciktirirde ev sahibine mahcup oluruz diye kira kısmını ona devredemedim. Fakat böyle de hiç anlamıyor yaptığı işin saçmalığıni.
Ben temizlik için bile düzenli almıyorum kadın. Artırdığımi gelecek için kenara atmaya çalışıyorum. O bunları ben yapmiyormusum kendi yapıyormuş gibi saçma sapan konuştu bugün. Ben haftalık temizlik için yardımcı alıp ev düzeni konusunda stres yaşamak istemiyorum artık. Eğer devam edersem. İşte bu noktada kararsız kaldım. Mutfak masrafı çok daha zor mu olur benim için. Uzun zamandır ona devrettigim için çok marketten pazardan bilgim yok. Eğer parası yoksa kartımı veriyorum al diyorum. Yani ben ödesem bile fiyatlardan çok haberim yok.
Rica ediyorum sadece mutfak ve kira mi ödemek mantıklı olur onu söyleyin. Detay verdim ki herşeyin farkında olduğumu bilin. Aptalligimdan falan da değil gerçekten. Yani diyeceğiniz herşeyi biliyorum. Hani sigaranın zararını bilirsiniz ama içmeye devam edersiniz onun gibi birsey..benimki bağımlılıktan da değil. Kendimce sebeplerim var. Onları gözden geçireceğim ama diğer ihtimalleri de doğru değerlendirmek için aylık mutfak masrafı ne kadar tutar merak ettim. Herkesin değişir farkindayim ama kabaca bilginiz varsa paylaşırsanız memnun olurum.
eşiniz çalışmıyor mu?Bizim evde herşey bende:))) kira market faturalar :))
Böyle bir arkadaşım vardı benim, anaokulunda çalışır, bi de evde koca tribi çekerdi neymiş beyefendi kahve istemiş iki kere, lafı ikilenmiş. Ona da aynı böyle demiştim.Sizin kocanız olabilir miyimevde oturayım, siz de bana bakın
Eş yokkk:)))eşiniz çalışmıyor mu?
Bende öyle diyorum:))olsun kendi yaptığımız her şey çok güzel, kendi paramız nasıl nereye harcıyacağımızı kimseye hesap vermiyoruz:)e o zman tabi siz karşlayacaksınız
benm gibi
Bence mutfak. Bırakın kirayı ödesin, asgariden az kaznaıyorsa zaten eline para kalmıcağı için mecbur daha çok çalışacakŞimdi baştan söyleyeyim öyle evlilik mi olur, o zaman ayrıl vs demeyin. Emin olun sizin teorik olarak önereceğiniz herşeyin farkındayım ve uygulayabilecek de güçteyim. Fakat hayat böyle bir yer değil. İs hayatında da normalde katlanmayacagimiz pek çok şeye katlaniyoruz. Eviriyoruz çeviriyoruz bir şekilde katlanır hale getiriyoruz. İdeal evlilikte olmaması gerekenleri ve olması gerekenleri biliyorum fakat o adı üstünde ideal. Ben kendi gercegimi kendi kar zarar hesabına göre sürdürmeye çalışıyorum.
Şimdi karar aşamasındayım aslında illa sürdüreceğim diye bir şey yok ama eğer ki sürdüreceksem de başka bir konu hakkında somut bilgi almam lazim.
Benim eşimle aramdaki en büyük problem onun sevdiği işi yapma uğruna beni maddi sıkıntıya ve strese sokması. Ben gayretli bir insan olduğum için de asla bu durumu ayırt edemiyor. En son geçen yıl bir ay evleri ayırdık. Ve son bir kez daha denemeye karar verdik. Benim kesin şartım sabit maaşlı ise girmesiydi ama o konuda çok katı olduğu için o halde kira ve çocukların masrafını bana ait gerisini hiçbir şekilde bana yansitmayacak şekilde evini geçindir dedim. Bir süredir de aramız oldukça iyiydi aslında. İlk sevgili olduğumuz dönemki duygusal yoğunluk bile vardı. Tabii bu durum benim iyi olmama göre değişiyor demekki. Ben bir şeye itiraz edince hemen ilişki duzeyimiz değişiyor. Ben iyi olduktan sonra hicbirseye itiraz etmedikten sonra herkesle anlasirim zaten. Neyse kararimi vermek için bir kaç gün geçmesini bekliyorum.
