- 7 Temmuz 2016
- 258
- 128
-
- Konu Sahibi Lizzie8919
- #21
Ben de sizn gibi biriyim ne babama ne anneme sırnaşıp öpemem hiç denemedim umarım ben de evlendikten sonra siz gibi düşünebilirim
Ben de sizn gibi biriyim ne babama ne anneme sırnaşıp öpemem hiç denemedim umarım ben de evlendikten sonra siz gibi düşünebilirimAnneler erkek evlatlarına her zaman cocuk muamelesi yapıyor. Annemde sevgisini gosteremezdi ama ben sırnaşmayi sevmedigim halde cok şımarık, aldirmaz takılıp sarılıp öpücüklere boğardım. Kahvalti hazirlardim. Mektuplar yazardim, okudugum kitaplarda boyle sevgi yumagi seyler varsa annemle paylaşırdım. Ne yaparsa yapsin annemdi. Cok zor anlarimiz oldu beni yoran, annemi anlayamadigim... Bana nasil davranmasini istiyorsam ne yaparimda böyle davranir diye çözümler aradim. Yemeklere ciktik, birlikte yemekler yaptik. Türlü şekillere girip hep yüzünü güldürdüm sonunda o icindeki sevgiyi ortaya cikartabildi... Ailecek temiz olmak bizim için çok önemliydi o konuda tam tersi bir hayat düşünemiyorum. Bu konuda bisey diyemem ama annenizle güzel vakitler gecirin 26 senelik annemle gecirdigim o zamanlar benim en degerli hazinem 1 yıldır evliyim ve iyiki diyorum uğraşmışım iyiki güzel zamanlar biriktirmisiz. Şimdi senede bir gorebiliyoruz birbirimizi. Sizde metanetli olun. Asla anneniz gibi biri olmayacaginiza eminim ama suna da inaniyorum ki anneniz sizi cok seviyor. Sevilmediğinizi düsünmeyin.
Tam tersi sarılıp öpücüklere boğardım diyor mesajı yazan. Öyle biri olmadigim halde. Anneniz değişmiyorsa siz değişmeyi deneyin..yine de bir şey değişmezse ayrı eve çıkıp olduğu gini birakinBen de sizn gibi biriyim ne babama ne anneme sırnaşıp öpemem hiç denemedim umarım ben de evlendikten sonra siz gibi düşünebilirim
Ama bazen degisim yapabilmek onlarin elinde olmuyor..olduklari gibi kabullenmek lazim belkide.benim kizim bana omur boyu sevdigini soylemese ben her seye ragmen onu severim anneniz sevgi nedir bilemiyorsa siz onu sevin o iyi anne olamadiysa siz iyi evlat olun insallahHiç annemden seni seviyorum lafı duymadım diyebilirim bence mükkemmel bir annesiniz kimse kötü değildir evet ama değişime ihtiyacımız var
benzeme olayı bence varİşte bu yüzden çocuğuna iyi anne olmayı seç.ben şu benzeme olayına pek inanmıyorum bu bir seçim .ya bunlardan ders çıkarır iyi anne olursin yada ders çıkarmaz kötü anne olursun. Seçim senin ...sana burda yaşadıklarımi anlatsam dünyanın öte ucundan ağlarsın belki .ama ben bu yaşadıklarımdan öyle bı ders aldimki Allah'ıma şükür daha bekarken yemin ettim asla kötü bı anne olmucam diye .çok şükür etrafimdaki insanlarda der senin gibi biri görmedik hiç diye .hatta ben biraz hırçın bir kız olduğum için çevrem benden hiç beklemezmis böyle olacağımi açıkça soyluyorlar zaten şuan :) ha dersen hicmi kızmadin cocuguna elbette kızdım robot degiljm bir kizdiysam bin mutlu ettim vicdan yaptığim için .3 yaşına giricek sıpam 12 gune :) bakıyorum ona sen simdi bebekmisin yoksa cocukmusun diyorum gülüyor .sonra sen bebeksin benim minik bebeğimsin diye öpüp duruyorum :) dediğim gibi sen iyi anne olmayı seç ve kendine söz ver öyle olucagina
