Konu içinden çıkılmaz durum!!!...

difrance

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
28 Mart 2025
50
-14
1
32
Eşimle 8 ay önce evlendik ve onun ilk benim ise ikinci evliliğim.. Ve ilk evliliğimden bir kızım var 14 yaşında ve eşimde benden yaşça küçük.. Benim derdim şu ailesi beni istemiyor şaşırcak bişey değil bu topluma göre ama benim çok zoruma gidiyor eşim onlara çok bağlı brni ikinci planda tutuyor onları kırmaktan korkuyor ama beni kırmaktan korkmuyor sürekli onlara evde ettiğimiz kavgalsrı anlatıyor böylelikle bana daha çok bileniyorlar ve bir dünya laf söylüyorlar hemde hakları olmadan ve sürekli eşime boşan gel diyorlar seni Dengin biriyle evlendirelim diyorlar ve bu evliliği akrabalarından gizliyorlar ve nikahımıza fa gelmemişlerdi oğullarını yetim gibi bıraktılar nikahta şimdi kıymete bindi evlatları kaç defa evlerine de gittim hep yüzüme güldüler iyi davrandılar ama biliyorum istemediklerini beni ve bunu dile getirmekten de hiç çekinmiyorlar beni oğullarına yakıştıramıyorlar ve her fırsatta boşan gel diyorlar eşimle aramıza soğukluk girdi eskisi gibi değiliz birbimize karşı evde iki yabancı gibiyiz sen ailene evin sırrını verdikçe bu iş düzelmez dedim kaç defa ama dinlemiyor en son sustur aileni dedim bakalım yapabilecekmi emin değilim onu yanlarına çekmek için de yalandan beni soruyormuş kayınvalidem nerde napıyor çalışıyormu nasıl diye göz boyama şekli yani maksat oğluna sorun bizde değil karında havası yaratmak. Ama daha evlenmeden önce bile ağıza alınmayacak laflar ve tehditlerle karşılaştım yinede birgün ağzımı açmadım saygısızlık yapmadım onlara . Eşim telefonla evlenmiş gibi evde ilgi yok alaka canı isterse ben bunu sorun olarak belirttim ama düzelmiyor ve ailesine de hep benim eksiklerimden bahsediyor olabilir benimde kaygılarım var sinirliyim daha doğrusu herkese sinirlenmem ters gelen insanlara sadece .. Gidip gelmiyorum ama eşimin aklı karışmış belli herşey olacağına varır takma bu kadar herşeyi kendimizi düzeltmemiz lazım diyor ama inanmıyorum etkileniyor çok çabuk ailesinden ve onlar kol kanat gerdikçe onu bir birey olarak görmedikçe hala kundaktaki bebek gibi davrandıkça da bu böyle devam edicek gerekeni söylemiyor karımla aramıza girmeyin diyemiyor direnemiyor ama sevdiğini biliyorum eskisi gibi olmasa bile bende seviyorum ama soğukluk başladı ikimizdede bana akıl verin sizce ne yapmalıyım?
 
Anne baba kardeş bir yana eş bir yana olmalı. İnsanın karısı evlendikten sonra ailesi olur. Tamam demiyoruz annenizi kardesinizi atın görüşmeyin. Eş bambaşka, insan ailesinden daha özelini paylaşıyor esiyle. Erkeklere bunun eğitimi verilmeli, böyle salağa anlatır gibi anlatmalı, neymiş çocuğum diye tekrar tekrar soyletilmeli.. sonrsa vay evde huzur yok, vay kavga oluyor diye kendileri dövünüyor
 
