• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

lohusa depresyonu???

Amin çok teşekkür ederim
İnşallah çabucak geçer bu hallerim çok yordu beni çünkü bu halim sevmiyorum kendimi böyle :KK43:
Büyük çocuğunuz kreşe gitse biraz rahatlarsiniz.. benimde kızım 4 aylik tek bakiyorum.. banyo zor oluyo 5 dk uyuyunca hemen giriyorum napayim.. akşam herzaman denk gelmiyor.. zaten eşim gelince artik kolum kalkmiyor dinlenmek istiyorum banyo bile zor geliyor..
 
ahhhh canım Allah razı olsun bunu düşünmen dile getirmen bile ne güzel, annem bile demezken düşünmezken bunu
konunu biliyorum ve çok da iyi anlıyorum seni
o zaman keşke hızla geçse de biz normal ruh halimize dönsek
Allah senin de yardımcın olsun canım
Seninki geçecek eminim... Çünkğ başka bir durumdasın, yetişemiyorsun, vaktin yok. İki çocuk, ev ve öz bakımın muhakkak çok zordur. Rutin oluşunca veya yardım alınca daha rahatlayacaksın çünkü sevme,bağlanma sorunun yok. Yalnızsınz hassassın, içerliyorsun. Hepsi geçecektir kimin geçmemiş ki bu yoğun halleri?
 
İçinde bulunduğunuz durumu bekar biri olarak anlamam imkansız. Ama Allah kolaylık versin. Ben okurken gerildim. Ama dünya tatlısı iki melek evlat düşünülünce insan birşey diyemiyor. Annenizde merhamet yokmuş. Allah yardımcınız olsun
amin çok teşekkür ederim
annem bana merhametsiz şu ara bilmiyorum değişir mi??
 
Büyük çocuğunuz kreşe gitse biraz rahatlarsiniz.. benimde kızım 4 aylik tek bakiyorum.. banyo zor oluyo 5 dk uyuyunca hemen giriyorum napayim.. akşam herzaman denk gelmiyor.. zaten eşim gelince artik kolum kalkmiyor dinlenmek istiyorum banyo bile zor geliyor..
iki üç günde bir soruyorum kreşe gitmek ister misiniz, arkadaşlarını öğretmenini özledin mi diye evet gideyim diyor sonra sabah uyanınca anne gitmesem olmaz mı diyor sanki ben zorluyormuşum da gitmek zorunda hissediyormuş gibi öyle deyince de kıyamıyorum nasıl istersen istemiyorsan gitme tabii diyorum
 
Seninki geçecek eminim... Çünkğ başka bir durumdasın, yetişemiyorsun, vaktin yok. İki çocuk, ev ve öz bakımın muhakkak çok zordur. Rutin oluşunca veya yardım alınca daha rahatlayacaksın çünkü sevme,bağlanma sorunun yok. Yalnızsınz hassassın, içerliyorsun. Hepsi geçecektir kimin geçmemiş ki bu yoğun halleri?
inşallah geçer
öyle bi ruh halindeyim ki hiç geçmeyecek gibi geliyor
önümüzdeki yıllardan da korkuyorum
memeyi bıraktırması, ilk yürümeye başladığı günler, tuvalete alıştırma, kreşe başlatma vs vs hep kafamdan bunlar geçiyor
umarım bu hallerim geçer gider de evlatlarıma hakettikleri sevgiyi ve ilgiyi verebilirim
 
Amin çok teşekkür ederim
İnşallah çabucak geçer bu hallerim çok yordu beni çünkü bu halim sevmiyorum kendimi böyle :KK43:

yaşadıklarınız zor gerçekten küçüğünüz biraz büyüyünce daha rahat olursunuz illaki ama şu süreci ne yazık ki atlatmanız lazım. büyük kızınız gündüz uykusu yapıyorsa küçüğünüzü ana kucağı beşik ya da bebek arabası ne varsa oturtup banyoya koyup 5 dk duş alabilirsiniz ya da küçüğünüz uyuduğunda büyüğünüzü banyoya oturtup neyi seviyorsa neyle ilgileniyorsa onu eline verip yine 5 dk duş alabilirsiniz gözünüzün önünden ayırmadan. büyük kızınız okula devam ederse gerçekten çok daha rahat edersiniz. küçüğünüz için kanguru kullanabilirsiniz ya da internette yeni doğan bebeği kendine bağlama videolarını izleyip büyükçe bir çarşafla kucağınızda taşıyabilirsiniz böylece kollarınız serbest kalır bebeğinize de iyi gelebilir sakinleşir anne karnı pozisyonu bebekleri sakinleştirir kokunuzu da almış olur. siz de bir yandan işlerinizi yaparsınız. en azından haftada bir kere çok yakın bir arkadaşınız varsa ondan bir iki saatliğine yardım isteyebilirsiniz. aklıma gelenler bunlar.
 
