Görüntülü ara dediğim için rahatsızlık duyduğunu dile getirseydi evet kendimde hata bulurdum ikinci defa aynı şeyi söylemeye. Ama kendisi de dalgaya almıştı.bana gözümden düşüyorsun falan demeseydi iş buralara gelmeyecekti. Hadi ikinci kez söylediğimde yeter artık tadı kaçtı tamam uzatmayalım bu konuyu dese gene uzamazdı. Aksine beni işkillendirmek için aramayacağım ne alaka diye konuyu başka yerlere çekmeye başladıSiz ozelestiri yapinca kendinizde bir suc buluyor musunuz?
Polisi aramakta ciddiydim. Çünkü evden çıkmak istiyordum ama burdan çıkarmıyacağım sizi deyip tehditler havada uçuşuyordu. Korktum açıkçası çünkü delirmeye etrafı tekmelemeye başlamıştı.Siz bunu kanıksamızşınız ilk değil sonda değil buraya da hayatınızdan bir kesit yazmışsınız .boşanmaya niyetiniz yok niye kendinize hakaret ettiriyorsunuz madem. Polisi aramalar falan show yapmayın daha çok hakaret işitmişsiniz.
Polisi aramakta ciddiydim. Çünkü evden çıkmak istiyordum ama burdan çıkarmıyacağım sizi deyip tehditler havada uçuşuyordu. Korktum açıkçası çünkü delirmeye etrafı tekmelemeye başlamıştı.
Tam olarak hislerime tercüman olmuşsunuz. Boşanmaktan korkum maddi anlamda yok tek çekincem çocuklarım. 2 kızım var. Kız çocuğuyla hayata tek başına devam etmek ayrı zor, o çocukları babalarından ayırmak ayrı zor. Elbette zamanla her düzene alışır çocuklar ama bu kadar küçük yaşta onları bu cenderenin içine düşürmek beni korkutuyor.Evlilikte eşler birbirinin zaaflarını , korkularını, zayıf noktalarını, endişelerini de bilip kabul etmeli ve hatta bu konularda destek olmalılar.
Hiç kimse dört dörtlük olmak zorunda değil.
Bir kadın iki çocuk doğurup iki senede 20 kilo almışsa, bu konuda hassastır. Eşi tarafından artık beğenilmediği endişesi taşıyor olabilir. Bunlar kendi kuruntuları olabilir ama sonuçta böyle hissetmesi normal. Kıskançlık gibi görünse de aslında kaybetme korkusu ve saçma şeyler yaptırabiliyor işte.
Eşin bu hassasiyetin farkında olsaydı iki dakika görüntülü arama isteğine bu kadar büyük tepki vermezdi. Sözleri çok ağır çok kırıcı olmuş.
Devamındaki olaylara hiç girmiyorum bile.
Bu ilişki nasıl gidecek böyle iyi düşün. Boşanmaktan korkuyor musun?
Sizin eski konunuzda var.Tam olarak hislerime tercüman olmuşsunuz. Boşanmaktan korkum maddi anlamda yok tek çekincem çocuklarım. 2 kızım var. Kız çocuğuyla hayata tek başına devam etmek ayrı zor, o çocukları babalarından ayırmak ayrı zor. Elbette zamanla her düzene alışır çocuklar ama bu kadar küçük yaşta onları bu cenderenin içine düşürmek beni korkutuyor.
Plansız oldu çünküSizin eski konunuzda var.
Eee neden 2. çocugu yaptınız bu koca belası dediğiniz kişiden ?
