- 28 Şubat 2009
- 1.870
- 3.042
-
- Konu Sahibi PembebuluttR
- #41
sen yazmışsın işte kendi yazdıklarını oku selam bile verilmeyecek çirkef cahil kadına değer vermeyen uçkur peşinde tipler
Atacak çamur bulamayınca hep maddiyattan suçluyorlar zaten. Bana da zengindi , para için bıraktı vs diyorlarmış halbuki ben maaşını bile sormadım karşı tarafın. Sonra da herşeyi gönderdiğimiz halde nişanda giydiğim elbiseye varana kadar hesaplayip parasını istemişler babamdan . Halbuki biz de birsürü masraf yaptık ama aramızda bile konusu geçmedi o psikolojik çökmenin yanında aklımıza gelecek son şey buydu. Sizinki de hırs yapmıştır muhtemelen para harcatti bize sonra da bıraktı diye niye bıraktığını düşünememislerdirsalon felan tutulmuştu gelinlik almıştık işte beni suçluyor onun cevrsi ailesi felan işte masrafa soktu gitti gibisinden ama ayrılmak istemedim mecbur kaldım
Çok doğru dedinizAllah'ın sevgili kuluymussunuz fakir fukara sevindirin bir kurban kesin. Evlilik çoluk çocuk olmadan mis gibi kurtulmuşsunuz.
Kafanızı ben bunla nasıl evlendim anlamaliydim belliydi bunun böyle olacağını nişanlılık döneminden diye kafanızı duvarlara vurmadan kurtulmuşsunuz.
Bence o herifin.yerine sizin dolasmanz kutlamanız lazım. Şükür namazı kılın ne üzülmesi. Her üzüldüğünüzde size dedikleri kak.kiz evi temizle diye sesli söyleyin oh şükür kurtuldum deyin valla
Maddiyat su bu gelir gelecekte mahvedecekleri.yillarinizi kurtardnz bunun maddi bir karşılığı var mı?
Bazı insanlar dedi de o yüzden. İşte adam bal size ev almış bide eşya mi alacak. Belki iki ay oturup giderdi vs‘’belki kabul etseydin diyenler olacak’’
Bunu duymak istiyorsun ama kimse bunu demez.Neler yaşadığının farkında değilsin bence
Ben sadece duygusal boşluğa düştüm hereksiz merhamet var içimde bana ah ettiler mi acaba falan diye çelişki icindeyimBaşlıktan ötürü üslubumu kabalaştırıyorum. Beladan kurtulmuşsunuz ama siz bela arıyorsunuz. Birileri beni eşek yerine koyacak kullanacak sayacak sövecek ezecek ve sonra adam karı kız ile gezecek size karşı bu kadar cimriyken. Sonrasında ben doğru mu yaptım acaba diye düşüneceğim. Dertsiz hayat daha güzel neden kendinize bunu yapıyorsunuz?
niye sert eleştiri yapalım ki gayet haklısınız iyi yapmışsınız ayrılmakla. umarım daha
Saçma sapan duygusal boşluktan çıkmam için sert cümleye ihtiyacım var birilerinin bana gerçekleri sertçe söylemesi gerek yoksa kabullenemiyorumniye sert eleştiri yapalım ki gayet haklısınız iyi yapmışsınız ayrılmakla. umarım daha iyi birilerini bulursunuz.
Gözlerini kapat ve onunla evliliğinin 6-7. ayını düşün. Geriye dönüş baktığında evlenmeden neden ayrılmadım diye ağlatacaktın. Şimdi 1 ay ağlarsın. O zaman belki senelerce ağlayacaktın. Daha evlenmeden bu buğuzları yapan aile evlendikten sonra neler yapardı Allah bilirEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Sizin adınıza çok sevindim ne güzel hayat size huzellikler vermiş çok mutlu olun , olalım inşallah. Özel değilse ayrllma sebebiniz neydi evlendiğinize pişman oldunuz muBen 6 ay evli kalıp ayrıldım
Bir daha kimse sevmeyecek gibi düşünmek değil aksine en iyisi benim olacak sevip sevmeyi gerçekten göreceğim bana bunun hediyesi ne diye sordum her şey o kadar yolunda ki
Bakış açısı çok önemli. Lütfen değiştirin.
