Koca bir soru"neden"??

cryptic .!.:

ben çalış derim canım şu ruh halinde kurtulursun zaten çalışırken kiloda verirsin utangaç olma sende tiye al seni tiye alanları daha çabuk diyalog kurarsın inan bana

Genişletmek için tıkla...

bi yere başvurdum bile ama ordaki muasebe programını bilmiyorum diye biraz söylendiler pek umutlu değilim ondan en yakın zamanda mağazalara marketlerede başvurucam :)

canım ben 76 dan -49 a düştüm ve yaşım 33 yani metabolizmam daha yavaş sana göre sen 19 yaşındasın verirsin istemekle azimle...

cryptic .!.:

canım ben 76 dan -49 a düştüm ve yaşım 33 yani metabolizmam daha yavaş sana göre sen 19 yaşındasın verirsin istemekle azimle...

Genişletmek için tıkla...

evet çok uzun bi yol beni bekliyor :)

canım sen yaz yine bizlerde yazarız bende geziniym biraz kk de yarın bakarım ok...

ok çok saolun :)

canım Allah'ın varlığından şüphe etme emin ol ki o seni duyuyordur .iyi insanlar hep iyi şeyler yaşamaz. benim canımdan çok sevdiğim inanılmaz iyi kalpli herkesin çok sevdiği bir insan hiç haketmediği şekilde hayatını kaybetti. bende önce çok isyan ettim neden onun başına geldi diye ama baktımki acım isyan ederek hafiflemiyor daha da artıyor.eğer O'na da isyan edersek inanmazsak zor zamanlarımızda tutunacağımız bir dal sığınacağımız hiçbir şey kalmaz asıl ozaman yalnızlaşırız . o yüzden beni neden yarattı diye de isyan etme onun varlığından da şüphe etme bu dünyaya gelmen senin için en büyük armağan... sanırım şu an yaşından dolayı böyle duygular yaşıyorsun daha hassasın daha kırılgansın ama yaşın ilerledikçe hepsi geçer merak etme .bir baba hiç evlatları arasında ayrım yapar mı?bu kadar üzüldüğünü bilse o senden daha da çok üzülür emin ol.herşeyi bu kadar en ince ayrıntısına kadar düşünüp kafana takma başını çarpman bile seni isyan ettirmeye yetiyor baksana:)babana duygularını anlatan bir mektup yaz bence ama suçlar gibi değil duygularından ne kadar üzüldüğünden bahset okumak istediğini söyle eminimki seni anlayacaktır.kardeşini falan da takma yaşı daha küçük düşünememiştir.halanı ise hiç takma bende hiç sevmem halalarımı:)sende şaka yapma gerkemedikçe konuşma onunla olsun bitsin. umarım herşey yoluna girer senin için

Allah sevdigi kula dert verirmis canim...
ben de aynen senin gibi dusunuyorum, fitne fesat insanlarin hayati kebap gibi ama biz dertten kendimizi duze cikaramiyoruz...
yapacak bir sey yok, isyan etme canim...
sen elinden gelenin en iyisini yap kendin icin ve gerisini Allah'a birak...
ayrica herseyi cok kafana takma...hatta gerekirse bazen gunluk yasa hayati...
herseyi takmaya gelmiyor yoksa hasta oluruz mazallah...

giesele .!.:

canım Allah'ın varlığından şüphe etme emin ol ki o seni duyuyordur .iyi insanlar hep iyi şeyler yaşamaz. benim canımdan çok sevdiğim inanılmaz iyi kalpli herkesin çok sevdiği bir insan hiç haketmediği şekilde hayatını kaybetti. bende önce çok isyan ettim neden onun başına geldi diye ama baktımki acım isyan ederek hafiflemiyor daha da artıyor.eğer O'na da isyan edersek inanmazsak zor zamanlarımızda tutunacağımız bir dal sığınacağımız hiçbir şey kalmaz asıl ozaman yalnızlaşırız . o yüzden beni neden yarattı diye de isyan etme onun varlığından da şüphe etme bu dünyaya gelmen senin için en büyük armağan... sanırım şu an yaşından dolayı böyle duygular yaşıyorsun daha hassasın daha kırılgansın ama yaşın ilerledikçe hepsi geçer merak etme .bir baba hiç evlatları arasında ayrım yapar mı?bu kadar üzüldüğünü bilse o senden daha da çok üzülür emin ol.herşeyi bu kadar en ince ayrıntısına kadar düşünüp kafana takma başını çarpman bile seni isyan ettirmeye yetiyor baksana:)babana duygularını anlatan bir mektup yaz bence ama suçlar gibi değil duygularından ne kadar üzüldüğünden bahset okumak istediğini söyle eminimki seni anlayacaktır.kardeşini falan da takma yaşı daha küçük düşünememiştir.halanı ise hiç takma bende hiç sevmem halalarımı:)sende şaka yapma gerkemedikçe konuşma onunla olsun bitsin. umarım herşey yoluna girer senin için

Genişletmek için tıkla...

canım babamla yıllardır güzelce konuşmaya çalıştım hiç mi hiç suçlayarak konuşmadım konuşurken bi kere ağlamaya başlamıştım zırlamayı kes s..k...r git başımdan dedi bigün bisikletten düşmüştüm canım yanıyo bi yandanda babam ne diyo biliomusun bisikletide mahvettin pantolonuda dedi hafif tartaklayarak bisikleti aldı gitti arkadaşlarım ne biçim baban var dedi o gittikten sonra ben gerçekten inanamıyorum onun bişeyleri bu saatten sonra idrak ediceğini zaten babam olarakta göremiyorum artık bunca zorluğu sayesinde yaşıyorum evde olan biten herşeyi herkese anlatır hiçgizlimiz saklımız yok bizi orda burda kötüler hem kendini rezil eder hem bizi evde olan evde kalır sanki hiçbir evde kavga olmuyor mu tabiki oluyor ama onlar gizliyor babam denen insan evde ne olup bitse önüne gelene anlatır artık utanıyorum herkesten böyle bi babam olduğu için gerçekten Allah bu adamla sabrımı deniyo ha bu arada son olarak güzel dileklerin ve desteğin için sanada çok saol :)

Yaşın küçük ve yaşadıkların da kolay şeyler değil. Ben senin yerinde olsam belki ben de isyan ederdim, bilemiyorum. Ama şöyle bir şey de var, isyan etmek seni daha güzel bir yere ulaştırmaz, bu kendisine ilaç uzatan doktora hastanın bağırıp çağırması, ilacı yere fırlatması gibi bir şeydir ki o ilacın doktora hiçbir yararı yoktur, hasta o ilacı kullanırsa iyileşir, kullanmazsa daha da kötü olur ve bağırıp çağırmasıyla o doktorun kendisine olan yardım isteğini ve şefkatini de kaybedebilir. :26:

Bardağın dolu tarafından bakmaya çalış, bütün bunların bir sebebi olabilir, belki senin kendisinden başka şeylerle çok ilgilenmeni istemiyordur, dünyalık işlere çok dalmaman için de seni böyle sınavlara tabi tutuyor olabilir. Belki çok kuvvetli bir nefsin var ve O'nu bulabilmen adına tıpkı bir annenin bazen çocuğunun iyiliğini düşündüğünden eline vurması gibi O da sana böyle sınavlar göndererek eline vuruyordur her seferinde ve senin O'na gitmeni istiyordur. O yüzden ne olursa olsun her işine Rabbim diyerek, O'nun rızasını isteyerek başla, Allah'ın izniyle her şey çok daha güzel olur, hiç sıkma tatlı canını.

silenzio .!.:

bende aynı şeyleri düşünüyodum..
sonra daha da çok düşündüm
ve bi örnek geldi aklıma..
sürekli bi insana yardım ettiğimi düşündüm..ama o benim istediğim tek bir şeyi bile yapmıyor..
ben ona yardım ettikçe o benden hep beklenti için de ama bana tek bir yardımı bile dokunmuyor..
üstelik tek yardım etmediğimde de bana hakaretler savuruyor diyelim..ne kadar dayanabiliriz bu insana?artık ona ne halin varsa gör demezmiyiz?
aynen böyle işte..allahın istediklerini yerine getiriyomuyumda o bana her defasında yardım etsin dedim..
hem allah sevdiği insanlara meleklerine dermiş ki:bırakın onun duası çoktan kabul edildi..ben onun sesini çok seviyorum..bana yalvarmasını çok seviyorum..onun için en hayırlı zaman da duasını vericeğim ona..
ama sevmediği insan için de şuna istediğini verdim..sesini işitmek istemiyorum..

böyle..isyan etmektense herşeyi daha güzel hale getirmek için uğraşmalıyız

Genişletmek için tıkla...

annemde böyle diyor babam sürekli bize beddua eder o ettikçe bende ederim ona benim hiçbi bedduam kabul olmaz onunkiler olur bende anneme dedim bu adamın bize etiği beddua hemen kabul oluyo bizim kiler olmuo dedim kötülerin bedduası kabul olur artık ALLAH onların pis ağız kokusundan bıktıkları için kabul edin şunun bedduasını dermiş desteğin için saol sanada :)

iuwe .!.:

Yaşın küçük ve yaşadıkların da kolay şeyler değil. Ben senin yerinde olsam belki ben de isyan ederdim, bilemiyorum. Ama şöyle bir şey de var, isyan etmek seni daha güzel bir yere ulaştırmaz, bu kendisine ilaç uzatan doktora hastanın bağırıp çağırması, ilacı yere fırlatması gibi bir şeydir ki o ilacın doktora hiçbir yararı yoktur, hasta o ilacı kullanırsa iyileşir, kullanmazsa daha da kötü olur ve bağırıp çağırmasıyla o doktorun kendisine olan yardım isteğini ve şefkatini de kaybedebilir. :26:

Bardağın dolu tarafından bakmaya çalış, bütün bunların bir sebebi olabilir, belki senin kendisinden başka şeylerle çok ilgilenmeni istemiyordur, dünyalık işlere çok dalmaman için de seni böyle sınavlara tabi tutuyor olabilir. Belki çok kuvvetli bir nefsin var ve O'nu bulabilmen adına tıpkı bir annenin bazen çocuğunun iyiliğini düşündüğünden eline vurması gibi O da sana böyle sınavlar göndererek eline vuruyordur her seferinde ve senin O'na gitmeni istiyordur. O yüzden ne olursa olsun her işine Rabbim diyerek, O'nun rızasını isteyerek başla, Allah'ın izniyle her şey çok daha güzel olur, hiç sıkma tatlı canını.

Genişletmek için tıkla...

verdiğin örnek güzelmiş ama ne biliim o kadar alvarıyorum ağlayarak zırlayarak hiçbi değişiklik olmayınca burda kendimi unutulmş bir kul gibi hissediyorum

seda58 .!.:

annemde böyle diyor babam sürekli bize beddua eder o ettikçe bende ederim ona benim hiçbi bedduam kabul olmaz onunkiler olur bende anneme dedim bu adamın bize etiği beddua hemen kabul oluyo bizim kiler olmuo dedim kötülerin bedduası kabul olur artık ALLAH onların pis ağız kokusundan bıktıkları için kabul edin şunun bedduasını dermiş desteğin için saol sanada :)

Genişletmek için tıkla...

tabi ki canım ve beddua hiç bi zaman etme allaha havalet..
o zaman karlı çıkan sen olursun çünkü beddua döner dolaşır sahibini bulur demişler

naz61 .!.:

Unutma canım Mevla ihmal değil, imtihan eder.
Elinden hiçbir şey gelmiyorsa bile sadece dua et, gerçekten çok rahatlatıcı ve huzur verici etkisi var
Ne olursa olsun gülümse belki zor ama o zoru başar
Mevlam yar ve yardımcın olsun. :)

Genişletmek için tıkla...

teşekkür eder,m nazz :) amin

seda58 .!.:

verdiğin örnek güzelmiş ama ne biliim o kadar alvarıyorum ağlayarak zırlayarak hiçbi değişiklik olmayınca burda kendimi unutulmş bir kul gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Silenzio'nunda dediği gibi O senin güzel sesini, yakarışını duymak istiyordur. Evrende düşen tek bir yapraktan dahi haberi varken O'nun seni unutması mümkün mü hiç.