Hepimiz geçtik o dönemlerden üzülme canım geçiyor herşeyi rayına oturtup her işini de yapıyorsun zamanla. Benim ard arda 2 doğumum oldu 2 yılda. 2 küçük bebekle kalakaldım , perişandım neler çektim ahh bir anlatsam. Eşimin ailesi evımden çıkmadı yedi içti dağıttı gittiler bir de pisliklerini topladım 2 bebek bi yanda ağlıyor . Kimse yardım etmedi senin gibi banyoya giremez saçımı tarayamazdım. Zamanla düzeldi hepsi ,seninki de geçecek.
 
yaşadıklarınız zor gerçekten küçüğünüz biraz büyüyünce daha rahat olursunuz illaki ama şu süreci ne yazık ki atlatmanız lazım. büyük kızınız gündüz uykusu yapıyorsa küçüğünüzü ana kucağı beşik ya da bebek arabası ne varsa oturtup banyoya koyup 5 dk duş alabilirsiniz ya da küçüğünüz uyuduğunda büyüğünüzü banyoya oturtup neyi seviyorsa neyle ilgileniyorsa onu eline verip yine 5 dk duş alabilirsiniz gözünüzün önünden ayırmadan. büyük kızınız okula devam ederse gerçekten çok daha rahat edersiniz. küçüğünüz için kanguru kullanabilirsiniz ya da internette yeni doğan bebeği kendine bağlama videolarını izleyip büyükçe bir çarşafla kucağınızda taşıyabilirsiniz böylece kollarınız serbest kalır bebeğinize de iyi gelebilir sakinleşir anne karnı pozisyonu bebekleri sakinleştirir kokunuzu da almış olur. siz de bir yandan işlerinizi yaparsınız. en azından haftada bir kere çok yakın bir arkadaşınız varsa ondan bir iki saatliğine yardım isteyebilirsiniz. aklıma gelenler bunlar.
büyük kızım artık gündüz uykularını bıraktı
ama kreşi biraz özendirmeye çalışacağım gitmesi için bakalım inşallah başarılı olurum hem o daha mutlu olur hem de ben biraz daha sakinleşmek için bişeler yapabilirim
 
Eminim anneninizin böyle davranması size dibe çeken şey. Şu anda faydası olmadığı gibi üstüne bir de psikolojik olarak yıpratıyor tavırlarıyla. Öncelikle onun bu tavrını umursamayın. Çocuklar sizin ve çok iyi bir annesiniz. Küçüğün uykusu düzene girince, gaz sancıları geçince, büyük kızınız da kreşe devam edince hayatınız düzene girecek. Kendinize de vakit bulacaksınız. Küçük uyuduğunda kızınızla vakit geçirin. Hala sevildiğini bir kenara itilmediğini bilsin. Sarılın, öpüp, koklayın. Bunu saatlerce yapmanıza gerek yok. Bazen bir on dakika bile yetebiliyor. Eşiniz yoğun da olsa bazı görevler verin. Kızınızla o da ilgilensin. Evde bir işin ucundan tutsun. Çamaşır katlamak, bulaşık makinesini boşaltmak gibi kısa işler. Son olarak da tavsiyem kızınızı kreşe döndürmek için öğretmeniyle görüşün. Birlikte hareket edin. Aşılmayacak bir konu değil.
 
Hepimiz geçtik o dönemlerden üzülme canım geçiyor herşeyi rayına oturtup her işini de yapıyorsun zamanla. Benim ard arda 2 doğumum oldu 2 yılda. 2 küçük bebekle kalakaldım , perişandım neler çektim ahh bir anlatsam. Eşimin ailesi evımden çıkmadı yedi içti dağıttı gittiler bir de pisliklerini topladım 2 bebek bi yanda ağlıyor . Kimse yardım etmedi senin gibi banyoya giremez saçımı tarayamazdım. Zamanla düzeldi hepsi ,seninki de geçecek.
offf ya yararları olmadığı gibi zararları dokunmuş
anlayışsız insanlardan tiksindim artık
 
