Modern toplum algılarına kurban gidicem

Peki size sormak istediğim bir şey var. Her sey yolunda gitti kocanız da dünyanını en iyi insanı diyelim bir kızınız oldu ve eğitim hayatına başladı. Ona okumasını başarılı olmasını söyleyeceksiniz ya kendi ayaklarının üstünde dur vs. diyeceksiniz -yani umarım- burada o çocuğa nasıl örnek olmayı düşünüyorsunuz?
 

annem 60 yaşına geldi. çalışmaya ihtiyacı yok artık. ama üç günlük bayram tatilinde bile tribe girip "öf çok sıkıldım. işe dönmem lazım" diye söyleniyor. biz de çok acı yollardan geçtik ve bu süreçte asla onarılmayacak hastalıkların sahibi olduk ama ikimiz kafa kafaya verip kendimize kolay kolay sarsılamayacak hayatlar inşa ettik. hem de hiçbir erkek soyuna sırtımızı dayamadan.
insanın ihtiyacı olmasa dahi kendi alın teri ile kazandığı üç kuruş parayı çatır çatır yemesinin değeri hiçbir şeyle ölçülemiyor.
 
Ah çok haklısınız benimki de 56 yasında. Pandemide evde tutamadık kadını :) Sıkılıyor evde iş yeri evi gibi olmuş artık. Ne güzel güçlü kadınları görünce çok mutlu oluyorum. Helal olsun sizlere de. O kadar kıymetli ki
 
Siz iyi misiniz hayatımı bilmeden nasıl bu kadar biliyormus gibi yorum yapıyorsunuz evet eşimi 3 4 senedir taniyorum birikim yapıp iş kurucaz demedim birikimimiz var çünkü başka gelir kaynaklarimizda var zeytin incir ve fasulye işi yapıyoruz eşimin babasının tarlaları ve arazileri var ve bizde ortaklaşa giderek payımızı alıyoruz hayvanlarına da bazen ben baktığım için sütten gelen paranın bir kısmıni da bize veriyorlar yani diyecehim eşimin maasi olsaydi sadece birikim zaten yapamazdık ek gelirlerimiz var yani ve eşime guvenmeyeveksem de evlenmem hanımefendi üzerime şirket kuracak da dememistim halbuki küçük bir dükkandi söz etmek istediğim dikim evi veya da bijuteri yani fazlasiyla abartılı bir tepki ucu ucuna da yaşamıyoruz gayet refah ve bolluk içindeyiz Allah'a şükür sadece bunları buraya yazarak yanlış anlaşılmak istemedim
 
Ben size hak veriyorum. Çalışmak bence kadınlar için zor. Erkeklerden daha çok yıpranıyoruz. Sürekli her gün sabah işe gidip akşam eve gelmek yılda 20 gün izin için tüm yıl çalışmak vs. Öğretmensen 2 ay kafa dinlenip sıkılıp tekrar işe dönersin tabi buradakilerin çoğuda öğretmen o yüzden çalışmadan yapamam falan demeleri doğal. 40 yaşında da emekli olamıyoruz. Enerjim bitince emekliliği napcaz. Ben de memurum her gün işe gidiyorum ama ürettiğimi düşünmüyorum param olsa belki lisans alanımda araştıma yapıp üretebilirim ama çalıştığım kurumdan izin bile alamıyorum yl için. Ben de evleneceğim kişi zengin ya da ortalama durumu olursa 1 yıl falan ara vermeyi düşünüyorum. Ama yine erkeklere tam güvenilmiyor maalesef devam ederim daha sonra ya da kendi işimi kurarım. Siz de ara verin sigortanızı yatırabilirse çalışmazsınız. Yatırmazsa 1 2 sene sonra tekrar dönebilirsiniz işe
 
Sizin su yazdiginiz dışında baska hic bir yorum okumadım. Kendimden örnek vereyim.
41 yasindayim , 22 yila yakin is hayatım var(di) , 33 yasinda evlendim ve hic ara vermeden is hayatina devam ettim ta ki gecen sene Aralık ayina kadar , hayatimda verdiğim en ama en guzel kararin basindadir , ben komple is hayatindan ciktim , emekli de olmadim henuz hani sanilmasin ki emekli oldum da ciktim hayir değil, 8 yillik evlilikte her turli gebelik yasamis ama hepsi dusukle sonuclanmisti , tüp bebek tedavisi görüyorum bu arada. Aralik ayinda stresim bitince kendiliginden hamile kaldim o da dusukle sonuclandi ama ben anladim ki is hayati ve getirdigi yogun stres , kaygi hayatimdan cok seyi alip goturmus. Benim isim finansti ve her dakika mail , yazışma, bildirim , hafta sonu ve hafta ici ister mesai saati olsu ister mesai saati dışında olsun devamli elimde telefon , gelen maillerin kacmamasi , odemler , cekler , teminat mektuplari vs vs vs . Isten ayrildiktan sonra ofise ugradim bir arkadasim bana dedi ki "ama siz hep esitlikten yanaydiniz simdi is hayatindan komple ciktim diyorsunuz " ben se dedim ki "iste simdi esimle esit olduk , o dışarda çalışsın ben evde çalışmaya razıyım ". Maalesef suan icin modern diye tabir ettigimiz düzen kadınları modern köleler haline getirdi. Isten çıkıp evin duzeni , yemegi , camasiri , varsa cocugun okulu , odevleri , toplantilari , es ailesi iletisimo , kendi aile ilerisimi , koca ile ilgilenme bir de tum bunlarin üzerine is hayatında kıyasıya rekabet kadını işin icinden cikamaz ve kendine vakit ayiramaz hale getirdi ki , is hayatinda ki rekabet sadece hem cinslerinle degil , karsi cinsinle de rekabet halindesin ama haksiz rekabet oluyor , çünkü yukarıda saydigim konuları kadin tek başına üstleniyorken erkek sadece isine odaklanmis oluyor bu da kadinda daha fazla kaygiya sebep oluyor.
41 yaşında öğrendigim ve hayatima gecirdigim bir konudur bu.
Kendinizi hic rahatsız hissetmeyin.
 
