maddi şartlar olgunlaşmadan bebek yapmak bencillik mi?

ayrıca çok zor durumda değilsiniz, maaşınız ortalamaya göre gayet iyi.
ben de aynı fikirdeyim. bizden çok daha kötü durumda olup birkaç çocuğu olanlar var. bir şekilde insanlar geçiniyor. bu yüzden de kafam allak bullak oluyor. bir fikir üzerine sabit karar veremiyorum. elime bi bebek alınca mantık sıfırlanıyor.
 
Eviniz ve arabanız olmadan bebek sahibi olunur tabii ki

Çoğumuzun ailesinin de bizler doğduğunda evi ve arabası yoktu.

Ama işiniz olmadan acele etmeyin derim ben.

Zira her sene atanmak daha zor oluyor.

Biraz konsantre olup ders çalışın; atanın arkanıza bakmadan izin alıp bebeğinize bakın.

Özel sektörde işiniz olsa bile hamilelik, doğum, işe geri dönüş zorlu süreçler.

Memur olun bebek doğunca bir süre az ile idare eder, ücretsiz izin alırsınız; sonra da birikim vs.

Her şey gönlünüzce olsun...
iyi dilekleriniz için çok ama çok teşekkürler.
 
arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
bende aynı senin gibi düşünenlerden dim. dim diyorum çünkü artık öyle düşünmüyorum ben 1.5 yıllık evliyim yaşım 27 geçen yıl kpss ye hazırlandım ve çok yeni evli olduğumuz için bebek istemedim birazda borçlarımız vardı nasılsa olur dedim eşim hep istedi bese hiç istemedim şimdi bebeğe karar verdik ben kpssden 85 puan aldım daha atanamadım ama kararımızı verdik ancak 4.ayımızdayız ve bende çikolata kisti olduğunu öğrendik yani anlıyacağın senin yaptığın tüm o planlar boş Allahın bir planı var ve o işliyor sen ne dersen de hakkınızda hayırlısı olsun inşlh Rabbim aratmaz
 
kızlar hepinizin mesajlarını tek tek okudum. herkes farklı şeyler yazmasına rağmen herkesin mesajı bana mantıklı geldi biliyo musunuz? çünkü herkes başka taraftan bakıyor. ben her taraftan bakıyorum. sanırım o yüzden. aslında paradan ziyade memur olmayı bekliyorum bebek için. özel sektördeki annelerin ne sıkıntılar yaşadığını okuyorum burada.
 
arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.

Çocuğunuzu nasıl standartlarda yaşatmak istiyorsunuz? Önce bunu iyice düşünün ve gerçekten o çocuğu istiyorsanız azla kanaat ederim diyorsanız yapın. Ama gerçekten çok masraflı bir süreç. Çocuğum yok ama en yakınım daha yeni anne oldu ve kafadan 5-6 bin tl doğumdan sonra ilk süreçte gidiyor. Maddi manevi yorulacaksınız, özellikle maddi yorgunluk manevi yorgunluğun önüne geçtiği zamanlar olacak, dayanabilir misini? Ama asla bencillik değil bu fikrimce, anne olmak hakkınız, belki biraz daha beklemek istersiniz. Biraz daha düşünün, tam olarak kararınızı verin.
 
ben de aynı fikirdeyim. bizden çok daha kötü durumda olup birkaç çocuğu olanlar var. bir şekilde insanlar geçiniyor. bu yüzden de kafam allak bullak oluyor. bir fikir üzerine sabit karar veremiyorum. elime bi bebek alınca mantık sıfırlanıyor.
o zaman bekleme bebek sahibi olmak için hem ha değince olmuyor.
3 yıllık evliyim yazdan beri karar verdik bebek sahibi olmaya ve 2 düşüğüm oldu şuan tedavi oluyorum ve doktor kontrolünde olmam şart. diyeceğim o ki bu tür durumlar ertelenmeye gelmiyor, şimdi ki aklım olsa hemen çocuk için çırpınırdım.
 
