Lütfen bana yardımcı olun

Ahlaklı çok polis taniyorum. Bu sekilde konusmayin. Kötülük - iyilik, meslekle, memleketle belirlenemez. Sizin cevrenizdekiler kötüymüş. Bunu tüm polis ve askerlere yöneltemezsiniz.
Ben ahlaksız demedim siz yanlış anlamışsınız
 
Burada ben olsam şöyle yapardım böyle yapardım diye yazıyoruz ama herkesin yaşadığı ortam farklı ve bunun neticesinde olaylara tepkisi de farklı. Konudaki abla da anne de aynı zihniyette olduğu için verdikleri tepki kendilerince normal. Konu sahibinin çevresi böyleyken ve yaşı da küçükken kendisi de bunları normal görüyor. Şuan konu sahibi umarım buradaki yorumlarla bu içinde bulunduğu durumun normal olmadığının farkına varır.
Size katılıyorum. Ayrıca böyle konuları açanlar daha ilk cümleye "kocam bana şiddet uyguluyor, habire tokat atıyor ama ben dul kalmak istemiyorum kocamı seviyorum, yuvamı bozmam" yazsalar; mesela ben cevap yazmak için vaktimi boşa harcamak istemem. Okuyorum, ne münasebet deyip sinirleniyorum, gencecik kadın yazık günah diyorum, yazıyorum da yazıyorum. Ama gelen cevap "ben dul kalmak istemiyorum, kocamı seviyorum" oluyor.
 
Ben anlayamiyorum o zihniyeti. Çocukken abla kardeş sokakta oynarken, bir çocuk kardeşine vursa, abla olarak kardeşini korumuyor muydu? Bununla onun ne farki var. Ayni şey, ayni koruma iç güdüsü.
Sizin için, benim için aynı şey ama üyenin ablası için, annesi için aynı şey değil maalesef.
 
Evet bazılarınızın da dediği gibi. Maalesef hayat anlamında çok bi tecrübem yok, hakikatler yüzüme vurulsa dahi altından iyi niyet aramaya çalışıyorum hala. Sizin tecrübe ve hayat deneyimleriniz ile ben bi yere varmak istiyorum. Sizden bana kızmanızı değil, bi abla olarak yardımcı olmanızı rica ediyorum.
 
Size katılıyorum. Ayrıca böyle konuları açanlar daha ilk cümleye "kocam bana şiddet uyguluyor, habire tokat atıyor ama ben dul kalmak istemiyorum kocamı seviyorum, yuvamı bozmam" yazsalar; mesela ben cevap yazmak için vaktimi boşa harcamak istemem. Okuyorum, ne münasebet deyip sinirleniyorum, gencecik kadın yazık günah diyorum, yazıyorum da yazıyorum. Ama gelen cevap "ben dul kalmak istemiyorum, kocamı seviyorum" oluyor.
Zaten kocamı seviyorum dul kalmaktan korkuyorum durumındaysa aslında buraya yazmasının anlamı da yok. Biz ne tavsiye verebiliriz. Görünceye konuş o kardeşine yaptığının yanlış olduğunu söylesin cart curt mu diyeceğiz. Ya da ne olursa olsun o senin kocan mı dememizi bekliyor. Şiddet kırmızı çizgi bu forumdaki çoğu kadın için. Aldatma olsa aile arasında çözün diyen olur belki ama bu öyle değilki. Ne diyeceğimi şaşırdım valla.
 
Size katılıyorum. Ayrıca böyle konuları açanlar daha ilk cümleye "kocam bana şiddet uyguluyor, habire tokat atıyor ama ben dul kalmak istemiyorum kocamı seviyorum, yuvamı bozmam" yazsalar; mesela ben cevap yazmak için vaktimi boşa harcamak istemem. Okuyorum, ne münasebet deyip sinirleniyorum, gencecik kadın yazık günah diyorum, yazıyorum da yazıyorum. Ama gelen cevap "ben dul kalmak istemiyorum, kocamı seviyorum" oluyor.
Normalde ben de o tarz cümle gördüğümde okuyup geçiyorum, bu kadar yazmıyorum. Ama bu konuda nedense hem okurken sinirlendim hem de yazamadan edemedim. Umarım konu sahibi içinde bulunduğu durumun anormal olduğunu fark eder diye umut edip yazmak istedim.
 