“Bana bunun hediyesi ne, bundan daha iyi nasıl olur” dediğim noktada ( hatta telefon duvar kağıdım) öyle mucizeler oldu ki anlatamam
Kurtuldunuz toksik , sevgisiz , sadakatsiz birine kendinizi harcamadınız şimdi yepyeni sağlıklı bir aşk hayatı sizi bekliyor
Siz şimdi bu adam tarafından sevildiğinizi mi sanıyorsunuz. Hani demişsiniz ya daha kimse beni sevmeyecek gibi diye. Bu sevgi değil ki.Eski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.
Allahuın sevdiği kuluymuşsun resmen. KurtulmuşunEski konumu bilenler bilir. Düğüne 2 ay kalmışken nişanlım ve ailesi yüzün ayrılmak zorunda kaldım.
zaten herkesin de işine geldi kimse arayıp sormadı. nişanlım kişisi yüzüğü attığım güğnden itibaren karı kıza yöneldi . ( evden ağlayarak eşyalarımı getirdiğim gün alanyaya gitmiş gezip tozmalar. bide orda yaşayan eskort tipli kızları takibe alıp beğeni atmalar vs.) her gün bana inat gezme tozma storyleri)
Sorun şu ki 1 ay oldu ayrılalı hala doğru mu yaptım diye kendimle çelişiyorum ağlıyorum. bunlar normal mi. böyle sanki hiç geçmicek bir daha kimse beni sevmicek gbi
ayrılma nedenimiz: düğüne AZ kalmışken nişanlımın ve ailesinin birlikte yaşayalım diye beni zorlaması. istemediğimi söylediğim halde böyle karar almışlar. kendilerine ev alacaklardı . düğüne kadar sizin evde oturcaz düğünü yapıp gitcez dediler tamam dedim. aradan bir ay geçti 1 yıl felan oturcaz bilgin olsun dediler. bnde istemediğim için nişanlım ve ailesi 5 gün beni ne aradı ne sordular. adam yerine konulmadım. konuşmak için yanına gittim ileri geri konuştu bnde kafasına fırlattım yüzüğü. ondan sonra da ne aradılar nede sordular.
belki kabul etseydin diyenler olacak ama etmeme sebebim: daha nişanlılık döneminde bile köle olarak görülmem.
işte bize gelince bulaşık yıkamadan gidiyorsun. dükkana gelince burayı temizlemiyorsun. işte evlenince çalış bnden para isteme
bu arada çalışan okumuş biriyim iş yerlerimiz yakın 4-5 dükkan var arada aynı sektör. akşam iş çıkışı yanına gidince burayı temizlemiosun diye bağırığ aşağılayıp beni çarşıda rezil ettiği için ailesi bana laf ederken savunmadığı için. bide maaşı yok babasıyla çalışıyor harçlıkla gelip gidio sorumluluk duygusu gelişmez diye istemedim. ne vefasızlığım kaldı ne saygısılığım.
kredi ile ev alındı biz ev aldık diye onu almayız bunu almayız sürekli. bir koltuk 1 buzdolabı alındı kavga dövüş geri kalan 2. el yada benim aldığım esyalar bir sürü sey aldım daha bnden yatak odası istio. nerde yatacagız diyorum babanın evinde hiç mi koltukda yatmadın yatıver nolmuş diyo düğüne 1 tane bilezik aldılar gene laf etmedim. tüm bunlar olurken babası araba aldı. dükkana makine aldı. ve benim koltuğumun aynısından yazlıklarına aldı. hala ama akılsız başım sorguluyor doğru mu yaptım diye.