Sabah sabah sinirlerim çok bozuk çünkü binbir emekle yaptığım yemekleri eşim istemeye istemeye yiyor. Ben doğuluyum iç anadoluda büyüdüm o da Karadenizli. Tatsız tuzsuz suyun içinde yüzen yemeklere alışmış ya benim yaptığım mis gibi yemekleri yemiyor şaka gibi. Eskiden çalıştığı ofiste bi abla vardı yemekleri tatsız böyle çorbaları su gibi kıvamsız yemekler yapardı onları seve seve yiyordu. Benim yemeklerime burun kıvırıyor. Mesela gidip saçma sapan bir yerden lapa gibi pilav üstüne sade haşlanmış tavuk yiyor. Asla bir tadı tuzu yok, ya da zurna dürüm yiyor. Yağı baharatı sevmese o dürümü nasıl yesin iştahla? ama benim yaptığım mis gibi yemekleri burun kıvıra kıvıra yiyor ya çok üzülüyorum. Bu sabah da dünden kalan yemeği ısıt kahvaltı hazırlama bir daha dedi ısıttım önüne verdim, ilk yaptığımda da adam akıllı yememişti, baktım oturmuş çatalla didikliyor sağını solunu, genzini tuta tuta yutmaya çalışıyor. Tavaları alıp kafasına atmakla sakin kalmak arasında gidip geldim
Yemiyorsan kalk git daha da yapmiycam sana yemek dedim. Ya bir de alışverişlere çıkıyorum listeler yapıyorum ona yemekler sofralar hazırlamak için ama çoğunlukla istemeye istemeye yiyor. Bu da benim kalbimi kırıyor. Sabah sabah sinir patlaması yaşadım