Merhaba daha öncede hep Doğumla ilgili sorular soruyordum buraya çok mutluydum, eşimle hiç bir sorunum yoktu şuan 12. Günümdeyim doğum yapalı. Ve tükendim kısaca paylaşmak istiyorum
Doğum yaptıktan sonra kaynanam bize yerleşti ailecek sesimi çıkarmadım annem yanıma gelmişti onlar yerleştiği için gitmek zorunda kaldı ağlayarak onu uğurladım eşim bütün gün çalıştığı için ona yansıtmak istemedim 40 ım çıkana kadar sabretmek istedim çünkü bebeğimi kucağıma almayı çok beklemiştim. Bu süre zarfında defalarca laf sokmaları vs devam etsene bebeğime odaklandım evi sahiplendi söz hakkım yoktu odama geçmek istedim izin vermedi salonda uyuttu zorla bebeğimle birlikte misafirlere ayıp olur dedi neyse en son ben ve bebeğim beş günlükken çok kötü grip olduk iki gün boyunca çektik eşim bir gün erken geldi evde değildi kaynanam ve halimizi görünce neden misafirlerin sizi öpmesine izin. Eriyorsunuz dedi ve kaynanam gelince odamıza geçeceğimizi söyledi kaynanam bağırdı çağırdı bana hakaret etti konuyu benim ispiyonculuguma getirdi çok uzun sürdü bağırması hakaretleri en son dayanamadım cevap verdim asla hakaret değil sonra eşim bir anda terbşyesiz diye bapirmaya başladı bana üstüme yürüdü kavga ettik çıkdırdım zoruma gitti kendimi kaybettim o an hepsini evden kovdum gitmiyordu hala söyleniyordu bebeğim elimde sinir krizi geçirdim en son babamı aradım o sinirle gitsinler diye bana hakaret ediyor diye babam konuştu ve defolup gittiler kaynanam ve görümcelerim . Ardından eşim beni sakinleştirmek yerine nasıl yaparsın aileme bunu tarzında konuştu cokdırdım sabaha kadar ağladım sabah olunca bebeğimin kontrolü vardı kontrolden sonra beni anneme bırakacaktı tam hastaneye vardık bebeğimi pusetten düşürdü çok kötüydü aklıma gelince sanki o ana dönüyorum sonra tomografiye aldılar kafatası kırılmıştı yatış verdiler çok şükür doktor ameliyat a gerek görmedi diğer gün taburcu olduk hastanede olduğum gece o kadar kötüydüm ki sütüm kesildi hiç bir görümcem beni aramadı üstüne kocamı arayıp benim hakkımda dolmuşlar kocam ben hastaneydeken bebeği uyutup aşağıya indiğimde bana hesap sordu nasıl kardeşlerime surat asarsın ve yemin ederim öyle birşey yoktu bende madem böyle birgünde bunlar için hesap soruyorsun o halde annenin herşeyini öğren dedim en ufak laf sokmasından başlayarak herşeyi anlattım sarıldı bana özür diledi bilmediğini söyledi arkamda olacağını soyeldi diğer gün beni annemlere bırakırken bile herşeyi çözmüştük onu affetmiştim ardından kardeşlerimbana giderli hikayeler paylaşıp beni aramamıştı hala ve biz onlara o kadar fedakarlık yapmıştıkki anlatsam çok uzar. Zoruma gitti eşime bunu kaldıramam dedim onlar haklı annelerini kovdun dedi yine ne söyledilerse doldular adamı ve ben boşanmak istediğimi onlarla asla birdaha görüşmek istemediğimi söyledim tamam dedi …..
Bebeğin fotoğraflarını arada istiyor dünden beri onun dışında beni nasıl olduğumu asla sormadı büyük bir aşkla evlenmiştik böyle bir şey hayal etmedim şuan bebeğimin iyileşmesini istiyorum zaten gözümde karadı eşim ama neden diyorum neden bu kadar fedakarlıktan sonra bunları hakettim mi oturup konuşarak bitirmek varken telefonda tamam pazartesi halledicem dedi . Bu arada sezeryanla doğum yaptım dikiş ağrım ayrı dursun bu lohusalıgın yanında sütüm kesildi annem çok üzülüyor
((( çok kötüyüm ne yapacağımı bilmiyorum nasıl onları bırakıp benden helallik almak isteyecek bilmiyorum beddua ediyorum onlara tutsun istiyorum