bende aynı senin gibi düşünenlerden dim. dim diyorum çünkü artık öyle düşünmüyorum ben 1.5 yıllık evliyim yaşım 27 geçen yıl kpss ye hazırlandım ve çok yeni evli olduğumuz için bebek istemedim birazda borçlarımız vardı nasılsa olur dedim eşim hep istedi bese hiç istemedim şimdi bebeğe karar verdik ben kpssden 85 puan aldım daha atanamadım ama kararımızı verdik ancak 4.ayımızdayız ve bende çikolata kisti olduğunu öğrendik yani anlıyacağın senin yaptığın tüm o planlar boş Allahın bir planı var ve o işliyor sen ne dersen de hakkınızda hayırlısı olsun inşlh Rabbim aratmaz
ay geçmiş olsun canım.:KK61: çikolata kisti hakkında çok bir bilgim yok ama sanırım gebelik önünde bir engel?... çok haklısın işin bu tarafı çok önemli. bazen diyorum akışına bırakıyım olursa olur. ama eşim çok dikkatli benim bu konuda. şansa olmaz yani:-)
 
o zaman bekleme bebek sahibi olmak için hem ha değince olmuyor.
3 yıllık evliyim yazdan beri karar verdik bebek sahibi olmaya ve 2 düşüğüm oldu şuan tedavi oluyorum ve doktor kontrolünde olmam şart. diyeceğim o ki bu tür durumlar ertelenmeye gelmiyor, şimdi ki aklım olsa hemen çocuk için çırpınırdım.
ya böyle mesajlar benim için çok değerli. iyki başlık açmışım. bunları düşüne düşüne bulamaz insan. tecrübe etmeden de anlaşılamıyor işte. allah en yakın zamanda bebeğinize kavuşmayı nasip etsin.
 
Ama gerçekten çok masraflı bir süreç. Çocuğum yok ama en yakınım daha yeni anne oldu ve kafadan 5-6 bin tl doğumdan sonra ilk süreçte gidiyor.
masraflı olduğunu ben de biliyorum.:KK43: ne kadar kıssak da belli bi miktar para gözden çıkacak hem de kısa sürede. birikim yapmak lazım bunun için. kredi kartı kredi gibi borçlarımız yok ama benim öğrenim kredim var mesela 11bin. onu bile düşünüyorum. belki çok değil. ama az da değil
 
Kasmaya gerek yok bu kadar yaşın daha genç bi kaç sene bekle, işlerini yoluna koy yaparsınız ama bi kaç sene sonrada herşey hala aynıysa düşünmezsin bu sefer..
 
masraflı olduğunu ben de biliyorum.:KK43: ne kadar kıssak da belli bi miktar para gözden çıkacak hem de kısa sürede. birikim yapmak lazım bunun için. kredi kartı kredi gibi borçlarımız yok ama benim öğrenim kredim var mesela 11bin. onu bile düşünüyorum. belki çok değil. ama az da değil
Durumunuz öyle çokta kötü değil aslında. Normal standartlarda yaşıyorsunuz. Olmaz diye birşey yok. Çocuk demek kendi lükslerinizden kısmak demek sadece en azından orta halli insanlar için bu anlama geliyor fikrimce. Eşinizle iyice düşünün zaten zamanıysa elbette olur.:)
 
Her istediğin zaman çocuğun olmaz demişler doğru ama bu konuyu takarsan da bu sefer memur olma hayallerin de suya düşebilir.

Çocuğunuzun olmaması halinde, o süreç de maddi ve manevi yıkım yaşayabilirsiniz.

Yaşınız genç; çalışın, atanın sonra da bebek çalışmalarına başlayın.

Konulara bakın 30 yaşından sonra anne olan çokk kişi var.
 
ya böyle mesajlar benim için çok değerli. iyki başlık açmışım. bunları düşüne düşüne bulamaz insan. tecrübe etmeden de anlaşılamıyor işte. allah en yakın zamanda bebeğinize kavuşmayı nasip etsin.

Aminnn ne güzel bir dua yüzümü güldürdü, Rabbim senin de gönlüne hakkında hayırlı olanı versin ve onu nasip etsin.
kalbinin sesini dinle pişman olmazsın...
 
Çok istiyorsanız da eğer biraz kenara para atmaya çalışın ve yavaş yavaş denemeye başlayın.
 
arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.

