- Konu Sahibi kimsesizler
- #1
Merhaba arkadaşlar;
Açıkcası nerden başlasam bilemiyorum.Akıl danışcak kimsem yok bir ablamın sayesinde buraya üye oldum sizlerin fikirlerine gerçekten ihtiyacım var...
Ben 28 yaşındayım annemi babamı kaybettim.Kardeşim yok.4 senelik evliyim.Bir tane dünya tatlısı kızım var...
Eşimle kendi isteğimle evlendim zaten annem babam olmadığı için kendim buldum kendim evlendim..
İlk evlendiğimizde eşimde bende çalışıyorduk.Ben sağlıksız bir hamilelik geçirdiğim için işi bıraktım o dönemde eşimin işi fena değildi..Ne zaman ben doğum yaptım kriz döneminde eşim işten çıkarıldı..İlk işten ayrıldığında 8 ay kadar sanırım işsizlik maaşı aldı işte tazminat aldı derken 1 sene öyle geçti..Akabinde eşimin ailesi destekte bulunmaya başladı bu dönemde kredi kartlarımız girdiğimiz borçlar ev kira boğaz satın işte bilirsiniz katlana katlana eşim icralık olcak duruma geldi iş arıyordu o dönemde ama yok yok yok..Tam bir çıkmazın içine girdik bir işe girse maaşdan borçlar kesilcek teklif ettikleri maaşlar 1000 lira maksimum sadece evimizin kirası 600 lira falan..Benim çocuğum küçük bırakamıyorum bunalımlar içerisinde sürükleniyoruz...
O dönemde eşimin ailesi ufak tefek dediğim gibi destekte bulunuyor ama yani kale alıncak şeyler değil..sonra eşime kalan bir miras davası vardı dedesinden yalnız mahkemelik durumları vardı eşim o para gelince iş kurucam borçlarımı temizlicem yeni bir hayata başlıcaz diyerek bir bekleyişe girdi..
Benim ayrılırken işten aldığım 12.000 lira tazminat düğünde takılan takılarım çocuğumun altınları hepsi bu dönemde elimizden kaydı gitti..
Miras gelcek gelcek diye diye birikim diye birşey kalmadı..
Bu zaman zarfında inanılmaz yıprandım ama gidecek yerim yok anam yok babam yok kime gideyim kime sorayım ne yapayım sabır sabır diyerek tam 3 senemiz geçti..
En son bankada 12.500 lira bana ait olan param kaldı..Şimdi sıra ona geldi..
Miras davası 2 aya kadar bitiyormuş sözde ve biz hala onu bekliyoruz artık eşimin ailesi desteğini kesti..Herşey benim üstüme yüklendi..Kimsenin inancı kalmadı...Eşim beklemede ben yorgun bitkin...
Eşimle bunun dışında aramızda bir sorun yok..
Ama benim artık dayancak gücüm kalmadı..
Son 3 kuruş param çocuğum için sakladığım o da elimden kayıp gidiyor..
Artık bütün inançlarımı yitirdim..
Sizce beklemelimiyim ne yapmalıyım?Lütfen akıl verin...Artk çok yoruldum ama çok...
Açıkcası nerden başlasam bilemiyorum.Akıl danışcak kimsem yok bir ablamın sayesinde buraya üye oldum sizlerin fikirlerine gerçekten ihtiyacım var...
Ben 28 yaşındayım annemi babamı kaybettim.Kardeşim yok.4 senelik evliyim.Bir tane dünya tatlısı kızım var...
Eşimle kendi isteğimle evlendim zaten annem babam olmadığı için kendim buldum kendim evlendim..
İlk evlendiğimizde eşimde bende çalışıyorduk.Ben sağlıksız bir hamilelik geçirdiğim için işi bıraktım o dönemde eşimin işi fena değildi..Ne zaman ben doğum yaptım kriz döneminde eşim işten çıkarıldı..İlk işten ayrıldığında 8 ay kadar sanırım işsizlik maaşı aldı işte tazminat aldı derken 1 sene öyle geçti..Akabinde eşimin ailesi destekte bulunmaya başladı bu dönemde kredi kartlarımız girdiğimiz borçlar ev kira boğaz satın işte bilirsiniz katlana katlana eşim icralık olcak duruma geldi iş arıyordu o dönemde ama yok yok yok..Tam bir çıkmazın içine girdik bir işe girse maaşdan borçlar kesilcek teklif ettikleri maaşlar 1000 lira maksimum sadece evimizin kirası 600 lira falan..Benim çocuğum küçük bırakamıyorum bunalımlar içerisinde sürükleniyoruz...
O dönemde eşimin ailesi ufak tefek dediğim gibi destekte bulunuyor ama yani kale alıncak şeyler değil..sonra eşime kalan bir miras davası vardı dedesinden yalnız mahkemelik durumları vardı eşim o para gelince iş kurucam borçlarımı temizlicem yeni bir hayata başlıcaz diyerek bir bekleyişe girdi..
Benim ayrılırken işten aldığım 12.000 lira tazminat düğünde takılan takılarım çocuğumun altınları hepsi bu dönemde elimizden kaydı gitti..
Miras gelcek gelcek diye diye birikim diye birşey kalmadı..
Bu zaman zarfında inanılmaz yıprandım ama gidecek yerim yok anam yok babam yok kime gideyim kime sorayım ne yapayım sabır sabır diyerek tam 3 senemiz geçti..
En son bankada 12.500 lira bana ait olan param kaldı..Şimdi sıra ona geldi..
Miras davası 2 aya kadar bitiyormuş sözde ve biz hala onu bekliyoruz artık eşimin ailesi desteğini kesti..Herşey benim üstüme yüklendi..Kimsenin inancı kalmadı...Eşim beklemede ben yorgun bitkin...
Eşimle bunun dışında aramızda bir sorun yok..
Ama benim artık dayancak gücüm kalmadı..
Son 3 kuruş param çocuğum için sakladığım o da elimden kayıp gidiyor..
Artık bütün inançlarımı yitirdim..
Sizce beklemelimiyim ne yapmalıyım?Lütfen akıl verin...Artk çok yoruldum ama çok...