Aynı evde iki yabancı gibi takılacağız ne yapalım. Akşamdan akşama çocuklarımla vakit geçirsin bütün gün yüzünü görmüyorum zaten. Çocuklarım babalarının yolunu gözler akşama kadar. Onları ayırmak şimdilik kolay değil. Maalesefki sabır taşı olmaya gelmişiz bu dünyaya kadınlar olarak. Elimizi kolumuzu bağlayanda çocuklarımız. Aciz bir kadın değilim 7 yıllık bankacılık geçmişim var. Tahsili var şu anda iş arasam en iyi yerlerde bulabilirim. Beni bu evde tek tutan çocuklarım işte. Bu saatten sonra başka birini bulup evlenecekte değilim. Hayata karşı pek bi amacım kalmadı açıkçası şu anda tükenmiş gibi hissediyorum
Sırf merakimdan soruyorumKör topal 7 senedir devam eden bir evliliğim var. Ufak 2 çocuğum var. Bir kaç yılda bir şiddetli kavgalarımız olur. Dün de onlardan birini yaşadık. Eşimin kardeşi konser ekipmanların nakliyesiyle ilgili çalışıyor. Cumartesi gecesi de bir konser için eşimden yardım istedi. Kendisi şehir dışında olduğu için gece başka bir yerdeki konser ekipmanlarını almaya gidecek birisi gerekiyordu. Bunun için de eşim gidecekti gece malzemeleri almaya. O gece gitmeden önce herşeyimiz normaldi. Oturduk birlikte film izledik. Film bitti saat gece 12 ye geliyordu benim artık çıkmam lazım dedi. Bu arada daha önce bir iki kez gene gitmişti yardıma eşim. Ben de şakayla karışık "sen yoksa kardeşime yardım ediyorum diye gece gece eğlenmeye mi gidiyorsun bak seni gebertirim beni gidince görüntülü ara" dedim. O da aynı şekilde esprili karşılık verdi "tüh ya nasıl anladın bak yakalandım ya" falan dedi. Öyle gülmüştük ve çıktı gitti. Çıktıktan sonra yolda beni aradı başka bişey söylemek için. O esnada ben yine dedim beni gidince görüntülü ara diye. Sonra bu birden bire sinirli sinirli konuşmaya başladı. Sen ne saçmalıyorsun, ben ne yapmaya gidiyorum, yalanmı söylüyorum, aramayacağım görüntülü falan dedi. Bu sefer şaka kakaya dönüşmeye başladı ve ben işkillendim. Şaka olarak söylemiştim ama bu sefer gerçekten aramanı istiyorum dedim. Sonra bana "sen kendine güveni olmayan ve benim gözümde küçük düşen bir kadınsın" dedi. Bu lafları duyunca dünyam başıma yıkıldı ve zoruma gitti. Üstelik 2 sene içinde 2 çocuk doğurmuş bir kadın olarak şu anda üstümde fazladan 20 kiloyla yaşıyorum ve zaten biliyorki bu durum beni çok üzüyor. Buna rağmen yarama tuz basıyor.
Ben de telefonu kapattım yüzüne. Baktım biraz sonra görüntülü arıyor açmadım ve yattım uyudum. Gece geldiğinde 3 e geliyordu saat.
Sabah kalktığımızda benim suratım düşük moralim bozuk yanıma gelip noldu noldu deyip duruyor pişkin pişkin. Ben de ne olduğunu biliyorsun. Söylediklerin çok zoruma gitti dedim. Hala daha aynı cümleleri tekrar etmeye başladı. Bu sefer kavga etmeye başladık. Senden bıktım, yeter seni çektiğim, paranoyaksın hakaretler havada uçuşuyor. Ben bağırıyorum o bağırıyor. Sonra bana bitti boşanoyoruz dedi. Bunu duyunca aldım çocukları çantamı hazırlayıp gideceğim evden. Beni bırakmıyor. Sen git evden diyorum kendisi de gitmiyor. Sonra üstüme yürüyüp şu anda burda çocuklar olmasaydı SENİ ÖLDÜRMÜŞTÜM dedi. Elim ayağım boşandı. Telefonu aldım hemen bizi bırakıyorsan polisi arıyorum dedim. Bırakmayacağım dedi. Ben de aradım polisi eşim bizi evde rehin tutuyor çocuklarımla çıkamıyoruz derken adresi veriyordum elimden kapıp telefonu kapattı. Üstüne hemen beni aradılar geri. Polislere söyle gelmesinler tamam ben sizi bırakıcam annenlere dedi. Bende açtım tamam hallettim çıkacağım dedim polislere ve kapattık. Sonra kendi annesini çağırdı eve. İkisi birden bana yüklenmeye başladılar. Asla toz kondurmuyor oğluna. Adam bana hakaretler ediyor sen boksun bok gibi bişey sin terbiyesizsin ahlaksızdır diyor. Ben karşılık veriyorum diye anası bana çemkiriyor sen cevap verme o erkektir diye. Yok yaaa. Bunu diyeceğine kendi oğlunun ağzına iki tane yapıştıramıyor. Uzun uzun kavga ettik tartıştık ayrılmaya karar verdik. Bu sefer çocuklarla tehdit ediyorlar beni. Anası sen boşanacaksın çocukları alacaksın bizde öyle diyorduk. Seni yaşatırlar mı bakalım dedi. Ben şokum. İkisinden de iğrendim. Sonra lafı çeviriyor kadın. Ben öyle demek istemedim. Yalnız kalırsan yaşayamazsın zorlanırsın iki çocukla demek istedim dedi. He he dedim bende. Aptalım çünkü ben anlamıyorum. En son koca kişisi senden boşanmıyorum sırf çocuklar için ama yüzüne de bakmayacağım bitti bundan sonra bu evlilik dedi. Benim için de çoktan bitti zaten. Çocuklarım olmasaydı bir dakika durmazdım bu insanla zaten. İki düşman gibiyiz evde. Huzur yok, tat yok. İğrenç bir hayatın içine düştüm. İçimi dökmek istedim sadece sizlere...