Babanın bedduası seninkinin aksine kabul olmasından ve bu kadar şeyin kendini haksızlığa uğramış gibi hissettirmesi meselesine gelince; nasıl bir ağaçtan düşen iki yaprağın altta kalanın üsttekine hakkı geçmişse, nasıl bir odada aynı havayı teneffüs eden insanlardan oksijeni çok kullanan az kullananın hakkına girmişse unutma ki senin hakkına girenler senden helallik isteyecekler, en geç ihtimal öbür dünyada... Üstelik bu kadar hassas ve ince bir düzeni kurmuş bir varlığın, her şeyi bizim hizmetimize sunmuş bir varlığın seni unutması mümkün değil, hiç sıkma tatlı canını sen.

Canım yazını okuyunca benim 19 yaşındaki halim geldi gözümün önüne bende o yaşta senin gibiydim bende annemin beni hiç sevmediğini düşünürdüm bi ara üvey olduğumu bile düşünmüştüm ama şimdi düşünüyorumda ne kadar saçmalamışım ve annemide bunun için ne kadar üzmüşüm çünkü zaman gelip üniversiteye gidince ailemin kıymetini anladım belki onlarda benim kıymetimi anlamıştır bilemiyorum ama belirli bir süre geçtikten sonra gerçekten hem senin bakış açın hemde olaylara yaklaşımın değişecektir..O zamanlar bende çok isyan ettim neden herşey benim başıma geliyo diye kendimi yedim bitirdim ama değişen bişey olmadı yine aynı düzen devam etti..Daha sonra iman gücüyle inanılmaz iç rahatlığına kavuşulduğunu ve dualarımın sesini yükseltmem gerektiğini farkettim bu demek değilki dua edince hayatımda herşey dört dörtlük oldu tam tersine aynı düzen devam etti yine bütün olumsuzluklar uğursuzluklar devam etti ama içimdeki inancı hiç kaybetmedim..Şuanda beni hayatta tutan tek şeyin içimdeki inanç olduğunu söyleyebilirim..Hayatta herşey gerçekten bir sınav ve bazılarımızın sınavı çok ağır oluyo önemli olan şükredip Yüce Rabbimin beterinden korumasını dilemektir..Rabbim her zaman yanımızda ama herşeyin bir zamanı var bazı şeyleri belkide kıymetini bilmemiz için çok geç veriyor..Ama mutlaka varlığını hissettiriyor..Benimde hayatımda herşey olumsuz olsada bazen öle bir anda güzellikler çıkarıyoki karşına mücizesine hayran kalıyosun..
Mesela bir örnek vereyim okadar olumsuz bir anımda arkadaş kazığı yiyerek işten ayrılmak zorunda kaldım ve dünya kadar borcum vardı..Tamamen çaresiz durumdaydım yapacak destek alacak hiçbişeyim yoktu ben duaya sığındım Allah'ım bana bir çıkış yolu göster diye ağlaya ağlaya gece gündüz dua ettim..İş görüşmelerine gittim ama bir sonuç çıkmadı en olumsuz anımda artık ümidimi kesmişken çok istediğim bir işten olumlu yanıt geldi ve işe başladım..Hayatımda ilk defa sevinçten ağladığım andır..Yüce rabbime okadar şükrettimkii varlığını hissettirdiği için..
Sende sakın üzme kendini herşey Yüce Rabimin taktirinde zamanı gelince gerçekten oluyo..Sen sakın inancını kaybetme unutmaki ; “Esas kirlilik, dışta değil içte, kisvede değil, kalpte olur.
Onun dışındaki her leke ne kadar kötü görünürse görünsün, yıkandı mı temizlenir, suyla arınır. Yıkamakla çıkmayan tek pislik kalplerde yağ bağlamış haset ve art niyettir...”