Merhaba hanımlar birazcık içime dökmek mahiyetinde yazıyorum bu sebeple uzun olabilir okuyup akıl verirseniz gerçekten çok mutlu olacağım. Evin büyük kızıyım benim dışımda bir erkek kardeşim var annem 30 senelik memur. Yapı olarak sevgisini belli edebilen bir kadın değildir ve temizlik hastası. babasız büyümüş ve annesi yani anneannem de çok gaddar ve bencilbir kadınmış annelik etmediğini söyler her zaman. küçüklüğümden beri bir şekilde anlaşamıyoruz özellikle ergenlik dönemi fecaat idi. Hatta daha 12 yaşımdayken arkadaşlarıma annenizi nasıl seviyorsunuz ne düşünüyorsunuz bende öyle düşüneyim de seveyim diye sorardım hep, Aslında fedakar bir insandır erkek kardeşime hiç bana davrandığı gibi davranmaz onu da kucağına alıp öpüp koklamışlığı pek yoktur ama ona karşı davranışları yumuşaktır yapı olarak da böyle sert sanırım. Ama Dışarıda üniversite okuyordum uzattığım senem malum eve geldim covidden ötürü, 25 yaşındayım ve artık aklı selim düşünebildiğimi düşünüyorum kesinlikle anlaşabilen iki insan değiliz daha da kötüsü sevgisini hissetmiyorum halbuki bana iyi davrandığı zaman yani normal anne kız olabildiğimiz o benimle birazcık gülüp sohbet dedikodu ettiği zaman ben ona iki misli karşılık veririm.en basiti bir aydır nezleyim kardeşim hastalandığında ( o da 20 yaşında) ona ilaçlar verip bakarken iki haftadır ilaç içtiğim halde düzelemedim. Az önce yanında hapşurduğum için bana bağırdı uzaklaş benden koronamısın nesin iyileşmedin karşı koltuğa geç diyerek tişörtüyle ağzını kapadı, bende sen annemisin ki böylemi denir dedim kaÇ yaşına geldin ben napayım bütün gün evdesin bitki çayı yap kendine falan diyerek bir sürü şey söyledi üstüne babama söylerek ben haklı değilmiyim diye kendini haklı göstertti. Geldim odama ağlayarak sorgulamaya başladım ve en azından sizden tavsiye alabileceğimi düşünüyorum nasıl davranmam konusunda . Sorun benimle ilgilenmemesi değil de uslübu en azından ilaç içtinmi c vitamini al ya da neden düzelmedin vs şeyler söyleyebilirken bağırarak uzaklaş benden demesi bir anneye yakışır merhamette gelemiyor malesef bana. Bu şuan yaşanan en küçük olay bu ve bir sürü kavgalarımız çok olur. Mesela üst komşumuz teyzenin iki kızı var o kadar yakın ve arkadaş gibiler ki bir kere bağırtılarını duymadık oysa bizim ne kavgalarımız olmuştur, hatta küçük kızı evli olduğu halde haftada bir annesine gelir ve ben çok şaşırıyorum bu duruma sanırım evlensem ayda bir anca gelirim ki anneme böyle söylediğimde ise zaten gelme o kadar sık der . Ve Korkarım ben de ona benzeyeceğim Çünkü kardeşime de aynı şekilde davrandığımı farkediyorum yani sürekli bağırarak kızarak vs . Kendi çocuğuma böyle bir anne olmaktan çok ama çok korkuyorum anne kızın arkadaş olmasından yana değilim fakat böylesi inanılmaz zor, bana sürekli annen bile böyle söylüyorsa seni kimse çekmez acıyorum sana vb laflar ediyor. Ben de altta kalmıyorum ona onu sevmediğimi söyledim bikaç kez. Birlikte masumlar apartmanı izliyoruz ona söyleyemesem de kendimi o kadar görüyorum ki o cocuklarda. Bilinçaltımda Annem bile beni sevmiyor gibi düşündüğüm için brinin beni herşeyimle sevebilceğine bile inanamıyorum. Bilgisayar mühendisi olacağım inşallah iş bulduğumda evden ayrılmayı planlıyorum üç ay sonra, Fakat çok eksik büyüdüğümü ve ileride bu sevgisiz ve merhametsizliğin kendi anneliğimde de sorun olacağını düşünüyorum. Buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim tavsiyelerinizi yorumlarınızı bekliyorum
Bende oyle buyudum. Sonuç olarak herseye razı olan kendi hakkımı savunmaya gerek duymayan biri oldum.Merhaba hanımlar birazcık içime dökmek mahiyetinde yazıyorum bu sebeple uzun olabilir okuyup akıl verirseniz gerçekten çok mutlu olacağım. Evin büyük kızıyım benim dışımda bir erkek kardeşim var annem 30 senelik memur. Yapı olarak sevgisini belli edebilen bir kadın değildir ve temizlik hastası. babasız büyümüş ve annesi yani anneannem de çok gaddar ve bencilbir kadınmış annelik etmediğini söyler her zaman. küçüklüğümden beri bir şekilde anlaşamıyoruz özellikle ergenlik dönemi fecaat idi. Hatta daha 12 yaşımdayken arkadaşlarıma annenizi nasıl seviyorsunuz ne düşünüyorsunuz bende öyle düşüneyim de seveyim diye sorardım hep, Aslında fedakar bir insandır erkek kardeşime hiç bana davrandığı gibi davranmaz onu da kucağına alıp öpüp koklamışlığı pek yoktur ama ona karşı davranışları yumuşaktır yapı olarak da böyle sert sanırım. Ama Dışarıda üniversite okuyordum uzattığım senem malum eve geldim covidden ötürü, 25 yaşındayım ve artık aklı selim düşünebildiğimi düşünüyorum kesinlikle anlaşabilen iki insan değiliz daha da kötüsü sevgisini hissetmiyorum halbuki bana iyi davrandığı zaman yani normal anne kız olabildiğimiz o benimle birazcık gülüp sohbet dedikodu ettiği zaman ben ona iki misli karşılık veririm.en basiti bir aydır nezleyim kardeşim hastalandığında ( o da 20 yaşında) ona ilaçlar verip bakarken iki haftadır ilaç içtiğim halde düzelemedim. Az önce yanında hapşurduğum için bana bağırdı uzaklaş benden koronamısın nesin iyileşmedin karşı koltuğa geç diyerek tişörtüyle ağzını kapadı, bende sen annemisin ki böylemi denir dedim kaÇ yaşına geldin ben napayım bütün gün evdesin bitki çayı yap kendine falan diyerek bir sürü şey söyledi üstüne babama söylerek ben haklı değilmiyim diye kendini haklı göstertti. Geldim odama ağlayarak sorgulamaya başladım ve en azından sizden tavsiye alabileceğimi düşünüyorum nasıl davranmam konusunda . Sorun benimle ilgilenmemesi değil de uslübu en azından ilaç içtinmi c vitamini al ya da neden düzelmedin vs şeyler söyleyebilirken bağırarak uzaklaş benden demesi bir anneye yakışır merhamette gelemiyor malesef bana. Bu şuan yaşanan en küçük olay bu ve bir sürü kavgalarımız çok olur. Mesela üst komşumuz teyzenin iki kızı var o kadar yakın ve arkadaş gibiler ki bir kere bağırtılarını duymadık oysa bizim ne kavgalarımız olmuştur, hatta küçük kızı evli olduğu halde haftada bir annesine gelir ve ben çok şaşırıyorum bu duruma sanırım evlensem ayda bir anca gelirim ki anneme böyle söylediğimde ise zaten gelme o kadar sık der . Ve Korkarım ben de ona benzeyeceğim Çünkü kardeşime de aynı şekilde davrandığımı farkediyorum yani sürekli bağırarak kızarak vs . Kendi çocuğuma böyle bir anne olmaktan çok ama çok korkuyorum anne kızın arkadaş olmasından yana