Mantık evliliği yaptım duygusal olarak tükendiğimi hissediyorum...

michaellscofield .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu konuyu burada anlatmak istememin sebebi aslında derin bir yalnızlık çekiyor olmam anlatacak kimsemin olmaması... sizin de bu konudaki fikirlerinizi duymak ve biraz üzerine düşünmek istiyorum çünkü gerçekten yoruldum artık.. konuyu uzunca anlatacak olursam muhtemelen bir kitap olur.O yüzden kısa bir özet geçecek olursam, mantık evliliği yaptım daha doğrusu ben aşıktım eşime ama o bana aşık değildi hiçbirşey hissetmiyordu ama benden önce sadece bir kıza aşık olmuş o da kabul etmemiş arkadaş kalalım demiş. Dahası da biz kuzeniz yani eşim halamın oğlu ama yıllardır görüşmüyordüiuk öyle yakın bir kuzenlik ilişkilerimiz falan yoktu o yüzden. Benimle evlenme fikri de zaten ailesinin fikriydi ben aşık olduğum için benlik bir sorun yoktu direkt kabul ettim o da kabul etti ve ben bana kör kütük aşık olan beni seven erkekleri bir yana bırakıp kendi sevdiğimi seçmeyi tercih etrim ve evlendik. Bana aşık olmadığının faekındaydım ama evlenince belki olur bişeyler değişir umuduyla evlenmiştim ama yanılmışım. Evliliğimizin başlarında bana baya robot gibi davranıyordu aklı fikri sadece telefonda bilgisayarında. İçmiyo çekmiyo gezmiyo tozmuyo ama aşırı umursamaz ve kafaya takmayan bir kişiliği var. Aşık değilim ama seni seviyorum diyor ama bunu hissedemiyorum ben çok acı çektim 2 yıllık evliliğimde sürekli ağladım depresyona girdim beni değersiz hissettirdiğini defalarca söyledim ama ben böyle biriyim elimden gelen bu kadar dedi sadece seni sevdiğimi bil yeter dedi sana hissettiremediğimin farkındayım ama başka bişey gelmiyor elimden hem aşk biyerde biten birşey önemli olan sevgi saygıdır diyor. Ama sevgisini de hissedemiyorum işte.. yada bana pat diye ilk geldiğimde sana aşık değilim dediği içinmi kaldı bu şeyler bende travma gibi bilmiyorum.. yataktan kalkıyo hemen telefona bakıyor ve çıkıyor odadan hiçbişey demeden bilgisayar başında oturuyor arkadaşlarıyla oyun oynuyor yazılım fln çalışıyor gün içinde hiç sohbetimiz olmuyor hiç yakınlaşmıyoruz (cinsellik hariç) buda beni çok üzüyor..aynı konuyu defalarca konuştuk tartıştık ama gelişen birşey yok ve ben onu çok sevdiğim için acı çekiyorum içtrn içe. Aile evimde de hiç sevilmedim çocukluğumu yaşayamadım hep acı çektim geri kafalı olan düşünceden bir ailede büyüdüm kızların ayak altına alındığı ve hapishane gibi bir evde.annemle babamı bu yüzden hiç affetmeyeceğim. Ama orada yaşayamadığım mutlulukları belki evlenince aşık olduğum insanla yaşarım diye umut ediyordum hep. Ama olmadı. Şuan 5 aylık kizim var tek yaşama sebebim o. Onun dışında hayatta hiçbirşey heyecan vermiyor artık.. sizin düşünceleriniz nedir bu konuda? Sizce eşim beni gerçekten seviyor mu? hislerim mi beni yanıltıyor ya da..

Genişletmek için tıkla...

KahveCekirdegi7 .!.:

Cinselliğiniz nasıl kendi isteğiyle size geliyor mu yoksa görevmiş gibi mi yapıyor

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

Bana aşık olmadığının faekındaydım ama evlenince belki olur bişeyler değişir umuduyla evlenmiştim ama yanılmışım.

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Sevmiyor tabiki. sen de geri kafalısın. Halanın oğluyla evlenmişsin. Bu getikafalılıktır. Hiç mi düşünmedin akraba evliliği ileride çocuklarımı etkiler vs. Korkunç bir şey bu. Başka ülklerde artık yasaklanan bir şey böyle evlilikler.

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

Ben kör kütük aşık olmasam evlenmezdim zaten. Çocuğumuz Alalha şükür çok iyi sağlıklı çok mutlu bir minik aileyiz dışarıdan eşim kızımızı ve beni sevdiğini söylüyor ama ben kendimi bitürlü ikna edemedim, o yüzden tüm bu içten içe yaşadıklarım. Ancak yaşayan anlar.

Genişletmek için tıkla...

porsuk1084 .!.:

maalesef acı bir tecrübeyle anlamışsınız işin gerçeğini. geçti artık, önünüze bakmaya çalışın. eşinizin size karşı olan ilgisini arttırmayı deneyin.

eşinizin keyif aldığı konuları öğrenin, konuşabileceğiniz ortak konular bulun.
biraz emrivaki olacak şekilde ama bunaltmadan bir yerleri gezme teklifinde bulunun. güzel anılar biriktirin.
eşinize karşı süslenmeyi ve makyajı arttırın.
yatak hayatınızı renklendirecek şeyler bulun. kıyafetler vb.

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu konuyu burada anlatmak istememin sebebi aslında derin bir yalnızlık çekiyor olmam anlatacak kimsemin olmaması... sizin de bu konudaki fikirlerinizi duymak ve biraz üzerine düşünmek istiyorum çünkü gerçekten yoruldum artık.. konuyu uzunca anlatacak olursam muhtemelen bir kitap olur.O yüzden kısa bir özet geçecek olursam, mantık evliliği yaptım daha doğrusu ben aşıktım eşime ama o bana aşık değildi hiçbirşey hissetmiyordu ama benden önce sadece bir kıza aşık olmuş o da kabul etmemiş arkadaş kalalım demiş. Dahası da biz kuzeniz yani eşim halamın oğlu ama yıllardır görüşmüyordüiuk öyle yakın bir kuzenlik ilişkilerimiz falan yoktu o yüzden. Benimle evlenme fikri de zaten ailesinin fikriydi ben aşık olduğum için benlik bir sorun yoktu direkt kabul ettim o da kabul etti ve ben bana kör kütük aşık olan beni seven erkekleri bir yana bırakıp kendi sevdiğimi seçmeyi tercih etrim ve evlendik. Bana aşık olmadığının faekındaydım ama evlenince belki olur bişeyler değişir umuduyla evlenmiştim ama yanılmışım. Evliliğimizin başlarında bana baya robot gibi davranıyordu aklı fikri sadece telefonda bilgisayarında. İçmiyo çekmiyo gezmiyo tozmuyo ama aşırı umursamaz ve kafaya takmayan bir kişiliği var. Aşık değilim ama seni seviyorum diyor ama bunu hissedemiyorum ben çok acı çektim 2 yıllık evliliğimde sürekli ağladım depresyona girdim beni değersiz hissettirdiğini defalarca söyledim ama ben böyle biriyim elimden gelen bu kadar dedi sadece seni sevdiğimi bil yeter dedi sana hissettiremediğimin farkındayım ama başka bişey gelmiyor elimden hem aşk biyerde biten birşey önemli olan sevgi saygıdır diyor. Ama sevgisini de hissedemiyorum işte.. yada bana pat diye ilk geldiğimde sana aşık değilim dediği içinmi kaldı bu şeyler bende travma gibi bilmiyorum.. yataktan kalkıyo hemen telefona bakıyor ve çıkıyor odadan hiçbişey demeden bilgisayar başında oturuyor arkadaşlarıyla oyun oynuyor yazılım fln çalışıyor gün içinde hiç sohbetimiz olmuyor hiç yakınlaşmıyoruz (cinsellik hariç) buda beni çok üzüyor..aynı konuyu defalarca konuştuk tartıştık ama gelişen birşey yok ve ben onu çok sevdiğim için acı çekiyorum içtrn içe. Aile evimde de hiç sevilmedim çocukluğumu yaşayamadım hep acı çektim geri kafalı olan düşünceden bir ailede büyüdüm kızların ayak altına alındığı ve hapishane gibi bir evde.annemle babamı bu yüzden hiç affetmeyeceğim. Ama orada yaşayamadığım mutlulukları belki evlenince aşık olduğum insanla yaşarım diye umut ediyordum hep. Ama olmadı. Şuan 5 aylık kizim var tek yaşama sebebim o. Onun dışında hayatta hiçbirşey heyecan vermiyor artık.. sizin düşünceleriniz nedir bu konuda? Sizce eşim beni gerçekten seviyor mu? hislerim mi beni yanıltıyor ya da..

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

Tavsiyeniz ve yorumunuz için teşekkür ederim. Evet artık geç oldu maalesef, biraz gururlu bir kişiliğim olduğu için kendimi sevdirmeye çalışarak bu tür şeyleri tek taraflı yapamıyorum açıkçası ama yapmaya çalışacam çünkü artık başka seçeneğim yok kızım için bu evliliğe ve eşimin karakterine alışmak zorundayım artık..

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Adam seni insan yerine koyup muhabbet etmiyor. Aile zoruyla evlenmiş. Tabiki dürüstçe sana "benim sana içim titremiyor kalbim erimiyor" diyemez. Kızının annesisin, akrabasısın. Ne desin.

