• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

lohusa depresyonu

Emine'cim hepimiz biraz dengesiziz doğum sonrası.Ben eşime,anneme,kardeşime ve hatta bebeğime bile düşman kesilebiliyorum durduk yere.O sinir,o nefret neremden,neden çıkıyor hiç bilmiyorum.

Karamsarlık geliyor arasıra.Doğum esnasında geçrdiğim kötü anları,sonrasındaki acılarımı hatırlayıp kendimi daha çok acı içinde kıvandırmaya çalışıyorum.
Bazen kimse benimle ilgilenmesin istiyorum.Birşey ister miyim diye soran kim olursa olsun sorduğuna pişman ediyorum.Kalkıp ortalığı toplamaya başlıyorum mesela;bir yandan toplayıp bir yandan da niye benden başka kimse toplamıyor diye sinirleniyorum.O anda yanımda kim varsa suçlu o oluyor:mymeka:
Eşime kızıp bebeği emzirmemekle tehdit edebiliyorum mesela.Bu en kötüsü sanırım.Bebeğime sevgiyle bakmadığım zamanlar oluyor.Sonra sonra kendime inanamıyorum.Nasıl sinirimi o minik,aciz ve bana muhtaç varlıktan çıkarmak isterim diye düşünüp kendime inanamıyorum.Böyle olunca da kendime kızıyorum,kendimi suçluyorum bu sefer.E bu da iyi değil.Ben ne kadar aptalım,beceriksizim.Bir bebeğe bakamayacak kadar acizim diye düşünerek hüngür hıçkırık başlıyorum yine ağlamaya.Maksat ağlamak yani.Ağlamak için de herşey bahane.Sadece maddi durumumuzu düşünmek bile başlı başına bir bahane zaten.

Mutluluktan da mutlaka ağlıyorum.Eşimi seviyorum,ağlıyorum.Kızım sağlıklı Allah'a şükür,ağlıyorum.Dedem ve anneannem torunlarının çocuğunu,bebeğimi görebildiler,ağlıyorumsenağlama

Daha sayabilirim...

Umarım karmaşık ruh halimi az da olsa anlatabilmişimdir.Sizden başka da kimseye anlatamam zaten.Anlamaz kimse.

Sanırım bebekli yeni hayatıma alışmam için daha çok onunla başbaşa kalmalıyım.Bunu istiyorum zaten.Evde eşimden başkasının olması beni huzursuz ediyor.Bazen de gülücükler saçıyor,gelen her kimse bir muhabbet bir muhabbet bende-tatlicadiarzu-Denge yok işte.

Emine'cim bana,senin de bebeğinle biraz başbaşa kalmaya ihtiyacın var gibi geldi.Kafanı dinlemeye ihtiyacın var.Ya kendin söyle,ya da eşinden rica et o söylesin,eve sık gelenler birkaç gün mümkün olduğunca seni bebekle ve eşinle yalnız bıraksınlar.Sanki o zaman daha çabuk kendine gelirsin gibi geliyor bana.Ben öyle yaptım çünkü.Geceleri sabahlamak uğruna bile olsa yanımda kimse olmasını isemediğimi,eşimle bir şekilde idare edeceğimizi söyledim.Gündüz annem gelince uyuyorum.Böylece o bebeğe her yaklaştığında,kontrol etmek için bana her bakışında,bu yaptıklarını göremediğim için sinirden köpürmemiş oluyorum.Sen de bu şekilde seni rahatlatacak çözümler bulmalısın canım.Şöyle bir silkin ve rahatlamak için neler yapabileceğini bir düşün.

Umarım en kısa zamanda kendine gelirsin ve eski mutlu,pozitif Emine olursun.
Öpüyoruz kızımla oğluşunu ve senia.s.


