• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

lohusa depresyonu???

Geçecek Canım da sen kendinden geçme bu süreçte bakıcı başlamasına az kalmış biraz daha sabır kurt kılı geçirirmiş ama yediği ayazı unutmazmış sende sana yapılanı unutma çocuk uyuduğu gibi at kendini duşa önce rahatla gün gün de işlerini yap olduğu kadar kendini bırakma yeter
 
o kadar haklısınız ki zaten çok büyük bir değişim yaşıyor hayatında zaten bi de benim bu hallerimle büyük kızımı etkilemeye hiç hakkım yok zaten bi yanımda buna kahroluyor kendimden nefret ediyorum ama inanın elimde değil çok sıkıyorum kendimi eskisi gibi olmak için ama bi süre sıkabiliyorum sonra yine başa dönüyorum
umarım annem gibi olmam ben her iki kızıma da yetmek istiyorum mutlu sevgi dolu çocuklar yetiştirmek istiyorum ama ben bu kadar mutsuzken beceremiyorum işte
ailem bile beni bu kadar yok saymışken arkadaşımdan falan böyle bişey isteyip kendimi kimseye yük etmek istemiyorum
kendimi çok değersiz hissediyorum şu sıra
sanki eşim de benden soğudu gibi hissediyorum bilmiyorum ne kötü bi ruh haliymiş

Sakın kendinizden nefret etmeyin. Çok normal bir süreci yaşıyorsunuz.
Siz iyi hissettikçe çocuklarınız da iyi olacak.
Asık suratlı anne istemez hiç bir çocuk.

Kimseye yük falan olmazsınız. Haftada 2 3 defa kendinize 1 2 saat vakit ayırmak yük olmak değil. Aksine bu konuda destek olacak 1 kişi dahi varsa şanslı olduğunuzu hissedin.

Örnek vereyim; Kardeşimin arkadaşı yeni doğum yaptı. Ben doğum yapınca bana nadir gelen kardeşim şimdi sık sık arkadaşının çocuğuna bakıyor..
Şimdi ben bunu söylesem adı "çağırmadın ki" olur..

Siz talep etmezseniz kimse sizin yardıma ihtiyacınız olduğunu anlamaz.. Ne eşiniz, ne anneniz, ne de arkadaşlarınız..
Biraz bu konuda kendiniz yol yapın. Kafanızı boşaltmanız şart..

Büyükle de birebir ilgilenmeniz gerekiyor.
Malesef iki çocuklu hayat beni de korkutuyor. Ama gün gelecek o topa ben de gireceğim gibi..
 
Dualarım sizinle, içiniz ferahlasın Allah size güç kuvvet versin. . Sling takmayı deneseniz , küçük olan orda sakinleşir sizde biraz büyükle ilgilenirsiniz , parka gidebilirsiniz mesela yada yemek yersiniz biraz oturursunuz. Benim kız slingde birazcık mzırdanıyor sonra hemen uyuyordu. Bir de arkadaşınız yada komşumuz varsa yardım isteyin, ayıp olmaz tam tersi size yardımcı oldukları için mutlu olurlar, belki onlar yanlış anlarsınız diye teklif edemiyorlardır.
 
Öncelikle allah yardımcınız olsun. Bende 2. Ye hamileyim ve dogumuma az bir zaman kaldı. Kizimda lohusa depresyonuna filan girmedim. Belki de girdim anlamadım. Zaten aileden uzak gurbette tek basimaydim. Belki de zaten normalde de deprosyandaydim.
Şimdi buradaki konuları okuyunca o kadar korkuyorum ki iki cocuga yetememekten sizin yasadiklarinizi yasamaktan. Sanırım bu korku beni daha şimdiden depresyona sokacak.
Size verebileceğim bir tavsiyem yok çünkü korkum aklımın önüne geçti. Ama sizin için dua edeceğim inşallah tez zamanda anlatırsınız hayatınız bir düzene girer kolay olur her şey sizin için.
 
