Yorumların hepsini okuyup yetişemiyorum ama anladığım kadarıyla herkes gömmüş ve eleştirmiş. Sadece burada yazdığım şeydrn yola çıkarak bir insanın tüm hayatıyla ilgili nasıl bu kadar acımasız yorumlar yapabiliyorlar anlamıyorum. Kuzenime aşık oldum evet ve bundan hiç utanmıyorum kim ne derse desin. Küçüklüğümüzde görmedik biz birbirimizi ailesiyle yurtdışındaydılar çünkü. Ergenlik yaşlarımıza geldiğimizde ise geri gelmişlerdi ben ilk kez ozaman gördüm onu ve ilk bakışta aşık olmuştum yani çocukluk aşkım diyebilirim. Ailesi dr ta ozamandan beri beni beğeniyorlarmış seni oğlumuza gelin alcaz diye. Ve sonunda oldu bu istenilen şey. Bana kör kütük aşık olan veya flört ettiğimdr oldu tabi birki tane çok sevildim ama ben sevemedim aşık olamadım elimde olan birşey değildi, o yüzden beni seveni değilde kendi sevdiğimi seçmeyi tercih ettim.tabiki de çok zor bir karardı bu benim için, ama uyumlu olduğumuzu anlaşacağımızı umuyordum ve anlaşmıyoda değiliz, sadece farklı kültürlerde büyüdük ikimiz,konuşmayı seven bir tip değil,içine kapanık, bir de aşık değil sıkıntı o sadece, onun dışında bebeğimiz sağlıklı çok şükür ve kızını da beni de sevdiğini söylüyor, duygularını gösterememesi durumu nadir de olsa vardır çoğu kişi de anlıyorum ama işte elimde değil içten içe acı çekiyorum sinir oluyorum bazen, ben aşık olduğum için beklentilerim yüksek sanırım o yüzden de mutsuz hissediyorum, eşimse çok mutlu hayatından, ben üzüldüğümde oda üzülüyor tabi anlat çözelim derdini diyor, ama derdim çözülecek birşey olmadığı için susmak en iyisi. Umursamıyor derken o kadar da değil yani ama ben galiba derdimi tam anlatamadım sanırım burada ve insanlar üstüme gelmiş hepsi, ana dilim türkçe olmadığı için belki de ben anlatamamışımdır. Böyle dalga geçip güleceklerini falan bilseydim asla üye de olmazdım buraya...benim hatam