arkadaşım sana katılıyorum.
bende sezeryanla doğum yapanlardanım. ameliyatlı olunca haliyle senin yanında kalan birileri gelen giden oldu. kızımın doğumundan bir kaç gün sonra ben kızımı benimseyebildim. çünkü evde yalnız değilsin eşinle birlikte değilsin. kızına sadece emzirmek için kucağına alıyorsun. diğer bütün işlevleri diğer aile bireyleri yapıyor.öyle bir duruma geldiki kızım ağlayınca bende değilde başka kollarda susuyor. en son artık anneme söyledim bri kaç gün biz yalnız kalalım bakalım yapabilecekmiyiz falan filan diye ama gelin görünki annem bunu yanlış anlamıştı.ağlayamıyor içime atıyordum ve bağazımda düğümleniyordu. bu yazını okuyana kadar acaba kadının kalbinimi kırdım bencillik mi yaptım diyordum ama yalnız değişmişim ve olması gerekende buymuş.
şimdi artık evde eşim ve kızımla yalnızız gelen giden oluyor ama gece yatağımızda üçümüz oluyoruz :sm_cool::sm_cool:
 
bende yaşadım.ben annem dahil kimseyi görmek istemiyordum ve ağlıyordum sürekli.:mymeka:biri eve geldimi sanki gezmiş dolaşmış bana hava atmaya geliyomuş gibi düşünüyordum ben çocukla:ecrin_bebek: bir yere çıkamadığım için deliriyordum.şimdi saçma geliyor ama o dönem kötüydüm.atlatırsın canım sende.Allah sağlık versin..a.s.
 
annem gidecek yakında az kaldı.ben bebeğimle yalnız kalacam evde.bu çok farklı bir bunalım ya.eşimden uzaklaşıyorum sanki,allahım yardım et bize.çok şükür evlatlarımıza kavuştuk şu bunalımdan da çıksak.

edoşşş çok güzel nlatmışsın derdini,bende de mevcut çünkü.çok sinirliyim çok,eşim bişi söylese batıyor hep.
derlerdi de inanmazdım.geçecek ama
 
bende bişey oldu sandım emine ya benimde çok hassaslaştığım zamanlar oldu hiç bişe
yokken eşime bağırıp çağırıp kavga ettiğim anlar oldu laf aramızda sonradan çok üzüldüm hep
geceleri kızım kalkıp ağladığında bende ağladım ben bakamıcam bu çocuğa diye
ama eşim hep bana sarılarak destek verdi allah razı olsun ondan hep şefkatliydi
çok üzüldüm sonra bebeğimin bana savunmasız bakışlarını gördükçe ama hep ileride yaşayacağım günleri
düşündüm sonra dedim ya sağolsun eşimde çooook yardımcı oldu bu dönemi atlatmamda ama allah şükür
artık öyle bir sorun kalmadı birde kış hava soğuk evde oturmak zorunda olduğumuz için daha zor oluyor bu dönemi atlatmak ama
allahın izniyle sizlerde atlatacaksınız en kısa zamanda etrafınızda ki insanlardanda yardım isteyin
anlayışlı olmalarını söyleyin ki bu zaman daha da kısalsın
ama en büyük yardımcınız eşiniz olacaktır bebeklerinizle bir ömür boyu mutlu olmanın tadını çıkarın
ve elinizden geliyorsa bu psikolojiyle kimseyle tartışmaya girmeyin ve kırmayın
ayrıca bize gelen giden olmadı çok şükür sadece annem vardı o da olsun dimi ama
sevgiler...
 
Son düzenleme:
ben de bunalıma gırdım valla. gunde 5-6 posta ağlıyorum. Sebebiyse gogsum. hep parcalandı. emzırırken cok canım yanıyo. artık uyansın da emsın ıstemıyorum. sonra da ne bıçım anneyım dıye suçluluk duyuyorum. kızım da sağolsun ille gögsumde uyucak, doysa bıle bırakmıyo. çooook zormuş çooookç...
 
depresyona girmemek için kendimi zor tutuyorum sabaha kadar ağladım eşimin her yaptığı batıyor yavrum canım oğlum annen senin için sıkacak dişini ve sen büyüdükten sonra söz veriyorum bu günlerin acısını sıkı bir depresyonla çıkarıcam ama şimdi değil..şimdilik ağlama krizleri ve sağa sola bağırmalarla devam edicem gibi görünüyor..her ne kadar sonradan üzülüp pişman olsamda.
 