Ama eğer ki devam etme kararı alırsam asla kendimi zora sokmamaya karar verdim. Mesela evi başından beri ortak temizlememiz gerektiğini söylüyorum. Evlenmeden önce de söylemiştim. Temizlik kadının görevi değil. Anca iş bölümü yapılırsa o görevi tamamen ustlenirim. Yani eski aile düzeni gibi o tamamen dış işleri ben tamamen ev ve çocuklar olursam neyse de ben çalışıp üstüne ev işi yapamam. Onun işsiz olduğu dönem haliyle daha da çok ev işi o yaptı.
Son tartışmamız da ben geç uyanmasına sinirlendim. Çünkü evden çalıştığı için sonra isim var diyor çocuklar gece oluyor hala uyumamis oluyor. Özellikle benim iş gunlerimde ben çok geç geldiğim için ve çok yorgun olduğum için bu olay çok canımı sıkıyor. Zaten anksiyetem var ilaç kullanıyorum. İlaçlar uyku yapıyor. Uykumu alamazsam anksiyetem daha artıyor. Yani bin kez diyorum benle kıyaslama kendini. Kaldı ki ben memurum benim maaşım sabit. Performansa bağlı değil. O ise asgari uvret kadar bile kazanmıyor. Ve çok çalışırsa daha çok müşteri alıp kazancını artırabilir. Dolayısı ile sabah 9 dan sonra uyumasına tahammül edemiyorum. Ben uyuyorum ama çoğu gece uyanıp saatlerce uyuyamadigim oluyor.
Neyse özetle beyefendi evlilikte ortak iş yapılma düşüncesini bana lütuf olarak algılıyor ki arada böyle tartismalarda bunu dile getiriyor. Benim kariyerimin kendi fedakarliklari sayesinde olduğunu düşünüyor..en son görevde yükselme sınavım vardı. İşim çok yoğundu. Evle asla ilgilenmedim. Eşim pandemi var diye evden çalıştığı işleri tamamen bitti. Normal iş de bulmak istemedi pandemi var diye. Bundan asla ona karsi minnet duymuyorum. Çünkü çalışmayan ben olsaydım full ev ve çocuklar benim üzerimde olurdu. Ama erkek ya bunu lütuf olarak algılıyor. Yani asla işiyle ilgili kendini suclamiyor. Tam tersi başarısızligini bana bağlıyor. Ben dediğim gibi ya kendimi önde tutup onun bahanelerinin gerçeğini ona göstereceğim. Bensiz bir dünyada ne kadar hayatta tutunacak ne kadar gecinecek kendi görsün. Hatta inşallah beni haksız cikartir da çocuklarına örnek bir profil olur.
Yada oğlum için kör topal idare edip kendi maasimi sırf kendi keyfime harcayacağım. Aslında kira ve çocuklar dışında mümkün mertebe eve katmiyorum para ama ödeme yapamadım diyor. Evde birşey olmuyor. Mecbur ben alışveriş yapıyorum bir şekilde bütçe karışıyor. Ben kira ve çocukların masrafı veya eşya falan alıyorum bu sıra. Onlar dışında maaşım artarsa kenara atmaya çalışıyorum.
Kiramiz 11 bin. 600 kusur aidat var. Merkezi ısınmayı da ben ödüyorum. Acaba bunları mi ona devretsem. Uzun zamandır kendim düzenli mutfak alışverişi yapmadığım için hangisi mantıklı olur bilemedim. Gerçi kendisi de toplu alışveriş yapmıyor. Karşı marketten az az yağı bile bir lt şeklinde alıyor parası bittikçe. Ama kirayı geciktirirde ev sahibine mahcup oluruz diye kira kısmını ona devredemedim. Fakat böyle de hiç anlamıyor yaptığı işin saçmalığıni.
Ben temizlik için bile düzenli almıyorum kadın. Artırdığımi gelecek için kenara atmaya çalışıyorum. O bunları ben yapmiyormusum kendi yapıyormuş gibi saçma sapan konuştu bugün. Ben haftalık temizlik için yardımcı alıp ev düzeni konusunda stres yaşamak istemiyorum artık. Eğer devam edersem. İşte bu noktada kararsız kaldım. Mutfak masrafı çok daha zor mu olur benim için. Uzun zamandır ona devrettigim için çok marketten pazardan bilgim yok. Eğer parası yoksa kartımı veriyorum al diyorum. Yani ben ödesem bile fiyatlardan çok haberim yok.
Rica ediyorum sadece mutfak ve kira mi ödemek mantıklı olur onu söyleyin. Detay verdim ki herşeyin farkında olduğumu bilin. Aptalligimdan falan da değil gerçekten. Yani diyeceğiniz herşeyi biliyorum. Hani sigaranın zararını bilirsiniz ama içmeye devam edersiniz onun gibi birsey..benimki bağımlılıktan da değil. Kendimce sebeplerim var. Onları gözden geçireceğim ama diğer ihtimalleri de doğru değerlendirmek için aylık mutfak masrafı ne kadar tutar merak ettim. Herkesin değişir farkindayim ama kabaca bilginiz varsa paylaşırsanız memnun olurum.
Yüksek ihtimalle bosanacagim gibi. Ama üzerinden zaman geçsin istiyorum. Sakin ve emin karar almak icin. Geçen çocukların kramponlari kapı önünden gitti. Hatta biraz da onun hatası yüzünden. Hatası da önemli değil de evde en çok ben üzüldüm. Spora gittikleri için tekrar alınmak zorunda. Ben alacağım için benim içime oturuyor. Bugün site yönetimi fahiş zam yapmış. Kaç saattir bu konu hakkında tartışıyorum site grubunda. Çoğunda erkekler tartışıyor çünkü ev gecindiren onlar ya. Bir yandan da badanaciya para vermedim evi kendim boyadım. Yani özetle evin hem kadını hem erkeği olmak beni çok yoruyor. İnsanlar asla değişmez. Değişmeyecek. Ya ben onu bu şekilde kabul edip çekeceğim. Ya bosanacagim. Başka yolu yok gibi. Kaç kez dedim kartımı kullanma diye. Kredi kartı bana ait. Onun kredi kartı yok. Kart çıkart kendine dedim. Bunun üstüne ben hastane işi olsa anca kullanırım gurur yaparım. Bu ara bu maddi mevzulardan aramız da bozuk. Hala kullanıyor ama. Yani yok değişmeyecek boşa bir çaba benimki. Ya böyle evde bir sap olsun diye onun da ebeveyni olmayı kabul edip devam edicem. Ya bosancam. Boşanmaya çok çok yakınım su an ama yine duygusal bir insan olduğum için kararlarimdan emin olmak istiyorum. O yüzden üzerinden zaman geçince karar vercem. 1-2 ay kadar bekleyeceğim bakalım.Bence mutfak. Bırakın kirayı ödesin, asgariden az kaznaıyorsa zaten eline para kalmıcağı için mecbur daha çok çalışacak
Ben de benim karim olmak istiyorum yaSizin kocanız olabilir miyimevde oturayım, siz de bana bakın
Toplumsal cinsiyet rollerinin korunduğu bir ilişki istiyorsunuz anladığım kadarıyla. Çünkü siz dışarıda sorumluluğu alırken eşiniz de evde bu sorumluluğu alıyor diye hatırlıyorum. Geleneksel rolleri sürdürmeyi istemeniz de hiçbir sakınca yok. Açıkçası ben de öyle düşünüyorum. Eşim dışarıda biraz daha iş bitirici olsun. Ben ev içi sorumluluğu bir tık fazla alayım vs. Size de bunu ne istediğinizden emin olun diye yazıyorum.Yüksek ihtimalle bosanacagim gibi. Ama üzerinden zaman geçsin istiyorum. Sakin ve emin karar almak icin. Geçen çocukların kramponlari kapı