MERHABA SERT ELEŞTİRİLERE İHTİYACIM VAR

Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Doğru mu yaptım diye her sorduğunuzda su yazdığınızı dönüp dönüp okuyun. Allah yüzünüze bakmış ta o yüzüğü atabilme cesareti gostermissiniz.
Size bunları bildiği halde keşke kabul etseydin bozulmasaydi diyen varsa da net düşmaninizdir.
Böyle les bir adamı ve aileyi hayatınızdan tamamen uzaklaştırın. Su an bir boşluktasiniz sakın ola geri adım atmayın.
Büyük konuşmak gibi olmasın da böyle biriyle evlenecegime yalnız ölürüm daha iyi
 
Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Kabul etseydin diyen çıkmaz burdan, verilmiş sadakanız varmış
 
Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
sen safmısın şükredeceğin yerde hatamı ettim diyosun kurtulduğun için sadaka ver
 
Sen keriz olmakta ısrar edersen daha beterini bile bulursun. full köle olarak çalıştırıp yerde bile yat diyeni çıkar. Kendine saygın var ki gelmemisin bu ortacag kafali aileye. Daha niye üzülüyorsun. Tam eziyete sayılı günüm vardı, beni bi daha kim bu rezil hallere dusurur diye mi korkuyorsun?
 
Sen keriz olmakta ısrar edersen daha beterini bile bulursun. full köle olarak çalıştırıp yerde bile yat diyeni çıkar. Kendine saygın var ki gelmemisin bu ortacag kafali aileye. Daha niye üzülüyorsun. Tam eziyete sayılı günüm vardı, beni bi daha kim bu rezil hallere dusurur diye mi korkuyorsun?
Emeklerime yıllarıma üzülüyorum kendime üzülüyorum
 
Yok emeklerinin sonunda hayatının kalanını komple yakacaktin. Direkten dönmüşsün. Üzüleceksen ben nası bu işi bu kadar uzattım da beni köpek yerine bile koymayan aileyle yola çıktım diye üzül
Ben kendimde şunu fark ettim sözlere çok kanıyorum mesela annesi babası sözde aşırı sıcaklar sen bize kızımızdan daha yakınsın işte sen bizim evladımızsin gel kızım yemek ye aman rahat otur ama iş icraate gelince böyle hicbiseye layık görülmedim
 
Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Allah korumuş, şimdi üzülmeniz çok normal ama vakit geçince iyi ki olmadı diceksiniz
 
Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Sert eleştiriyi sana değil karşı tarafa yapasim geldi. Hiç kendini sorgulama gayet doğru bı karar almissin hatta kurtuldugun için sukretmelisin
 
Offff böyle muhteşem bir aile nasıl bırakılır. Siz gerçekten delirmiş olmalısınız bir eliniz yağda ( yağda yağ he tereyağı) bir eliniz balda ( balda bal he anzer balı) bu rahatı bozup gitmişsiniz.
Hani belki aynı evde otur diyecek olanlar olabilir demişsiniz ya az demişsiniz arttırıyorum aynı evde oturup bu muhteşem aileye tüm eşyaları da almalıydınız.
 
Bazı insanlar dedi de o yüzden. İşte adam bal size ev almış bide eşya mi alacak. Belki iki ay oturup giderdi vs
Tamam işte yavri, de ki madem 2 ay oturup gidecekler, yok mu sizde kız falan, kaçırmayın gül gibi kısmeti bak hazır boşa düştü diye. Daha ağızlarından tek laf çıkarsa gel söv bana. Gel söv. Çok çok yan çizerler, yaa işte bizde de bekar kız kalmadı ki, en son dayımın dünürünün kızının kızı vardı onu da sanırım isteyen varıdı diye ajdhxhdn içini biliyorum bunların.
 
Ben sadece duygusal boşluğa düştüm hereksiz merhamet var içimde bana ah ettiler mi acaba falan diye çelişki icindeyim
Ne ederlerse etsinler anlattığınız gibiyse herşey tutmaz zaten. Sizinki psikolojik hala onların etkisinden çıkamamışsınız mantıklı düşünemiyorsunuz. Olanlar geride kaldı onları orada bırakın önünüze bakın o vakit etkisinden çıkabilirsiniz. Hata falan yapmamışsınız
 
şuan neyi sorguluyorsun anlamadım nişanlın koşarak yeni birilerini bulmuş gezmiş tozmuş totosuna güvenmiyor tam bir aç köpek kurtulmuşsun çoçuk sevindir
 
X