bende bu aralar acayip ağlak bişey oldumsenağlama
sütüm yetmiyor ağla
mama veriliyo ağla
gazı çok var ağla vb vb
televizyon izletmiyorlar bana şimdi ne görsen ağlıyorsun diye
dün en son kavak yellerini izlerken ağladımkafamçokkarıştı
normalde çok da ağlayan biri değilimdir aslında
bu garip ruh hallerini atacağız inşallah üzerimizden

sen 40 günün keyfini sürmeye çalış
çok şükür yanında iyi anlaştığın insanlar var
bırak onlar yapsın bişeyleri sen dinlen
istediğin zaman yap sen

isteklerini dile getir ben oğlumla ilgilenmek istiyorum başka bişey istemiyorum 40 gün de
hayırlısıyla geçecek bu günler canım
üzülme emi ama sütün azalır sonra
inşallah yakında sakinleşiriz:Saruboceq:
 
ben de sebepli sebepsiz ağlıyorum kızıma bakıyorum ağlıyorum o ağlarken ben de başlıyorum ağlamaya..sonra da annem kardeşim eşim bana bakıp ağlamaya başlıyorlar çünkü çok acıklı ağlıyorum farkındayım..ne biliyim işte anlatamıyorum da içimdekileri uzun zamandır bi çok şeyi yapamamak eskisi gibi yaşayamamış olmak ve bunun hala sürüyor olması sürecek olması içimizi daraltıyor olabilir...örneğin; kot pantolonuma henüz giremiyorum ve 10 kilo fazlam var..örneğin; bebeğiniz yanında olmadan fazla uzaga gidip işinizi göremezsiniz kuaföre gitmek gibi..kızım canım kızım ama herşey senin için..
 
ben de bunalıma gırdım valla. gunde 5-6 posta ağlıyorum. Sebebiyse gogsum. hep parcalandı. emzırırken cok canım yanıyo. artık uyansın da emsın ıstemıyorum. sonra da ne bıçım anneyım dıye suçluluk duyuyorum. kızım da sağolsun ille gögsumde uyucak, doysa bıle bırakmıyo. çooook zormuş çooookç...

Site içinde Doru'nun yardımıyla bulduğumuz bir formül var göğüs uçları için.Ben de ilk başlarda bilmiyordum ve iki göğsümde de yarıklar oluştu.Emzirirken içim cızlayıp durdu.Acıdan dudağımı ısırıp kanatmışım hatta.Neyse bu formül çok iyi geldi.bana.Sürekli emzirmeye devam ettiğim için yaralarım tamamen geçmedi ama artık eskisi kadar çok acımıyor.

Ayva çekirdeklerini çay tabağı gibi küçük bir kaba koyup üzerlerini örtecek kadar su koyuyorsun(ben kaynatılıp soğutulmuş iyi su koyuyorum.)Birkaç saat sonra su jelleşiyor.Bunu uçlara sürüyorsun.Lasinoh krem kullanıyordum ve hiç faydasını görmedim ama bu jelin farkını hissediyorum.

Emzirirken yaralar kolay kolay iyileşmiyor diye göğüs uçu ile emzirenler varmış.Bu formülle birlikte göğüs uçlarını da kullan istersen.

Çamaşırıma bulaşmasın diye de kotex'in yumuşak yüzeyli günlük pedlerinden makasla üç parça haline getirip,birer tane çamaşırıma,göğüs uçlarımın denk geldiği yerlere yapıştırıyorum.Her emzirmeden sonra göğüs uçlarımı yıkayıp jeli sürüp ped yapıştırdığım sütyenimi kapatıyorum.Belki fikir olur dedim.
 
Son düzenleme:
teşekkür ederim. bu yontemı de denemıştım ama ben bı faydasını goremedım.her gecen gun daha da kotuleşiyor. lansinoh da var başka kremler de aldım ama yok yok yok. benım kız hep aynı yerden sıkmayı sevıyor:( hatta bi göğsümün sütü kesilmek üzere acıdan ve az emzırmekten. diğerine yoğunlaşmıştım. şimdi diğeri daha beter oldu:(( zor bu annelık zor...
 
emineciğim sanırım bu bende de var.Benim oğluşum 6 aylık bazen eşime kızıyorum bazen yakınlarımın bana karşı yaptıkları bana batıyor.yani yada bende tuhaflık var bilmiyorum ama sürekli yalnız oğlumla kalmak ve sürekli ağlamak geliyor içimden sanırım ben senden bile daha kötü durumdayım canım.:((((((
 
Back