Allah yardim cin olsun geçecek merak etme sabır et hepsi geçecek.anne ni felan düşünme sen cocuklarinle kendini düşün boşver herkesi kim kuserse kussun bir faydaları yok zaten
Aminnn
Zaten keşke tamamen küsseler ufak kızımı da görmeye gelmeseler istiyorum esasen
Çünkü ufağı görmeye gelipb bana surat sallandırıyor ya iyice asabım bozuluyor gelemiyorum gerginliğe
 
Cennet neden annelerin ayaklarının altında işte göstergesi.
Rabbim size güç kuvvet versin.
Ben cennetlik bi anne olduğuma inanmıyorum
Kızlarımın sadece temel ihtiyaçlarını karşılayabiliyoruz
Duygusal olarak doyuramıyorum özellikle büyük kızını :(
Amiinnn tek duam bu Allah kuvvet ve sabır versin istiyoru im
 
Kendinizi iyi hissetmezseniz bebeğinize de iyi bir anne olamazsınız bu yüzden öncelik sizsiniz bir banyo yapmak yarım saat sürmez bebek de illa ki uyuyordur Bi yarım saat sonra uyansa bile giyinip Bi kalem çekmek kaç dakikanızı alacak Bi 10 dk ağlasın hiç bir şey olmaz kendinizi bu kadar yormayın bırakmayın mutsuz anne mutsuz çocuklar demektir
 
Çocuk doğuran her kadının basından geçmek zorunda sanırım bu lohusa depresyonu .. hiç inanmaz ben asla depresif gezmeyeceğim derken sütüm olmadığı için o..a b..ka alınan ağlak bisey oldum . Allah sonsuz razı olsun eşim ve ailem her üyesi yeğenlerim kız erkek annem yengem abim hepsi fazlasıyla yanımdaydı ,o kadar yardımcı oldularki bir müddet sonra bende alışkanlık yaptı . Uslu bir bebegim vardı fakat ben hiç bir iş yapamıyordum çünkü hiç yapmamıştım aylardır . Ilk baş çok zorlandım siz annelik ile birlikte ev işlerinde tecrübe edinmişsiniz 2. Anneliginiz suanki durum lohusa belası ,geçecek hepsi daha önce geçmedimi? Arada sinir boşalması yaşamanız, kendinize yetememeniz hepsi normal aslinda . Alisa gelmiş bir rutini tepe taklak getiren 2. Prenses gelmiş. Ayy keşke banada gelse şuan tam.olarak sizin gibi olurdum heralde bide kedim var benim. Sinirlenince hepinizi barınağa verecem diye bağırıyorum kedim kızım.esim 3 ü bir odaya kacisiyor sonra .

Anneciginiz yazsa şuraya derizki ah teyzem sen haklısın, kendi açısından bakınca , yaşının vermiş olduğu tecrübe ile kendini haklı görüyor. Kırılmakta haklisiniz , allah yardımcınız olsun . Bir Kaç yıl sonra bu konuyu yeniden okuma şansınız olur inşallah
İlk kızımda hamileliğimi çok rahat geçirdim
Ve kızım da çok rahattı ne uykusu ne gazı ne başka bi zorluk yaşattı bana
Depresyona da girmedim
O yüzden şunanda yaşadığım herşey ilk defa tecrübe ediyorum Aslında ve o yüzden çok zorlanıyorum :(
İnşallah çabucak geçer bu dönem
 
Geçecek Canım da sen kendinden geçme bu süreçte bakıcı başlamasına az kalmış biraz daha sabır kurt kılı geçirirmiş ama yediği ayazı unutmazmış sende sana yapılanı unutma çocuk uyuduğu gibi at kendini duşa önce rahatla gün gün de işlerini yap olduğu kadar kendini bırakma yeter
Aynen öyle canım eşim de diyor annen bi süre sonra eskiye döner diye ben de dedim ki o döner de ben eskisi gibi olabilir miyim bilmiyorum
Büyük kızım da Evde olduğu için korkuyorum istemeden anlamadan ufağa zArar verir diye bırakıp da tuvalete girmeye bile korkuyorum bırakın duşu:(
 