Karısını doven ahlaksızdır benim gozumde. O sebeple oyle niteledim.
Olabilir evet ama sadece polisler karısını dövmüyor tabiki ben o maksatla demedim ama ellerinde silah olmasının verdiği rahatlıktan mıdır nedir çok kafalarına silah dayanmış arkadaşlarım var o yüzden önyargılıyım ve hiç yıkacak birisi çıkmadı keske olsa bende tanısaydım sizin gibi arkadaşlarım da öyle böyle düşünmezdim tabiki 🙏🏻
 
Herkese merhabalar öncelikle;
23 yaşındayım, eşimle severek evlendik. Arkadaşlar ben sekiz aylık evliyim. Sekiz ayın içerisinde eşimin mesleği gereği üç ayda uzak kaldık. Yani eşimle beş aydır düzenli olarak yan yanayız diyebilirim. Arada tartışmalarımız oluyordu ta ki tartışmalar hararetlenip sonu tokatla bitene kadar. Bir iki üç derken en son olayı geçen hafta yaşadık. Kendi ailem tatile gittiler bizi de davet ettiler. Eşimin mesleği stres ve sıkıntılı olduğu için onun gelmesinin ona iyi geleceğini düşündüm. Bu sırada kayınvalidem covid oldu. Kendilerini arayıp gergin konuştum. Anne dedim istersen tatile gitmem yanına geleyim, gitmemin senin için mahsuru varsa gitmeyeyim diye de dile getirdim. Durumu iyiye gidiyordu zaten biz tatile gittiğimizde. Her gün iki üç defa arayıp durumunu soruyordum. Eşimle tatilde iken kayınvalidem eşimi yanımda aradı ve ağlayarak neden yanıma gelmedin oraya gittin dedi. Tatile gittiğimiz yer ile yaşadığımız yer arası 35 dk. Eşimin ailesi ile bizim aramızda 7 saatlik yol var ve eşimin izni yoktu normal şartlarda şehir dışına çıkması yasaktı mesleğinden ötürü. Durumu kayınvalidemin gözünden analiz etmeye çalışsam bile beni rahatsız etti. Zaten kaynanam çok kıskanç bi kadın. Oğlunu benden ve benim ailemden dahi çok kıskanıyor. Kendi eşi vefat etti benim kocam vefat ettiyse herkesin ki ölsün diye birisi. Her neyse eşimin annesi ile bu konuşma üzerinden bi gün geçti ben kaynanamı aradım açmadı telefonumu. Ben o gün durum attım whatsaptan eşimle. Görümcem eşime mesaj atıyor nasıl olurda durum atar vs vs diye. Durumu çok hazmedemedim ben sonuçta oraya üç günlüğüne gittik ve ağzımızdan burnumuzdan getirdiler. Her neyse eve döndük biz eşim o gece göreve gitti. Ben şimdiye kadar eşimden habersiz kapı dışarı çıkmış birisi değilim. Komşuya çıksam bile mutlaka haber ederim eşime. Kış vakti ev çok soğumuş yemekte yoktu ablamlarla birlikte dönmüştük tatilden ilk kez geldiler onlarda evime durumu kuzenim öğrenince yemeğe çağırdı bizi. Bende eşimi aradım açmayınca mesaj attım meğer mesajım karşı tarafa gitmemiş. Sabah oldu eşim görevden geldi ekmek alsana kahvaltıya dedim dün almadın mı sen dedi, bende dün ablama gittim ya hani mesaj atmıştım diyince kıyamet koptu. Nasıl habersiz gidersin diyerekten bağırmaya başladı. Ben maalesef altta kalabilen ya da sinirli bi anda susan birisi değilim. Aslında yaptığım çok büyük bi yanlış. O tartışma anında eşim bana s.git dedi. Bende giderim hayatım senin ellerine bağlı değil dedim. O sırada arbede çıktı. Bana dünden beri senin mücadeleni veriyorum dedi.??? Kimle benim mücadelemi veriyorsun hayırdır dedim ama anladım ben konuyu. Annesi durum atmama bozulmuş eşime karşı beni kötülemişlerdi. Çünkü eşim basit bi olayda alışılagelmişin dışında büyük bi tepki vermişti bu olaya. Bende çekil karşımdan