değilim fakat böylesi inanılmaz zor, bana sürekli annen bile böyle söylüyorsa seni kimse çekmez acıyorum sana vb laflar ediyor. Ben de altta kalmıyorum ona onu sevmediğimi söyledim bikaç kez. Birlikte masumlar apartmanı izliyoruz ona söyleyemesem de kendimi o kadar görüyorum ki o cocuklarda. Bilinçaltımda Annem bile beni sevmiyor gibi düşündüğüm için brinin beni herşeyimle sevebilceğine bile inanamıyorum. Bilgisayar mühendisi olacağım inşallah iş bulduğumda evden ayrılmayı planlıyorum üç ay sonra, Fakat çok eksik büyüdüğümü ve ileride bu sevgisiz ve merhametsizliğin kendi anneliğimde de sorun olacağını düşünüyorum. Buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim tavsiyelerinizi yorumlarınızı bekliyorum
Teselli olur mu sana bilmem ama ben üniversiteyi kazandığımda okumasamda olur gözüyle bakıldı ve gidemedim göndermediler cocukluktan beri tek hayalim bankaci olmak kariyer yapmak topuklu ayakkabilari uzerinde duran guclu bi kadin olmakti 28 yasindayim istanbulda dogdum buyudum ama daha gece 11 den sonra disarda olmak nedir bilmem tatile gitmek nedir bilmem evin joker elemaniyim temizlik yap oraya kostur buraya koştur ara ara yukselip yeter artik diye isyan etmiyor değilim tek avuntum rabbimin imtihanı buda ben evlat olim onlar yapmasalarda elimden bise gelmez en azindan bi hedefin bi gelecegin bi çıkış yolun var sabretmelisin sadece zor belki ama ben ayaklari üzerinde durabilecek güçlü bir kadın gördüğümü hissedebiliyorum bunca senedir bişeyleri düzeltemediysen umudunu yık bu umudun seni alabora etmesine müsade etme beklentin kalmassa incinmessinde. Geleceğin için sağlam adımlarına devam et. Benim çünkü o şansımıda elimden aldılar. Senin bi şansın var ve ben çok iyi olacagina inaniyorum. Ben sorunlarına keşke demek yerine aksine geleceğin için belirlediğin hedeflere takılıp mutlu oldum. Yolun açık olsun kardeşimMerhaba hanımlar birazcık içime dökmek mahiyetinde yazıyorum bu sebeple uzun olabilir okuyup akıl verirseniz gerçekten çok mutlu olacağım. Evin büyük kızıyım benim dışımda bir erkek kardeşim var annem 30 senelik memur. Yapı olarak sevgisini belli edebilen bir kadın değildir ve temizlik hastası. babasız büyümüş ve annesi yani anneannem de çok gaddar ve bencilbir kadınmış annelik etmediğini söyler her zaman. küçüklüğümden beri bir şekilde anlaşamıyoruz özellikle ergenlik dönemi fecaat idi. Hatta daha 12 yaşımdayken arkadaşlarıma annenizi nasıl seviyorsunuz ne düşünüyorsunuz bende öyle düşüneyim de seveyim diye sorardım hep, Aslında fedakar bir insandır erkek kardeşime hiç bana davrandığı gibi davranmaz onu da kucağına alıp öpüp koklamışlığı pek yoktur ama ona karşı davranışları yumuşaktır yapı olarak da böyle sert sanırım. Ama Dışarıda üniversite okuyordum uzattığım senem malum eve geldim covidden ötürü, 25 yaşındayım ve artık aklı selim düşünebildiğimi düşünüyorum kesinlikle anlaşabilen iki insan değiliz daha da kötüsü sevgisini hissetmiyorum halbuki bana iyi davrandığı zaman yani normal anne kız olabildiğimiz o benimle birazcık gülüp sohbet dedikodu ettiği zaman ben ona iki misli karşılık veririm.en basiti bir aydır nezleyim kardeşim hastalandığında ( o da 20 yaşında) ona ilaçlar verip bakarken iki haftadır ilaç içtiğim halde düzelemedim. Az önce yanında hapşurduğum için bana bağırdı uzaklaş benden koronamısın nesin iyileşmedin karşı koltuğa geç diyerek tişörtüyle ağzını kapadı, bende sen annemisin ki böylemi denir dedim kaÇ yaşına geldin ben napayım bütün gün evdesin bitki çayı yap kendine falan diyerek bir sürü şey söyledi üstüne babama söylerek ben haklı değilmiyim diye kendini haklı göstertti. Geldim odama ağlayarak sorgulamaya başladım ve en azından sizden tavsiye alabileceğimi düşünüyorum nasıl davranmam konusunda . Sorun benimle ilgilenmemesi değil de uslübu en azından ilaç içtinmi c vitamini al ya da neden düzelmedin vs şeyler söyleyebilirken bağırarak uzaklaş benden demesi bir anneye yakışır merhamette gelemiyor malesef bana. Bu şuan yaşanan en küçük olay bu ve bir sürü kavgalarımız çok olur. Mesela üst komşumuz teyzenin iki kızı var o kadar yakın ve arkadaş gibiler ki bir kere bağırtılarını duymadık oysa bizim ne kavgalarımız olmuştur, hatta küçük kızı evli olduğu halde haftada bir annesine gelir ve ben çok şaşırıyorum bu duruma sanırım evlensem ayda bir anca gelirim ki anneme böyle söylediğimde ise zaten gelme o kadar sık der . Ve Korkarım ben de ona benzeyeceğim Çünkü kardeşime de aynı şekilde davrandığımı farkediyorum yani sürekli bağırarak kızarak vs . Kendi çocuğuma böyle bir anne olmaktan çok ama çok korkuyorum anne kızın arkadaş olmasından yana değilim fakat böylesi inanılmaz zor, bana sürekli annen bile böyle söylüyorsa seni kimse çekmez acıyorum sana vb laflar ediyor. Ben de altta kalmıyorum ona onu sevmediğimi söyledim bikaç kez. Birlikte masumlar apartmanı izliyoruz ona söyleyemesem de kendimi o kadar görüyorum ki o cocuklarda. Bilinçaltımda Annem bile beni sevmiyor gibi düşündüğüm için brinin beni herşeyimle sevebilceğine bile inanamıyorum. Bilgisayar mühendisi olacağım inşallah iş bulduğumda evden ayrılmayı planlıyorum üç ay sonra, Fakat çok eksik büyüdüğümü ve ileride bu sevgisiz ve merhametsizliğin kendi anneliğimde de sorun olacağını düşünüyorum. Buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim tavsiyelerinizi yorumlarınızı bekliyorum
Pişman olduğunu söyledi demek bu bile affetmek için bir sebeptirBenim de ne annem ne babam hiç beni söyle candan sevmedi. Yani belki seviyprlardır da (babam sevmiyor bence o kimseyi sevemez) göstermediler. Bir gün güzelsin demediler. Bir gün sımartmadılar. Ben 10 yasındayken kuzenim o zaman 2 yasındaydı. Annem ona bayılırdı. Ne severdi ne oynardı. Ben o gün annemin aslında sevgisini gösterebildiğini ama bana göstermediğini anladım. Kuzenimin anne babası kuzenimi sımartırdı. Annem de onu. Yahu sen kendininkini tutsana yok annem de onu tutardı. Yılda bir hafta görüşürdük ama o bir haftalarda anladım ki bilmiyor değil yapamıyor da değil. Belki de babama olan kininden bize böyle bir tavır gelişmiş. Evlendim artık anneyim. Hala annemi affetmiyorum. Ben onun son cocuguydum. Ben büyüyünce artık işi gücü rahatlamıştı. Neden beni sınartıp bir kez bile sen cok güzel bir kızsın demedi hala aklım almıyor. Sonradan çok pişman oldu ama artık çok gec.
