- 15 Temmuz 2015
- 2.799
- 6.257
Arkadaşlar 2.5 yıllık evliyim.Bugun size yaşadığımız kırılma noktalarından birinden bahsedeceğim.Eşim beni sürekli eleştirir ve kendisini sürekli över çok beğenir kendisini bana hep onun gibi bı eşim olduğu için çok şanslı olduğumu ama kıymetini bilmediğimi söyler.İstedigi şey olmayınca yada en küçük birşeyde sanki ailesinden birini öldürmüşüm gibi tepki verir küfür eder ailesinin yanında bile. Kendi ailesi hep haklıdır eksiksizdir ama benim ailemi hep asagılar ciddiye bile almaz değer vermez vs.Onunla asla biseyimi paylaşamam konuları çarpıtır başka yerlere götürür vs. Konuya geleyim eşimin ameliyat olması gerekiyordu (burun ameliyatı) ameliyat olup onun memleketine gidecektik ailesinin yanında geçirecektik bu süreci (bu kararı da babasyla almıştı).Bende olur öyle yaparız dedim oradan da kendi memleketime gidip 15 20 günde ailemin yanında kalırım dedim( gitmeyeli 7 8 ay olmuştu) direk bana hayırdır nereye gidiyorsun ananın... git deyip küfür etti.Tartismaya başladık niye küfür ediyorsun kötü bişey demedim diyorum ama kime diyorum ki annesini arayıp bu hanımefendi arkamdan plan yapıyor demeler vs. Günlerce bana beddua ve küfür etti özür diledim konuyu kapatması için yalvardım ama sabahları onun küfürleriyle uyanıp gece kufurleriyle uyuyordum. O. Çocuğu kahpe adi köpek inşallah geberirsin gibi korkunç cümleler sadece aileme gitmek istediğim için ve ben dayanamayıp günler sonra çocuğumu da alıp ailemin yanına gittim. Benden 3 4 gün sonra haber aldım ki kv kp evime gelip bı kaç gün içinde eşimin ameliyatını yapmıslar ve dolayisiyla ben ameliyatında eşinin yanında olmayan kadın oldum. Siz olsanız ne yapardınız ne olursa olsun oturup ameliyatını bekler miydiniz ben yanlış bişey mi yaptım sürekli eşim yüzüme vuruyor lütfen okuyup fikirlerinizi söyler misiniz ? Bu arada anlamadığım daha çok şey var uzatmamak için belli başlı noktaları anlattım.
Aynen öyle. Bende tam olarak böyle düşünerek dönmüştüm. İleride elimden geleni yaptım evliliğimi kurtarmak için içim sonsuz rahat olsun diye bir kez daha denemek istedim. Benim annem babam ayrı aynı sıkıntıları oğlum ileride çekmesin diye elimden geleni yapacağım dedim. Tabi bı ömür böyle devam edecek değil. Olmuyorsa yolları ayıracagiz elbette.
Boşanmış aile çocuğu mutlu ailede büyüyen çocuk kadar şanslı değil tabii ki. Ama hakaretlerin havada uçuştuğu, evde gerginlik olan huzursuz bir ailesi olan çocuktan çok daha şanslı. İnsanlar bu farkı göremiyor. Boşanmış aile, boşanmamış aile diye 2 grup var sanıyorlar.Bu konu sahibinin ilk konusu. Anasına o..., kendisine ka.... diyen adamın ayağına, yatağına, evine tıpış tıpış geri dönmüş. Bir de kendini suçlamış kocam ameliyat oldu yanjnda olamadım diye.
Ben konu sahibinden umudu kestim. Eşi anasının yüzüne tükürse belli ki geri dönecek.
Boşanan ailelerin çocuklarının türk filmi draması tadında yaşamasına ayrı ifrit oluyorum. Tabi oğlunuz sizin çektiklerinizi çekmesin. Onun yerine babasının anasına eziyet ettiği, sürekli küfrettiği, anasının rol model olarak aşırı pasif bir karakteri oynadığı evde kavga gürültü içinde büyüsün. Aman yeter ki boşanmış anne baba çocuğu olmasın. Mazallah yoksa çok çeker o çocuk.
Boşanmış aile çocuğu mutlu ailede büyüyen çocuk kadar şanslı değil tabii ki. Ama hakaretlerin havada uçuştuğu, evde gerginlik olan huzursuz bir ailesi olan çocuktan çok daha şanslı. İnsanlar bu farkı göremiyor. Boşanmış aile, boşanmamış aile diye 2 grup var sanıyorlar.
Eşi ve es ailesi özür dileyerek eve dönmesini sağlamış. Konu sahibide sınava çalışıyormuş, en azindan evde çalışıp atanırım babamın evine memur olarak döner ayri eve çıkarı diyerek geri dönmüşKonu sahibi hala neden boşanmadığını yazmadı dimi?
Her zaman aynıymış siz yazmışsınız ya hamile kaldığımda düzeldi bir kaç ay nnesi gelince eskiye döndü diye hep aynıymış bu adam annesi size iyi davranıp arkanızdan oyun çeviriyorlarmış muhtemelenHamileligim plansız oldu ve dediğim gibi bu olayı yaşayana kadar böyle bı insan değildi.
en basiretsiz erkek tipidir ya. en nefret ettiğim model. buyuk konuşmayayım ama bu adamlar düşman basına bile gelmesin.Adam ailesine göbek bağıyla bağlı.Kendi iradesiyle karar bile veremiyor kararı bırak mesaj bile atamıyor.Böylelerinden baba da olmuyor hep kendi annesi kardeşleri daha üstün daha değerli oluyor.Babamdan biliyorum.
Sen kendini çok hırpalamışsın canım.İnanır mısınız güya benim KV de bana yardımcı olmaya doğumda destek olmaya gelmişti. Ama ben her işimi kendim yaptım onu hiç yormadim bel fıtığı olduğu için anne sen yorulma ben yaparım derdim ve işimi yapardım. Bunda hamileliğimin rahat geçmesinin de etkisi var tabi. Arada bı bulaşık yıkamak ve bazen yemek yapmak dışında her gün düzenli işlerimi kendim yapardım.
Allah'ın cahiliiiii. Kv ye ne demeliii oğluna iki tane çakıp bu halde bu kıza bagirma diyeceğine oğlunu üzerine salmış resmen evden çekip gitmiş defolup gitti yetmemiş bide oğlunu gazlamis Allah'ın dan bulsunlar baya bir mesafeli ol esinede iyi davranma gitsin annesinden bulsun güler yüzüKızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
Simdi baba evindemisin yoksa esinin yanindami ne yaptinizKızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?