Tüm hayatinizi bir insanın ellerine bırakmak hiçbir zaman için güzel bir karar değil . Insan değişen bir varlıktır . Ya adamın birgün aşkı ve sevgisi biterse . Kocaman ömürde sadece üç yıldır tanıyorsunuz bu insanı . Kaldı ki 30 yıllık evliler bosanabiliyor . Yolun çok basindasiniz . Ben eşimi on yıldır tanıyorum ilk tanıdığım insanla şimdiki insanın hayata bakış açısı bile o kadar farklı ki . Her insan yaş aldıkça değişir. Siz buradaki insanlardan ne yorum bekliyordunuz?
 
Çalışmamanizla ilgili olumsuz şeyler duymaktan dert yanmak icin yanlış yeri seçmişsiniz,ablanızin laflarını mumla ararsınız.

Çalışmamanin beraberinde getirdiği riskler var bunu yazmışlar yorumlarda zaten. Hepsini göze alıp çalışmamak sizin bileceğiniz mesele. Evde olmaktan keyif alabilirsiniz, zamanla sıkıladabilirsiniz. Calisma sartlariniz uzun ve zor diye düşündüm mağaza da çalışiyormusunuz öncesinde. Biraz dinlemekten zarar gelmez. Bu sürede çocuk gibi ciddi bir karar vermeden zaman geçirin biraz sonrasına bakarsınız.
 
Sonra borç harç vergi çıkar ilerde de boşanma olursa sen o zaman gör şamatayı :)
 
Verdiğiniz karar sizin tabii ki ama bu söylediklerinize katılamıyorum. Evin düzeninden, yemeğinden, çamaşırından eşim de benimle eşit düzeyde sorumlu. Çocuğum oldugunda da ondan da sorumlu olacak.
 
Dikiş nakış hocası olma imkanınız var mı sonra kurslar aciyorlar mesela madem bu yöne egileceksiniz sınavlarına girin sertifika alın
 

bizler iş hayatında erkeklerle eşit şartlar altında çalışıyor isek neden erkekler değil de biz kadınlar modern köleler haline geliyoruz? demek ki sorun olan iş hayatı değil; sizin eş seçiminiz. sizi köle haline getiren eşinizmiş.
 
O kadar haklısınız ki herkes yok erkek soyuna sırtımı dayamak vs vs yazıyor da o da bana sırt dayiyor yemek bulaşık ütü çamaşır daha birçok örnek var ve ben tüm bunların üstüne zaten eşit dyrumda iken bir de eşit olmak için onun gibi çalışıyorum izin gununde bir supurge çekse Allah Râzî olsun diyotum geri kalani yine ben yapıyorum
 
Kimse güvenmediği ile evlenmiyor ki zaten, açın bdvyi hepsi güvenerek evlendi, bi tane de ben eşime güvenmiyordum diyen yok. Başta çok iyiydi sonradan böyle oldu diyorlar. O saydığınız gelir kaynakları eşiniz kaynaklı, bi kafa karışıklığına bi gönül kaymasına, bi anlaşmazlığa bakar altınızdan minderin çekilmesi. Boşanma durumunda anca kuru nafaka alırsınız şu şartlarda, varsa edinilen malların yarısı işte. Onda da paranın nerden geldiğine bakılıyormuş sanırım, babası yardım ettiyse sizin pay küçülüyormuş. Kendiniz bir şeyler yapmaya bakın, çevreniz belki hasetlikten fesatlıktan kuruduğu için diyor olabilir, koca parasını bulsalar önce kendileri koşar yemeğe belki ama burdaki insanların sizinle bağı olmadığı için böyle duygulardan arınmış olarak fikir verirler. Ciddiye alın bence.
 
Koca parası yemek ifadesi hiç hoş değil. Hayat müşterektir. Siz de iş bölümü yapmışsınız. Dışarda çalışıp para kazanmak eşinizde, ev temizliği yemek düzen vs de sizde. İlerde maddi durumunuz yetmezse çalışırsınız.
 
Kayınbabanız canım istemiyor vermiyorum dese maaşa talim ama. Neyse hayat sizin, diyecek bir şey yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…