- 3 Mayıs 2015
- 13.263
- 48.643
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Arkadaşlar 2.5 yıllık evliyim.Bugun size yaşadığımız kırılma noktalarından birinden bahsedeceğim.Eşim beni sürekli eleştirir ve kendisini sürekli över çok beğenir kendisini bana hep onun gibi bı eşim olduğu için çok şanslı olduğumu ama kıymetini bilmediğimi söyler. İstedigi şey olmayınca yada en küçük birşeyde sanki ailesinden birini öldürmüşüm gibi tepki verir küfür eder ailesinin yanında bile. Kendi ailesi hep haklıdır eksiksizdir ama benim ailemi hep asagılar ciddiye bile almaz değer vermez vs.Onunla asla biseyimi paylaşamam konuları çarpıtır başka yerlere götürür vs. Konuya geleyim eşimin ameliyat olması gerekiyordu (burun ameliyatı) ameliyat olup onun memleketine gidecektik ailesinin yanında geçirecektik bu süreci (bu kararı da babasyla almıştı).Bende olur öyle yaparız dedim oradan da kendi memleketime gidip 15 20 günde ailemin yanında kalırım dedim( gitmeyeli 7 8 ay olmuştu) direk bana hayırdır nereye gidiyorsun ananın... git deyip küfür etti.Tartismaya başladık niye küfür ediyorsun kötü bişey demedim diyorum ama kime diyorum ki annesini arayıp bu hanımefendi arkamdan plan yapıyor demeler vs. Günlerce bana beddua ve küfür etti özür diledim konuyu kapatması için yalvardım ama sabahları onun küfürleriyle uyanıp gece kufurleriyle uyuyordum. O. Çocuğu kahpe adi köpek inşallah geberirsin gibi korkunç cümleler sadece aileme gitmek istediğim için ve ben dayanamayıp günler sonra çocuğumu da alıp ailemin yanına gittim. Benden 3 4 gün sonra haber aldım ki kv kp evime gelip bı kaç gün içinde eşimin ameliyatını yapmıslar ve dolayisiyla ben ameliyatında eşinin yanında olmayan kadın oldum. Siz olsanız ne yapardınız ne olursa olsun oturup ameliyatını bekler miydiniz ben yanlış bişey mi yaptım sürekli eşim yüzüme vuruyor lütfen okuyup fikirlerinizi söyler misiniz ? Bu arada anlamadığım daha çok şey var uzatmamak için belli başlı noktaları anlattım.
O gün bir cinnet geçirip siz laftan anlamiyor musunuzla baslayip oglunun davranislarini gözüne sokacaktiniz.Ben misafirim var diyip katlanmaya calisirken oğlun zivanadan çıktı demeliydiniz.Vee hadi size ayip olmasin diyip kendiniz o evden cikmaliydiniz.Simdi hamileydim çocuğum olacaktı diyeceksiniz ama o cocuk sadece sizin değildi.Ahkam kesmiyorum bizzat size dedigimi yaptım.Esiniz bakin nasıl anasinin eteginin altindan çıkacakti.Sizin yaptığınız hatayi bende yaptım elime kalan her gün değişen ergenlesen,annesiyle dedikodumu yapan koca olmuştu.Yuzume bakarak söylediler Kendinize saygi duyun sizden bir tane var ve siz sizi kaybederseniz o yoklukta kazanacaginiz hiç bir sey olmaz.Olsa da böyle zaman gecse de sizi tatmin etmez.Ezdirmeyin kendinizi korkmayin.Hayata bir tarafından sarılıp güclenin.Meslek yoksa meslek edinin.Kendinizi 4 duvarla o adamın vicdanina birakmayin.Son olarak sizin olan,gerçekten yuregine iz bıraktığıniz adam sizi birakmaz.En fazla nasilsa caresiz der simarir.Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
Rabbim sabırlık versin umarım herşey düzelir. Babamda böyleydi babannem anneme yapmadığını bırakmadı ama babam annemi suçlar senin yüzünden annem eve gelemiyor diye. Erkeklerin hassas noktası sanırım bu konu. Bizimde ailemiz var biz bu kadın halimizle ezdirmiyoruz. Beni sinirlendiren açıkcası gebe haliniz oldu. Başlarım ailesine de odadan çıkmamanıza gitmesine gebesiniz siz ya gebe kendi evinizde rahat edemicekseniz ne anlamı var.Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
Sizin evliliğiniz çok zayıf temeller üzerine kurulmuş maalesef.Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
İnanır mısınız güya benim KV de bana yardımcı olmaya doğumda destek olmaya gelmişti. Ama ben her işimi kendim yaptım onu hiç yormadim bel fıtığı olduğu için anne sen yorulma ben yaparım derdim ve işimi yapardım. Bunda hamileliğimin rahat geçmesinin de etkisi var tabi. Arada bı bulaşık yıkamak ve bazen yemek yapmak dışında her gün düzenli işlerimi kendim yapardım.Sizin evliliğiniz çok zayıf temeller üzerine kurulmuş maalesef.
Ve bu evliliğin bu hale gelmesinin tek nedeni karşı taraf ve ailesi.
Yaşadıklarınızı ben kaldıramazdım açıkçası. Eşiniz çok anlayışsız ve kaba bir adam. Ancak bunu değiştiremezsiniz ne kadar konuşursanız konuşun. Aileden ne aldıysa o.
Bende hamileyim. Çok çok hassas bir süreç. Ben daha yeni evliyim hamileliğim için kayınvalidem bize geldiğinde daha 1 aylık hamileydim ve evimize ilk gelişiydi.Arada bir kahvaltı hazırlamak dışında hiçbir iş yapmadım, yapamadım.
Kendisini çok severim kasıtlı değildi asla sadece çok halsizdim ve midem bulanıyordu sürekli.Günümün yarısı odamda uyuyarak geçti hep.Onlarda şehir dışından geldiler.Allah razı olsun bütün yemeklerimi işlerimi yaptı görümcemle. Buzluğumu doldurdu. Evin eksiklerine kadar aldı. Yatıyorum diye bana surat yapmadı. Çünkü kendi de kadın, kendi de yaşadı.Bunlar zihniyet meselesi. Kayınvalidenizin sizle sorunu yokken yattınız diye bu şekilde tavır alması çok çok yanlış olmuş. Eşinizin dedikodunuzu yapmasına diyecek lafım dahi yok.Evlilik yürür mü yürür. Ama mutlu olur musunuz o zor.
Neden katlanıyorsunuz bu adama ve ailesine?İnanır mısınız güya benim KV de bana yardımcı olmaya doğumda destek olmaya gelmişti. Ama ben her işimi kendim yaptım onu hiç yormadim bel fıtığı olduğu için anne sen yorulma ben yaparım derdim ve işimi yapardım. Bunda hamileliğimin rahat geçmesinin de etkisi var tabi. Arada bı bulaşık yıkamak ve bazen yemek yapmak dışında her gün düzenli işlerimi kendim yapardım.
2 3 kere ailenizin evine gittiginize göre yeni farketmiyorsunuz manipülasyona maruz kaldığınızı.Aramıza çok soğukluk girdi zaten bu olanlardan sonra. Bazı arkadaşlar haklı olarak neden ayrılmadınız neden şunu yapmadınız bunu yapmadınız diye soruyor. O kadar ağır manipülasyona maruz kalıyormusum ki inanın yeni yeni yaşadıklarınmın vehametini görüyorum yeni yeni aydınlanıyorum. Şimdiye kadar sürekli eşim beni suçluyordu bende ona açıklama yapıyordm kendimi anlatmaya çalışıyordum kendimi kaybetmiştim resmen meğer anlatmaya çalıştıkça daha çok batıyormusum eşim asla anlamadı.Bense herşeyin farkına daha yeni yeni varıyorum. Bunu ancak bu tarz insanlarla yaşayanlar anlayabilir.
Psikolojik siddet iste bu,ben lohusalıkda esimden yasadıgım icin anlayabiliyormAramıza çok soğukluk girdi zaten bu olanlardan sonra. Bazı arkadaşlar haklı olarak neden ayrılmadınız neden şunu yapmadınız bunu yapmadınız diye soruyor. O kadar ağır manipülasyona maruz kalıyormusum ki inanın yeni yeni yaşadıklarınmın vehametini görüyorum yeni yeni aydınlanıyorum. Şimdiye kadar sürekli eşim beni suçluyordu bende ona açıklama yapıyordm kendimi anlatmaya çalışıyordum kendimi kaybetmiştim resmen meğer anlatmaya çalıştıkça daha çok batıyormusum eşim asla anlamadı.Bense herşeyin farkına daha yeni yeni varıyorum. Bunu ancak bu tarz insanlarla yaşayanlar anlayabilir.
Lütfen ama lütfen o eve dönmeyin ve psikolojik destek alın.Aramıza çok soğukluk girdi zaten bu olanlardan sonra. Bazı arkadaşlar haklı olarak neden ayrılmadınız neden şunu yapmadınız bunu yapmadınız diye soruyor. O kadar ağır manipülasyona maruz kalıyormusum ki inanın yeni yeni yaşadıklarınmın vehametini görüyorum yeni yeni aydınlanıyorum. Şimdiye kadar sürekli eşim beni suçluyordu bende ona açıklama yapıyordm kendimi anlatmaya çalışıyordum kendimi kaybetmiştim resmen meğer anlatmaya çalıştıkça daha çok batıyormusum eşim asla anlamadı.Bense herşeyin farkına daha yeni yeni varıyorum. Bunu ancak bu tarz insanlarla yaşayanlar anlayabilir.