Söylemedi.Pişman olduğunu söyledi demek bu bile affetmek için bir sebeptir
Sonradan cok pisman oldu ama artik cok gec...yazmissiniz bende pisman olup size hic olmadi sonradan beklediginiz ilgiyi gosterdiginizi sandim.Söylemedi.
Bizisuçluyor.
Neden Baskaların çocukları gibi değilmişiz.
Yaşınız 25 çok büyük üniv hayatı için.Ailenizin yakasından düşün artık kendi başınızın çaresine bakın.Merhaba hanımlar birazcık içime dökmek mahiyetinde yazıyorum bu sebeple uzun olabilir okuyup akıl verirseniz gerçekten çok mutlu olacağım. Evin büyük kızıyım benim dışımda bir erkek kardeşim var annem 30 senelik memur. Yapı olarak sevgisini belli edebilen bir kadın değildir ve temizlik hastası. babasız büyümüş ve annesi yani anneannem de çok gaddar ve bencilbir kadınmış annelik etmediğini söyler her zaman. küçüklüğümden beri bir şekilde anlaşamıyoruz özellikle ergenlik dönemi fecaat idi. Hatta daha 12 yaşımdayken arkadaşlarıma annenizi nasıl seviyorsunuz ne düşünüyorsunuz bende öyle düşüneyim de seveyim diye sorardım hep, Aslında fedakar bir insandır erkek kardeşime hiç bana davrandığı gibi davranmaz onu da kucağına alıp öpüp koklamışlığı pek yoktur ama ona karşı davranışları yumuşaktır yapı olarak da böyle sert sanırım. Ama Dışarıda üniversite okuyordum uzattığım senem malum eve geldim covidden ötürü, 25 yaşındayım ve artık aklı selim düşünebildiğimi düşünüyorum kesinlikle anlaşabilen iki insan değiliz daha da kötüsü sevgisini hissetmiyorum halbuki bana iyi davrandığı zaman yani normal anne kız olabildiğimiz o benimle birazcık gülüp sohbet dedikodu ettiği zaman ben ona iki misli karşılık veririm.en basiti bir aydır nezleyim kardeşim hastalandığında ( o da 20 yaşında) ona ilaçlar verip bakarken iki haftadır ilaç içtiğim halde düzelemedim. Az önce yanında hapşurduğum için bana bağırdı uzaklaş benden koronamısın nesin iyileşmedin karşı koltuğa geç diyerek tişörtüyle ağzını kapadı, bende sen annemisin ki böylemi denir dedim kaÇ yaşına geldin ben napayım bütün gün evdesin bitki çayı yap kendine falan diyerek bir sürü şey söyledi üstüne babama söylerek ben haklı değilmiyim diye kendini haklı göstertti. Geldim odama ağlayarak sorgulamaya başladım ve en azından sizden tavsiye alabileceğimi düşünüyorum nasıl davranmam konusunda . Sorun benimle ilgilenmemesi değil de uslübu en azından ilaç içtinmi c vitamini al ya da neden düzelmedin vs şeyler söyleyebilirken bağırarak uzaklaş benden demesi bir anneye yakışır merhamette gelemiyor malesef bana. Bu şuan yaşanan en küçük olay bu ve bir sürü kavgalarımız çok olur. Mesela üst komşumuz teyzenin iki kızı var o kadar yakın ve arkadaş gibiler ki bir kere bağırtılarını duymadık oysa bizim ne kavgalarımız olmuştur, hatta küçük kızı evli olduğu halde haftada bir annesine gelir ve ben çok şaşırıyorum bu duruma sanırım evlensem ayda bir anca gelirim ki anneme böyle söylediğimde ise zaten gelme o kadar sık der . Ve Korkarım ben de ona benzeyeceğim Çünkü kardeşime de aynı şekilde davrandığımı farkediyorum yani sürekli bağırarak kızarak vs . Kendi çocuğuma böyle bir anne olmaktan çok ama çok korkuyorum anne kızın arkadaş olmasından yana değilim fakat böylesi inanılmaz zor, bana sürekli annen bile böyle söylüyorsa seni kimse çekmez acıyorum sana vb laflar ediyor. Ben de altta kalmıyorum ona onu sevmediğimi söyledim bikaç kez. Birlikte masumlar apartmanı izliyoruz ona söyleyemesem de kendimi o kadar görüyorum ki o cocuklarda. Bilinçaltımda Annem bile beni sevmiyor gibi düşündüğüm için brinin beni herşeyimle sevebilceğine bile inanamıyorum. Bilgisayar mühendisi olacağım inşallah iş bulduğumda evden ayrılmayı planlıyorum üç ay sonra, Fakat çok eksik büyüdüğümü ve ileride bu sevgisiz ve merhametsizliğin kendi anneliğimde de sorun olacağını düşünüyorum. Buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim tavsiyelerinizi yorumlarınızı bekliyorum
Yani içten içe pişmandır sanıyorum.Sonradan cok pisman oldu ama artik cok gec...yazmissiniz bende pisman olup size hic olmadi sonradan beklediginiz ilgiyi gosterdiginizi sandim.
Bu söylediğinize katılıyorum.Yani içten içe pişmandır sanıyorum.
Aslında belki de değil.
Benim kadar annelik yapmayanlar el üstünde tutuluyor diyor. Evet yedirdi içirdi ama nazlaöadı. Biz de şimdi arıyoruz soruyoruz ama nazlamıyoruz
Anne mm seniok seviyorum demiyoruz
O bize yavrummm seni çok seviyorum demiyordu.
Bu planlı birsey değil.
Leo buscaglia insan ayna gibidir. Karsıdakini yansıtır yazmış. Biz de aldığımızı veriyoruz
Evet ben kendimi bildim bileli "ben içimden severim" lafıdır gider. İçinden sevginin bir katkısı var mı. Bir gün şımart ya. Bi ortamda de ki kızım yapmaz. Bi yerde de ki benim kızım basarır.Bu söylediğinize katılıyorum.
Almayınca veremiyor insan.
Çocuklarıma odaklandım ben de.
Görmedim ama onlara gösteriyorum sevgimi.
Ama anne babama gosteremiyorum.
Çünkü aramızda kendi ördükleri bir duvar var.
Annenizin yaşam sartlari harika miydi pekiEvet ben kendimi bildim bileli "ben içimden severim" lafıdır gider. İçinden sevginin bir katkısı var mı. Bir gün şımart ya. Bi ortamda de ki kızım yapmaz. Bi yerde de ki benim kızım basarır.
Ergen oldum utanıyor musun annenden dediler. Evet arkadaslarımın annelerinin yanında nine gibi davranıyordy annem. Hesaplıyorum o zamanlar 40 falanmış. Ben suan 40 olmak üzereyim. Bebeğimle kakara kilidi halindeyim. Yasam enerjisi sönmüş, bizden gecti modundaydı.
Bence bir anne evladının ortamında evladını temsil edebilmeli. 8 yasında kızım var anne okula güzel gel diyor. İnanın onun okuluna özenli gidiyorum. Her cocuk ister annesi güzel olsun. Biz bunun için suclandık.
Beni göndermezlerdi bir yere. Hiç bir yere. İnanın 3 ay yaz tatilinde haziran 15 oldu mu eve bir girerdim bir de eylülde cıkardım. Arkadaş yok tatil yok köy yok. 7 8 günlüğüne teyzeme giderdik orada da sımaramazdık. Sen bişey isteyince 4 5 tane almak icab ediyor bişey isteme derdi annem. Teyzem çocuguna alınca o iki tane alırdı annem bana almak icab etse 4 tane alırdı (teyzeminkilere de alırdı) e kızkardesine nezaket yapacağına evladını kayırsana. Bize misafir gelir biz ikinci plan. Biz gideriz biz ikinci plan. Bir defasında teyzemlerdeyiz yasım 12 falan. Çikolata aldım kuzenime vermedim o da o zamanlar 3 4 yasındaydı. O ağladı ben de vermedim. Çünkü o çikolata yerken benim canım çekiyordu aklınca intikam mı alıyordum o kısmını hatırlamıyorum. Sen misin çocugum ağlatan. Nasıl kızılmıştı bana anlatamam. O durumda teyzem de annem de kuzenimi tutmuştu. Halbuki onun zaten her istediği oluyordu. Ben 12 yasımdaydım ama istediğimi alamıyordum ki.
