Maddiyat ne kadar önemli

piraye .!.:

Tatlım kırılma ama aklı başında hiçbir aile 20 yaşındaki kızının 3-4 yıllık ilişkisi var diye çeyiz almasına ve evlenmesine müsaade ve teşvik etmez...Hele ki dımdızlak 30k maaşlı 25 yaşında bir adamla...Yanlış anlama ama bu tür aileler kızları boşanmak istediğinde de " boşanıp da bizi rezil mi edeceksin, çocugunla bosanip ustumuze mi kalacaksın , kır k.çını otur" diyebilen kafa yapısında, yobaz zihniyetli insanlar oluyor genelde...Ben seni kendi kızımın yerine koyuyorum, o yüzden hiç mi hic doğru gelmiyor ailenin tavrı

Genişletmek için tıkla...

Her ailenin yapısı farklı demek ki. Bizim ailede kuzenlerimin hep uzun ilişkileri vardı, üniversitelerini bitirip işlerine girip 25 li yaşlarda evlendiler. Zaten bence seviyorum dedikten sonra aileler pek bir şey diyemiyor. Hatta benim babam bana evlenmesen sana bir ömür de bakarım diye takılıyor arada.

paeneperfectus .!.:

Merhaba,
Maddi imkanı, birikimi olmayan, benden az maaşı olan, hatta aile desteği değil kösteği olan, iyi huylu, çalışkan biri ile evlendim, nasıl geçinirim diye kaygım olmadı.
20+ yılın özeti: her şey bir anda olmadı elbette ama, şükürler olsun,birlikte Rabbim fırsat verdi çok şeyimiz oldu.

Genişletmek için tıkla...

mutluluğunuz daim olsun inşallah

zonia .!.:

Her ailenin yapısı farklı demek ki. Bizim ailede kuzenlerimin hep uzun ilişkileri vardı, üniversitelerini bitirip işlerine girip 25 li yaşlarda evlendiler. Zaten bence seviyorum dedikten sonra aileler pek bir şey diyemiyor. Hatta benim babam bana evlenmesen sana bir ömür de bakarım diye takılıyor arada.

Genişletmek için tıkla...

Umarım herşey gönlünce olur

zonia .!.:

Biz 4 senedir beraberiz ben çeyizimi üniversitedeyken bir yandan dizdim, çok az eksik kaldı. Beyaz eşyamızı da aldık. 1.5 sene sonra da evlilik kısmetse. Zamana yayıyoruz dediğiniz gibi. Size de kolaylıklar diliyorum umarım gönlünüzce olsun

Genişletmek için tıkla...

Beyaz eşyayı da almışınız vaz mı geçmeyi düşünüyorsunuz
Sevgilinin mesleği ne? Mühendis falansa ilerde artar maaşı

zonia .!.:

Her ailenin yapısı farklı demek ki. Bizim ailede kuzenlerimin hep uzun ilişkileri vardı, üniversitelerini bitirip işlerine girip 25 li yaşlarda evlendiler. Zaten bence seviyorum dedikten sonra aileler pek bir şey diyemiyor. Hatta benim babam bana evlenmesen sana bir ömür de bakarım diye takılıyor arada.

Genişletmek için tıkla...

Kuzenlerin de aynı ailenin kafa yapısına dahil ya kuşum, o yüzden onların yaptığı, teşvik ettiği ve bu yüzden sana doğru gelen herşey doğru olmayabilir diyorum...Sana sadece şunu sorayım; evlenmesen sana bir ömür bakarım diyen baban, sen "ben evlenmeden önce kendi evime çikip, kendi gelirimle birkaç yil yalnız yasayarak ayaklarimin üstünde durmak, doya doya arkadaşlarımla tatillere gidip gezmek istiyorum, hazır kullanabileceğim çeyiz ve beyaz esyam da var nasılsa" desen, izin verir mi sence?

zonia .!.:

Sizce maddi imkanı çok olmayan fakat düzenli bir işi olan huyu melek gibi olan ve çalışkan erkekle evlenilir mi? Erkek arkadaşımın maaşı piyasaya göre az, durum öyle görünüyor ki kirada oturacağız ve hayatımın sonuna kadar ben de çalışmak zorunda olacağım. . Yaşadığımız semtte kiralar en az 20 bin ve erkek arkadaşımın maaşı 30 bin. Çalışmaktan kaçmıyorum fakat evlilik çok büyük bir sorumluluk ve karar en basitinden çocuğum olduğunda bırakıp işe gitmek zorunda olacağım. Yapamam demiyorum sadece sizlerin düşüncelerini merak ediyorum. Çevremde evlenerek ev araba sahibi olan kadınları görüyorum, hayat onlar için daha kolay olacak gibi geliyor. Ailemin evinde rahat büyüdüğüm için tüm bu sorumluluklardan korkuyorum. Diğer yandan sevgilim gerçekten çok iyi biri bebek gibi seviliyorum ve onu çok seviyorum. Maddi imkansızlıklarla evlenip sonra her şeyi yoluna koyanlarınız var ise dinlemek isterim. İki gönül bir olunca her şey hallolur mu Yoksa daha mı gerçekçi bakmalıyız hayata.

Genişletmek için tıkla...

Sadece erkeğin maaşı üzerine bir hayat planı yapmak doğru değil..siz de 30 bin alırsaniz geçinir gidersiniz..ailerden kalacak birşeyler yoksa maaşla birikim yapıp ev alınmıyor artık..insanlar kira,gıda,ulaşım giderlerini zar zor karşılayabiliyor anca

Erkek arkadaşınızda cok genç. Mesleği ilerlemeye açık mı bu bence önemli bir kriter.
Eşim benden az kazanıyor. O özel sektörde ve şu an sevgilinizin yazdığınız maaşından bile az alıyor. Ben memurum. Evlenirken bunu sıkıntı etmedim tabi bende düşünmüştüm ama çalışkanlık daha önemli kriterdi. Boş duracak bir insan değil diye düşündüm , maddiyatı öncelemedim. Tam düşündüğünüz şeyi yaşıyoruz bebeğimiz var ve ben ücretsiz izindeyim
Yalnız yapı olarak paraya çok çok değer veren biri değildim ve biz evlenirken her şey bu kadar uçuk fiyatlarda değildi.
Su an olsa daha zorlanırdım sanırım kiralar 20k olmuş. Bizim kiramız uygun kaldığı için geçinebildik yoksa çalışmaya dönmek zorunda kalırdım bende. Ancak artacak ve patronu eşime zam vermedi.
Evet onu seviyorum ama zor olduğunu da bilin özellikle bir erkek açısından çok zor. Sizde sürekli onu teşvik edecek güç olacak mı?
Biz hiçbir zaman maddiyat yüzünden birbirimizi kırmadık ben her zaman onun erkeklik onurunu düşündüm. Eşimde beni düşündü . Bu zor şartta bile cebime harçlık koymadan gitmez işe.
Öte yandan zengin olup pinti olabilirdi.
Bende hiçbir zaman ondan çok kazanıyorum diye eşimi ezmedim.
Yine de zor.
Bebeğimizden hiç kısmaz ne istesem alabilirim ne istersem derken elbet bende bütçemize göre hareket ediyorum ama istediğim şeylere hayır demez. Kredi kartı , taksit vs bir şekilde alır.
Bizim arabamız var ben bekarken birikim yapmıştım eşimin birikimi az miktarda vardı o da kattı aldık.
Birikimimiz arttı biraz da bahçe aldık küçük çaplı .
Ve son olarak benim işim rahat sonuçta memurum hiçbir zaman tam olarak zorda kalmayız diye de bakıyoruz.
Sizinde hayatınızı kolaylaştıracak yönler olmalı mutlaka. Birikim olmadan özellikle atılmayın derim.

Maddiyati dusunmeden ,kucuk yasta evlendim. Esim tek basina yapti her seyi diyebilirim.yani aile destegi yoktu.
Ben evlenmeden kisa sure calisip, birikim yapmistim. Suan calismiyorum.

Esim cok ince dusunceli ve iyidir.
Buradaki konulara bakinca, param olup mutsuz evliligim olacagina ,bu evliligi tercih ederim.

Benim ailem bana 1 ev verdi, 1 ev de biz aldik.Suan borcumuz yok. Yani gelirimiz cok dusuk sayilmaz ama yine de zorlaniyoruz.