artık yetti 600 km öteden bile evimi huzursuz ediyorlar arayacağım konuşacağım annenle dedim. Seni boşarım dedi. Şok oldum elim ayağım titredi. Yetmezmiş gibi ağzına gelen her küfürü etti. Evde ablamlar vardı, Kahvaltı masası hazırlamıştım. Bana onlar evdeyken Tokat attı bi kaç kez. Seslere eniştem ve ablam konuştu araya girip ayırdılar. Ablam ağlamaya başladı benim yanımda nasıl kardeşime vurursun sen diye. Ben evdeyken kardeşime vuran adam bana defol git diyordur dedi. Onlar masadan yemek yemeden dahi kalkıp hazırlandılar bavullarını aldılar gidiyorlardı. Ablamın evime ilk kez gelip o şekilde gitmesi çok ağırıma gitti. Kendi derdimi unutup o duruma daha çok üzüldüm. Eşime dedim benim ailem buradan evimden bu şekilde gidiyorsa senin ailende bu eve adım atamaz dedi. O sinirle ben kaynanamı aradım. Sorun sıkıntı ne dedim, eşimle ne konuştunuz da bana bunları söylüyor dedim. Bana dedi ki kaynanam, oğlumu oraya sen götürdün, üç günde tuttun dedi. Bu nasıl bi zihniyet anlam veremiyorum. Bizim zaten kış tatiline gitme şansımız yok borcumuzdan ötürü. Ailem bi kuruş dahi istemeden bizi ağırlamışlar biraz insan memnun olur biliyorsun ki senin oğlunda sorun sıkıntılı bi mesleği var. Her neyse kayınvalidem öyle diyince ben daha da sinirlendim. Yüz göz olmamam gerektiğini bildiğim halde tartışmaya girdim. O an öfkeden gözüm hiçbir kimseyi görmüyordu. Ona durumu izah ettim bak dedim oğlun ailemin yanında bana vurdu dedim, bana kalkıp vurabilir dedi. Sinirden ağlamaya başladım seninde kızın var anne dedim, sen kızına vurulsa dünyayı basına yıkarsın o çocuğun dedim. Bende bi anne kuzusuyum dedim. Telefonu kapattım. Kaynanam eşimi aramış akşama oraya geliyoruz diye. Akşama benim anne babamda gelecekti bize. Bende kaynanamı arayıp gelmeyin akşama benim ailem gelecek dedim. Aslında demek istediğim durumu benim ailem öğrenirse ortalık daha da karısır durum büyür babam beni kolumdan tutar eve götürür biliyordum. O yüzden gelsinler istemedim ama o anki tavrım sinirim kendimi yanlış ifade etmeme neden oldu. Gelmeyin istemiyorum gibi bi söylemde bulundum. Her neyse ortalık biraz yatıştı olayın üzerinden bi hafta geçti ama benim içim hala kanıyor. Yetmezmiş gibi eşimde bana kalkıp sen benim aileme böyle davrandın, bende senin ailene karşı kötü davranacağım dedi. Bizimkiler eşimi çok severler onun bu düşüncesi beni daha da üzdü. Sonuçta benim ailem annem eşime karşı hiçbir kusuru olmadı. Ama onun ailesinin bana karşı anlatamadığım bir sürü sorunu sıkıntısı lafı oldu maalesef. Eşimi cok seviyorum normalde severek evlendik zaten. Suan bana cok iyi davranıyor ama artık korkuyorum. Durum böyle arkadaşlar dizinde basınızı ağrıttım kusura bakmayın ama çok çaresiz hissediyorum kendimi. Siz oldaydınız ne yapardınız.
Daha ne kadar kotu davranabilir ki ailene. Sana vurmuşb üstelik ablanin yanında vurmus...
 
Korona olmus birisiyle zaten temas edilmez. Kayinvalide korona olduysa zaten karantinadadir ki, gidemezdiniz.
Siz artik evlisiniz. Kimseye hesap vermek zorunda degilsiniz. Tatile de gidersiniz, evde de vakit gecirirsiniz.
Esinin sana saygisi yok. O el bir kez kalkti ise genelde bir daha da inmez. Tavsiyem bir daha yaparsa darp raporu al ve uzaklas o adamdan.
 
