Merhaba arkadaşlar.
Biraz uzun olacak ama lütfen okuyun çünkü başka danışabileceğim kimse yok ve fikrinize ihtiyacım var.
Öncelikle ben yapı olarak çok ama çok duygusal, aşırı bağlanan, sevgisini çok gösteren ve samimi bir tipim. Eşime, aileme, arkadaşlarıma hep sevgi dolu yaklaşırım. Bu hep böyleydi.
Ben evlenince hiç bilmediğim bi şehire geldim eşimin işi dolayısıyla ve haliyle burada hiç arkadaşım, akrabam yoktu eşim ve eşimin ailesinden başka.
Buraya ilk geldiğimde eşimin bir arkadaşı vardı samimi çocukluk arkadaşı neredeyse.
Adı Ali olsun. Biz aliyle tanıştık ilk burda ve çok sevdiğim bir dostum oldu, eşimin arkadaşından öte kardeş gibi olduk. Oda beni çok sever uzakta gelin olan ablası, gibi ilgilenirdi her şeyimizle. Bende eşimde annesine anne, ablasına abla deriz ve ailecek görüşürüz. Aliyle ilk tanıştığımızda hayatında kimse yoktu ve biz hep hadi birini bul diyorduk ve sonunda buldu
bizlerin yaşından küçük bir kız yani biz 28 o 22 yaşında şuan. Haliyle biraz daha çocuksu ve yaşının gereği olgun düşünemeyen bir tip. Neyse biz çat pat anlaşıyorduk 3ay öncesine kadar. 3önce bize oturmaya geldiği bir gün eşlerimiz yokken bana alinin eski bir sevgilisini sordu, hakkında ne biliyorum, ali onu çok mu sevdi gibi takıntılı sorular. Ben bu kızı hiç tanımadım ama alinin bahsettiği kadar biliyorum yine de ben hakkında hiç bir şey bilmediğimi söylediğim halde ısrarla bana o kızı sorup durdu, konuyu asla kapatmıyor. Sonra bana fotoğrafını gösterdi kızın ben görmemiştim hiç ve Ali bu şimdiki sevgilisini o kıza çok benzeytiğini söylemişti zamanında ve ben gayri ihtiyari fotoğrafa bakarken benziyormuşsunuz gerçekten dedim ama istemeden çıkıverdi ağzımdan. Sonrada olayı toparlamak için eşim sizi benzetiyordu bi ara öyle demişti dedim ama kız kalkıp bunu aliye söylemiş hemen ve mavi böyle söyledi kesin sen ben ona benzediğim için benimle evleniyorsun diye kavga etmiş. Ben o gidince aliyi aradım durumu anlatmak için. Açmadı ve sonraki bir kaç günde telefonlarımı açmayınca ablasını aradım alinin. Durumu biliyormuş ve açar açmaz bana bende seni arayacaktım noldu o gün dedi. Ve bende anlattım böyle böyle takmış durumda kıza benimde ağzımdan böyle bir şey çıktı ve ali benim telefonlarımı açmıyor dedim. Ablası bana hak verdi isteyerek yapmamışsın onun suçu dedi. Neyse akşamına ali aradı beni ve ben durumu olduğu gibi anlatsamda bana sen beni sattın dedi başka bir şey demedi. Telefonu kapattıktan sonra kız arkadaşı bana mesaj attı ve sen niye arayıp ablasına anlatıyorsun gibi şeyler yazdı. Bende haliyle arayıp dedikodunu yapmadım, sen aliyle aramızı bozudun ve ben mecnur kaldım dedim. Bana dediği şey inanılmaz "ben sana aynı şeyi yapsam hoşuna gider mi?" Şakamısın dedim sen benim söylediğim lafı anında yetiştirdiğin için bu durumdayız desemde o yazdı da yazdı. En son cevap vermedim.
Şimdi sorun şu ki 3ay oldu ali beni o gündem sonra hiç aramadı. Evlerine gitti bana hoşgeldin dedi ve bir daha hiç konuşturmadı. Normalde hafta bir kez arardı en az. Şimdi cuma günü düğünü var ve ben bir yabancı gidi gideceğim düğününe. Kardeşimin düğünü olacağı zaman nasıl koşturacaksam alininkinde de öyle koşturmak, onunla heycanını paylaşmak, ve her şeyinde yanında olmak istiyordum ama olmadı. Evleri, eşyaları her şey hazır ama ben hiç görmediğim için çok üzülüyorum. Bugün bize davetiye vermeye gelecekler. Bu arada eşimle hala görüşür dışarı çıkar günde en 4-5 kere konuşurlar. Ama ben çok kırgınım böyle bir şey için bana böyle davranmış olmasına.
Şimdi akşam geldiklerinde (ailecek gelecekler) nasıl davranmalıyım, kırgın olduğumu söylemeyilimiyim yoksa bir yabancı gibi davetiyeyi alıp 2saat düğününe mi gitmeliyim? O kadar heveslendiği o düğüne bile gidesim gelmiyor şu an.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim :)