• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam "ANA KUZUSU" :(

Eşini de senin gibi küçük sandım ben,31 yaşındaymış ki bu daha kötü.
Ah be güzelim kurtuluş eş de değil ki bak kendi ailendede görmüşsün.Kurtuluş sayacagın şey üniversite olmalıydı.Normalde üzülmem senin durumundakilere ama sana niyeyse içim burkuldu.Is bul dil öğren diyeceğim ama bi de bebek var ortada.Şart koş sen en iyisi bebek dogdugunda kendi evime çıkmak istiyorum yoksa yüzümüzü goremezsin de.Hep iyi davranmışsın zaten tepene çıkmışlar tırnaklarını çıkart biraz

Bundan sonra öyle yapacağım. Biraz kabahat da bende. Nişanlılık sürecinde ben Kaynanam'ın güler yüzlü, tatlı diline çok kandım. Evlenince yine iyi ama aynı evde de nereye kadar. Neredeyse bir sene olacak bu eve geleli? 2 ay bir de vize bekledim. Eşim de şimdi arkada bi tane oda varda, oranın inşaatını yapacakmış sabah'a kadar. Bebeğimize oda almamak için, para harcayacak yer arıyor. Artık, bişeyleri değiştirmenin zamanı geldi, haklısın..
 
Nerdesin? Yani hangi ulkede?
Bence esini al karsina konus, eger cikmam falan derse. Bakimevine gidecegini soyle.
Ki eger avrupadaysan avrupada ki bakim evleri cok iyi.
Ev, maas avukat herseyi ayarliyorlar haberi olsun esinin.
 
Allah yardimcin Olsun ne diyeyim bende ayni seyleri yasadim.yurtdisina on sekizimde gelin geldim,ayni sana denildigi gibi alissin sonra kendi evlerine cikarlar denildi...cocuktan beterdi esim yatak odamiza kadar herseyi anlatirdi az cekmedim bu huyundan...sekiz senelik evliyiz,halada bosbogazligi tutar a rada...ayni ciftlikte yasiyoruz evlerimizin arasi yuz metre falan ama ne ben gorurum ne o beni,konusmuyorum gidip gelmiyourum...Sana tavsiyem once ne yap et yabanci dilini ogren,evini ayir esine bu huyunu terketmesi icin ciddi ciddi uyar...Kayinvaliden esin bosbogazligindan emin ol kendine ne kozlar topluyordur kendimden biliyorum,sessiz uyumlu olayim huzurum bozulmasin diye dusunup ses cikarmazsan tepene binerler...
 
kendin edip kendin bulmuşsun. içgüveysi gibi eve gitmen birinci hata. bide hamile kalman ikinci hata. bu durumda verilebilecek her tavsiyenin önünü tıkamışsın. çalışmıyorsundur da sen şimdi
 
Uzuldum caresiz hissediyorsun belli. Dil ogren mutlaka, yasadigin ulkenin kanunlarini ogren ayrica. Bu cok onemi. Ayrilma durumunda sana ne gbi destek saglayabilirer, cocuk o ulkede dogunca sana oturum hakki ya da vatandaslik verirlr mi? Bunlar cok onemli cunku baba evine donemezsin anlasilan. Esinden ayrilan bebekli bir kadina ne gibi yardimi olur o ulkenin ve orada kalmana izin verirler mi? Her seyi hallet sonra rest cekersin.
 
Kayınpederim ev bakıyor bize, kaynanam da kayınpederimden çok korkar. Ama onun yanında belli etmiyor. Fakat bizim ayrı eve çıkmamıza gönlü yok gibi.. Oğluna da nasıl tembihliyor bilmiyorum, ama bu konu geçtikçe eşimde bi değişiyor, istemiyor gibi...

er geç çıkacaksınız ayrı eve, sen kayınbabanla aranı iyi tut. kocan da hiç öyle ağzını yüzünü eğmesin boşuna.
 