Eşimle 8 ay önce evlendik ve onun ilk benim ise ikinci evliliğim.. Ve ilk evliliğimden bir kızım var 14 yaşında ve eşimde benden yaşça küçük.. Benim derdim şu ailesi beni istemiyor şaşırcak bişey değil bu topluma göre ama benim çok zoruma gidiyor eşim onlara çok bağlı brni ikinci planda tutuyor onları kırmaktan korkuyor ama beni kırmaktan korkmuyor sürekli onlara evde ettiğimiz kavgalsrı anlatıyor böylelikle bana daha çok bileniyorlar ve bir dünya laf söylüyorlar hemde hakları olmadan ve sürekli eşime boşan gel diyorlar seni Dengin biriyle evlendirelim diyorlar ve bu evliliği akrabalarından gizliyorlar ve nikahımıza fa gelmemişlerdi oğullarını yetim gibi bıraktılar nikahta şimdi kıymete bindi evlatları kaç defa evlerine de gittim hep yüzüme güldüler iyi davrandılar ama biliyorum istemediklerini beni ve bunu dile getirmekten de hiç çekinmiyorlar beni oğullarına yakıştıramıyorlar ve her fırsatta boşan gel diyorlar eşimle aramıza soğukluk girdi eskisi gibi değiliz birbimize karşı evde iki yabancı gibiyiz sen ailene evin sırrını verdikçe bu iş düzelmez dedim kaç defa ama dinlemiyor en son sustur aileni dedim bakalım yapabilecekmi emin değilim onu yanlarına çekmek için de yalandan beni soruyormuş kayınvalidem nerde napıyor çalışıyormu nasıl diye göz boyama şekli yani maksat oğluna sorun bizde değil karında havası yaratmak. Ama daha evlenmeden önce bile ağıza alınmayacak laflar ve tehditlerle karşılaştım yinede birgün ağzımı açmadım saygısızlık yapmadım onlara . Eşim telefonla evlenmiş gibi evde ilgi yok alaka canı isterse ben bunu sorun olarak belirttim ama düzelmiyor ve ailesine de hep benim eksiklerimden bahsediyor olabilir benimde kaygılarım var sinirliyim daha doğrusu herkese sinirlenmem ters gelen insanlara sadece .. Gidip gelmiyorum ama eşimin aklı karışmış belli herşey olacağına varır takma bu kadar herşeyi kendimizi düzeltmemiz lazım diyor ama inanmıyorum etkileniyor çok çabuk ailesinden ve onlar kol kanat gerdikçe onu bir birey olarak görmedikçe hala kundaktaki bebek gibi davrandıkça da bu böyle devam edicek gerekeni söylemiyor karımla aramıza girmeyin diyemiyor direnemiyor ama sevdiğini biliyorum eskisi gibi olmasa bile bende seviyorum ama soğukluk başladı ikimizdede bana akıl verin sizce ne yapmalıyım?

daha evlenmeden önce bile ağıza alınmayacak laflar ve tehditlerle karşılaştım yinede birgün ağzımı açmadım saygısızlık yapmadım onlara .

Eşim telefonla evlenmiş gibi evde ilgi yok alaka canı isterse ben bunu sorun olarak belirttim ama düzelmiyor ve ailesine de hep benim eksiklerimden bahsediyor
Eşiniz ve siz kaç yaşındasınız ? Evlenmeden önce ailesinin tavrı belliymiş. Eşinizin şu anki tavrı evliliğe hazır değilmiş gibi görünüyor.
 
Bu adam evlendikten sonra mi değişti. Evlenmeden aile bir sürü laf etmiş size o zaman böyle davranmıyor muydu? Bir anda adama aileci olma güncellemesi mi geldi.
Telefonla evlendi ilgi alaka yok diyorsunm senin hakkinda kötü konustuklari halde evdeki sorunu anlatıyor diyorsun. Bu mu seni seven koca ? Ve bunlar 8 ayda oluyor.
 