Eminim anneninizin böyle davranması size dibe çeken şey. Şu anda faydası olmadığı gibi üstüne bir de psikolojik olarak yıpratıyor tavırlarıyla. Öncelikle onun bu tavrını umursamayın. Çocuklar sizin ve çok iyi bir annesiniz. Küçüğün uykusu düzene girince, gaz sancıları geçince, büyük kızınız da kreşe devam edince hayatınız düzene girecek. Kendinize de vakit bulacaksınız. Küçük uyuduğunda kızınızla vakit geçirin. Hala sevildiğini bir kenara itilmediğini bilsin. Sarılın, öpüp, koklayın. Bunu saatlerce yapmanıza gerek yok. Bazen bir on dakika bile yetebiliyor. Eşiniz yoğun da olsa bazı görevler verin. Kızınızla o da ilgilensin. Evde bir işin ucundan tutsun. Çamaşır katlamak, bulaşık makinesini boşaltmak gibi kısa işler. Son olarak da tavsiyem kızınızı kreşe döndürmek için öğretmeniyle görüşün. Birlikte hareket edin. Aşılmayacak bir konu değil.
evet annem böyle davrandıkça dibe vuruyorum iyice
hayır tamam sevmiyor madem artık o zaman gelme gitme
gelip yüzünü öyle asık görünce konuşurken yüzüme bile bakmayınca iyice sinirlerim bozuluyor
 
Ben anlayamadim acikcasi yani konu sahibesi annen tam olarak neye gonul koyuyor.....insan evaldina neden 2.cocugu yapti diye gonul koyar???
keşke anlasam...
inanın hamile kalmadan önce hiçbir problemimiz yoktu arada takışırdık ama önemli şeyler hiç olmadı
ama hep derdi sakın yapma 2. çocuk diye
ne zaman hamileliğimi öğrendi neler neler saydı sen beni hayalkırıklığına uğrattın, bi dayında bunu hissetmiştim bi de şimdi sen de hissediyorum sırtımdan bıçaklanmış gibi hissediyorum falan neler neler
ondan sonra da dikiş tutmadı aramızdaki ilişki, doğum sonrası yaptığımız tartışmada iyice kopardı iplerimizi
 
Çok iyi anlıyorum bende iki çocuğumu tek başıma büyüttüm annem var ama yok ben onu bu konularda yok sayıyorum. Bazen dayanamaz büyük olana kızardım ağlardı sonra üzüntüden ben ağlardım. Lütfen biraz daha sabredin geçiyor benim ufaklıkta çok zor bir bebekti uyumazdı hiç şimdi 1 yaşında zaman ilerledikçe düzeliyor herşey. Arada bir eşinize bırakın biraz nefes alın aranızın iyi olduğu akraba arkadaştır komşudur yardım istemekten çekinmeyin çocuklarla eve kapanmayın gerekirse bebeğinizide alın sizi davet eden komşu falan olursa yarım saatliğinede olsa gidin çocuklarla çıkmıyım rahatsızlık vermeyim yada ben rahat edemem bebekle gibi düşünmeyin.bir kahve içmede olsa çıkın bir yerlere Sevdiğiniz eşiniz dostunuzla telefonlaşın konuşun kocanıza anlatın dertleşin bana yardımcı ol lütfen diyin rahatlayın. Gececek herşey ve siz çok güzel iki prenses annesi olacaksınız büyüdüklerinde iyi ki varlar diyeceksiniz sabırlı olun lütfen. Büyük ü de imkanınız varsa tekrar kreşe verin 5 yaşında bir çocuk için günün hep evde geçirmek onada haksızlık olur
 
Çok iyi anlıyorum bende iki çocuğumu tek başıma büyüttüm annem var ama yok ben onu bu konularda yok sayıyorum. Bazen dayanamaz büyük olana kızardım ağlardı sonra üzüntüden ben ağlardım. Lütfen biraz daha sabredin geçiyor benim ufaklıkta çok zor bir bebekti uyumazdı hiç şimdi 1 yaşında zaman ilerledikçe düzeliyor herşey. Arada bir eşinize bırakın biraz nefes alın aranızın iyi olduğu akraba arkadaştır komşudur yardım istemekten çekinmeyin çocuklarla eve kapanmayın gerekirse bebeğinizide alın sizi davet eden komşu falan olursa yarım saatliğinede olsa gidin çocuklarla çıkmıyım rahatsızlık vermeyim yada ben rahat edemem bebekle gibi düşünmeyin. Sevdiğiniz eşiniz dostunuzla telefonlaşın konuşun kocanıza anlatın dertleşin bana yardımcı ol lütfen diyin rahatlayın. Gececek herşey ve siz çok güzel iki prenses annesi olacaksınız büyüdüklerinde iyi ki varlar diyeceksiniz sabırlı olun lütfen.
benim problemim ne biliyor musunuz oldum olası ben kötüyüm benim şu derdim var aman vah bana demeyi sevmedim hep içime attım, içimde fırtınalar kopsa da hep güldüm dışarıya, eşimle boşanma aşamasına geldiğimiz bir dönem vardı evi terketmişti o zaman bile hiç suratım düşük görmemiştir kimse ama evde hüngür hüngür ağlardım, o yüzden şimdi de bu durumumu birine anlatıp kimseye yük olmak kimseyi sıkmak istemiyorum ama normal bi ruh halinde olmadığım için içime atmak iyice tüketiyor beni :(
Allahtan dileğim şu zamanın çabucak geçmesi ve bu zaman geçene kadar sonsuz bir sabır ve kuvvet vermesi
 