Rızkı veren Allahtır.
Ablam da sıkıntı çekiyordu evlendi borçları vardı kiracıydı vs. ilk aylarda hamile kaldı. Ev için borca girdi az bir miktar kalıyor ellerine şuan. Ama çocuğunun hiç bir eksiği yok çok şükür. Nasıl oluyosa ona yetiyo o maaş. Bence yap bi bebiş. Bu kadar düşünüp üzme kendini. Rabbim yardım edecektir inşallah.
 
Ben de düşünmeye başladım ama malesef en güzeli mantıklı olmak, maddi anlamda biraz daha toparlanmayı bekle.. bile bile lades demiş olma
 
Eminim siz de her anne baba gibi çocuğunuza her şeyin en iyisini en guzelini yapmak istersiniz. Şu an öyle bir imkanınız yok anladığım kadarıyla.Ama belki 1-2 yıl bekleseniz hem sizin için hem bebeğiniz için her şeyin en güzeli en hayırlısı olucak.1-2 yıl pasa biriktirseniz mesela en azından kendi evinizi alsanız da bi yatırımınız olsa çok daha güzel olmaz mi? Bazi arkadaşlar bebek doğduktan sonra maddi durumunuzun bozulmayacağı ne malum demiş bazıları da bebek rızkıyla gelir...Hiçbir birikiminiz yokken çocuk yapmak sınava çalışmadan girip her şeyin hayırlısı demeye benzer.Unutmayalım ki önce tedbir sonra tevekkül.
 
bence eşinizi dinleyin.
ne yazık ki can rızkıyla gelmiyor, eğer aksini düşünen varsa etrafındaki Suriyeli çocuklara bir baksın. elbette senin durumun böyle değil michie michie , ben marjinal bir örnek verdim.
ben doğduğumda babamın işleri bozulmuş ve benim 40 yaşındaki babam oturmuş "ben çocuğuna bir oyuncak bile alamıyorum" diye ağlamış.
çocukluğum zor falan geçmedi, aç değildim, açıkta değildim, beni seven, üzerime titreyen bir ailem vardı. ama bana sorsalardı aynı aileye daha iyi maddi imkanları olduğu dönemde gelmek isterdim.
annemi babamı üzerim diye onlara hiç söylemedim ama sana söyleyeyim her zaman bir çocuk/genç odam olsun istemiştim, arkadaşlarımda görür özenirdim.
ailemin maddi imkanı zamanla düzeldi, çok şükür. hiçbir zaman babam bizi kimseye muhtaç etmemişti ama zor zamanlarımız olmuştu, şimdi o günler geçti.
ama sen biraz daha bekle bence. atanmayı bekle en azından inan çalışan biyolojik saatin değil ben 29 yaşındayım ben benimki ancak tik demeye başladı, seninkinin pili bile takılmamıştır henüz.
ama eğer istiyorum diyorsan da sağlıkla kucağına almanı dilerim.
 
inan çalışan biyolojik saatin değil ben 29 yaşındayım ben benimki ancak tik demeye başladı, seninkinin pili bile takılmamıştır henüz.
sesli güldüm ya:KK70:yazdıklarının aynısını ben de yaşadım. çocuk odası örneğini okuyunca kendimi gördüm. insan çocukken sürekli neden diye soruyor doğal olarak. neden benim yok diyorsun cezalandırılmış gibi hissediyorsun çocuk aklınla. ben de böyle hissettim. evladım yaşasın istemem. Bu düşünceler beni çok frenliyor.
fakat çocuk isteğim hevesmiş gibi gelmiyor bana. 25 yıllık hayatımda hiç bişeyi istiyorum diye tutturmadım çocukken bile. arkadaşlar yaşın daha çok genç gez toz demiş. ben hiç bi zaman öyle yaşamadım. tam bi ev kuşuyum.akranlarımdaki çantalar ayakkabılar, gezmek tozmak,yemek içmek,mal mülk bunlar bende bir heyecan uyandırmıyor. neden bilmiyorum. ama bebeğim olması fikri beni deli gibi heyecanlandırıyor. bu yüzden biyolojik olduğunu düşündüm...:rolleyes:
 
X