önünden gitti. Hatta biraz da onun hatası yüzünden. Hatası da önemli değil de evde en çok ben üzüldüm. Spora gittikleri için tekrar alınmak zorunda. Ben alacağım için benim içime oturuyor. Bugün site yönetimi fahiş zam yapmış. Kaç saattir bu konu hakkında tartışıyorum site grubunda. Çoğunda erkekler tartışıyor çünkü ev gecindiren onlar ya. Bir yandan da badanaciya para vermedim evi kendim boyadım. Yani özetle evin hem kadını hem erkeği olmak beni çok yoruyor. İnsanlar asla değişmez. Değişmeyecek. Ya ben onu bu şekilde kabul edip çekeceğim. Ya bosanacagim. Başka yolu yok gibi. Kaç kez dedim kartımı kullanma diye. Kredi kartı bana ait. Onun kredi kartı yok. Kart çıkart kendine dedim. Bunun üstüne ben hastane işi olsa anca kullanırım gurur yaparım. Bu ara bu maddi mevzulardan aramız da bozuk. Hala kullanıyor ama. Yani yok değişmeyecek boşa bir çaba benimki. Ya böyle evde bir sap olsun diye onun da ebeveyni olmayı kabul edip devam edicem. Ya bosancam. Boşanmaya çok çok yakınım su an ama yine duygusal bir insan olduğum için kararlarimdan emin olmak istiyorum. O yüzden üzerinden zaman geçince karar vercem. 1-2 ay kadar bekleyeceğim bakalım.
O kadar yıldır erkek gibiyim ki. Kadın olmaya çok ihtiyacım var. Geleneksel kodlarda iş bölümünü arzuluyorum. Ama gerçek evlilik anlayışım bu değil. Daha doğrusu yapım bu değil. Dışarda çalışmayı seviyorum. Ama işler de ortak olsun işte. Ben demeden asla yapmaz mesela eşim. Yani bir kadınla evli olmak gibi değil. Eşcinsel bir evlilik yapsam da eşim evde olsa inanın bu kadar yormaz beni bu durumToplumsal cinsiyet rollerinin korunduğu bir ilişki istiyorsunuz anladığım kadarıyla. Çünkü siz dışarıda sorumluluğu alırken eşiniz de evde bu sorumluluğu alıyor diye hatırlıyorum. Geleneksel rolleri sürdürmeyi istemeniz de hiçbir sakınca yok. Açıkçası ben de öyle düşünüyorum. Eşim dışarıda biraz daha iş bitirici olsun. Ben ev içi sorumluluğu bir tık fazla alayım vs. Size de bunu ne istediğinizden emin olun diye yazıyorum.
Arabanin sigortasini ben öderim, kaza yapar mesela beni çağırır yanına. Yani yemin ederim zeka problemi olsa dicem Allah öyle yaratmış bu konuda da anlayış gostericem. Başkalarına karşı böyle değil. Ama bana gelince o kadar beceriksiz ve birşeyden anlamıyor gibi oluyor ki deliriyorum artık. Bu semte aynı anda taşındık. Hala bana yol soruyor. İkimiz aynı anda arabayı öğrendik. Ben deliriyorum artık sabrım kalmadı. Veya bir şey istedim diyelim. Onunla ilgili on tane soru sorar. Hiç kendi zihnini yormiyor. Ben Google yada siri gibiyim onun için. Sadece dışarı işi ve çalışmakla kalsa yine iyi. Mantığım ayrılmam gerektiği konusunda emin zaten de. Aradan zaman gecince duygusal tarafim devreye girip saçma sebepler bularak yine vakit kazanmaya çalışıyor.Toplumsal cinsiyet rollerinin korunduğu bir ilişki istiyorsunuz anladığım kadarıyla. Çünkü siz dışarıda sorumluluğu alırken eşiniz de evde bu sorumluluğu alıyor diye hatırlıyorum. Geleneksel rolleri sürdürmeyi istemeniz de hiçbir sakınca yok. Açıkçası ben de öyle düşünüyorum. Eşim dışarıda biraz daha iş bitirici olsun. Ben ev içi sorumluluğu bir tık fazla alayım vs. Size de bunu ne istediğinizden emin olun diye yazıyorum.
