- 31 Mayıs 2009
- 5.117
- 3.419
- 373
- 41
Yaşım 33...Biri 3. sınıfa giden,diğeri henüz 7 aylık iki evladım var..Eşim özel bir şirkette çalışıyor..Evlendiğimde lise mezunu idim,okul yıllarımda sınıf birincisi olmama rağmen,sonrasında birtakım sebeplerden ötürü eğitimim yarım kaldı..Evlendim,hamileyken-doğuma az kala üniversite sınavına girdim,ve okudum üniversiteyi de...Derken formasyon da alalım dedik,bunları yapacağım derken 2. çocuğa hayli geç kaldım tabii,8 sene ara var iki çocuk arasında..Neyse tabii yaş durmadı,yıllar geçti ve 40 a merdiven dayadım,ee daha atanamadım bile..Beraber okuduğum arkadaşlar,aldı başını gitti..Atanmam için ciddi ders çalışmam lazım,heves de yok ki artık,oturup harıl harıl ders çalışayım,ne heves ne de zaman var,bebişden dolayı...Çalışmasam da armut piş,ağzıma düş olacak hali yok,emeklerim ne olacak,1. çocuğum küçükken,sürekli elimde kitaplarla gezdim,anne ne zaman bitecek derslerin derdi hep..Yani hasılı hayata geç kaldım hissi var,30 üstü yaş sendromu var,ders çalışma zorunluluğu olup,gram istek yok,motiveye ihtiyaç var,şuan kıt kanaat geçiniyoruz,atanırsam maddi olarak da rahatlayacağız..Kafam karmakarışık..mesela 4 aralıkta sınav var,ben oturdum,başka abuk subuk işlerle uğraşıyorum,artık ders çalışma fikri bile usandırıyor beni..kpss gibi bir sınav da çalışmadan mümkün değil kazanılamaz...silkelenmem gerek acil tarafından..