konun ilgimi çekti. hemen hepsini okudum. özellikle bi yere takıldım. burcun yengeçmiş :) sayende artık burçlara inanıyorum Çünkü yazdığın çoğu şeyde kendimi gördüm. Senin yaşlarındaki ruh halimi. bende yengeç burcuyum
İşin esprisi bi yana akıllı ve zeki bi kızsın bence. Benim sana tavsiyem kendini o olumsuz ortamdan soyutlamaya çalış. Ve tamamen pragmatik davran. Bizim karakterimizdeki insanlar (yani hassas ve mükemmeliyetçi) çok fazla incinmeye ve karamsarlığa bürünmeye müsait oluyor. Dünyayı,çevreni tek başına değiştiremeyeceğini unutma. Sen birey olarak gelişmeye bak öncelikle. İnsanlar seni incitmeye çalıştıklarında onlara aklınla cevap ver. Zekanı kullan. Çok fazla kitap oku. Ancak okuyarak kendini tamamlayabilirsin.
Zeka bulunduğun ortama ayak uydurabilme yeteneğidir bunu hiç unutma. Sızlanmak yerine o çirkin ortamdan biran önce kurtulabilmek için bi adım at. Büyük şehirlerden birinde üniv. kazanırsan hem okuyup hem çalışabilirsin. Buna konsantre ol. Ve tüm benliğinle yoğunlaş. Birkaç sene zorluk çekersin ama sonrasında tamamen özgür olursun. Buna değer.

bence ne olursa olsun, asla ama asla Allah'ın varlığından şüphe etme, inancını yitirme. sana yardım edecek olan o'dur her zaman.

Ben öyle insanları anlamıyorum nedir bu çifte standart? kardeşinin senden ne üstünlüğü varda böyle davranıyorlar?
okurken gerçekten çook üzüldüm Allah'ım sana yardım etsin, inşallah en kısa zamanda çektiğin çileler biter...

Canım bu dunyada bazı ınsanlar cok sansızdır ve hep haksızlıga ugrar bende onlardan bırıyım daha once calıstıgım ısyerınde cok yorulurdum canım cıkadı ısımde agır bır ıstı yorgunluktan olurdum nefes almak ıcın bı an dururdum o anda bır yonetıcıye denk gelırdım sen nıye bos beklıyosun mankenlık mı yapmaya geldın buraya dıye azarlanırdım.baska baskalarına bakardım laklak yaparlardı butungun otururlardı onlar elustunde tutulurlardı bırgunden bırgune azar yedıklerını gormedım.bır kız arkadasım var evlenmeden evvel kac kısının ahını aldı kac kısının gururuyla oynadı kandırdı parasını yedı vs vs hep yarandı okadar cok ınsanın ahını aldı kı anlatamam gokan dıye bır cocugun yollarda anıra anıra aglattı suan evlı kocası uzerıne tıtrıyo ben kımseyle ılıskı kurmadım dogrudurust evlıyım suan kocam ılkgozagrım hıc degerımı bılmıyo hergun kalbımı kırıyo cok mutsuzum aptallık boyutunda durust bır ınsanım kımseye bır kotulugum dokunmadı vıcdanlıyım vs vs ama kendımı bıldım bılelı hep haksızlıga ugrarım vede haksızlıktan nefret ederım.kocamı kopekler gıbı sevıyorum ama o benım degerımı bılmıyo bır yudum sevgıye benı hasret bıraktı aynı evın ıcınde.o bahsettıgım arkadasım gecen bıze geldı naptı bılıyomusun eskı sevgısıyle gorustu faceden tlf numarasını verdı dısarda gorusmek ıstedıgını soyledı kocasıda dak bası arıyo gulum napıyon ozledım gulum deyıp duruyo gelde kafayı yeme boylelerı yaranıyor ıste.canım benımde cok ısyan edesım gelıyo ama sabretmemız gerek galıba adaletsız bır dunya napalım