Büyük çocuğum 5 yaşında diğer bebeğim şuan bir buçuk Yaşında, ve benim 5 hamilelikten sonra ikinci yaşayan bebeğim.
Bebeğimi sağ salim kucağıma alana kadar zor korkulu bir hamilelik geçirdim, sonrası bebeğim yoğun bakım zamanı, isguzar Dr un korkutmasi derken stresi atamadan gaz kolik oldu ama öyle böyle değil, gündüz 14,30- 15 gibi başlayıp gece22-23 e kadar 8-10 saat ağlayan bir bebek, büyük kızımı hep ihmal ettim hatta 22 den sonra akşam yemeği yedirdigim çok oldu, banyo yü bırakın tuvalete bile gidemedigim çok oldu, eşim şehir disinda çalışan biri ve başka yardimcim yok, hatta stresten acil lik oldum ikisi de aglayinca nefes alamadım komşum vardı ambulans vs ben giderken küçüğüm ağlıyordu. Hala sağ kolum hissiz sürekli kucağımda yemek yaparken yerken ortalığı toparlarken...
Geçiyor inanin geçiyor, ama kreş için bıraktırmayin, kardeş kıskançlığı bizde de var kedinin ciğer beklediği gibi bekliyorum hala daha,sakin kalmaya çalışın. Zorluktan sonra elbet kolaylık vardır.
Anneniz e görümce nin hiçbir baskı telkin katkı yapmadığını anlatın.
 
Sakın kendinizden nefret etmeyin. Çok normal bir süreci yaşıyorsunuz.
Siz iyi hissettikçe çocuklarınız da iyi olacak.
Asık suratlı anne istemez hiç bir çocuk.

Kimseye yük falan olmazsınız. Haftada 2 3 defa kendinize 1 2 saat vakit ayırmak yük olmak değil. Aksine bu konuda destek olacak 1 kişi dahi varsa şanslı olduğunuzu hissedin.

Örnek vereyim; Kardeşimin arkadaşı yeni doğum yaptı. Ben doğum yapınca bana nadir gelen kardeşim şimdi sık sık arkadaşının çocuğuna bakıyor..
Şimdi ben bunu söylesem adı "çağırmadın ki" olur..

Siz talep etmezseniz kimse sizin yardıma ihtiyacınız olduğunu anlamaz.. Ne eşiniz, ne anneniz, ne de arkadaşlarınız..
Biraz bu konuda kendiniz yol yapın. Kafanızı boşaltmanız şart..

Büyükle de birebir ilgilenmeniz gerekiyor.
Malesef iki çocuklu hayat beni de korkutuyor. Ama gün gelecek o topa ben de gireceğim gibi..
İnşallah bulurum öyle birini ve inşallah ben de dile getirebilirim
Büyük kızıma evet daha fazla zaman ayırmam gerekiyor umarım o gücü de toplarım kendimde
 
Dualarım sizinle, içiniz ferahlasın Allah size güç kuvvet versin. . Sling takmayı deneseniz , küçük olan orda sakinleşir sizde biraz büyükle ilgilenirsiniz , parka gidebilirsiniz mesela yada yemek yersiniz biraz oturursunuz. Benim kız slingde birazcık mzırdanıyor sonra hemen uyuyordu. Bir de arkadaşınız yada komşumuz varsa yardım isteyin, ayıp olmaz tam tersi size yardımcı oldukları için mutlu olurlar, belki onlar yanlış anlarsınız diye teklif edemiyorlardır.
Allah razı olsun duaya o kadar çok ihtiyacım var ki
Sling alacağım aklımda sadece aybaşını bekliyorum Evde bile kullanırım muhtemelen
Kimseye bu teklifle gidemiyorum ne bileyim ailem bile beni bu kadar itmişken başkasına yük olmamam gerekiyor duygusu var bende
 