Bir defasında bayramdı ve yasım 14 15 falandı. Bayram da mayıs haziran civarı. Dondurma yeni cıkmış. İnanın yalvardım dondurma için. Bayram harclığını gectim bir dondurma parası vermediler. Şimdinin 2 3 lirası. Boğazım şişermiş. Madem dondurma ile boğazım şişer onun yerine C ips al seker al. Çocugunun gönlünü yap de mi. Sonra da yok içimizden seviyoruz.
Ben kendi adıma - her anne baba evladını sever- klişesine katılmıyorum. Kimi sever kimi az sever kimi sevmez. Kimi insan hiç kimseyi sevmez.
Baya da benzer şeyleri yaşamışız.Evet ben kendimi bildim bileli "ben içimden severim" lafıdır gider. İçinden sevginin bir katkısı var mı. Bir gün şımart ya. Bi ortamda de ki kızım yapmaz. Bi yerde de ki benim kızım basarır.
Ergen oldum utanıyor musun annenden dediler. Evet arkadaslarımın annelerinin yanında nine gibi davranıyordy annem. Hesaplıyorum o zamanlar 40 falanmış. Ben suan 40 olmak üzereyim. Bebeğimle kakara kilidi halindeyim. Yasam enerjisi sönmüş, bizden gecti modundaydı.
Bence bir anne evladının ortamında evladını temsil edebilmeli. 8 yasında kızım var anne okula güzel gel diyor. İnanın onun okuluna özenli gidiyorum. Her cocuk ister annesi güzel olsun. Biz bunun için suclandık.
Beni göndermezlerdi bir yere. Hiç bir yere. İnanın 3 ay yaz tatilinde haziran 15 oldu mu eve bir girerdim bir de eylülde cıkardım. Arkadaş yok tatil yok köy yok. 7 8 günlüğüne teyzeme giderdik orada da sımaramazdık. Sen bişey isteyince 4 5 tane almak icab ediyor bişey isteme derdi annem. Teyzem çocuguna alınca o iki tane alırdı annem bana almak icab etse 4 tane alırdı (teyzeminkilere de alırdı) e kızkardesine nezaket yapacağına evladını kayırsana. Bize misafir gelir biz ikinci plan. Biz gideriz biz ikinci plan. Bir defasında teyzemlerdeyiz yasım 12 falan. Çikolata aldım kuzenime vermedim o da o zamanlar 3 4 yasındaydı. O ağladı ben de vermedim. Çünkü o çikolata yerken benim canım çekiyordu aklınca intikam mı alıyordum o kısmını hatırlamıyorum. Sen misin çocugum ağlatan. Nasıl kızılmıştı bana anlatamam. O durumda teyzem de annem de kuzenimi tutmuştu. Halbuki onun zaten her istediği oluyordu. Ben 12 yasımdaydım ama istediğimi alamıyordum ki.
Bir defasında bayramdı ve yasım 14 15 falandı. Bayram da mayıs haziran civarı. Dondurma yeni cıkmış. İnanın yalvardım dondurma için. Bayram harclığını gectim bir dondurma parası vermediler. Şimdinin 2 3 lirası. Boğazım şişermiş. Madem dondurma ile boğazım şişer onun yerine C ips al seker al. Çocugunun gönlünü yap de mi. Sonra da yok içimizden seviyoruz.
Ben kendi adıma - her anne baba evladını sever- klişesine katılmıyorum. Kimi sever kimi az sever kimi sevmez. Kimi insan hiç kimseyi sevmez.