Bilemeyebilir mi? Kendisinin bilmediği birşey için benden nasıl bir güven bekliyor? İnsan elbette hiçbirşeyi yaşamadan bilemez bu doğru ama belli başlı şeyler için insanın bir tavrı bir görüşü olur. Sorsan hırsızlık yaparmısın ya da adam öldürür üzün diye. Asla yapmam der. Ama bilemezsin hayat herşeyi karşına çıkarıveriyor.
Evet bilemez belki ama buna yaşamadan bir cevabı olur insanın. Bulunduğum ortamı terkederim ya da kadını uzaklaştırır kendimden vs dersin ne bilim. Direk bilmiyorum deyip kestirip atmazsın.
E günün birinde yine delirdiği bir anda kesiverir boğazınızı artık.Polisi aramakta ciddiydim. Çünkü evden çıkmak istiyordum ama burdan çıkarmıyacağım sizi deyip tehditler havada uçuşuyordu. Korktum açıkçası çünkü delirmeye etrafı tekmelemeye başlamıştı.
Cocuklarim için deyip duruyorsunuz da ya bir gün öldürürse sizi o çocuklara ne olacak ? Ben anne olmadan düşünüyorum bence sizde bı etraflıca düşününPolisi aramakta ciddiydim. Çünkü evden çıkmak istiyordum ama burdan çıkarmıyacağım sizi deyip tehditler havada uçuşuyordu. Korktum açıkçası çünkü delirmeye etrafı tekmelemeye başlamıştı.
Çok gereksiz uzatılmış bir konu. İki tarafta ayıp etmiş.Kör topal 7 senedir devam eden bir evliliğim var. Ufak 2 çocuğum var. Bir kaç yılda bir şiddetli kavgalarımız olur. Dün de onlardan birini yaşadık. Eşimin kardeşi konser ekipmanların nakliyesiyle ilgili çalışıyor. Cumartesi gecesi de bir konser için eşimden yardım istedi. Kendisi şehir dışında olduğu için gece başka bir yerdeki konser ekipmanlarını almaya gidecek birisi gerekiyordu. Bunun için de eşim gidecekti gece malzemeleri almaya. O gece gitmeden önce herşeyimiz normaldi. Oturduk birlikte film izledik. Film bitti saat gece 12 ye geliyordu benim artık çıkmam lazım dedi. Bu arada daha önce bir iki kez gene gitmişti yardıma eşim. Ben de şakayla karışık "sen yoksa kardeşime yardım ediyorum diye gece gece eğlenmeye mi gidiyorsun bak seni gebertirim beni gidince görüntülü ara" dedim. O da aynı şekilde esprili karşılık verdi "tüh ya nasıl anladın bak yakalandım ya" falan dedi. Öyle gülmüştük ve çıktı gitti. Çıktıktan sonra yolda beni aradı başka bişey söylemek için. O esnada ben yine dedim beni gidince görüntülü ara diye. Sonra bu birden bire sinirli sinirli konuşmaya başladı. Sen ne saçmalıyorsun, ben ne yapmaya gidiyorum, yalanmı söylüyorum, aramayacağım görüntülü falan dedi. Bu sefer şaka kakaya dönüşmeye başladı ve ben işkillendim. Şaka olarak söylemiştim ama bu sefer gerçekten aramanı istiyorum dedim. Sonra bana "sen kendine güveni olmayan ve benim gözümde küçük düşen bir kadınsın" dedi. Bu lafları duyunca dünyam başıma yıkıldı ve zoruma gitti. Üstelik 2 sene içinde 2 çocuk doğurmuş bir kadın olarak şu anda üstümde fazladan 20 kiloyla yaşıyorum ve zaten biliyorki bu durum beni çok üzüyor. Buna rağmen yarama tuz basıyor.
Ben de telefonu kapattım yüzüne. Baktım biraz sonra görüntülü arıyor açmadım ve yattım uyudum. Gece geldiğinde 3 e geliyordu saat.