Anne baba kardeş bir yana eş bir yana olmalı. İnsanın karısı evlendikten sonra ailesi olur. Tamam demiyoruz annenizi kardesinizi atın görüşmeyin. Eş bambaşka, insan ailesinden daha özelini paylaşıyor esiyle. Erkeklere bunun eğitimi verilmeli, böyle salağa anlatır gibi anlatmalı, neymiş çocuğum diye tekrar tekrar soyletilmeli.. sonrsa vay evde huzur yok, vay kavga oluyor diye kendileri dövünüyor
Herşeyi açık açık anlatıyorum yaşça da küçük benden ilk evliliği bide olabilir diyorum aynı dediğin gibi mala anlatır gibi anlatıyorum ama tepki sıfır susuyor sadece karşımda bir aile babası vasfı taşımıyor tamam belki bu zamanla olur ama bana yapılan muameleye ve sürekli boşan gel biz sana demedikmi o kadından sana hayır gelmez diye vs diyolar hemde kendisi anlatıyor bana bunları tamam benimde hatalarım olabilir hatta sinirli olmam bile yetebilir ama yinede bu kadar dışlanmayı haketmiyorum tanımaya bile çalışmadan sallıyorlar habire arkamdan oğlum yeni evlisin orta yolu bul yıkma yuvanı diyeceklerine boşan gel diyorlar ve evliliğimizi de akrabalardan gizliyorlar benim yaşadıklarımı yaşamadan yargılıyorlar ve ben ilk elimden ayrılalı 12 sene oldu kolay vermedim bu kararı ona güvendim ona inandım ve çocuğumu sırf bu evlilik için içim rahat etsin diye çocuğumu da olası problemlerden koruyabilmek adına öz babasına verdim liseye gidiyor orda okusun genç kız oluyor dedim bu kadar büyük bir fedakarlık yaptım onun için ama yine ailesi kıymetli yanlış düşünüyorsun diyor ama hissediyorum görüyorum öncelik hrp onların kendi ağzıyla da söyledi zaten onlar ölene kadar öncelik onların olucak dedi ona rağmen kurtarmaya çalışıyorum evliliğimi çıldırmak üzereyim kaç defa boşanmak geçti aklımdan ama yapamadım
 
kolay vermedim bu kararı ona güvendim ona inandım ve çocuğumu sırf bu evlilik için içim rahat etsin diye çocuğumu da olası problemlerden koruyabilmek adına öz babasına verdim liseye gidiyor orda okusun genç kız oluyor dedim bu kadar büyük bir fedakarlık yaptım onun için
Açıkçası evlenmek için çocuğunuzu neden babasına gönderdiğinizi anlamadım. Eşiniz mi istemedi? Siz eşinize güvenmediğiniz için mi gönderdiniz? İki türlü de çok sıkıntı. Çünkü birinde çocuğunuzu istemeyen birini kabul etmiş oluyorsunuz, diğerinde sapık olduğunu düşündüğünüz biri ile evlisiniz.
Madem çocuğunuzdan vazgeçecek kadar seviyorsunuz siz de ailesi gibi rol yapıp politik olun. Belki bir çocuk daha yapar onunla mutlu evliliğinize ulaşıp ailesine de kendinizi kabullendirirsiniz. Ben eşya gibi gönderilen düzeni bozulan çocuğa üzüldüm. Aslında yargılamak istemiyorum ama çocuğunuzdan vazgeçmeyi fedakarlık olarak yazdığınız için yazmaktan da geri duramadım.
 
çocuğumu sırf bu evlilik için içim rahat etsin diye çocuğumu da olası problemlerden koruyabilmek adına öz babasına verdim liseye gidiyor orda okusun genç kız oluyor dedim bu kadar büyük bir fedakarlık yaptım onun için
ya bu kız ergenlik çağında annesine ihtiyacı var hele ki bugüne kadar sizinleyse! istenmediğini hissettiğine eminim. ah kuzum ya. sizin kızınız için fedakarlık yapmanız lazım. sonra başınızı çok duvarlara vurursunuz o kız büyüyüp de size tavrını gösterince. sizi affetmesi çok zor olur. yufka yürekliyse onun için başka emekleriniz olduysa, olursa bundan sonra ancak öyle affeder bunu. tecrübeyle konuşuyorum. hatanızdan dönün çocuğunuz için. bir adam için değer mi evladından olmaya? adamlar gider kızın kalır yanında buna emin olun
 
Siz evladinizdan vazgecmissiniz size ihtiyaci olan ergenlikte olan bir cocuktan ama kocaman adam anasinin eteginden nasilda cikmiyor degil mi sadece kiziniza uzuldum bu arada babasida bakabilir pekala bir cocuga ama annenin yeri kiz olsun erkek olsun her cocuk icin daha baskadir bu kadarda zorlamayin istemeyen gitsin
 
Başta sevmiş güvenmişsiniz ama ne yapalım canım on kere de evlensek aynı evin içine girince yeni yüzleriyle karşılaşıyoruz. Mükemmel insan diye birşey yok hepimiz kusurluyuz. Eşinizin ailesi neden yanıp tutuşuyor acaba iş işten geçti evlendi bari çocuk yapmadan ayrılsınlar kafasındalar sanki.
 