Size tavsiyem , borcsuz evlenmeye calisin. Uniden yeni mezunsunuz, biraz siz de birikim yapin.

Evlenince de hemen cocuk dusunmeyip,birikim yaparsaniz, en azindan cocuk dogdugunda 1 sene calismayabilirsiniz.

Onumuzde savas gibi bir sey olmazsa ins . Enflasyonu dusurmeye calisiyorlar. Ve tahmini 8 10 yil rahat gecebilir.

Siz de kendinizi gelistirir, az cok demeden birikim yaparsaniz ,oluru var gibi.

Allah aşkına daha hiç çalışmamışken yada çalışsan bile ne kadar kazanacağını bilmeden, herkesin üniversite mezunu olduğu ülkemizde sevgilinin maaşını beğenmemek. Hele sen bir çalış fazlasını kazan. Evlilik sonra gelir

Şimdi öncelikle 36 yaşında bir ablan olarak şunu söyleyebilirim ki sevgilinin maaşı 100 bin de 200 bin de olsa 27-28 yaşından önce evlenmemelisin. Hatta bana göre 30 da neyse.
Neden? 18 yaşında tanışmışsınız, okul okumuşsunuz, sonra da evlilik hazırlığı falan derken farklı bir ortam, farklı bir hayat, farklı insanlar görmeden evlenmemek gerek.
Siz bir işe girin, 3-4 sene çalışın en az. Maddi manevi büyüyün, olgunlaşın, kendinizi biraz daha tanıyın. Bu yaşlarda insanların fikirleri çabuk değişir, karakter daha oturmamıştır. 23 yaşında evlenip, 30 yaşına geldiğinizde 18 yaşındayken seçtiğiniz kişinin doğru kişi olmadığını düşünme ihtimaliniz var.
18 yaşında erasmustaydim demişsiniz. Sadece 5 sene sonra bayramı ve tatillerinizi kayinaileyi düşünerek planlamak istediğinize emin misiniz?
Bakın hiç para, geçim vs den bahsetmedim. Bence önce düşünülecek şeyler var.

Bu arada sanmayın ki maddi durumum kötü, eşimle ve ailesiyle sorun var diye bunları söylüyorum. Aksine bu konularda bir sıkıntım yok. Buna rağmen 27 yaşında evlendim ama erkenmiş diye düşünüyorum. Daha farklı olabilirmiş diyorum bu günden bakınca.

Öte yandan pandemi döneminde birçok insan iş yeri kapattı. İflas eden çok şirket oldu. O yüzden zenginliğe güvenip evlenmekte olmaz bu hayatta her an risk vardır .
Ben kişiliğe göre karar verilmesi gerektiğini düşünüyorum ancak sizin için maddiyat ileride kalıyorsa o zaman ona göre biriyle evlenmelisiniz.
Bir arkadaşım böyle istiyordu ve sonunda zengin , evi arabası olan biriyle evlendi. Amaç buysa zengin olmayan biriyle evlenip onunda onurunu hiç etmek doğru gelmiyor bana.

ne beklediğine göre değişir. ben her sene en az 2-3 tatil yapmadan mutlu olamayan biriyim, seyehatten besleniyorum. aylık hane geliri 30.000 ile kira öderken bunu sağlamam imkansız. her tatilim yurt dışı olsun gibi bir gayem yok ama en azından yaz dönemi ortalama bir otelde 4-5 gün kalabileyim, baharda birkaç gün bir yeri gezip ortalama bir otelde konaklayayım, yeni lezzetler tadayım, yeni yerler göreyim, her yıl turla veya bireysel bir ekiple güzel bir ülkeyi ya da yurt dışında bir bölgeyi gezeyim isterim.

en yakın arkadaşım daha evcimen biri, o benim bu isteklerime fuzuli bakıyor. ne istediğiniz ile maddiyat ve geçim değişir. ülkede karnımızı doyurmak bile güç malesef. buralara erişemiyoruz

zonia .!.:

Sizce maddi imkanı çok olmayan fakat düzenli bir işi olan huyu melek gibi olan ve çalışkan erkekle evlenilir mi? Erkek arkadaşımın maaşı piyasaya göre az, durum öyle görünüyor ki kirada oturacağız ve hayatımın sonuna kadar ben de çalışmak zorunda olacağım. . Yaşadığımız semtte kiralar en az 20 bin ve erkek arkadaşımın maaşı 30 bin. Çalışmaktan kaçmıyorum fakat evlilik çok büyük bir sorumluluk ve karar en basitinden çocuğum olduğunda bırakıp işe gitmek zorunda olacağım. Yapamam demiyorum sadece sizlerin düşüncelerini merak ediyorum. Çevremde evlenerek ev araba sahibi olan kadınları görüyorum, hayat onlar için daha kolay olacak gibi geliyor. Ailemin evinde rahat büyüdüğüm için tüm bu sorumluluklardan korkuyorum. Diğer yandan sevgilim gerçekten çok iyi biri bebek gibi seviliyorum ve onu çok seviyorum. Maddi imkansızlıklarla evlenip sonra her şeyi yoluna koyanlarınız var ise dinlemek isterim. İki gönül bir olunca her şey hallolur mu Yoksa daha mı gerçekçi bakmalıyız hayat

Genişletmek için tıkla...

Ben eşime göre maddi durumu çok daha iyi bir ailede büyüdüm zamanında yokluğuda çok gördük orası ayrı hiçbir zaman para
odaklı bir insan olmadım. Babam her zaman evi olmayana kız vermem diyen bir adamdı ve eşim benden iki yaş küçük ben 26 o 24 yaşında babamı ikna etmek çok zor oldu ben kendimi bildim bileli hep çalışan bir insanım ailece genelde iş yapıyoruz şu anda da bir konaklama işletmesi işletiyoruz annem bile eşimi çok severken maddi konulara gelince ayrılmamızı istediği dönem oldu ve yine babamın türlü türlü oyunları oldu biz her şeye rağmen evlendik. Düğün konularında asla iki tarafı da zorlamadık her şeyi çalışarak emek emek yaptık tabi yine babamın yardımları oldu sağ olsun, babam evlendikten sonra eşimin değişeceğini düşünüyordu eşim değişmedi aksine evlat gibi oldu tabi daha bir senedir evliyiz umarım bu böyle devam eder ama şu anda etrafımızdaki herkes evliliğimize ilişkimize çok imrenir ben kocamcı o karımcı öyle söyliyim babamın ağzından takdir kelimesi duymak çok zordur geçenlerde dedi ki etrafımda görüp de çok takdir ettiğim çok beğendiğim tek çiftsiniz aferin size ha bu arada ilk evlendiğimizde eşimin işi gurbete gitmesi gereken bir işti ama bir şekilde şans yüzümüze güldü ve bir şekilde memuriyet gibi bir işe girdi uzaga gitmemesi gereken maaşı çok daha iyi olan ve o korktuğumuz şeylerin birer birer üstesinden geliyoruz Ömrüm boyunca çalışmak zorunda kalacağım ve çocuk yapamayacağım diye düşünürken şu anda hamileyim hala çalışıyorum doğurana kadarda çalışacağım orası ayrı ama sonrasında buna mecbur değilim yani Allah'ım bir şekilde bir kapı açıyor yeterki gönüller bir olsun

kimsee1 .!.:

Ben eşime göre maddi durumu çok daha iyi bir ailede büyüdüm zamanında yokluğuda çok gördük orası ayrı hiçbir zaman para
odaklı bir insan olmadım. Babam her zaman evi olmayana kız vermem diyen bir adamdı ve eşim benden iki yaş küçük ben 26 o 24 yaşında babamı ikna etmek çok zor oldu ben kendimi bildim bileli hep çalışan bir insanım ailece genelde iş yapıyoruz şu anda da bir konaklama işletmesi işletiyoruz annem bile eşimi çok severken maddi konulara gelince ayrılmamızı istediği dönem oldu ve yine babamın türlü türlü oyunları oldu biz her şeye rağmen evlendik. Düğün konularında asla iki tarafı da zorlamadık her şeyi çalışarak emek emek yaptık tabi yine babamın yardımları oldu sağ olsun, babam evlendikten sonra eşimin değişeceğini düşünüyordu eşim değişmedi aksine evlat gibi oldu tabi daha bir senedir evliyiz umarım bu böyle devam eder ama şu anda etrafımızdaki herkes evliliğimize ilişkimize çok imrenir ben kocamcı o karımcı öyle söyliyim babamın ağzından takdir kelimesi duymak çok zordur geçenlerde dedi ki etrafımda görüp de çok takdir ettiğim çok beğendiğim tek çiftsiniz aferin size ha bu arada ilk evlendiğimizde eşimin işi gurbete gitmesi gereken bir işti ama bir şekilde şans yüzümüze güldü ve bir şekilde memuriyet gibi bir işe girdi uzaga gitmemesi gereken maaşı çok daha iyi olan ve o korktuğumuz şeylerin birer birer üstesinden geliyoruz Ömrüm boyunca çalışmak zorunda kalacağım ve çocuk yapamayacağım diye düşünürken şu anda hamileyim hala çalışıyorum doğurana kadarda çalışacağım orası ayrı ama sonrasında buna mecbur değilim yani Allah'ım bir şekilde bir kapı açıyor yeterki gönüller bir olsun