Sabah kalktığımızda benim suratım düşük moralim bozuk yanıma gelip noldu noldu deyip duruyor pişkin pişkin. Ben de ne olduğunu biliyorsun. Söylediklerin çok zoruma gitti dedim. Hala daha aynı cümleleri tekrar etmeye başladı. Bu sefer kavga etmeye başladık. Senden bıktım, yeter seni çektiğim, paranoyaksın hakaretler havada uçuşuyor. Ben bağırıyorum o bağırıyor. Sonra bana bitti boşanoyoruz dedi. Bunu duyunca aldım çocukları çantamı hazırlayıp gideceğim evden. Beni bırakmıyor. Sen git evden diyorum kendisi de gitmiyor. Sonra üstüme yürüyüp şu anda burda çocuklar olmasaydı SENİ ÖLDÜRMÜŞTÜM dedi. Elim ayağım boşandı. Telefonu aldım hemen bizi bırakıyorsan polisi arıyorum dedim. Bırakmayacağım dedi. Ben de aradım polisi eşim bizi evde rehin tutuyor çocuklarımla çıkamıyoruz derken adresi veriyordum elimden kapıp telefonu kapattı. Üstüne hemen beni aradılar geri. Polislere söyle gelmesinler tamam ben sizi bırakıcam annenlere dedi. Bende açtım tamam hallettim çıkacağım dedim polislere ve kapattık. Sonra kendi annesini çağırdı eve. İkisi birden bana yüklenmeye başladılar. Asla toz kondurmuyor oğluna. Adam bana hakaretler ediyor sen boksun bok gibi bişey sin terbiyesizsin ahlaksızdır diyor. Ben karşılık veriyorum diye anası bana çemkiriyor sen cevap verme o erkektir diye. Yok yaaa. Bunu diyeceğine kendi oğlunun ağzına iki tane yapıştıramıyor. Uzun uzun kavga ettik tartıştık ayrılmaya karar verdik. Bu sefer çocuklarla tehdit ediyorlar beni. Anası sen boşanacaksın çocukları alacaksın bizde öyle diyorduk. Seni yaşatırlar mı bakalım dedi. Ben şokum. İkisinden de iğrendim. Sonra lafı çeviriyor kadın. Ben öyle demek istemedim. Yalnız kalırsan yaşayamazsın zorlanırsın iki çocukla demek istedim dedi. He he dedim bende. Aptalım çünkü ben anlamıyorum. En son koca kişisi senden boşanmıyorum sırf çocuklar için ama yüzüne de bakmayacağım bitti bundan sonra bu evlilik dedi. Benim için de çoktan bitti zaten. Çocuklarım olmasaydı bir dakika durmazdım bu insanla zaten. İki düşman gibiyiz evde. Huzur yok, tat yok. İğrenç bir hayatın içine düştüm. İçimi dökmek istedim sadece sizlere...
Bana bitti boşanıyoruz dedikten sonra benim için de bitmişti zaten. Çantamı hazırlamaya başlamıştım. Bunu görünce gel içeri konuşalım nereye demeye başladı. Tamam dedim konuşalım. Ama konuşamadık kavga etmekten başka bişey yapmadık. Ondan sonra tekrar yok ya tamam kesin bitti bu sefer deyince ben ayaklandım gidicem diye. Bu sefer seni öldürürüm falan demeye başladı işte. Ben de o zaman aradım polisi zaten. Benim için de bitmişti. Telefonu elimden aldı tamam ben sizi götürücem annene dedi. Sonrasında baktım annesini aramış çağırmış. Bitiverdi evde bir anda. O gelmeseydi bizi götürüp bıraksaydı şu anda herşey çok farklı olacaktı. İşte o zaman şu anda boşanmaya konuşabilirdim.bana şimdi dese hadi gidiyoruz boşanıyoruz koşa koşa giderim. Ama ilk adımı atmaya cesaretim yok sanırım. İçim o kadar çok istiyorki onsuz sadece çocuklarımla geçireceğim bir hayatı ama gel gelelim bunu icraata dökemiyorum. Eğerki bir gün boşanırsam arkama baktığımda ben çabaladım denedim şans verdim demek istiyorum kendime. Yoksa babasız büyüyecek çocuklarımın vicdan azabıyla yaşamak istemiyorum.Sonuç olarak onca laf edildi,polisler arandı ama evde oturmaya devam ediyorsunuz.Eğer gidecek cesaretiniz yoksa tartışırken dikkat edin.Ben çocuklar için evli kalma olayına inanmıyorum.Çocuklarla tek başıma mücadele edecek gücüm yok demenin bir başka versiyonu bu.Ayrıca şakalaşıp bitirmişsiniz muhabbeti neden uzattınız eşinize neden güvenmiyorsunuz?Bu olayı ilk kez yaptığınızı düşünmüyorum yoksa eşiniz uzatmazdı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?