- 17 Ocak 2020
- 27.911
- 40.397
-
- Konu Sahibi PembebuluttR
- #81
Doğru yapmissin
Doğru yapmissinEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
az bile yapmissinileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü
Yoo olmazbelki kabul etseydin diyenler olacak
Ay harika hahahahahahaha birkaç gündür ağlama krizine girmiştim ama burda yazılan suratıma tokat gibi çarpan şeyler keyif verdi iyiyim gayet ahahahah teşekkür ediyorum ince elestirirniz içinDoğru yapmışsın valla, daha evlenmeden önce ailesinin ağzına bakan asam evlendikten sonr, seni garantiye aldıktan sonra daha sana ne eziyetler çektirirdi inan. Şu an sadece duygusal boşluktasın , nişan atmak kolay değil, sevdiğin ve evlenmek istediğin asamın böyle terbşyesiz çıkması kolay değil. Ama nişanlılık zaten evlenmeden önce aileler işin işine girince aranızdaki uyum bozuluyor mu bozulmuyor mu onu görmek için var. Seninki seni bir yılda on yıl yaşlandırıldı.
Ayrı eve çıkacak ekonomik gücü yoksa evlenmeyiversin bi zahmet zaten. Ex kayınvaliden ve ailesi de hem cimri hem görgüsüz. Sana evliliğinde piskolojij şiddet uygulaya uygulaya manipüle ederlerdi, pinti oldukları için de ayrı eve çıkmazlardı. Yemeğini, temizliğini eleştirir dururlardı. Hem kendin çalışıp hem de onların işyerlerine de temizliğe gelmeni hem de ev işlerini hal etmelerini isterlerdi. Sen tüm bu şeylerin arasında sinirden mahvolurdun, ayrıca kocan olacak o sünsün herif de senden aynı zamanda yatak odası performansı beklerdi, ama sen zaten stresli olduğun için ve yan odada da kayınvalide yarıyor olduğu için içinden gelmezdi. 3 gün sonra da adam başkasına gitmeye başlardı. Aldatılırsın, ve sonra suçlusu da sen olurdun çünkü “ karı gibi adamı evde tutmayı bilemedin .” Lafları işitirdin. Ayrıca çocuğun olduğunda çocuğuna dair bile söz hakkın olmazdı çünkü kayınvalidenle hala sizle yaşıyor olurdu.
Kısacası bedavadan kölekik yapmaktan son dk kurtuldun. Ayrıca ne üzülüyorsun ki.
Adam ailesinin yanında seni tutuyor mu? -yok
Adam zengin mi mi, sana rahat hayat yaşatacak mı?- yoo
Adam sana prensesler gibi hissettiriyor mu? - yooo
E ne duruyorsun? Kendin zaten çalışıp paranı istediğin gibi harcayıp keyfine keyif katarsın. Böyle mal gibi herif ortalıkta çok, merak etme evde kalmazsın yani adam bulunmaz hint kumaşı falan da değildir.
Bir sürü eleştiri yazdım biraz daha yazayım mı
Ay harika hahahahahahaha birkaç gündür ağlama krizine girmiştim ama burda yazılan suratıma tokat gibi çarpan şeyler keyif verdi iyiyim gayet ahahahah teşekkür ediyorum ince elestirirniz için
Yok bonkör du söyle zenginiz böyle iyi ailem vs ahhahahq ama öküzlük olarak evet aşırı öfke problemi olan biriydi ama düzelir sandım hiç de düzelmedi ailesi yanında erkek arkadaşları yanında kafede yolda hep aşağılar rezil ederdiAy yalnız öyle öfkeyle yazmışım ki, bir sürü yazım hatası yapmışım hahaarada bu yazdıklarımı aç oku kendine bunları hatırlat.
Adam hem fakir(ya da cimri), hem de ana kuzusu, kuru kuru sevgi de karın doyurmuyor zaten. Sadece bi şey merak ettim, sevgililikte de böyle miydi acaba ?
Nesi bonkör be, hayal satmış sana.Yok bonkör du söyle zenginiz böyle iyi ailem vs ahhahahq ama öküzlük olarak evet aşırı öfke problemi olan biriydi ama düzelir sandım hiç de düzelmedi ailesi yanında erkek arkadaşları yanında kafede yolda hep aşağılar rezil ederdi
Senden sonra kendini direk eskortların kucağına attıysa doğru yoldasın, uzak dur sakın ha arkana bakma...Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Aynen zenginliğe bak, Çekyatta yatıracaktı seni hahahaYok bonkör du söyle zenginiz böyle iyi ailem vs ahhahahq ama öküzlük olarak evet aşırı öfke problemi olan biriydi ama düzelir sandım hiç de düzelmedi ailesi yanında erkek arkadaşları yanında kafede yolda hep aşağılar rezil ederdi
Hahahahhaha harikasinizAynen zenginliğe bak, Çekyatta yatıracaktı seni hahaha
Hayaller :” yatlarımız var, katlarımız var”
Hayatlar : “ ay yat mı dedim, çekyat diyecektim.”
Hahahahhaha harikasiniz
Hayır incinmedim aksine çok hoşuma gitti yazdıklarınız sizin adınıza çok sevindim hep mutlu olun inşallah umarım bende iyi bir insan ile karsilasirimYa böyle dalga geçiyorum umarım seni incitmiyorumdur. Ben de 6 yıllık sevgilimle nişan atmıştım. Ve evet ilk başlar çok zordu, hatta bizde de böyle maddi şeyler girdi işin içine. Ve işin içine maddiyat girince işler çirkinleşiyor. Ama üstünden yıllar geçti, şimdi diyorum ki iyi ki o cesareti gösterip o yüzüğü atmışım. İyi ki bana kendimi prenses gibi hissettiren, bana hal ettiğim değeri veren birisi ile evlenmişim. Ki evlenmesem bile, iyi ki nişan atmışım demeye devam ederdim. Çünkü evlilik (en iyi adamla bile olsa bence) zor bir şey.
Saçma sapan bir adam ve saçma sapan ailesi yüzünden en güzel en minnoş gençlik yıllarını heba ettiğine değmez.
Ben nişan attığımda benim de elim kaç kere telefona gitti, kaç kere kendimi sorguladım, ama kendi iyiliğim için, uzak durdum. Ve bu kafandaki soru işaretleri de hemen geçmebilir. Yani uzun bir duygusal boşluklu döneme hazır ol. Ama o duygusal boşluk hissine yenik düşme.
Ayrıca o çocuğu takip etme, artık hangi eskortlu nerede beraber oluyorsa, bu onun problemi. Kendine odaklan, güzel şeyler yap, cilt bakımı yap, sinemaya git, gez toz falan
Öptüm
Okurken midem bulandi hayatim. Simdi en yakin kurban kesim merkezini arayip derhal bir dana mi olur ellerinde en buyuk hangi hayvan varsa kestirip butun fakirlere hic eti eve sokmadan dagit.Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Yol yakınken kurtupmussunuz Allah'a sükredin bence. Böyle bir insanla evlilik sizin için vehennem olurdu. Tek dertleri para olan insanlardan ne hayır gelir ki. Allah daga güzel insanlar çıkarsın karsiniza.Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.