bende öyleydim :) öğrenciyken hele alırdım kitapları koli ile kitap aldığımı biliyorum bir kütüphanem olacaktı bir odamın bütün rafları dolu dolu hemde okduğum kitaplarla dizilecekti
ama ne zamanki istediğim halde birşeyi alamamaın ve ödünç almanın acımasızlığı ile yüz yüze geldim
ozaman paylaşmayıda öğrendim
gerçekten ihtiyacınız olan bir şeyi alamadığınızda ona ulaşmanın bir çok yolunu arıyorsunuz
o yüzden karar verdim evde sevip okşayacağıma benimle beraber başkalarıda bundan yararlansın
bir kaç tane kıyamadığım ve tekrar dönüp okuduğum kitaplarım hariç diğerlerini kütüphaneye verdim :))opuyorumnanaktan
yani bu pek anlatılabilecek birşey değil bence bunu zamanı geldiğinde sizde hissedip umarım bir girişimde bulunursunuz
sonuçta kitaplar sizin kütüphanenizin raflarında tozlanıp küflenecek
yıllarca orada sizden başkası sayfasını açmadığı için bu tozlu kadere mahkum oluyorlar
oysa bir başkasının yüzünde küçük bir tebessüm oluşturabilirsiniz
nice okullarda kitap yok okumak istiyorlar ama kaynak yok
yani paylaşmak güzel bir şey
opuyorumnanaktanopuyorumnanaktan
ay bende kitaplarıma çok kıymet veriyorum..valla paramı isteseler hiç düşünmeden veririm ama kitap olunca bir başka karaktere bürünüyorum yahu..aslında haklısın ama nedense sanki onların içine anılarımı gömüyormuşum gibi hissediyorum..sanırım benim kitaplar benimle yaşlanacak..belki ileriki yaşlarda böyle bir şey yapabilirim..
bu arada punchshe senin için şöyle bir şey yapmak isterim tabi sende istersen..eger kitabı bulmazsan ben sana alıp sana göndereyim mi..hem okuduktan sonra kütüphaneyede bagışlarsın..