- 9 Eylül 2007
- 21.429
- 66.418
- 1.123
Hasta mısın ?eşim dememe mi takıldınız?
üstelik hafta sonu EŞİMLE kalmam sizi ne ilgilendirir??
aa bak yine eşim dedim.
Çünkü kendisi NİKAHLI kocam da ondan. Anladın?
sorunun cevabına gelirse,
kaynım gece gezmelerini çok seven eve geç gelen bir adam. Kv geç oldu mu evde yalnız kalmaktan korkuyor.
Insanlar acimasiz malesef ...bencede huzur evine gidin bu kayinvalide de gitsin daha ortada fol yok yumurta yok derde bak...kadinlar evlenince kocalarinin sahipleri oluveriyorlar. Dusunmuyorlarki oda onun annesi...bende yalnız kalamıyorum evde....hiç yalnız bir gece geçirmedim...53 yaşındayım...eğer birgün yalnız kalırsam ne yaparımın planını yaparken buluyorum kendimi...kedi alırım heralde ama oda en ufak tıkırtıda irkilen bir hayvan...sabaha kadar ürkek ürkek bir köşede otururuz heralde...başa çıkamazsam huzurevine giderim bende...çünkü bu gerçekten ciddi bir sorun...gelinle, damatla da oturmak bana ters... mesela ben hırsızdan falan korkmuyorum onun kolayı var...benim korkularım başka şeylerden...kınamayın bu korkak kayınvalideyi, ben anlıyorum arkadaşımı:))
Benim 3 aydır gecem gündüzüm hafta ici hafta sonum kalmadı. Kv nizde öyledir esiniz ufakken. Tabi karşılık bekleyerek yapmıyorum ama lütfen daha fazla empati kuralim. Bazı şeyler sırayla.Benimki de kalamazmış eskiden beri. Yaş 75, hala İstanbul'a evine geldiğinde gece görümceler falan gidiyor yakın olduğu için. Bana şımarıklık gibi geliyor. Tamam korkarsın normal de, acil bir iş olur bir şey olur tek kalmak zorunda olur. Işıkları açar oturur insan yani o kadar kişinin hayatını zora sokmaya gerek yok.
Hastalık, yaşlılık gibi durumlarda empati yapılır ama "tek kalamıyorum" diye bir bahane ile çocukların evine yerleşmek mantıklı değil. Bir de kayınvalidem "ay ben tek kalamam" derken benim annem "Alzheimer falan olursam, aklım giderse kesinlikle huzurevine götürün (genetik bizde), aklım başımdaysa zaten kendim giderim" diyince haliyle şımarıklık gibi görüyorum.Benim 3 aydır gecem gündüzüm hafta ici hafta sonum kalmadı. Kv nizde öyledir esiniz ufakken. Tabi karşılık bekleyerek yapmıyorum ama lütfen daha fazla empati kuralim. Bazı şeyler sırayla.
siz hic 3_5 tane huzur evine gidip zyaret ettinizmi? drumunuz iyiyse guzel huzur evleri var.. ohhh mis fakat malesef ki diyorum bnm gittiklerim de icim kan agladi...Hastalık, yaşlılık gibi durumlarda empati yapılır ama "tek kalamıyorum" diye bir bahane ile çocukların evine yerleşmek mantıklı değil. Bir de kayınvalidem "ay ben tek kalamam" derken benim annem "Alzheimer falan olursam, aklım giderse kesinlikle huzurevine götürün (genetik bizde), aklım başımdaysa zaten kendim giderim" diyince haliyle şımarıklık gibi görüyorum.
Bu arada hiç yalnız yaşamadım ama bekarken de evliyken de yeri geldi yalnız kaldım, deli gibi korktuğum da oldu ama tutup onu bunu çağırmadım, eşime veya aileme gitme demedim; ışıkları açtım, biber gazını alıp oturdum. Elektrikler de gitti, karşı daireye hırsız da girdi. Oluyor birşeyler ama korkudan ölmüyoruz, herkes kendince çözüm bulsun. En kötü ihtimal çocuklarının alt katına üst katına taşınsın ama kimse aynı evde yaşamasın bence.
Huzur evinde kalan karı koca tanıdıklarımız var, çok memnunlar.siz hic 3_5 tane huzur evine gidip zyaret ettinizmi? drumunuz iyiyse guzel huzur evleri var.. ohhh mis fakat malesef ki diyorum bnm gittiklerim de icim kan agladi...
Kalmamali kesin ve net simarik birisi net. cok iyi taniyorsunuz bakiyorum da.....oyle olmali...yakinlar da oturmali huzur evleri mukemmell.. Bense dramatik bir insanim..sizin dediginiz olsunn....Huzur evinde kalan karı koca tanıdıklarımız var, çok memnunlar.
Bence olayı dramatikleştirmeye gerek yok.
Buradaki konuda muhtaç, kendi işini göremeyecek, durumu kötü birinden bahsedilmiyor; yalnız kalamam diyen birinden bahsediliyor.
Dediğim gibi çok korkuyorsa alt-üst kata taşınsın. Aynı evde bakıma muhtaç olmadıkça kalmamalı kimse.
Herseyi boşverin annenize olur mu öyle şey annecim sen bizi çocuk esirgemeye biraktin mi ki?" dediniz mi?Hastalık, yaşlılık gibi durumlarda empati yapılır ama "tek kalamıyorum" diye bir bahane ile çocukların evine yerleşmek mantıklı değil. Bir de kayınvalidem "ay ben tek kalamam" derken benim annem "Alzheimer falan olursam, aklım giderse kesinlikle huzurevine götürün (genetik bizde), aklım başımdaysa zaten kendim giderim" diyince haliyle şımarıklık gibi görüyorum.
Bu arada hiç yalnız yaşamadım ama bekarken de evliyken de yeri geldi yalnız kaldım, deli gibi korktuğum da oldu ama tutup onu bunu çağırmadım, eşime veya aileme gitme demedim; ışıkları açtım, biber gazını alıp oturdum. Elektrikler de gitti, karşı daireye hırsız da girdi. Oluyor birşeyler ama korkudan ölmüyoruz, herkes kendince çözüm bulsun. En kötü ihtimal çocuklarının alt katına üst katına taşınsın ama kimse aynı evde yaşamasın bence.
Allah a sukur bu kadar marjinal olamadik.. Olamayiz da heralde bazen diyorum benim ne isim var burada bu kadar marjinal kulturlu korkuyu kendi basina yenen heheytt diye dunyaya meydan okuyan 75 yas kadina yanliz kalabilir deyip onun kizlarina bile ambargo koyan kadinlar turkiyenin aci gerceklerinde parasi olmayanin rezil bakim evlerinde yasadigi dunyada mukemmeliyetci tavirlar segileyen marjinal ve olaganustu kadinlarin yaninda olamiyorum iste bennn olamayacagimda heralde...Herseyi boşverin annenize olur mu öyle şey annecim sen bizi çocuk esirgemeye biraktin mi ki?" dediniz mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?