Lohusalık depresyonu yaşayanlar yardım edin :(

Mhrsprtl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Mart 2017
23
12
34
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...
 
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...
bu durumda iken ilacı kullanman gerekli malesef..
hemen hemen tüm yeni anneler lohusa depresyonu geçirir.
süresi de değişir.
kendim de yaşadım.oldukça da uzundu benim de.
kendi kendine başedemediğin noktaya gelmişssin.
tedavine devam et ve terapi alabilirsen de iyi olacaktı.
 
Bende 2 inci bebegimde yaşadım.Bir tür düşünce bozukluğu bu hastalik, hep kötüyü düşünüyorsun.Ilaclarini mutlaka iç bebeğin ve kendin için yap.Herkesin tedavi süresi farklıdır .En az üç ay içmen gerekir.Ben ilaçları içerek kendime geldim.Si.di 3 uncu bebeğimi buyutuyorum ve Allah'a şükür bunda öyle bir sey yaşamadım.
 
Ilaci icmen lazim.Zamaninda mudahele etmezsen bu duygular daha da buyur ve bas etmekte zorlanirsin
Ayni seyleri ben de yasadim , 1 sene sonra inadimi kirdim ve ilaca baslamistim.Atlatmam cok uzun surdu.Ailen yanimdaydi Allahtan . O yuzden seni anliyorum . Bir de bebek.daha hareketlenmeye vs basladikca baglanman articak .Sunu anladimki toplumda boyle bir annelik.baskisi var senin nasil.hissedecegini bile yonlendirmeye calisiyorlar.Ilk bebek eline verilince ne yapacagini bilmiyorsun , uykusuzluk , tukenmislik hepsi ustune biniyor daha cok.Hepsi gecici ama
 
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...
Canım çoğu anne yaşıyor bunları. Özellikle ilk bebek çok zor. Bende yaşadım. İlaçsız 6-9 ay sürdü. Çok dua ettim, iyi düşünmeye çalıştım, öncelikle Allahın emaneti olarak baktım bebeğime. Zamanla düzeldi. Beni tanıdıkça sevdim. Emek verdikçe zaman geçtikçe daha da çok sevdim. Şu an herkesin önüne geçti bebeğim. İnan bende senin kurduğun cümlelerin aynısını kuruyordum sürekli sorguluyordum. Önce sorgulamayı bıraktım, şükür ettim yavrumun varlığına. İlaçlarını alsan iyi olur. Umarım tez zamanda düzelirsin Rabbim yardımcın olsun.
 
Ilaci icmen lazim.Zamaninda mudahele etmezsen bu duygular daha da buyur ve bas etmekte zorlanirsin
Ayni seyleri ben de yasadim , 1 sene sonra inadimi kirdim ve ilaca baslamistim.Atlatmam cok uzun surdu.Ailen yanimdaydi Allahtan . O yuzden seni anliyorum . Bir de bebek.daha hareketlenmeye vs basladikca baglanman articak .Sunu anladimki toplumda boyle bir annelik.baskisi var senin nasil.hissedecegini bile yonlendirmeye calisiyorlar.Ilk bebek eline verilince ne yapacagini bilmiyorsun , uykusuzluk , tukenmislik hepsi ustune biniyor daha cok.Hepsi gecici ama
Peki ilaç kullanırken emzirdinizmi bebeği düşünüyorm çok küçük sütten kesmek istemiyorum süte geciyor bu ilaçlar ya bebegime zarar verirse :KK43:
 
Canım çoğu anne yaşıyor bunları. Özellikle ilk bebek çok zor. Bende yaşadım. İlaçsız 6-9 ay sürdü. Çok dua ettim, iyi düşünmeye çalıştım, öncelikle Allahın emaneti olarak baktım bebeğime. Zamanla düzeldi. Beni tanıdıkça sevdim. Emek verdikçe zaman geçtikçe daha da çok sevdim. Şu an herkesin önüne geçti bebeğim. İnan bende senin kurduğun cümlelerin aynısını kuruyordum sürekli sorguluyordum. Önce sorgulamayı bıraktım, şükür ettim yavrumun varlığına. İlaçlarını alsan iyi olur. Umarım tez zamanda düzelirsin Rabbim yardımcın olsun.
İlaç kullanırken emzirdinizmi ne kadar sürdü iylesmeniz
 
Rabbim bütün lohusalara yardım etsin rabbim yaşadıklarımı hiç kimseye yaşatmasin
Öncelikle yalnız olmadığını bil. Bunu yaşayan çok fazla anne var hele de yalnız kaliyorsan evde durum daha kötü olabiliyor ben de yaşadım su an bebeğim sekiz aylık uç ay direndim doktora gitmedim geçer diye. Baktım olmayacak gittim doktora. Emzirirken ilaç kullanımı tavsiye etmedi benim doktorum bebekte ilerde hiperaktivite gibi sorunlara sebep olabileceğini gösteren çalışmalar olduğunu söyledi. Yalnız kalma çık dolaş seni mutlu eden kişilerle zaman gecir düzelme olmazsa daha kötüye gidersen gel ilaca başlayalım emzirmeyi kesersin dedi. Söylediklerini yapmaya çalıştım fayda da gördüm dua da ettim bol bol şükür şimdi çok daha iyiyim terapi de bir seçenek durumun çok kotuyse ilaç tabii ki kullanılmalı ama son seçeneğin olsun o anne sütü önemli çünkü.
 
Mrb canım öncelikle bebeğin hayırlı olsun.yaşadığın şeylerin hepsini kızımda yaşadım.çok zooor günlerdi.ben 17 ay ilaçsız dayandım.kızım 1.5 yaşındayken sütten kestim ilaca başladım.benim loğusa depresyonu yanında birde anksiyetem vardı.ilk önce psikoloğa gittim devlet hastanesinde.terapi aldım.içimdeki herseyi yeri geldi ağlayarak anlattım.karşımda beni yargılayan biri olmadığı için rahatlıyorum.korkularımı yetememe duygumu vicdan yaptığım şeyleri normal görmeye başladım.her anne doğar doğmaz bebeğine aşık olacak degilll.bunu anladım.her gün duş aldım.bebeğimi anneme bırakıp yarım saat yürüyüşe gittim tek basima her gün.sonra bebeğimle arabasına koyup parklara gittim.hep dua ettim.insirah süresi en kötü anlarımda hep okudum.şimdi kızım 4 yaşında.ve herşey geçti gitti.kendine zaman ver bu günlerin gecicem.ve sen çok mutlu bir anne olacaksın.bana inan senin için dua edicem.
 
Ben de senin gibiyim benim de suan bebegim 4 aylik ve yeni yeni toparlaniyorum dogumum cok zor gecti bebeğim de kolikti daha yeni yeni atlatiyoruz ustune bi de sahsi bi rahatsizligm cikti dogumdan bana kalan hediye simdi de onla ugrasiyorum hayatin ne kadar anlamsiz bos geldigini artiik hicbir seyin eskisi gibi olmayacagini dusune dusune kafayi yiyordum şukurler olsun ki biraz olsun duzelmeye basladim. Belki rahatsizligim olmasa suan daha bile iyi olabilirdim bilmiyorum:KK43:
Kotu dusunceler kurtulamadigin aksine daha da dibe batiran bi girdap gibi o yuzden baktin kafan yine bulanmaya basladi hemen aklini dagitacak baska seylere yonel, dusunme dusundukce cikamiyosun isin icinden.
Kendini iyi seyler dusunmeye telkin et, şükret..
 
Öncelikle yalnız olmadığını bil. Bunu yaşayan çok fazla anne var hele de yalnız kaliyorsan evde durum daha kötü olabiliyor ben de yaşadım su an bebeğim sekiz aylık uç ay direndim doktora gitmedim geçer diye. Baktım olmayacak gittim doktora. Emzirirken ilaç kullanımı tavsiye etmedi benim doktorum bebekte ilerde hiperaktivite gibi sorunlara sebep olabileceğini gösteren çalışmalar olduğunu söyledi. Yalnız kalma çık dolaş seni mutlu eden kişilerle zaman gecir düzelme olmazsa daha kötüye gidersen gel ilaca başlayalım emzirmeyi kesersin dedi. Söylediklerini yapmaya çalıştım fayda da gördüm dua da ettim bol bol şükür şimdi çok daha iyiyim terapi de bir seçenek durumun çok kotuyse ilaç tabii ki kullanılmalı ama son seçeneğin olsun o anne sütü önemli çünkü.
Normalde çalışıyorum ama izne ayrıldım ewden çok çıkamıyorum oda boguyo beni çok zor hamilelik geçirdim üstüne lohusalık artık gücüm kalmadı çok degisigim sanki bilmiyorum çok dua edin bana
 
Ben de senin gibiyim benim de suan bebegim 4 aylik ve yeni yeni toparlaniyorum dogumum cok zor gecti bebeğim de kolikti daha yeni yeni atlatiyoruz ustune bi de sahsi bi rahatsizligm cikti dogumdan bana kalan hediye simdi de onla ugrasiyorum hayatin ne kadar anlamsiz bos geldigini artiik hicbir seyin eskisi gibi olmayacagini dusune dusune kafayi yiyordum şukurler olsun ki biraz olsun duzelmeye basladim. Belki rahatsizligim olmasa suan daha bile iyi olabilirdim bilmiyorum:KK43:
Kotu dusunceler kurtulamadigin aksine daha da dibe batiran bi girdap gibi o yuzden baktin kafan yine bulanmaya basladi hemen aklini dagitacak baska seylere yonel, dusunme dusundukce cikamiyosun isin icinden.
Kendini iyi seyler dusunmeye telkin et, şükret..
Bendede ne yokki migren gözlerde bozulma sağ dizimi bukemiyorum belki ameliyat olmam gerekecek ama en kötüsü bu piskoloji insan annesini çok sewdigi eşini en önemlisi deli gibi beklediği yavrusunu unuturmu kendini herkese yabancı hissedermi sanki başka alemdeyim bilmiyorum inşallah bende sizin gibi atlatırım...
 
Normalde çalışıyorum ama izne ayrıldım ewden çok çıkamıyorum oda boguyo beni çok zor hamilelik geçirdim üstüne lohusalık artık gücüm kalmadı çok degisigim sanki bilmiyorum çok dua edin bana
Canım o da çok etkiliyor bence her gün evden çıkan insan birden kendini bağlanmış gibi hissediyor ben de çalışıyorum normalde. Su an izindeyim yine sıkılıyorum evde ama o saçma ruh halinden büyük ölçüde kurtuldum seni çok iyi anlıyorum içinden bir şey yapmak da gelmiyor değil mı? Ama zorla kendini bak bir avantajın var hava iyi benimki kis mevsimine gelmişti cikamiyordum da bir yere kar soğuk yağmur derken şimdi her gün yarım saat de olsa çıkıyorum
 
Normalde çalışıyorum ama izne ayrıldım ewden çok çıkamıyorum oda boguyo beni çok zor hamilelik geçirdim üstüne lohusalık artık gücüm kalmadı çok degisigim sanki bilmiyorum çok dua edin bana
Yani bir de lohusalık kırk gün gibi anlatılıyor bana hep kırk gün dolsun duzeleceksin dediler ama olmadı benimki beş ayı buldu herkesin hormon dengesi de farklı demek ki hemen yerine gelmiyor bizim gibi bazı annelerde. Olumsuz konuşanlardan uzak dur yargılayan çok oluyor sanki nankörlük ediyormussun gibi konusan, abarttigini düşünen... gorüşme onlarla
 
Peki ilaç kullanırken emzirdinizmi bebeği düşünüyorm çok küçük sütten kesmek istemiyorum süte geciyor bu ilaçlar ya bebegime zarar verirse :KK43:
Ben 1 sene sonra almistim ilaci o zaman emzirmiyordum ama bana verilen ilacin sute gecse bile bebege bir zarari yoktu. Bir de doktorlar ilac verirken su mantalitededirler eger yarari zararindan fazla olacaksa verirler
 
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...

Size sadece logusalik uzun surse bile sonsuz degil demek istiyorum. Lutfen bunu unutmayin. Cunku siz suan bu hale saplanip kalacak hep boyle olacaksiniz gibi dusunuyorsunuz.

Gececek hepsi gececek. Ama yardim almayi ilac kullanmayi reddetmeyin lutfen.
Benim 8 ay oldu oglumu cok seviyorum ama kendi bebegim gibi gelmiyor hala. Neden bilmiyorum. Sanki biri gelmis bizim eve bir minnos bebecik birakmis gitmis.

Bunlar hep olan seyler. Siz icinizi ferah tutun.
 
X