Öncelikle allah yardımcınız olsun. Bende 2. Ye hamileyim ve dogumuma az bir zaman kaldı. Kizimda lohusa depresyonuna filan girmedim. Belki de girdim anlamadım. Zaten aileden uzak gurbette tek basimaydim. Belki de zaten normalde de deprosyandaydim.
Şimdi buradaki konuları okuyunca o kadar korkuyorum ki iki cocuga yetememekten sizin yasadiklarinizi yasamaktan. Sanırım bu korku beni daha şimdiden depresyona sokacak.
Size verebileceğim bir tavsiyem yok çünkü korkum aklımın önüne geçti. Ama sizin için dua edeceğim inşallah tez zamanda anlatırsınız hayatınız bir düzene girer kolay olur her şey sizin için.
Amin çok teşekkür ederim
Allah bi avazda kurtarsın sizi de sağlıkla alın kucağınıza
 
Kendinizi iyi hissetmezseniz bebeğinize de iyi bir anne olamazsınız bu yüzden öncelik sizsiniz bir banyo yapmak yarım saat sürmez bebek de illa ki uyuyordur Bi yarım saat sonra uyansa bile giyinip Bi kalem çekmek kaç dakikanızı alacak Bi 10 dk ağlasın hiç bir şey olmaz kendinizi bu kadar yormayın bırakmayın mutsuz anne mutsuz çocuklar demektir
İlk kızımda böyle yapardım o uyurdu ben hemen bi duşa girerdim ama şimdi iki tane olduğu için ufak uyusa bile büyükle başbaşa bırakmaya korktuğum için giremiyorum duşa
 
Büyük çocuğum 5 yaşında diğer bebeğim şuan bir buçuk Yaşında, ve benim 5 hamilelikten sonra ikinci yaşayan bebeğim.
Bebeğimi sağ salim kucağıma alana kadar zor korkulu bir hamilelik geçirdim, sonrası bebeğim yoğun bakım zamanı, isguzar Dr un korkutmasi derken stresi atamadan gaz kolik oldu ama öyle böyle değil, gündüz 14,30- 15 gibi başlayıp gece22-23 e kadar 8-10 saat ağlayan bir bebek, büyük kızımı hep ihmal ettim hatta 22 den sonra akşam yemeği yedirdigim çok oldu, banyo yü bırakın tuvalete bile gidemedigim çok oldu, eşim şehir disinda çalışan biri ve başka yardimcim yok, hatta stresten acil lik oldum ikisi de aglayinca nefes alamadım komşum vardı ambulans vs ben giderken küçüğüm ağlıyordu. Hala sağ kolum hissiz sürekli kucağımda yemek yaparken yerken ortalığı toparlarken...
Geçiyor inanin geçiyor, ama kreş için bıraktırmayin, kardeş kıskançlığı bizde de var kedinin ciğer beklediği gibi bekliyorum hala daha,sakin kalmaya çalışın. Zorluktan sonra elbet kolaylık vardır.
Anneniz e görümce nin hiçbir baskı telkin katkı yapmadığını anlatın.
Geçecek de umarım bu süreçte kendimi ve büyük kızımı fazla hırpalamadan geçiririm
En büyük korkum bu kalıcı izler bırakmak, büyük kızımın ve kendi ruhumda
 
Allah yardimciniz olsun.. zor evet ama geçicek hepsi merak etmeyin.. plansizda olsa Allahın bir bildiği var belki böylesi daha iyi olucaktir.. anneniz çok ayip etmiş ama ona ne denir bilmem..
 
Allah yardimciniz olsun.. zor evet ama geçicek hepsi merak etmeyin.. plansizda olsa Allahın bir bildiği var belki böylesi daha iyi olucaktir.. anneniz çok ayip etmiş ama ona ne denir bilmem..
Amin çok teşekkür ederim
İnşallah çabucak geçer bu hallerim çok yordu beni çünkü bu halim sevmiyorum kendimi böyle :(
 
İçinde bulunduğunuz durumu bekar biri olarak anlamam imkansız. Ama Allah kolaylık versin. Ben okurken gerildim. Ama dünya tatlısı iki melek evlat düşünülünce insan birşey diyemiyor. Annenizde merhamet yokmuş. Allah yardımcınız olsun
 
Back