Seni okadar iyi anlıyorumki.. cok kucuk yasta babacıgımı kaybetttım baba sevgisindn uzakta büyüdüm hep hayallerim yarım kaldı ailemle oturup bi aksam yemegi , yaz piknikleri babamın elinden tutup bakkala gitmek :) o yoktu artık dönmeyecekti geri dönmedide .. baya zaman gecti ayaklarımın üstüne basmıştım artık bı annem bı ben hayata sarılma gayretıyle yasamaya cırpınırken ailemin öz ailem olmadıgını ögrendim.. hayat beni 2 ci kez yıktı babamın acısını bile bastırdı bu acı öyle birseydiki kabus gibi günler.. benden yıllarca saklanan gercekler ve bunları bi baskasından duymak.. toparlandımmı hayır toparlanamadım denilebilr sadece uyuştum canım acımıyor alıştım artık yalnızlık bu olsa gerek yalanlarla avutulmak yıllarca.. senin adınada cok üzüldüm dilerimki rabbim herseyi gönlünce versin mutlu ol yalnız hıssetme kendını hıc bı zaman sen, sen olarak kendine yetersin dertlesmek konusmak istedigin her an her dk ben burdayım unutma.. allaha emanetsin..
Teşekkür ederim. Okudum da ne diyeceğimi bilemedim, üzüldüm. Nasıl yıkılmaz ki insan...
Ben, ben olarak kendime yetmeye çalışacağım hiçbir zaman başarılı olamasam da gayret gösteriyorum.
Sen de... Sen de Allah'a emanet ol...