Genişletmek için tıkla...

porsuk1084 .!.:

umarım rayına oturur her şey. yorumumu güncelleyip birkaç cümle daha ekledim onları da okumanızı tavsiye ederim.

gururlu olmayın lütfen. gurur karı koca arasına yakışmıyor siz belki evliliğinizi tek başınıza düzeltmeye çalışacaksınız ama düzelirse hem eşiniz fayda görecek hem siz hem de çocuğunuz bunu düşünerek yola devam edin.

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu konuyu burada anlatmak istememin sebebi aslında derin bir yalnızlık çekiyor olmam anlatacak kimsemin olmaması... sizin de bu konudaki fikirlerinizi duymak ve biraz üzerine düşünmek istiyorum çünkü gerçekten yoruldum artık.. konuyu uzunca anlatacak olursam muhtemelen bir kitap olur.O yüzden kısa bir özet geçecek olursam, mantık evliliği yaptım daha doğrusu ben aşıktım eşime ama o bana aşık değildi hiçbirşey hissetmiyordu ama benden önce sadece bir kıza aşık olmuş o da kabul etmemiş arkadaş kalalım demiş. Dahası da biz kuzeniz yani eşim halamın oğlu ama yıllardır görüşmüyordüiuk öyle yakın bir kuzenlik ilişkilerimiz falan yoktu o yüzden. Benimle evlenme fikri de zaten ailesinin fikriydi ben aşık olduğum için benlik bir sorun yoktu direkt kabul ettim o da kabul etti ve ben bana kör kütük aşık olan beni seven erkekleri bir yana bırakıp kendi sevdiğimi seçmeyi tercih etrim ve evlendik. Bana aşık olmadığının faekındaydım ama evlenince belki olur bişeyler değişir umuduyla evlenmiştim ama yanılmışım. Evliliğimizin başlarında bana baya robot gibi davranıyordu aklı fikri sadece telefonda bilgisayarında. İçmiyo çekmiyo gezmiyo tozmuyo ama aşırı umursamaz ve kafaya takmayan bir kişiliği var. Aşık değilim ama seni seviyorum diyor ama bunu hissedemiyorum ben çok acı çektim 2 yıllık evliliğimde sürekli ağladım depresyona girdim beni değersiz hissettirdiğini defalarca söyledim ama ben böyle biriyim elimden gelen bu kadar dedi sadece seni sevdiğimi bil yeter dedi sana hissettiremediğimin farkındayım ama başka bişey gelmiyor elimden hem aşk biyerde biten birşey önemli olan sevgi saygıdır diyor. Ama sevgisini de hissedemiyorum işte.. yada bana pat diye ilk geldiğimde sana aşık değilim dediği içinmi kaldı bu şeyler bende travma gibi bilmiyorum.. yataktan kalkıyo hemen telefona bakıyor ve çıkıyor odadan hiçbişey demeden bilgisayar başında oturuyor arkadaşlarıyla oyun oynuyor yazılım fln çalışıyor gün içinde hiç sohbetimiz olmuyor hiç yakınlaşmıyoruz (cinsellik hariç) buda beni çok üzüyor..aynı konuyu defalarca konuştuk tartıştık ama gelişen birşey yok ve ben onu çok sevdiğim için acı çekiyorum içtrn içe. Aile evimde de hiç sevilmedim çocukluğumu yaşayamadım hep acı çektim geri kafalı olan düşünceden bir ailede büyüdüm kızların ayak altına alındığı ve hapishane gibi bir evde.annemle babamı bu yüzden hiç affetmeyeceğim. Ama orada yaşayamadığım mutlulukları belki evlenince aşık olduğum insanla yaşarım diye umut ediyordum hep. Ama olmadı. Şuan 5 aylık kizim var tek yaşama sebebim o. Onun dışında hayatta hiçbirşey heyecan vermiyor artık.. sizin düşünceleriniz nedir bu konuda? Sizce eşim beni gerçekten seviyor mu? hislerim mi beni yanıltıyor ya da..

Genişletmek için tıkla...

michaellscofield .!.:

ben aşıktım eşime ama o bana aşık değildi hiçbirşey hissetmiyordu....................... Benimle evlenme fikri de zaten ailesinin fikriydi ben aşık olduğum için benlik bir sorun yoktu direkt kabul ettim o da kabul etti ve ben bana kör kütük aşık olan beni seven erkekleri bir yana bırakıp kendi sevdiğimi seçmeyi tercih etrim ve evlendik. Bana aşık olmadığının faekındaydım ama evlenince belki olur bişeyler değişir umuduyla evlenmiştim

Genişletmek için tıkla...