benim problemim ne biliyor musunuz oldum olası ben kötüyüm benim şu derdim var aman vah bana demeyi sevmedim hep içime attım, içimde fırtınalar kopsa da hep güldüm dışarıya, eşimle boşanma aşamasına geldiğimiz bir dönem vardı evi terketmişti o zaman bile hiç suratım düşük görmemiştir kimse ama evde hüngür hüngür ağlardım, o yüzden şimdi de bu durumumu birine anlatıp kimseye yük olmak kimseyi sıkmak istemiyorum ama normal bi ruh halinde olmadığım için içime atmak iyice tüketiyor beni :KK43:
Allahtan dileğim şu zamanın çabucak geçmesi ve bu zaman geçene kadar sonsuz bir sabır ve kuvvet vermesi
Tahmin ettim oyüzden dedim konuşun dertleşin birileriyle peylaşın eve hapsollayın çıkın diye. Çünkü bende aynıııı sizin karakterinizdenim ve çok sevdiıim bir ablam o da aynı şeyleri zamanda yaşadı sonrasında çeşitli psikolojik sorunlar ilaçlar haplar hatta çok kötü şeyleri düşandü vs...( bunlar birikmiş sıkıntıların sonucuydu öyle bir iki ayda olan birşey değildi tabiki bebeğin olması tetikledi sadece) neyse zor bela atlattı şimdi çok iyi. Benim çocuklar olunca beni gözlemledi bende siz gibiydim yani onun gibi beni uyardı yapma böyle dedi size söylediğim gibi çık hava al eşine birak 1 saat olsa bile çok rahatlatır dedi komşu ya git yürüyüş yap dertleş vs vs...onun dediklerine kulak asınca inan çok rahatladım.
 
Ah canım ah...
O dipsiz kuyuyu dipte yaşamayanın anladığını zannetmiyorum. Sen diptesin, herkes tepeden bakıp "e hadi çıksna, biraz gayret biraz bekle" diyor. Elindekiyle mutlu olmaya çalış diyorlar ama elindeki tepeye baktığında gördüğün gökyüzü işte, tatmin olursan. Şahsen benim hissettiğim bu, geçecek diyorlar; geçmeyecek diyen de var. Zamanla öğreneceğiz...
Eğer yakınsak ciddi anlamda gelip yardımcı olabilirim, bende vakit var ama ruhum yok. Belki benim vaktimin sna faydası olur.
Ne kadar güzelsiniz.... İçimden sadece bunu söylemek geldi❤
 
Tahmin ettim oyüzden dedim konuşun dertleşin birileriyle peylaşın eve hapsollayın çıkın diye. Çünkü bende aynıııı sizin karakterinizdenim ve çok sevdiıim bir ablam o da aynı şeyleri zamanda yaşadı sonrasında çeşitli psikolojik sorunlar ilaçlar haplar hatta çok kötü şeyleri düşandü vs...( bunlar birikmiş sıkıntıların sonucuydu öyle bir iki ayda olan birşey değildi tabiki bebeğin olması tetikledi sadece) neyse zor bela atlattı şimdi çok iyi. Benim çocuklar olunca beni gözlemledi bende siz gibiydim yani onun gibi beni uyardı yapma böyle dedi size söylediğim gibi çık hava al eşine birak 1 saat olsa bile çok rahatlatır dedi komşu ya git yürüyüş yap dertleş vs vs...onun dediklerine kulak asınca inan çok rahatladım.
haklısınız aslında, şu anda yaşadığım sıkıntı sadece doğum yapmış olmak değil galiba
çünkü bi süredir sinirlerim bozuktu sadece geriye itebiliyordum o zamanlar şimdi içimden taşıyor gibi hissediyorum sıkıntılarım
dediklerinizi yapmaya çalışacağım yoksa kendime de çocuklarıma da daha çok zarar vereceğim psikolojik olarak
 
Kayinvalideniz yokmu
var ama çok yaşlı
ve tek başına hiç bi yere gidip gelemiyor ne yazık ki
ama buna rağmen elinden geleni yapıyor
kendine bi çorba kaynatmaya üşenen kadın (artık çabuk yoruluyor çünkü) bana süt olsun diye içli köfte yapıp gönderdi
ne biliyim arada yemek yapıp eşimi arıyor gel al rosebud yapamamıştır iki çocukla diye
 
Back