Evet bazılarınızın da dediği gibi. Maalesef hayat anlamında çok bi tecrübem yok, hakikatler yüzüme vurulsa dahi altından iyi niyet aramaya çalışıyorum hala. Sizin tecrübe ve hayat deneyimleriniz ile ben bi yere varmak istiyorum. Sizden bana kızmanızı değil, bi abla olarak yardımcı olmanızı rica ediyorum.

Yorumlar sert olsa da hepsi iyiligin icin o sana kiyan kocandan daha cok dusunuyoruz biz seni
 
Hepinizin yorumlarını ayrı ayrı okudum. Evet belki bende aynı muhabbete şahit olsaydım aynısını derdim. Boşan git ne kahrını çekiyorsun vs vs. Etrafımda ki herkes eşin seni öpsün basına koysun der. Gerek ona yaptığım jestler kendime olan bakımım, yemek ve tatlı konusundaki maharetlerim. Değerimi hakkıyla bilmediğinin de farkındayım. Eşimi seviyorum dediğimde bana haklı olarak tepki göstermişsiniz. İllaki ona karşı eski hislerim yok soğudum. Ama inanın ben suan çok çaresizim. Açık konuşayım boşanmak istemiyorum benim bekar hayatım pek iyi geçmedi çünkü. Genç bi dul kadın olarak kalmakta istemiyorum. Ama kendi kendime bi karar aldım bunu eşime de söyledim. Tekrarı olursa babama söyleyeceğimi ve boşanacagımı söyledim. Suan aslında bi çok şeyi zamana bıraktım. Belki Çok ufak bi ihtimal ama, hala düzeleceğine dair umudum var. Kendisi çok pişman olduğunu söyledi. İnanmak istiyorum ama ona karsı umudumu da yitirdim. Anlaşılmayacak kadar çaresizim.
Bir daha evlenirsiniz dul kalmamak için, madem bu sorun teşkil ediyor.

Benim de dul arkadaşlarım var. 20li yaşların başında evlenip boşanmışlar. Bir sene sonra biri bebeğiyle boşanmış durumda, diğerininkisi de çocuksuzken boşanmış. İkisi de bekar gibi hayatlarına devam ediyorlar.

Ayrıca evinizde şiddet görerek hayatınızın bekarkenkinden daha güzel olacağını düşünmek de bana pek mantıklı gelmedi. Anne babanız mı kısıtlıyordu sizi? Eşiniz de kısıtlıyor. Babanız mı dövüyordu sizi? Eşiniz de dövüyor. Kötünün iyisi diye de kötüyü seçmeyin. Eşinizde öfke sorunu varsa da terapi görsün. Mesleğini ne kadar etkiler, onu bilemem tabi.
 
Konu nerden tutsam elimde kaliyor. Sizin ablaniza giderken izin almaniz ayri, siddet gorup hala ne yapayim demeniz ayri, ablanizin sizi birakip gitmesi ayri. Ne desek ne soylesek siz gerekeni yapmayacaksiniz belli. En iyisi bir daha eşinizin,kayinvalidenizin rizasi olmadan bir yere gitmeyin, ofkelenseniz de sesinizi cikarmayip sakin durun ki dayak yemeyin...
 
Normalde ben de o tarz cümle gördüğümde okuyup geçiyorum, bu kadar yazmıyorum. Ama bu konuda nedense hem okurken sinirlendim hem de yazamadan edemedim. Umarım konu sahibi içinde bulunduğu durumun anormal olduğunu fark eder diye umut edip yazmak istedim.
Ben konu sahibinin de ablasının da böyle bir evlilikte büyüdüklerini düşündüm açıkcası. Ablasına da normal gelmiş ki benim yanımda nasıl vurursun bana hakaret bu diyor🤦🏻‍♀️ Ben olsam sen benim kardeşime biz varken bile bunları yapıyosun, biz yokken neler yaparsın demeye kalmadan girişirdim herhalde. Güzel bir paralardım kardeşimi de alır giderdim.
Ne yazık ki bu kadıncağızlar evliliği böyle bir şey sanıyorlar😣
 
Herkese merhabalar öncelikle;
23 yaşındayım, eşimle severek evlendik. Arkadaşlar ben sekiz aylık evliyim. Sekiz ayın içerisinde eşimin mesleği gereği üç ayda uzak kaldık. Yani eşimle beş aydır düzenli olarak yan yanayız diyebilirim. Arada tartışmalarımız oluyordu ta ki tartışmalar hararetlenip sonu tokatla bitene kadar. Bir iki üç derken en son olayı geçen hafta yaşadık. Kendi ailem tatile gittiler bizi de davet ettiler. Eşimin mesleği stres ve sıkıntılı olduğu için onun gelmesinin ona iyi geleceğini düşündüm. Bu sırada kayınvalidem covid oldu. Kendilerini arayıp gergin konuştum. Anne dedim istersen tatile gitmem yanına geleyim, gitmemin senin için mahsuru varsa gitmeyeyim diye de dile getirdim. Durumu iyiye gidiyordu zaten biz tatile gittiğimizde. Her gün iki üç defa arayıp durumunu soruyordum. Eşimle tatilde iken kayınvalidem eşimi yanımda aradı ve ağlayarak neden yanıma gelmedin oraya gittin dedi. Tatile gittiğimiz yer ile yaşadığımız yer arası 35 dk. Eşimin ailesi ile bizim aramızda 7 saatlik yol var ve eşimin izni yoktu normal şartlarda şehir dışına çıkması yasaktı mesleğinden ötürü. Durumu kayınvalidemin gözünden analiz etmeye çalışsam bile beni rahatsız etti. Zaten kaynanam çok kıskanç bi kadın. Oğlunu benden ve benim ailemden dahi çok kıskanıyor. Kendi eşi vefat etti benim kocam vefat ettiyse herkesin ki ölsün diye birisi. Her neyse eşimin annesi ile bu konuşma üzerinden bi gün geçti ben kaynanamı aradım açmadı telefonumu. Ben o gün durum attım whatsaptan eşimle. Görümcem eşime mesaj atıyor nasıl olurda durum atar vs vs diye. Durumu çok hazmedemedim ben sonuçta oraya üç günlüğüne gittik ve ağzımızdan burnumuzdan getirdiler. Her neyse eve döndük biz eşim o gece göreve gitti. Ben şimdiye kadar eşimden habersiz kapı dışarı çıkmış birisi değilim. Komşuya çıksam bile mutlaka haber ederim eşime. Kış vakti ev çok soğumuş yemekte yoktu ablamlarla birlikte dönmüştük tatilden ilk kez geldiler onlarda evime durumu kuzenim öğrenince yemeğe çağırdı bizi. Bende eşimi aradım açmayınca mesaj attım meğer mesajım karşı tarafa gitmemiş. Sabah oldu eşim görevden geldi ekmek alsana kahvaltıya dedim dün almadın mı sen dedi, bende dün ablama gittim ya hani mesaj atmıştım diyince kıyamet koptu. Nasıl habersiz gidersin diyerekten bağırmaya başladı. Ben maalesef altta kalabilen ya da sinirli bi anda susan birisi değilim. Aslında yaptığım çok büyük bi yanlış. O tartışma anında eşim bana s.git dedi. Bende giderim hayatım senin ellerine bağlı değil dedim. O sırada arbede çıktı. Bana dünden beri senin mücadeleni veriyorum dedi.??? Kimle benim mücadelemi veriyorsun hayırdır dedim ama anladım ben konuyu. Annesi durum atmama bozulmuş eşime karşı beni kötülemişlerdi. Çünkü eşim basit bi olayda alışılagelmişin dışında büyük bi tepki vermişti bu olaya. Bende çekil karşımdan artık yetti 600 km öteden bile evimi huzursuz ediyorlar arayacağım konuşacağım annenle dedim. Seni boşarım dedi. Şok oldum elim ayağım titredi. Yetmezmiş gibi ağzına gelen her küfürü etti. Evde ablamlar vardı, Kahvaltı masası hazırlamıştım. Bana onlar evdeyken Tokat attı bi kaç kez. Seslere eniştem ve ablam konuştu araya girip ayırdılar. Ablam ağlamaya başladı benim yanımda nasıl kardeşime vurursun sen diye. Ben evdeyken kardeşime vuran adam bana defol git diyordur dedi. Onlar masadan yemek yemeden dahi kalkıp hazırlandılar bavullarını aldılar gidiyorlardı. Ablamın evime ilk kez gelip o şekilde gitmesi çok ağırıma gitti. Kendi derdimi unutup o duruma daha çok üzüldüm. Eşime dedim benim ailem buradan evimden bu şekilde gidiyorsa senin ailende bu eve adım atamaz dedi. O sinirle ben kaynanamı aradım. Sorun sıkıntı ne dedim, eşimle ne konuştunuz da bana bunları söylüyor dedim. Bana dedi ki kaynanam, oğlumu oraya sen götürdün, üç günde tuttun dedi. Bu nasıl bi zihniyet anlam veremiyorum. Bizim zaten kış tatiline gitme şansımız yok borcumuzdan ötürü. Ailem bi kuruş dahi istemeden bizi ağırlamışlar biraz insan memnun olur biliyorsun ki senin oğlunda sorun sıkıntılı bi mesleği var. Her neyse kayınvalidem öyle diyince ben daha da sinirlendim. Yüz göz olmamam gerektiğini bildiğim halde tartışmaya girdim. O an öfkeden gözüm hiçbir kimseyi görmüyordu. Ona durumu izah ettim bak dedim oğlun ailemin yanında bana vurdu dedim, bana kalkıp vurabilir dedi. Sinirden ağlamaya başladım seninde kızın var anne dedim, sen kızına vurulsa dünyayı basına yıkarsın o çocuğun dedim. Bende bi anne kuzusuyum dedim. Telefonu kapattım. Kaynanam eşimi aramış akşama oraya geliyoruz diye. Akşama benim anne babamda gelecekti bize. Bende kaynanamı arayıp gelmeyin akşama benim ailem gelecek dedim. Aslında demek istediğim durumu benim ailem öğrenirse ortalık daha da karısır durum büyür babam beni kolumdan tutar eve götürür biliyordum. O yüzden gelsinler istemedim ama o anki tavrım sinirim kendimi yanlış ifade etmeme neden oldu. Gelmeyin istemiyorum gibi bi söylemde bulundum. Her neyse ortalık biraz yatıştı olayın üzerinden bi hafta geçti ama benim içim hala kanıyor. Yetmezmiş gibi eşimde bana kalkıp sen benim aileme böyle davrandın, bende senin ailene karşı kötü davranacağım dedi. Bizimkiler eşimi çok severler onun bu düşüncesi beni daha da üzdü. Sonuçta benim ailem annem eşime karşı hiçbir kusuru olmadı. Ama onun ailesinin bana karşı anlatamadığım bir sürü sorunu sıkıntısı lafı oldu maalesef. Eşimi cok seviyorum normalde severek evlendik zaten. Suan bana cok iyi davranıyor ama artık korkuyorum. Durum böyle arkadaşlar dizinde basınızı ağrıttım kusura bakmayın ama çok çaresiz hissediyorum kendimi. Siz oldaydınız ne yapardınız.
Bu anlatrığın hikayenin benzerinş arkadaşım yaşıyor ve boşanacaklar..
Sen anne kuzu isen o kv senin anne kuzusu olduğunu kabul etmiyorsa o kocada kabuk etmez.
Severek evlendi isen ve devam ettirmek istiyorsan kusura bakma ailene söyleyeceksin.. Gerekirse ailene gidip yaşayacaksın ve o koca müsvettesi çok istiyorsa gelip senden babandan özür dileyerek alacak..
Hee yapmayayım aileler uzak dursun dersen.. Artık uzakta değiller gayet göbeğindeler..
Sen kendi aileni uzakta tutmaya çalışarak eşine bu durumu normalleştirmeye çalışacaksın..
Her tokat attığında bahanesi olacak ve her bahanede seni haksız kılacak.. Çünkü sen bi kere sustun ve kabullendin.. Seven kabullenir değil, hatalı olan kabullenir… Sen bunu kodladın eşine ve ailesine..
Benim gördüğüm böyle yapan kp ve kv nedense bu mevzular dışarıdan duyulsun istemiyor.. Yani sen bi nebze ifşa da etmiş oluyorsun..
Şimdi için soğur yarın göreve gider unutrsun ertesi gün görevden geldi stres falan olur…
Bence tekrarlanması durumunda ailene haber ver ve gerekiyorsa git…
 
X