Ben bu dayımı faceden bulmuştum nerde ne yapıyor acaba nasıl biri normal insanlar gibi devam ediyor mu diye
eşime göstermiştim işte bu diye eşim kızdı kapat şu adamı bakma bakıp da hatırlama diye
Ben geçenlerde bir şey yaptım
Bu taciz tecavüz olayları ile ilgili malum sosyal medyada çokça konuşuluyor yazılıp çiziliyor
Onun sayfasına bakayım dedim baktım ki tacizle ilgili bir şey paylaşmış video işte tacizden toplum olarak engel olmalıyz gibisine yazmış.
Arkadaş değiliz ama yorumlar herkese açık...sahte bir face hesabı açtım oradan yorum yazdım
"5 yaşındaki öz yeğenini taciz eden biri için fazla iddialı bir paylaşım" diye. O kadar öfkelendim ki
Sonra o fake hesabı dondurdum.
O yazı orada kaç saat durdu bilmiyorum,
Sonra baktım tekrar arattım sanırım ben olduğumu anlamış çünkü engellemiş beni.
Pişman oldum bu yaptığıma bir şey derse birine neden gün yüzüne çıkartıyorsun derlerse sanki gelip bana bu işin ucu dokunacak diye korkuyorum...eşim de kızdı haliyle böyle bir şeyle meşgul olmama bırak o ş...si artık hiç adını anma kafanı meşgul etme düşünme diyor
YAnlış mı yapmışım sizce ama kendimi tutamadım mıtlı mesut hayatın sürdürüyor evli işi gücü yerinde iki çocuğu var
Bu olay da bir kaç gün önce oldu, ben pişman oldum onunla bir şekilde bulaştığım için varlığımdan farkında olduğumdan haberdar olduğu için ...
dayım beni bir kez üstsüz gördü, annem odada üzerimi değiştirirken dayım beni alt tarafımı tamamen çıplak görmüştü, utanmıştım..sanki ol taciz olayları da bundan sonra başladı. acaba oradan mı etkilendi diye düşünüyorm ama bir çocuktan etkilenmek mümkün değil değil mi?? olabilir mi böyle bir şey...
Faceden onu aratıp paylaşımına sadece bir yorum yazdım, zate fake bir hesaptan, hemen silmiştir çoğu kişi görmemiştir bile yorumu görseler de iiftira der geçer yani ben ne yapsam ona bir şey olmaz ama içimde bildiğimi hatırladığımı bilsin...
gerçi bilse ne olacak belki pişman belki değil
ancak kendimi üzmüş oldum sanki bu şekilde onla muhatap oldum gibi hissediyorum
kimse aslında karısı için üzülüyorum bi çocuk tacizcisi ile evli...
Aslında yazmadığım şeyler var, dayım beni bir kez üstsüz gördü, annem odada üzerimi değiştirirken dayım beni alt tarafımı tamamen çıplak görmüştü, utanmıştım..sanki ol taciz olayları da bundan sonra başladı. acaba oradan mı etkilendi diye düşünüyorm ama bir çocuktan etkilenmek mümkün değil değil mi?? olabilir mi böyle bir şey...
.
Ben bu dayımı faceden bulmuştum nerde ne yapıyor acaba nasıl biri normal insanlar gibi devam ediyor mu diye
eşime göstermiştim işte bu diye eşim kızdı kapat şu adamı bakma bakıp da hatırlama diye
Ben geçenlerde bir şey yaptım
Bu taciz tecavüz olayları ile ilgili malum sosyal medyada çokça konuşuluyor yazılıp çiziliyor
Onun sayfasına bakayım dedim baktım ki tacizle ilgili bir şey paylaşmış video işte tacizden toplum olarak engel olmalıyz gibisine yazmış.
Arkadaş değiliz ama yorumlar herkese açık...sahte bir face hesabı açtım oradan yorum yazdım
"5 yaşındaki öz yeğenini taciz eden biri için fazla iddialı bir paylaşım" diye. O kadar öfkelendim ki
Sonra o fake hesabı dondurdum.
O yazı orada kaç saat durdu bilmiyorum,
Sonra baktım tekrar arattım sanırım ben olduğumu anlamış çünkü engellemiş beni.
Pişman oldum bu yaptığıma bir şey derse birine neden gün yüzüne çıkartıyorsun derlerse sanki gelip bana bu işin ucu dokunacak diye korkuyorum...eşim de kızdı haliyle böyle bir şeyle meşgul olmama bırak o ş...si artık hiç adını anma kafanı meşgul etme düşünme diyor
YAnlış mı yapmışım sizce ama kendimi tutamadım mıtlı mesut hayatın sürdürüyor evli işi gücü yerinde iki çocuğu var
Bu olay da bir kaç gün önce oldu, ben pişman oldum onunla bir şekilde bulaştığım için varlığımdan farkında olduğumdan haberdar olduğu için ...
Yahu olur mu öyle şey ! Düpedüz hastalık bu. Pedofili.. Yazık evli olduğu kadına, kızına. Buna sebebiyet veren sesini çıkarmayan, senin sesini bastıran aile üyeleri. Senin bundan sonra susmaya da bağırmaya da hakkın var. Kendini toparlamak iyi hissetmek zorundasın, o pisliğe her şey mübah!Sadece bir yorum zate fake bir hesap, yani zaten hemen silmiştir çoğu kişi görmemiştir bile yorumu görseler de iiftira der geçer yani ben ne yapsam ona bir şey olmaz ama içimde bildiğimi hatırladığımı bilsin...gerçi bilse ne olacak belki pişman belki değil
ancak kendimi üzmüş oldum sanki bu şekilde onla muhatap oldum gibi hissediyorum
kimse aslında karısı için üzülüyorum bi çocuk tacizcisi ile evli...
Aslında yazmadığım şeyler var, dayım beni bir kez üstsüz gördü, annem odada üzerimi değiştirirken dayım beni alt tarafımı tamamen çıplak görmüştü, utanmıştım..sanki ol taciz olayları da bundan sonra başladı. acaba oradan mı etkilendi diye düşünüyorm ama bir çocuktan etkilenmek mümkün değil değil mi?? olabilir mi böyle bir şey...
.
Merhaba arkadaşlar, konu şu: Ben 4-5 yaşlarındayken ailevi sorunlarımız nedeni ile dedemlerde kalmıştık uzun bir süre. annem ben ve kardeşlerim.Bekar dayım vardı teyzelerim vardı evde. sanırım dayım o zamanlar 20 yaşında falandı, ben küçükken beni taciz ederdi. İyi hatırlıyorum bir çok şeyi.Sülale tarafından da biliniyor. Beni sık sık odasına götürür yüz üstü yere yatırır ve üstüme uzanırdı. Yatağın üstüne yatırır üstüme omuzlarımdan bastırırdı. Kucağına alırdı bazen.Böyle zamanlarda ya elimde bir şey olırdu oyuncak kitap vs. verip onun hakkında konuşurdu benimle ya da başka konulardan. Bir de tuvaletten çıktığımda pamtolonumu indirip iç çamaşırımı kontrol etmişti ıslak olduğunu görünce kızmıştı güya niye silmiyorusun diye. Yüz üstü yere yatırıp üstüme çıktığı bir gün teyzem odaya tesadüfen girdi ve kıyamet koptu evde. herkes geldi. artık pantolonu inik miydi benim pantolonum inik miydi bilmiyorum, inik de olabilir çünkü sanki öyle bir şey hatırlıyorum.Teyzem kızdı bağırdı dayıma, beni annem teyzem aldı sorular sordular ve o soruyu sordular, ne dedim hatırlamıyorum ama annem şoka girdi ağladı çok kötü oldu beni dövdü hatta ...... ve buna da o kadar kırgınım o kadr kırgınım ki anlatamam, yere kapaklanışım büzülüşüm sırtıma inen yumruklar.... çocuk halimle o kadar aciz ve üzgün ve masumdum ki düşününce kendime acıyorum dayımın tacizinden ziyade annemin davranışı. Ama onu da anlamaya çalışıyorum.Annem şu anda hayatta değil, yaşarken hiç bu konuyu da konuşamadık annem ben lisedeyken vefat etti....
El hasıl dayım diğer dayılarımdan dayak yedi, evden gönderildi. İnkar mı etti kabul mü etti bilmiyorum. Araya bayağı bir soğukluk girdi.Biz hiç görüşmedik bir daha hiç de konuşmadık. Ve bu olay 23 sene önce oldu.
Ama anneannem teyzelerim hala soğuk da olsalar görüşüyorlar. Evlendi çocukları oldu.
Ve şu var, o yaşımda teyzelerim kendimi taciz ettirdiğim için beni suçlamıştı, "neden bağırmadım neden söylemedin benim kızım olsa söyler" diye.O olaydan sonra içine kapanık ezik bir çocuk oldum, eve bir misafir gelmişti beni sevmek istedi kucağına almak istedi gitmedim utandım, yanıma otur dedi oturmadım. Israr etti ben istemedim. Sonra teyzem de "sen dayının kucağına oturuyorsun ama" demişti.... Küçük teyzem o yaştaki halimle, bana diyordu ki "senle kimse evlenmez sen dulsun" bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum ama o utancımı suçlu hissetmemi üzüntümü korkumu çaresizliğimi zavallılığımı anlatamam bütün duygularımı köşelerde ağladığımı hatırlıyorum...ben kendi suçum gibi düşünüyordum. hiç kimse bana sarılıp da teselli etmedi....bilinçsizlik mi sevgisizlik mi bilmiyorum zaten ailevi, maddi sorunlarımız da vardı.
Bunu bir türlü atlatamıyorum 22-23 yaşlarındayken anlatmıştım ilk bir arkadaşıma daha doğrusu ayrıntıya girmeden söylemiştim. Eşime de evlenmeden önce anlattım belki benimle evlenmek istemez diye....öyle bir şey düşünmedi.ama çok üzüldü ağladı ve kızdı ona, bu konuyu da kafamdan atmamı düşünmememi istedi.
Çok üzgünüm çocuk tacizi falan duyunca çok üzülüyorum o çocuğun ne hissettiğini çok iyi anlıyorum sarılmak istiyorum hepsine, sarılıp ağlamak...
şimdi ağlayarak yazıyorum bunları...ben çok değersiz haksızlığa uğramış ve zavallı hissediyorum kendime acıyorum...her kötü olayda aklıma geliyor.....çok uzun oldu ama anlatmak istedim, çok üzgünüm sanki yıllar geçtikçe hayatın gerçeklerini üzüntülerini gördükçe daha çok hatırlayıp üzülüyorum....küçük kızı kucağına almış erkek görünce bile rahatsız oluyorum taciz ediyor gibi geliyor. Çok uzun oldu biliyorum, yazamadığım çok fazla şey de var aslında.....
LÜTFEN çocuklarınızı akraba yakını bile olsa dikkat edin, umarım kimse böyle bir şey yaşamaz...
İşin kötü yanı ben de beynimle savaş haline girdim bu olaylardan sonra. Yaşamayan yok galiba. Her ne kadar bu kadar büyük olmasa da olay, benim beynim reddediyor, yaşarken de reddetmişti hala da öyle.Yorumlar için teşekkür ederim arkadaşlar
Benim de başıma geldi yazan ne kadar çok insan var, olması çok üzücü
Belki hatırlayamayan çok daha fazla insan da var normal değil ama insan bir nebze rahatlıyor
Çok uzun süre hiç bir şey anlatmadım kimseye taa üniversitede de en arkadaşıma anlatabilmiştim üstü kapalı
Utançtan mı başka bir şeyden mi ya da kelime bulamamaktanmı kendine yakıştıramamaktan mı
5 yaşında kız görünce bakıyorum ne kadar küçükler ben de böyle küçükmüşüm işte diyorum...
Bir sapigi elestirirken bile annesini işin içine katiyoruzKatıksız or*spu çocuğu.
Üzgünüm.