Madem kp. Ev arıyor , sizde kaleyi içten fethedin :)
Sabredin. Bu süreçte hiç sayginızı bozmayın.
Esinizede , eşinizin en eşref saatlerinde ufak ufak hayaller kurun ayrı evle ilgili.
Hamileliginizin hassas donemlerindesiniz.
Yaşınız çok küçük . Eşinizle aranızdaki yaş farkında iletisimize zarar veriyor.
Bunyuzden tabii kolay bir evlilik olmayabilir bazen.
..
Ağlamayın yahu. Mis kokulu bebeğiniz gelecek dünyanıza. Herşeyiyle size huzur getirsin inşallah.
Uykusuz bir bebek olmasini istemiyorsanız sakın ve huzurlu olmaya çalışın.
Bir ölüme çare yok biliyorsunuz değil mi ?
Ayrı evinizde olur, huzurunuzda eğer doğru bir evlilikse.
Şimdilik bebeğinize odaklanın.
 
Allah yardımcınız olsun. İnşaAllah hayırlısıyla kendi evinize çıkıp mutlu huzurlu yaşayın. Hakkınızda her şeyin hayırlısı olsun
 
Nerdesin? Yani hangi ulkede?
Bence esini al karsina konus, eger cikmam falan derse. Bakimevine gidecegini soyle.
Ki eger avrupadaysan avrupada ki bakim evleri cok iyi.
Ev, maas avukat herseyi ayarliyorlar haberi olsun esinin.

Evet, haklısınız. Almanya da yaşıyoruz. Ayrı eve çıkmam demiyor, ama annesi çıkmamızı istemiyor, ve eşim bunu bildiği için de söylemiyorum. Söylediğim zaman hemen annesine söylüyor, ve bana yükleniyorlar. Babam gerçi "kızım herşeyin bi zamanı var, ben sizin turşunuzu kuracak değilim ya, tabi ki ayrı eviniz olacak" diyor. Eşim birde işine 70 km uzakta o yüzden mecbur oraya yakın bir yere bakıyor. Fakat eşim de orası kalabalık ve aileye uzak diye istemiyor. Bu yüzden hapis gibi kaldım burada. Eşim rahat olabilir, ama hepiniz kendinizden pay biçin. Bi insan Kaynana yanında ne kadar rahat olabilir ki? Kendinin olan herşey bir başka oluyor inanın.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hiç normal değil 30 yaşında ana kuzusu bir adam, karakteri zayıf demek ki. Bu yüzden eşinden beklentin olmasın kp tarafına çalış derim. Kp yle iyi geçin güzel davran kahve yap götür babacım ev bakmaya beraber mi gitsek de.... kuzucuk anasına bağlıysa, anası da babadan korkuyorsa bu durumda kuzucuk babasından da siner. Kp yi çocuk gürültüsü çekemiceğine ikna edersen eve konarsın, bu kadar. Hemen 2ci çocuğu da yapıcam oh ne güzel , ev biraz gürültülü olcak bebekler çığlık çığlığa ağlicak:))) ama çekiceksiniz işte vs de. Kocandan bir beklentin olmasın zayıf kişilikli çünkü.
 
Son düzenleme:
Erken yaşta evlilik
Ayrı eve çıkmamak, aynı evde yaşamayı kabul etmek
Evlilik oturmadan hamile kalmak

Kendi sonunuzu kendiniz hazırlamışsınız Allah kolaylık versin ne diyim.
 
Allah yardimcin olsun inşallah. .eşinizin yaşı küçük sandım okurken ama 31 yaşında. Böyle 3.kişiye özel sorunları anlatmamak gerektiğini bilmesi lazım.
 
Hiç normal değil 30 yaşında ana kuzusu bir adam, karakteri zayıf demek ki. Bu yüzden eşinden beklentin olmasın kp tarafına çalış derim. Kp yle iyi geçin güzel davran babacım ev bakmaya beraber mi gitsek de.... kuzucuk anasına bağlıysa, anası da babadan korkuyorsa bu durumda kuzucuk babasından da siner. Kp yi çocuk gürültüsü çekemiceğine ikna edersen eve konarsın, bu kadar. Kocandan bir beklentin olmasın zayıf kişilikli çünkü.
çözüm budur konu sahibi
 
Eşimi çok seviyorum. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime söyledim. İkide bir beni böyle annesine şikayet etmesinden rahatsız olduğumu dile getirdim. Bırakıp gitmek kolay ama biz henüz 1 yıl 2 ay evliyiz. Bu benim için zor olur. Bırakıp gitsem de nereye gideyim. Üvey annem "bişey olursa bu eve gelemezsin" dedi. Babamda ona boyun eğdi..
Küçücük yaşına ne çok hata sığdırmışsın. İşe o vasıfsızı sevmeyi bırakarak başla. Onlar senin gözüne girmeye çalışsın.
Sen kendine ne kadar değer verirsen o kadar değer görürsün. Hep diyorum
Eğildiğin kadar üstüne basarlar!!!!!
 