Beklentileriniz gerçekten hiç uymuyor. Her şeyi anladım da evdeki badanayı niye yapmadı?Arabanin sigortasini ben öderim, kaza yapar mesela beni çağırır yanına. Yani yemin ederim zeka problemi olsa dicem Allah öyle yaratmış bu konuda da anlayış gostericem. Başkalarına karşı böyle değil. Ama bana gelince o kadar beceriksiz ve birşeyden anlamıyor gibi oluyor ki deliriyorum artık. Bu semte aynı anda taşındık. Hala bana yol soruyor. İkimiz aynı anda arabayı öğrendik. Ben deliriyorum artık sabrım kalmadı. Veya bir şey istedim diyelim. Onunla ilgili on tane soru sorar. Hiç kendi zihnini yormiyor. Ben Google yada siri gibiyim onun için. Sadece dışarı işi ve çalışmakla kalsa yine iyi. Mantığım ayrılmam gerektiği konusunda emin zaten de. Aradan zaman gecince duygusal tarafim devreye girip saçma sebepler bularak yine vakit kazanmaya çalışıyor.
Benim genel yapım da bu ama. İş yerlerinde falan da iyice son noktaya gelmeden hiç istifa etmedim. Hatta kendi bıraktığım iş sayısı çok azdır. Yeni yerden korkma hali yüzünden mi, pişman olmaktan korkma mi bilmiyorum ama böyle kararlar benim için kolay değil. Net bir karar alcam bakalım. Şu an evde badana yapıyorum. Yaptım gibi hatta. Evi temizleyip düzenini oturtayim sakin kafayla karar verecegim. Korkularimla da yüzleşirim artık o zaman
Bu konuda sözünü geçirebilecek bir büyük yok mu? Aİlesinden babası olur gibi. Erkekler babalarının sözüne önem veriyor.Yüksek ihtimalle bosanacagim gibi. Ama üzerinden zaman geçsin istiyorum. Sakin ve emin karar almak icin. Geçen çocukların kramponlari kapı önünden gitti. Hatta biraz da onun hatası yüzünden. Hatası da önemli değil de evde en çok ben üzüldüm. Spora gittikleri için tekrar alınmak zorunda. Ben alacağım için benim içime oturuyor. Bugün site yönetimi fahiş zam yapmış. Kaç saattir bu konu hakkında tartışıyorum site grubunda. Çoğunda erkekler tartışıyor çünkü ev gecindiren onlar ya. Bir yandan da badanaciya para vermedim evi kendim boyadım. Yani özetle evin hem kadını hem erkeği olmak beni çok yoruyor. İnsanlar asla değişmez. Değişmeyecek. Ya ben onu bu şekilde kabul edip çekeceğim. Ya bosanacagim. Başka yolu yok gibi. Kaç kez dedim kartımı kullanma diye. Kredi kartı bana ait. Onun kredi kartı yok. Kart çıkart kendine dedim. Bunun üstüne ben hastane işi olsa anca kullanırım gurur yaparım. Bu ara bu maddi mevzulardan aramız da bozuk. Hala kullanıyor ama. Yani yok değişmeyecek boşa bir çaba benimki. Ya böyle evde bir sap olsun diye onun da ebeveyni olmayı kabul edip devam edicem. Ya bosancam. Boşanmaya çok çok yakınım su an ama yine duygusal bir insan olduğum için kararlarimdan emin olmak istiyorum. O yüzden üzerinden zaman geçince karar vercem. 1-2 ay kadar bekleyeceğim bakalım.
Yok zaten sorun o. Baba figürü yok. Eşim 13 yaşında iken kendisinden yaşça küçük bir kızla başka şehre kaçmış. Kv becerikli bir insan değil çalışmamış. Günlük gecinmisler. O yüzden eşime günü kurtarmak yetiyor.Bu konuda sözünü geçirebilecek bir büyük yok mu? Aİlesinden babası olur gibi. Erkekler babalarının sözüne önem veriyor.