• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kreşe başlayan kızım ve davranışları

Delirtiyor

Sen kalbime denk gelen küçücük şey👼🏻
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
28 Ağustos 2020
8.373
37.066
498
Merhabalar,
27 aylık kızım 2 hafta önce kreşe başladı. İlk hafta alışma süreci için izin aldım, ilk gün 3 saat kaldı. Diğer günler daha uzun, ağlamıyor keyfi yerinde kalabildiği kadar kalsın dedikleri için çok erken almadım ben de. Her şey gayet güzel gözüküyordu. Sabahları kıyafetlerini kendi seçip çantasını kendi hazırlıyordu. Güle oynaya çıkıyorduk evden. Ne olduysa 2. Hafta oldu. Salı gününden beri gitmek istemiyorum diyor, sabahları bırakırken ağlıyor bırakmak istemiyor beni. En çok canımı sıkan ve nasıl baş edeceğimi bilemediğim şey ise arkadaşlarını ısırıyormuş. Çok çok üzülüyorum. Severken bile ısırmadık biz onu ki öğrenmesin diye. İki defa oldu bu hafta. Konuşuyoruz, yanlış olduğunu anlatıyoruz. Tepki gösteriyor, okula gitmicem diyor. Ağlayarak bırakmak istemiyorum yakamdan söküp alınsın istemiyorum. Gidip konuştuk cuma günü, biz de girdik okula bir süre bekledik ağlamatmadan bıraktık çıktık ama bu ısırma işini nasıl çözeceğiz çok moralim bozuk nerden yanlış yapıyoruz. 😔😔
Akşamları da huyu değişti evde, eski diyaloğumuz eski sevgi dolu neşeli kızım yok. Çok çok üzgünüm. 😔😔😔
 
Bu arada kreşte hiç ağlamıyormuş, bütün etkinliklere hevesle katılyormuş. Zaten gelen fotoğraflar ve videolarda hep gülüyor mutlu gözüküyor. Yemekte sorun yok ama ilk hafta uyumuştu bu hafta öğlen uykusunu da yapmıyormuş. Yeni gelen çocuklar olmuş onlarla oynamak istediği için diye düşünüyor öğretmeni.
 
28 aylik ve sadece deli gibi koşturan sınırlı kelimesi olan kizim bile uyum sağlamıyor normal hareketleir yaşı çok küçük
Kızımın konuşması yaşıtlarına göre ileri. Öğretmeni kendini çok güzel ifade ediyor, çok detaylı konuşuyor diyor. Hani ifade edemediği için ısırmakta çare buluyor desem o da değil. Başka çocuklara zarar vermesini kabullenemiyorum. 😕
Alışır çok normal diyor okuldakiler de, ben de en doğru en hasarsız şekilde nasıl atlatabiliriz diye düşünüyorum/
 
Kızımın konuşması yaşıtlarına göre ileri. Öğretmeni kendini çok güzel ifade ediyor, çok detaylı konuşuyor diyor. Hani ifade edemediği için ısırmakta çare buluyor desem o da değil. Başka çocuklara zarar vermesini kabullenemiyorum. 😕
Alışır çok normal diyor okuldakiler de, ben de en doğru en hasarsız şekilde nasıl atlatabiliriz diye düşünüyorum/
Maasallah🧿 benimkininde davranışları ileri kendini ifade edemediği için hırçın.
Kendi ogrencilerimde çocuk sonuçta bilinçsiz ama veli anlamiyor... ama sizin de yapacak biseyiniz yok çocuğum ısırma desen oradakiler çözecek konuyu.
Alışır alışmak zorunda begenmemisti4 ortami🥲
 
Bir okul öncesi öğretmeni olarak bu süreçlerin çok normal olduğunu düşünüyorum. Çalışmıyorsnz yarım gün götürün.
Yarım gunu de buyuklerinz varsa uyku saatini onların yanında gecirck şekilde 3 yaşa kadar bu şekilde sürdürün.
Mecburen tam gün gidecekse ona hep aynı şeyi anlatin. Ben şimdi ise gidiyorum akşam seni alacağım. Okula 1 haftadan fazla gitmeyin alışmasını ters tepiyilor gozlemldgm.
 
Maasallah🧿 benimkininde davranışları ileri kendini ifade edemediği için hırçın.
Kendi ogrencilerimde çocuk sonuçta bilinçsiz ama veli anlamiyor... ama sizin de yapacak biseyiniz yok çocuğum ısırma desen oradakiler çözecek konuyu.
Alışır alışmak zorunda begenmemisti4 ortami🥲
Okulunu sevmedin mi diyorum, sevdim ama gittim yeter diyo :D o da haklı tabi henüz çok küçük. Kreş öncesi hep başka çocuklar kızıma zarar verir mi diye korkuyordum, sınıfın belalısı benimki çıktı🤦🏻‍♀️
 
Bir okul öncesi öğretmeni olarak bu süreçlerin çok normal olduğunu düşünüyorum. Çalışmıyorsnz yarım gün götürün.
Yarım gunu de buyuklerinz varsa uyku saatini onların yanında gecirck şekilde 3 yaşa kadar bu şekilde sürdürün.
Mecburen tam gün gidecekse ona hep aynı şeyi anlatin. Ben şimdi ise gidiyorum akşam seni alacağım. Okula 1 haftadan fazla gitmeyin alışmasını ters tepiyilor gozlemldgm.
Çalışıyorum, aslında 10 aylıkken döndüm işe. O zamandan beri benden ayrı ama ilk kez ağlıyor ve bu kadar hırçın. 2 yaşın da etkisi var sanırım. Bir de tabi evinden başka bir ortama giriyor ilk kez. Bu zamana kadar kendi evimizde anneanne bakmıştı.
 
ilk defa evden ayrılıyor bunlar öyle normal ki. ama ben bile şimdiden kara kara düşünüyorum ne yaparım diye 🙈 annelik çılgınlık..
kendinize de bebişinize de biraz zaman tanıyın bu ısırma olayını büyütmeyin belki okulda başka bir çocuktan gördü 🙈 biz ne kadar endişelenir
korkarsak o bunu daha çok hissedip içselleştirir. sakin kalmaya çalışalım eğer eşiniz daha sakinse o bırakabilir.
 
ilk defa evden ayrılıyor bunlar öyle normal ki. ama ben bile şimdiden kara kara düşünüyorum ne yaparım diye 🙈 annelik çılgınlık..
kendinize de bebişinize de biraz zaman tanıyın bu ısırma olayını büyütmeyin belki okulda başka bir çocuktan gördü 🙈 biz ne kadar endişelenir
korkarsak o bunu daha çok hissedip içselleştirir. sakin kalmaya çalışalım eğer eşiniz daha sakinse o bırakabilir.
Ya evet ben fazla kaygılıyım sanırım. Zaten psikolojik desteği de ondan çok kendim için istiyorum. Kızımı asla suçlamıyorum. Ben yönetemiyorum süreci diye düşünüyorum. Eşim çok daha sakin, ama onun işyeri kreşe uzak olduğu için daha erken bırakıp daha geç alması gerekecek. Onu da ben istemiyorum. 🥹
 
Bu arada kreşte hiç ağlamıyormuş, bütün etkinliklere hevesle katılyormuş. Zaten gelen fotoğraflar ve videolarda hep gülüyor mutlu gözüküyor. Yemekte sorun yok ama ilk hafta uyumuştu bu hafta öğlen uykusunu da yapmıyormuş. Yeni gelen çocuklar olmuş onlarla oynamak istediği için diye düşünüyor öğretmeni.
Benim kizima çok benziyor. Siz muhtemelen çocuğunuza her şeyinizi verdiniz. Birlikte çok fazla kaliteli vakit geçirdiniz. Onu birey olarak tanıyıp sohbet ettiniz, kitap okudunuz, etkinlikler yaptınız, birlikte gezdiniz, parkta bile kendi haline bırakmadınız ilgi gösterdiği her şey hakkında fikrini sordunuz, sohbet ettiniz. Eger ilişkiniz gerçekten böyle idiyse dışarıdan mükemmel bir iletişim gibi görünse de malesef çocuğun her şeyi haline gelmiş oluyorsunuz. Sizden uzak kalmayı ne kadar sosyal olursa olsun tolere edemiyor olabilir bu durumda. Gittiği yerde mutlu ama diğer taraftan tüm gününü faal bir şekilde dolduran ona sıkılma fırsatı tanımamış, kafasını karıştıran her durumda mükemmel aciklamalariyla onu belirsizliklerden kurtarmış annesi olmadan güvende hissetmiyor.

Eğer böyle olduğunu düşünüyorsanız "şu an seninle vakit geçiriyoruz" mesajini anlayacağı şekilde sürekli sözlü reklam ederek vakit geçirin onunla. Uykuya daldıktan sonra baş ucunda saçlarını okşayarak, 5 dakikalık konuşma yapın her gün. "Seni çok seviyorum, seninle çok güzel vakit geçiriyorum. Senin de benimle vakit geçirmeyi çok sevdiğini biliyorum. Ama görüyorum ki arkadaşlarınla da çok güzel vakit geçiriyorsun. Okulda cok eglendigini görmek beni çok mutlu ediyor. Okuluna git, arkadaşlarınla oyna, sohbet et, ogretmeninle etkinlikler yap, yeni şeyler öğren ve çok eglen. Her okula gittiğinde bir süre sonra evimize yeniden geleceksin yavrum.
Ve evimize geldiğinde sen, ben ve baban birlikte çok güzel zaman geçireceğiz her zaman. Evimiz çok güzel, okul çok güzel, anne ve baba ile vakit geçirmek çok güzel, arkadaşlarla ve öğretmenle vakit geçirmek çok güzel." Son olarak alnından öpün, sevdiğinizi söyleyin, ayrılın baş ucundan. Bir süre sonra gece konuşmalarıyla sakinlesecek inşallah.
 
Benim kizima çok benziyor. Siz muhtemelen çocuğunuza her şeyinizi verdiniz. Birlikte çok fazla kaliteli vakit geçirdiniz. Onu birey olarak tanıyıp sohbet ettiniz, kitap okudunuz, etkinlikler yaptınız, birlikte gezdiniz, parkta bile kendi haline bırakmadınız ilgi gösterdiği her şey hakkında fikrini sordunuz, sohbet ettiniz. Eger ilişkiniz gerçekten böyle idiyse dışarıdan mükemmel bir iletişim gibi görünse de malesef çocuğun her şeyi haline gelmiş oluyorsunuz. Sizden uzak kalmayı ne kadar sosyal olursa olsun tolere edemiyor olabilir bu durumda. Gittiği yerde mutlu ama diğer taraftan tüm gününü faal bir şekilde dolduran ona sıkılma fırsatı tanımamış, kafasını karıştıran her durumda mükemmel aciklamalariyla onu belirsizliklerden kurtarmış annesi olmadan güvende hissetmiyor.

Eğer böyle olduğunu düşünüyorsanız "şu an seninle vakit geçiriyoruz" mesajini anlayacağı şekilde sürekli sözlü reklam ederek vakit geçirin onunla. Uykuya daldıktan sonra baş ucunda saçlarını okşayarak, 5 dakikalık konuşma yapın her gün. "Seni çok seviyorum, seninle çok güzel vakit geçiriyorum. Senin de benimle vakit geçirmeyi çok sevdiğini biliyorum. Ama görüyorum ki arkadaşlarınla da çok güzel vakit geçiriyorsun. Okulda cok eglendigini görmek beni çok mutlu ediyor. Okuluna git, arkadaşlarınla oyna, sohbet et, ogretmeninle etkinlikler yap, yeni şeyler öğren ve çok eglen. Her okula gittiğinde bir süre sonra evimize yeniden geleceksin yavrum.
Ve evimize geldiğinde sen, ben ve baban birlikte çok güzel zaman geçireceğiz her zaman. Evimiz çok güzel, okul çok güzel, anne ve baba ile vakit geçirmek çok güzel, arkadaşlarla ve öğretmenle vakit geçirmek çok güzel." Son olarak alnından öpün, sevdiğinizi söyleyin, ayrılın baş ucundan. Bir süre sonra gece konuşmalarıyla sakinlesecek inşallah.
Çok teşekkür ederim. Evet ilk paragrafa çok yakınız diyebilirim. 7/24 birlikte değildik çalışıyordum ama birlikte olduğumuz vakitlerde kaliteli zaman geçirmeye özen gösterdim ilgilendim. Sevgimi her zaman kelimelere döktüm. Kızım kendisi de öyle sevgi dolu aslında, yoldaki karıncaya bile seni çok seviyorum der. Özgüveni de çok yüksek bir çocuk, kendi yapmasına teşvik ettik çoğu şeyi, blw beslenme benimsedik vs. Konuşuyorum her gün ama dinlemiyormuş gibi duruyor. İletişime kapalı bu ara. Tekraylayan cümleler kuruyor. Neredeyse 1 saat takılmış plak gibi konuşuyor. Bizi duymuyor. Uyurken konuşmayı deneyeceğim.
 
derin sularda derin sularda sizin yorumlarınızı da merak ediyorum, etiketliyorum kusura bakmazsanız. 🙈
Estagfirullah.
Tüm yorumları okumadım mutlaka güzel tavsiye veren arkadaşlar olmuştur.

Çocuğumuzu tanımadan yapacağım yorum ne kadar doğru olur? Emin olmamakla birlikte genel fikrimi yazayım siz içinden uygun bulduğunuz kısımları değerlendirin.😊

Öncelikle kızınızın tavırları yaşına göre normal.
27 ay okula hızlı adapte olmak için biraz erken.
Bir de oryantasyon süreciniz biraz hızlı ilerlemiş.
Benim yıllardır yöntemim şu şekilde:
Okula ilk ziyaret yaşa göre 30-45 dk sürmeli.
Öğretmenle tanışıp kısa süreli zaman geçirip ayrılmalı.
İkinci gün max 1 saat.
Üçüncü gün 1,5-2 saat.
İlk hafta Cuma günü okulda kalma süresi en fazla 3 saat olmalı.
Çocuk uyumlu ve istekli davransa bile süre uzatılmamalı ki tadı damağında kalsın.

42-48 aydan küçük çocuklarda tam güne geçme en erken aşamalı olarak ikinci haftanın Perşembe günü yapılmalı.

Hızlı oryantasyon genelde iki ya da üç gün sonra regresyon ile sonuçlanır.
Baştan yavaş ilerleyen, zorlanan çocuklar ise süreçte tam ve daha rahatlamış olarak oryante olurlar.

Bir diğer konu; genelde evde gereğinden fazla ilgilenilen, etkinliğe ve kaliteli zamana doyurulan çocuklar ilk bir iki gün hevesini aldıktan sonra okula gitmek istemezler.
Çünkü evde ebeveynin yoğun - bireysel ilgisi öğretmenin aynı anda 8-10 çocuğa gösterdiği ilgiden daha caziptir.

Umarım yeterince yardımcı olabilmişimdir.
Başka bir sorunuz olursa yardımcı olmaya çalışırım.😊
 
Estagfirullah.
Tüm yorumları okumadım mutlaka güzel tavsiye veren arkadaşlar olmuştur.

Çocuğumuzu tanımadan yapacağım yorum ne kadar doğru olur? Emin olmamakla birlikte genel fikrimi yazayım siz içinden uygun bulduğunuz kısımları değerlendirin.😊

Öncelikle kızınızın tavırları yaşına göre normal.
27 ay okula hızlı adapte olmak için biraz erken.
Bir de oryantasyon süreciniz biraz hızlı ilerlemiş.
Benim yıllardır yöntemim şu şekilde:
Okula ilk ziyaret yaşa göre 30-45 dk sürmeli.
Öğretmenle tanışıp kısa süreli zaman geçirip ayrılmalı.
İkinci gün max 1 saat.
Üçüncü gün 1,5-2 saat.
İlk hafta Cuma günü okulda kalma süresi en fazla 3 saat olmalı.
Çocuk uyumlu ve istekli davransa bile süre uzatılmamalı ki tadı damağında kalsın.

42-48 aydan küçük çocuklarda tam güne geçme en erken aşamalı olarak ikinci haftanın Perşembe günü yapılmalı.

Hızlı oryantasyon genelde iki ya da üç gün sonra regresyon ile sonuçlanır.
Baştan yavaş ilerleyen, zorlanan çocuklar ise süreçte tam ve daha rahatlamış olarak oryante olurlar.

Bir diğer konu; genelde evde gereğinden fazla ilgilenilen, etkinliğe ve kaliteli zamana doyurulan çocuklar ilk bir iki gün hevesini aldıktan sonra okula gitmek istemezler.
Çünkü evde ebeveynin yoğun - bireysel ilgisi öğretmenin aynı anda 8-10 çocuğa gösterdiği ilgiden daha caziptir.

Umarım yeterince yardımcı olabilmişimdir.
Başka bir sorunuz olursa yardımcı olmaya çalışırım.😊
Çok teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınız. Ben de oryantasyonun yazdığınız şekilde olacağını düşünmüştüm ama okul bu şekilde yönlendirince bizi karşı çıkmadık. Halbuki imkanım vardı izin almıştım sırf bunun için. 😕 baştan başlasak olur mu peki? Yoksa çok mu geç artık. Isırma huyu için bir öneriniz olur mu bir de? 😔
 
Estagfirullah.
Tüm yorumları okumadım mutlaka güzel tavsiye veren arkadaşlar olmuştur.

Çocuğumuzu tanımadan yapacağım yorum ne kadar doğru olur? Emin olmamakla birlikte genel fikrimi yazayım siz içinden uygun bulduğunuz kısımları değerlendirin.😊

Öncelikle kızınızın tavırları yaşına göre normal.
27 ay okula hızlı adapte olmak için biraz erken.
Bir de oryantasyon süreciniz biraz hızlı ilerlemiş.
Benim yıllardır yöntemim şu şekilde:
Okula ilk ziyaret yaşa göre 30-45 dk sürmeli.
Öğretmenle tanışıp kısa süreli zaman geçirip ayrılmalı.
İkinci gün max 1 saat.
Üçüncü gün 1,5-2 saat.
İlk hafta Cuma günü okulda kalma süresi en fazla 3 saat olmalı.
Çocuk uyumlu ve istekli davransa bile süre uzatılmamalı ki tadı damağında kalsın.

42-48 aydan küçük çocuklarda tam güne geçme en erken aşamalı olarak ikinci haftanın Perşembe günü yapılmalı.

Hızlı oryantasyon genelde iki ya da üç gün sonra regresyon ile sonuçlanır.
Baştan yavaş ilerleyen, zorlanan çocuklar ise süreçte tam ve daha rahatlamış olarak oryante olurlar.

Bir diğer konu; genelde evde gereğinden fazla ilgilenilen, etkinliğe ve kaliteli zamana doyurulan çocuklar ilk bir iki gün hevesini aldıktan sonra okula gitmek istemezler.
Çünkü evde ebeveynin yoğun - bireysel ilgisi öğretmenin aynı anda 8-10 çocuğa gösterdiği ilgiden daha caziptir.

Umarım yeterince yardımcı olabilmişimdir.
Başka bir sorunuz olursa yardımcı olmaya çalışırım.😊
Merhaba Derin Sularda.
Peki 29-30 aylık bir bebek ya da çocuk için kreşe başlaması tam gün erken bir dönem mi?
Bu durum psikolojisini olumsuz etkiler mi?
 
Çok teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınız. Ben de oryantasyonun yazdığınız şekilde olacağını düşünmüştüm ama okul bu şekilde yönlendirince bizi karşı çıkmadık. Halbuki imkanım vardı izin almıştım sırf bunun için. 😕 baştan başlasak olur mu peki? Yoksa çok mu geç artık. Isırma huyu için bir öneriniz olur mu bir de? 😔
Rica ederim.

Baştan başlamanız lazım zaten.
Çünkü oryantasyon başarılı olmamış.

Isırma huyu dönemsel olur genelde.
Muhtemelen okula alışma sürecindeki gerginliğin yansıması.
Okula uyum sağlayınca kendiliğinden bırakacaktır bunu.

Duyguları tanıma ve adlandırma çalışması yapabilirsiniz.
Bir de oyuncak bebek üzerinden ısırma davranışını canlandırma~oyun yoluyla gerginliğini sağaltmasını sağlayın.
Öfkesini yöneltebileceği cansız nesneler - vur yatsın kalksın hacıyatmaz, su oyunları, oyun hamurunu sık-bırak-şekillendir vb oyunlara ağırlık verebilirsiniz.
 
Merhaba Derin Sularda.
Peki 29-30 aylık bir bebek ya da çocuk için kreşe başlaması tam gün erken bir dönem mi?
Bu durum psikolojisini olumsuz etkiler mi?
Merhaba
Öncesinde saatlik oyun grubu deneyimi varsa denenebilir.

Bununla birlikte ben 5 tam gün okula gitmek için 3 yaşın tamamlamasını tercih edenlerdenim.
3 yaşta bile önce 5 yarım gün ile başlayıp iki ay sonra 3 tam güne dönüştürmeyi, bir iki ay sonra 5 tam güne geçmeyi daha uygun buluyorum.

Bununla birlikte bu genel geçer fikrim.
Çocuğun mizacına ve gelişimine göre bireysel değerlendirme yapmak en doğrusu.
 
Merhaba
Öncesinde saatlik oyun grubu deneyimi varsa denenebilir.

Bununla birlikte ben 5 tam gün okula gitmek için 3 yaşın tamamlamasını tercih edenlerdenim.
3 yaşta bile önce 5 yarım gün ile başlayıp iki ay sonra 3 tam güne dönüştürmeyi, bir iki ay sonra 5 tam güne geçmeyi daha uygun buluyorum.

Bununla birlikte bu genel geçer fikrim.
Çocuğun mizacına ve gelişimine göre bireysel değerlendirme yapmak en doğrusu.
Teşekkür ederim.
Maalesef bulduğum bakıcı sağlık problemlerinden dolayı bakamayacağını söyledi.
Başka çarem kalmadı.
İşe başlamama 1 ay kaldı.
30 aylık olacak ben başladığımda.
Mecburen vermek zorundayım.
Gerçekten zor bir süreç olacak.
 
Okulunu sevmedin mi diyorum, sevdim ama gittim yeter diyo :KK70: o da haklı tabi henüz çok küçük. Kreş öncesi hep başka çocuklar kızıma zarar verir mi diye korkuyordum, sınıfın belalısı benimki çıktı🤦🏻‍♀️
Ben de bunu diyecektim :) sıkılmıştır :)) ne kadar gideceğini ne bilsin; başta gitti oynadı hevesini aldı ve okul defteri artık onun için kapandı :) işe başlasın bari ne diyim :))

Şaka bir yana bundan sonra sizin güçlü durmanız gerekiyor. Çocuklar bizi suistimal ediyorlar. Biz onlar üzülmesin diye uğraştıkca onlar sınırları nasıl daha genişletebilirim yoklamasındalar. Ben hep kızıma seni erken alacağım derdim( o da hep salya sümük ağlardı. Bir gün ben seni arkafaşların anneleri geldiği zaman alacağım sen ağlaman bitince güzel güzel oyna tamam mı diye bıraktım o gün son ağlaması oldu. Ben onu erken aldıkca o daha büyük beklenti içine girdi. Ben sınırları net bir şekilde çizince o da beklentilerini bana göre düzenlwmwk zorunda kaldı.
 
Back