Kızım sen en başta hatalar yapmış sın.ayni ev+hemen çocuk+ kayın validee.
Allah yardımcın olsun :skandal:
 
Ya kızlar ben şu an bunları yderimen bile ağlıyorum, ama yalvarıyorum size ne olur bana dua edin ya.. İnanın anlatılacak gibi değil. Ben bunları hak edecek ne yaptım bilmiyorum, ama çok mutsuzum. 2 ay sonra bebeğim de olacak. Ve ben inanılmaz çıkmazdayım. Eşim "ANNESİNE" çok bağlı. Ne olup, bittiğini hep annesine anlatıyor. Bir de kötüsü ne biliyor musunuz? Kaynanam'la aynı evde yaşıyoruz. Ayrı evimiz olsa, farklı mı olur bilmiyorum, ama ben eşimin bana da annesine verdiği değer gibi vermesini istiyorum, çok mu istiyorum ya? Beni sürekli ailesine kötülemekten başka hiç bir şey yapmıyor. Ne zaman konuşsalar "Sibel, böyle.. Sibel böyle.." Kaynanam kötü değil, ama bazen o da eşimi fişfikliyor. O öyle yaptıkça, eşim de daha çok bağlanıyor annesine. Ya kızlar yalvarıyorum size ne olur bana dua edin. Allah rızası için.. Eşim bana da değer versin, aramızdaki sorunları 3. şahıslar olmadan çözelim. Kendi kararlarını kendi versin, hür olsun. Annesine bağlı yaşamaktan vazgeçsin. Bizim de kendi yuvamız olsun. Benim de evim olsun. Her kadının istediği gibi, benim de herşeyim kendime ait olsun. Bende kendi mutfağımda eşime yemekler hazırlayayım. Ya ben çok bişey mi istiyorum, yalvarırım söyleyin. Mutlu olup, yuvamı kurmak istemem yanlış bir şey mi ? Eşimin durumunu size şöyle anlatayım. Mesela:
- Sibel, kahve mi içsem, çay mı?
+ Çay iç, hayatım?
- Dur, anneme bir sorayım.
Aynen böyle yanii.. Ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çıkmazdayım. Ama ben yine hiç belli etmiyorum. Hep sakinliğimi koruyorum. Eşime annesi veya ailesi hakkında kötü söz de söylemiyorum. Birşey söyledikleri zaman, eşim karşı çıksa bile, ben desteklerim. Ama nedense onların gözüne de giremiyorum. Eşime de yaranamıyorum. Bu çok kötü birşey. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 ay oldu Kaynanam'lar izne gitti Türkiye'ye. Eşimle 2 hafta öncesine kadar çok iyidik. Bu huyundan vazgeçmişti. İkide bir böyle annesini arayıp, günün özetini verip, beni sürekli şikayet etmiyordu. Ama şu da var 2 hafta önce biz de izne gittik, daha 4-5 gün oldu döneli ve bu huyuna yine başladı. 2 hafta sonra Kaynanam'gilde gelecek ve yine aynısı devam edecek. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Son çarem hepinizden dua istemek oldu. Bilmiyorum bu iş nasıl düzelecek. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ayrı evimiz olsa düzelir mi acaba ? Eğer böyle düzelecekse, ayrı evimiz olsun.. Bana dua edin ne olur. Yalvarıyorum... Bebeğimiz de olacak yakında, ve bunun böyle devam etmeyeceğine de inanmak istiyorum. Görüşürüz canlarım... :KK43:
Resmini kaldır canım belki tanıyanlar çıkabilir bu adam değişmez o yüzden uğraşma derim
 
Back