Doğru mu yaptım diye her sorduğunuzda su yazdığınızı dönüp dönüp okuyun. Allah yüzünüze bakmış ta o yüzüğü atabilme cesareti gostermissiniz.Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Kabul etseydin diyen çıkmaz burdan, verilmiş sadakanız varmışEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
sen safmısın şükredeceğin yerde hatamı ettim diyosun kurtulduğun için sadaka verEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
İşte insan sorguluyor boşluğa düşüyorsen safmısın şükredeceğin yerde hatamı ettim diyosun kurtulduğun için sadaka ver
Emeklerime yıllarıma üzülüyorum kendime üzülüyorumSen keriz olmakta ısrar edersen daha beterini bile bulursun. full köle olarak çalıştırıp yerde bile yat diyeni çıkar. Kendine saygın var ki gelmemisin bu ortacag kafali aileye. Daha niye üzülüyorsun. Tam eziyete sayılı günüm vardı, beni bi daha kim bu rezil hallere dusurur diye mi korkuyorsun?
Yok emeklerinin sonunda hayatının kalanını komple yakacaktin. Direkten dönmüşsün. Üzüleceksen ben nası bu işi bu kadar uzattım da beni köpek yerine bile koymayan aileyle yola çıktım diye üzülEmeklerime yıllarıma üzülüyorum kendime üzülüyorum
Ben kendimde şunu fark ettim sözlere çok kanıyorum mesela annesi babası sözde aşırı sıcaklar sen bize kızımızdan daha yakınsın işte sen bizim evladımızsin gel kızım yemek ye aman rahat otur ama iş icraate gelince böyle hicbiseye layık görülmedimYok emeklerinin sonunda hayatının kalanını komple yakacaktin. Direkten dönmüşsün. Üzüleceksen ben nası bu işi bu kadar uzattım da beni köpek yerine bile koymayan aileyle yola çıktım diye üzül
Allah korumuş, şimdi üzülmeniz çok normal ama vakit geçince iyi ki olmadı diceksinizEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
neyi sorguluyosun daha ana babası hizmetçi alacakmış seni nişanlın denen karaktersiz üzülse ertesi zaman tatile çıkıp karı kız kovalamaz sen çok ucuz birimisin ailen seni sokaktamı buldu bunu kendine bi sorsanaİşte insan sorguluyor boşluğa düşüyor
Sert eleştiriyi sana değil karşı tarafa yapasim geldi. Hiç kendini sorgulama gayet doğru bı karar almissin hatta kurtuldugun için sukretmelisinEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Nereliydi ex nişanlım?6daha çok taze işte insan boşluğa düşüyor daha bir ton olay var anlatsam roman olur zaten narsist kaba saygısız biriydi her günüm ağlamakla geçiyordu o kadar pişmanım ki niye bunu seçtim diye
CubukNereliydi ex nişanlım?6
Neden salak mıyız biz?belki kabul etseydin diyenler olacak
O çevre çok beğendiyse kızını verebilir. Kendi de varabilir duruma göre.YOK HAYIR TABİKİ DE. ÇEVREMDE DİYEN OLDU O YUZDEN
Tamam işte yavri, de ki madem 2 ay oturup gidecekler, yok mu sizde kız falan, kaçırmayın gül gibi kısmeti bak hazır boşa düştü diye. Daha ağızlarından tek laf çıkarsa gel söv bana. Gel söv. Çok çok yan çizerler, yaa işte bizde de bekar kız kalmadı ki, en son dayımın dünürünün kızının kızı vardı onu da sanırım isteyen varıdı diye ajdhxhdn içini biliyorum bunların.Bazı insanlar dedi de o yüzden. İşte adam bal size ev almış bide eşya mi alacak. Belki iki ay oturup giderdi vs
Ne ederlerse etsinler anlattığınız gibiyse herşey tutmaz zaten. Sizinki psikolojik hala onların etkisinden çıkamamışsınız mantıklı düşünemiyorsunuz. Olanlar geride kaldı onları orada bırakın önünüze bakın o vakit etkisinden çıkabilirsiniz. Hata falan yapmamışsınızBen sadece duygusal boşluğa düştüm hereksiz merhamet var içimde bana ah ettiler mi acaba falan diye çelişki icindeyim