Kör topal 7 senedir devam eden bir evliliğim var. Ufak 2 çocuğum var. Bir kaç yılda bir şiddetli kavgalarımız olur. Dün de onlardan birini yaşadık. Eşimin kardeşi konser ekipmanların nakliyesiyle ilgili çalışıyor. Cumartesi gecesi de bir konser için eşimden yardım istedi. Kendisi şehir dışında olduğu için gece başka bir yerdeki konser ekipmanlarını almaya gidecek birisi gerekiyordu. Bunun için de eşim gidecekti gece malzemeleri almaya. O gece gitmeden önce herşeyimiz normaldi. Oturduk birlikte film izledik. Film bitti saat gece 12 ye geliyordu benim artık çıkmam lazım dedi. Bu arada daha önce bir iki kez gene gitmişti yardıma eşim. Ben de şakayla karışık "sen yoksa kardeşime yardım ediyorum diye gece gece eğlenmeye mi gidiyorsun bak seni gebertirim beni gidince görüntülü ara" dedim. O da aynı şekilde esprili karşılık verdi "tüh ya nasıl anladın bak yakalandım ya" falan dedi. Öyle gülmüştük ve çıktı gitti. Çıktıktan sonra yolda beni aradı başka bişey söylemek için. O esnada ben yine dedim beni gidince görüntülü ara diye. Sonra bu birden bire sinirli sinirli konuşmaya başladı. Sen ne saçmalıyorsun, ben ne yapmaya gidiyorum, yalanmı söylüyorum, aramayacağım görüntülü falan dedi. Bu sefer şaka kakaya dönüşmeye başladı ve ben işkillendim. Şaka olarak söylemiştim ama bu sefer gerçekten aramanı istiyorum dedim. Sonra bana "sen kendine güveni olmayan ve benim gözümde küçük düşen bir kadınsın" dedi. Bu lafları duyunca dünyam başıma yıkıldı ve zoruma gitti. Üstelik 2 sene içinde 2 çocuk doğurmuş bir kadın olarak şu anda üstümde fazladan 20 kiloyla yaşıyorum ve zaten biliyorki bu durum beni çok üzüyor. Buna rağmen yarama tuz basıyor.
Ben de telefonu kapattım yüzüne. Baktım biraz sonra görüntülü arıyor açmadım ve yattım uyudum. Gece geldiğinde 3 e geliyordu saat.
Sabah kalktığımızda benim suratım düşük moralim bozuk yanıma gelip noldu noldu deyip duruyor pişkin pişkin. Ben de ne olduğunu biliyorsun. Söylediklerin çok zoruma gitti dedim. Hala daha aynı cümleleri tekrar etmeye başladı. Bu sefer kavga etmeye başladık. Senden bıktım, yeter seni çektiğim, paranoyaksın hakaretler havada uçuşuyor. Ben bağırıyorum o bağırıyor. Sonra bana bitti boşanoyoruz dedi. Bunu duyunca aldım çocukları çantamı hazırlayıp gideceğim evden. Beni bırakmıyor. Sen git evden diyorum kendisi de gitmiyor. Sonra üstüme yürüyüp şu anda burda çocuklar olmasaydı SENİ ÖLDÜRMÜŞTÜM dedi. Elim ayağım boşandı. Telefonu aldım hemen bizi bırakıyorsan polisi arıyorum dedim. Bırakmayacağım dedi. Ben de aradım polisi eşim bizi evde rehin tutuyor çocuklarımla çıkamıyoruz derken adresi veriyordum elimden kapıp telefonu kapattı. Üstüne hemen beni aradılar geri. Polislere söyle gelmesinler tamam ben sizi bırakıcam annenlere dedi. Bende açtım tamam hallettim çıkacağım dedim polislere ve kapattık. Sonra kendi annesini çağırdı eve. İkisi birden bana yüklenmeye başladılar. Asla toz kondurmuyor oğluna. Adam bana hakaretler ediyor sen boksun bok gibi bişey sin terbiyesizsin ahlaksızdır diyor. Ben karşılık veriyorum diye anası bana çemkiriyor sen cevap verme o erkektir diye. Yok yaaa. Bunu diyeceğine kendi oğlunun ağzına iki tane yapıştıramıyor. Uzun uzun kavga ettik tartıştık ayrılmaya karar verdik. Bu sefer çocuklarla tehdit ediyorlar beni. Anası sen boşanacaksın çocukları alacaksın bizde öyle diyorduk. Seni yaşatırlar mı bakalım dedi. Ben şokum. İkisinden de iğrendim. Sonra lafı çeviriyor kadın. Ben öyle demek istemedim. Yalnız kalırsan yaşayamazsın zorlanırsın iki çocukla demek istedim dedi. He he dedim bende. Aptalım çünkü ben anlamıyorum. En son koca kişisi senden boşanmıyorum sırf çocuklar için ama yüzüne de bakmayacağım bitti bundan sonra bu evlilik dedi. Benim için de çoktan bitti zaten. Çocuklarım olmasaydı bir dakika durmazdım bu insanla zaten. İki düşman gibiyiz evde. Huzur yok, tat yok. İğrenç bir hayatın içine düştüm. İçimi dökmek istedim sadece sizlere...