Genişletmek için tıkla...

Bu arada eşimin maddi durumu olmasada çok sorumluluk sahibi bir insandır sabah beşte de olsa kalkar için işine gider tembel bir insan olsa muhtemelen evlenmezdim ama çalışkandır ve ben de öyleyim yani bana kalırsa maddi durumdan çok karşınızdaki insan taşı sıkıp suyunu çıkarır mı her koşulda çalışır mı önemli olan bu bence

Maddiyat önemli bence. Evlilik konusu için daha da önemli siz çalışmıyorsaniz erkeğin kazancının iyi olmasi gerekiyor çünkü evi geçindirmek onum görevi

zonia .!.:

Sizce maddi imkanı çok olmayan fakat düzenli bir işi olan huyu melek gibi olan ve çalışkan erkekle evlenilir mi? Erkek arkadaşımın maaşı piyasaya göre az, durum öyle görünüyor ki kirada oturacağız ve hayatımın sonuna kadar ben de çalışmak zorunda olacağım. . Yaşadığımız semtte kiralar en az 20 bin ve erkek arkadaşımın maaşı 30 bin. Çalışmaktan kaçmıyorum fakat evlilik çok büyük bir sorumluluk ve karar en basitinden çocuğum olduğunda bırakıp işe gitmek zorunda olacağım. Yapamam demiyorum sadece sizlerin düşüncelerini merak ediyorum. Çevremde evlenerek ev araba sahibi olan kadınları görüyorum, hayat onlar için daha kolay olacak gibi geliyor. Ailemin evinde rahat büyüdüğüm için tüm bu sorumluluklardan korkuyorum. Diğer yandan sevgilim gerçekten çok iyi biri bebek gibi seviliyorum ve onu çok seviyorum. Maddi imkansızlıklarla evlenip sonra her şeyi yoluna koyanlarınız var ise dinlemek isterim. İki gönül bir olunca her şey hallolur mu Yoksa daha mı gerçekçi bakmalıyız hayata.

Genişletmek için tıkla...

Hayatım boyunca çalışmak zorunda olacağım biriyle olamazdım.
Ben evlendiğimizden beri çalışıyorum ama tamamen keyfi. İstediğim için.
Yani düşünsene hiç keyif yapamayacaksın.
Sadece giderleri ödemek üzere çalışıyorsun.
Hiç bi keyfin tatilin felan yok.
Üzerine birde çocuk olursa tamam.
Ben yapamazdım.
Sevmekte bir yere kadar.

Maddiyat tabi ki önemli ama her şey değil. Şu an kazandığı paradan ziyade iyi paralar kazanabilecek potansiyeli var mı diye bakmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum. Bugün 100k alan adamın yarın 17k almayacağının bir garantisi yok. Eğer karakteri sağlamsa, eli ekmek tutacak çalışkan biriyse kendini her daim geliştirmeye çalışıyorsa daha ne olsun :)

Unus .!.:

Maddiyat tabi ki önemli ama her şey değil. Şu an kazandığı paradan ziyade iyi paralar kazanabilecek potansiyeli var mı diye bakmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum. Bugün 100k alan adamın yarın 17k almayacağının bir garantisi yok. Eğer karakteri sağlamsa, eli ekmek tutacak çalışkan biriyse kendini her daim geliştirmeye çalışıyorsa daha ne olsun :)

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum

kimsee1 .!.:

Ben eşime göre maddi durumu çok daha iyi bir ailede büyüdüm zamanında yokluğuda çok gördük orası ayrı hiçbir zaman para
odaklı bir insan olmadım. Babam her zaman evi olmayana kız vermem diyen bir adamdı ve eşim benden iki yaş küçük ben 26 o 24 yaşında babamı ikna etmek çok zor oldu ben kendimi bildim bileli hep çalışan bir insanım ailece genelde iş yapıyoruz şu anda da bir konaklama işletmesi işletiyoruz annem bile eşimi çok severken maddi konulara gelince ayrılmamızı istediği dönem oldu ve yine babamın türlü türlü oyunları oldu biz her şeye rağmen evlendik. Düğün konularında asla iki tarafı da zorlamadık her şeyi çalışarak emek emek yaptık tabi yine babamın yardımları oldu sağ olsun, babam evlendikten sonra eşimin değişeceğini düşünüyordu eşim değişmedi aksine evlat gibi oldu tabi daha bir senedir evliyiz umarım bu böyle devam eder ama şu anda etrafımızdaki herkes evliliğimize ilişkimize çok imrenir ben kocamcı o karımcı öyle söyliyim babamın ağzından takdir kelimesi duymak çok zordur geçenlerde dedi ki etrafımda görüp de çok takdir ettiğim çok beğendiğim tek çiftsiniz aferin size ha bu arada ilk evlendiğimizde eşimin işi gurbete gitmesi gereken bir işti ama bir şekilde şans yüzümüze güldü ve bir şekilde memuriyet gibi bir işe girdi uzaga gitmemesi gereken maaşı çok daha iyi olan ve o korktuğumuz şeylerin birer birer üstesinden geliyoruz Ömrüm boyunca çalışmak zorunda kalacağım ve çocuk yapamayacağım diye düşünürken şu anda hamileyim hala çalışıyorum doğurana kadarda çalışacağım orası ayrı ama sonrasında buna mecbur değilim yani Allah'ım bir şekilde bir kapı açıyor yeterki gönüller bir olsun

Genişletmek için tıkla...

Sizin için ne güzel ilerlemiş maşallah konu sahibinin de sevgilisinin de yaşı bunları yaşamaya müsait bence. Eşimle daha erken tanışsaydık mesela bende onu daha iyi kazanacağı işlere yönlendirirdim ya da yeteneği doğrultusunda meslek garantili bir bölüm okumasına.
Özel sektörde çalışıp belli bir yaşa geldikten sonra her şey daha zor oluyor
Bizde şimdi bebeğimiz var diye oturup düşünüp duruyoruz daha fazla hangi işte kazanabilir ama şu yaş itibariyle tüm sorumlulukları erteleyip eğitime işe odaklanmakta zor oluyor .
Bencede konu sahibi evlenmeden bu sorunları aşsınlar . Sevgilisi daha garanti bir mesleğe atılabilir dört beş sene bekleyecek kadar yaşları da uygun hem.

zonia .!.:

Ben anne olmadığım için nasıl bir duygu bilmiyorum evdeki kedimi bırakıp işe giderken bile üzülüyorum... Her anında yanında olmalıymışım gibi geliyor. Tabii hayatın gerçekleri de var ben en azından çocuk olma gibi durumlarda iki üç yıl çalışmak istemem kendim büyütmek isterim imkanım varsa. Yok ise mecbur işe devam edeceğim daha bebeği 1 yaşına gelmeden çalışan bir sürü anne var. Hepsi de çok kutsal çok özeller.

Genişletmek için tıkla...

Hepimiz hayat boyu çalışıyoruz ailenizin maddi durumu iyi olsa bile sizinle paylaşmaya bilir var böyle aileler de . Ayrıca bende kızımı 3 aylık bıraktım çalıştım. Başta kayınvalidem bakıyordu bu çocuk sana anne bile bile demeyecek diye manipüle etmeye çalıştı. Onu bıraktık bakıcı baktı şuan çok iyi bir ilişkimiz var maşallah. Hiç de sende beni bıraktın çalıştın vs demiyor gayet de mutlu hayatından bakicidayken de mutluydu.cocugunu kendi bakmak isteyenleri anlarım ama bırakmak zorunda kalanlar da sokağa bırakmıyor ki .