Herşeyi açık açık anlatıyorum yaşça da küçük benden ilk evliliği bide olabilir diyorum aynı dediğin gibi mala anlatır gibi anlatıyorum ama tepki sıfır susuyor sadece karşımda bir aile babası vasfı taşımıyor tamam belki bu zamanla olur ama bana yapılan muameleye ve sürekli boşan gel biz sana demedikmi o kadından sana hayır gelmez diye vs diyolar hemde kendisi anlatıyor bana bunları tamam benimde hatalarım olabilir hatta sinirli olmam bile yetebilir ama yinede bu kadar dışlanmayı haketmiyorum tanımaya bile çalışmadan sallıyorlar habire arkamdan oğlum yeni evlisin orta yolu bul yıkma yuvanı diyeceklerine boşan gel diyorlar ve evliliğimizi de akrabalardan gizliyorlar benim yaşadıklarımı yaşamadan yargılıyorlar ve ben ilk elimden ayrılalı 12 sene oldu kolay vermedim bu kararı ona güvendim ona inandım ve çocuğumu sırf bu evlilik için içim rahat etsin diye çocuğumu da olası problemlerden koruyabilmek adına öz babasına verdim liseye gidiyor orda okusun genç kız oluyor dedim bu kadar büyük bir fedakarlık yaptım onun için ama yine ailesi kıymetli yanlış düşünüyorsun diyor ama hissediyorum görüyorum öncelik hrp onların kendi ağzıyla da söyledi zaten onlar ölene kadar öncelik onların olucak dedi ona rağmen kurtarmaya çalışıyorum evliliğimi çıldırmak üzereyim kaç defa boşanmak geçti aklımdan ama yapamadım
Baştan ailesi tarafından istenmediğiniz, hakarete, tehdite maruz kaldığınız, sonunun ne olacağının belli olduğu evlilik için ergenlik döneminde anneye en ihtiyaç duyacağı zamanlarda göndermişsiniz kızınızı. Tebrik ederim, ne fedakarlık ama masallah.
O kadar sene bu saçma evlilik için bekleyip, düşünmüşsünüz birde düşünmeseniz ne olurmuş.
Bu evlilikten bir hayır gelmez size. Bari çocuk yapmayın.
 
Evlenmek için kızınızı öz babasına yollamak nasıl bir fedakarlık oluyor anlamadığım için soruyorum?

Ayrıca bekar bir hanımefendi gelip 14 yaşında çocuğu olan bir adamla evlenmek istese yapma deriz. Ailesinin tepkisi sizinde dediğiniz gibi normal ara bulamayan, sorunlara neden olan eşiniz.
 
Herşeyi açık açık anlatıyorum yaşça da küçük benden ilk evliliği bide olabilir diyorum aynı dediğin gibi mala anlatır gibi anlatıyorum ama tepki sıfır susuyor sadece karşımda bir aile babası vasfı taşımıyor tamam belki bu zamanla olur ama bana yapılan muameleye ve sürekli boşan gel biz sana demedikmi o kadından sana hayır gelmez diye vs diyolar hemde kendisi anlatıyor bana bunları tamam benimde hatalarım olabilir hatta sinirli olmam bile yetebilir ama yinede bu kadar dışlanmayı haketmiyorum tanımaya bile çalışmadan sallıyorlar habire arkamdan oğlum yeni evlisin orta yolu bul yıkma yuvanı diyeceklerine boşan gel diyorlar ve evliliğimizi de akrabalardan gizliyorlar benim yaşadıklarımı yaşamadan yargılıyorlar ve ben ilk elimden ayrılalı 12 sene oldu kolay vermedim bu kararı ona güvendim ona inandım ve çocuğumu sırf bu evlilik için içim rahat etsin diye çocuğumu da olası problemlerden koruyabilmek adına öz babasına verdim liseye gidiyor orda okusun genç kız oluyor dedim bu kadar büyük bir fedakarlık yaptım onun için ama yine ailesi kıymetli yanlış düşünüyorsun diyor ama hissediyorum görüyorum öncelik hrp onların kendi ağzıyla da söyledi zaten onlar ölene kadar öncelik onların olucak dedi ona rağmen kurtarmaya çalışıyorum evliliğimi çıldırmak üzereyim kaç defa boşanmak geçti aklımdan ama yapamadım
El adamı için kızınızı babasına mı bıraktınız? Sırf evlenmek için? Bu yaptığınız sizce mantıklı mı?
 
Back
X